Αγαπητή «Α, μπα»: Είχα ένα ατύχημα και πολλοί δε με νοιάστηκαν

Λένα μου αγαπημένη και καλή καθημερινή συντροφιά μου τον τελευταίο καιρό(και πριν σε διάβαζα αλλά εβδομαδιαία),μετά από ένα ατύχημα που είχα πριν περίπου ενάμιση μήνα βρέθηκα στην φάση να αναθεωρήσω πολλά πράγματα αλλά και σχέσεις.Φιλικές,εργασιακές και άλλους τύπους σχέσεων που είχα.Πριν περίπου ενάμιση μήνα και μάλιστα κατά την ώρα εργασίας μου κι ενώ ήμουν πάνω σε μια σκάλα φτιάχνοντας την διακόσμηση του καταστήματος όπου εργάζομαι,ξαφνικά η σκάλα άνοιξε και βρέθηκα στο έδαφος.Σχεδόν αμέσως με πήγανε στο νοσοκομείο.Βρέθηκα με σπασμένο κεφάλι,ραγισμένο αριστερό χέρι και σπασμένο δεξί αστράγαλο.Κατά τα άλλα κάτι ψιλές μελανιές.Απ’ότι έμαθα πέφτοντας χτύπησα πρώτα στην γωνία ενός τραπεζιού κι έπειτα στην σκάλα κι έπεσε κι από πάνω μου και κομμάτι σοβά αφού τράβηξα τα σχοινιά της διακόσμησης.Η αναθεώρηση διαφόρων θεμάτων αλλά και σχέσεων ξεκίνησε περίπου μια εβδομάδα μετά τον γυρισμό μου στο σπίτι.Στην εργασία μου είμαστε μόλις 7 άτομα μαζί με το αφεντικό μου και με εμένα.2 άντρες,4 γυναίκες και μία το αφεντικό μου.Ακόμα και εώς τώρα από όλους τους συναδέλφους μου με το αφεντικό μέσα ήρθε μόλις μία γυναίκα για να με δει.Έρχεται σχεδόν κάθε εβδομάδα.Προηγουμένως με παίρνει τηλέφωνο για να με ρωτήσει αν θέλω να έρθει ή αν θέλω να ηρεμήσω και αν της πω έλα μου λέει “πες μου τι θες να σου φέρω”.Ουσιαστικά με νοιάζεται.Και σκέψου ότι αυτή η κοπέλα είναι μόλις 8 μήνες κοντά μας.Τους υπόλοιπους συναδέλφους τους γνωρίζω 3 χρόνια τώρα και όμως κανένας τους δεν έστειλε έστω ένα μήνυμα για να ρωτήσει ένα τι κάνω.Το αφεντικό μου πάλι με πήρε τηλέφωνο πριν από λίγο για να με ρωτήσει τι γίνεται και πότε γυρίζω.Ούτε καν ένα “είσαι καλά;” δεν με ρώτησε!Το κεφάλι μου και το χέρι μου είναι καλά πλέον.Σίγουρα και σύμφωνα πάντα με τους γιατρούς,θα μου πάρει τουλάχιστον ενάμιση μήνα ακόμα για να συνέλθει το πόδι μου,όμως ρε Λένα με πάση ειλικρίνεια όταν γυρίσω εκεί πίσω το πιθανότερο είναι πως θα την βγω στην ειρωνεία αν τυχόν ξεκινήσουν τα σχόλια επί του θέματος. Στο φιλικό κομμάτι πάλι,τι να σου πω για τις φίλες μου;Τις ανύπαρκτες πλέον φίλες μου!Είμαι 36,τις ξέρω από τα 12 μας και το μόνο που μου είπανε είναι “αχ,περαστικά,ρε…”και ούτε καν πέρασαν από εδώ!Ούτε καν!Μια φορά μονάχα μιλήσαμε με βιντεοκλήση μέσω viber και αυτή την μία φορά το δεύτερο που μου είπανε ήταν:”καλά όταν ξεμουμιάσεις πάρε μας να βγούμε”.Ακούς ρε Λένα;Όταν ξεμουμιάσω! Σε ότι αφορά την οικογένεια μου,πλέον οικογένεια μου θεωρώ μόνο τον αδελφό μου και την νύφη μου και κανέναν άλλο συγγενή.Γονείς δεν έχουμε όμως αυτοί οι δυο και τι δεν κάνουν κι ας μένουν 2 ώρες μακριά με τα παιδιά τους.Ο αδελφός μου κάθε Κυριακή θα μου φέρει ψώνια από σούπερ μάρκετ και φαγητά που μου έχει φτιάξει μάλλον η νύφη μου(τα δικά του δεν τρώγοταν ποτέ η αλήθεια είναι )ώστε να τα βάλω στην κατάψυξη και να έχω φαί καθημερινά.Ακόμα κι αν δεν μένουν εδώ,μόνο και μόνο που σπαταλούν 4 ώρες συνολικά από την Κυριακή τους για την πάρτη μου,μου είναι υπεραρκετό. Κι έχω και έναν τύπο όπου από την απλή σεξουαλική σχέση που έχουμε περίπου μια 7ετία τώρα,μου έχει δείξει έναν τόσο υπέροχο χαρακτήρα που ειλικρινά με τρομάζει να του πω πως θα ήθελα πλέον μια σταθερή σχέση μαζί του.Με τρομάζει γιατί σκέφτομαι πως ίσως όλο αυτό μου βγαίνει εξαιτίας όσων κάνει για εμένα κι έπειτα ο ίδιος ποτέ δεν ανέφερε ότι ήθελε μόνιμη σχέση ούτε με εμένα αλλά ούτε και με όποιανδήποτε άλλη.Ο τύπος έρχεται και με βοηθάει να κάνω μπάνιο,μου αλλάζει τα σεντόνια,μου βάζει πλυντήριο,μου σιδερώνει,μου σκουπίζει,μου ζεσταίνει τα φαγητά της νύφης μου και με κατεβάζει πέντε ολόκληρους ορόφους με χαλασμένο ασανσέρ ώστε να πάμε καμιά βόλτα και να μην είμαι κλεισμένη μέσα.Κάποιες νύχτες μένει και μαζί μου.Και όχι δεν κάνουμε σεξ.Δεν έχω καμία όρεξη άλλωστε.Απλώς μένει εδώ και κοιμόμαστε παρέα. Και κάπως έτσι σίγουρα τον αδελφό μου,την νύφη μου τους εκτιμώ πλέον πολύ περισσότερο από τον καθένα,όπως και την συνάδελφο,όμως αναρωτιέμαι στην τελική….τι κάνω με τους υπόλοιπους συναδέλφους αλλά και με το αφεντικό μου όταν έρθει η ώρα να γυρίσω;Ναι σίγουρα δεν είμαστε φίλοι αλλά απλοί συνάδελφοι αλλά αυτό το να μην με πάρουν ούτε ένα τηλέφωνο…δεν ξέρω….αισθάνομαι ότι δεν θα ήθελα να τους ξαναδώ και ποτέ ή θα φερθώ ειρωνικά όπως σου ανέφερα ήδη. Τις “φίλες” μου ειλικρινά πλέον τις ξεγράφω.Θα μου πάρει χρόνο αλλά θα το κάνω. Με τον τύπο τι να κάνω ρε γαμώτο;Μετά από όλο αυτό δεν θα ήθελα να τον χάσω από την ζωή μου.Ναι είναι ο σεξουαλικός μου σύντροφος,αλλά αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε ποτέ να γίνει τίποτα πιο σοβαρό.Πιο σοβαρό λέγοντας,εννοώ μια σχέση και όχι απλά και μόνο για το σεξ.Το ξαναλέω όμως ότι δεν είμαι και απόλυτα σίγουρη ότι το θέλω πραγματικά αυτό κι ότι δεν το θέλω μόνο και μόνο εξαιτίας της κατάστασης στην οποία βρίσκομαι. Κι έτσι έχω βρεθεί στα 36 μου να αναρωτιέμαι τι θέλω από κάποιον,να έχω βρεθεί χωρίς φίλες και συνειδητοποιώ πως οι συνάδελφοι 3ετίας που εγώ κατά το παρελθόν τους νοιάστηκα,αυτοί σε μια δύσκολη στιγμή μου δεν με νοιάστηκαν ούτε στο ελάχιστο.
-Βάσω

Στενοχωρήθηκα με τις φίλες και τους συναδέλφους, αλλά όταν άρχισα να διαβάζω για τη μία συνάδελφο και τον αδερφό σου και τη νύφη σου και για τον άντρα που περιγράφεις ως «σεξουαλική σχέση» άρχισε να ζεσταίνεται η καρδιά μου.

Έτσι είναι, τα μεγάλα γεγονότα είναι συχνά αφορμές για μεγάλα ξεκαθαρίσματα, και πάντα υπάρχουν εκπλήξεις. Έρχεται η απογοήτευση, αλλά βρίσκεις συμπαράσταση αληθινή εκεί που δεν το περίμενες (δεν λέω για τον αδερφό σου, για τη συνάδελφο και τον εραστή 😊) Μη βιάζεσαι να αποφασίσεις τι θα κάνεις από δω και πέρα. Έχεις τα στοιχεία, συνέχισε να τα συλλέγεις, και θα αποφασίσεις σιγά σιγά. Για τον τύπο λέω, αλλά και για τις φίλες σου λέω. Γίνε πρώτα καλά, και τότε θα ξέρεις περισσότερα. Πολλά περαστικά. Το ατύχημα ακούγεται φριχτό, πάλι καλά που δεν έπαθες τίποτα χειρότερο.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News