Αγαπητή Α, μπα σε χαιρετώ. Επί του θέματος που με απασχολεί για να μην μακρυγορώ. Μου λένε οι φίλες μου(πολύ στενός κύκλος γιατί είμαι και στρειδι) ότι είμαι σπάνιος άνθρωπος και άλλα τέτοια φοβερά ΑΛΛΑ βρε Α, μπα μου δεν το βλέπω και σε καμία πράξη.. Έχω συμπαρασταθει, έχω κάνει χιλιόμετρα για να τη δω(μιλώ για συγκεκριμένη τώρα) επειδή ήταν χάλια για να της απαλυνω πόνο χωρισμού. Ήμουν εκεί στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα, ώρες ατελείωτες στα τηλέφωνα να μιλάμε, να αναλύουμε να να να…. Όλα τα έκανα με την καρδιά μου γιατί τους φίλους τους θεωρώ μεγάλης σπουδαιοτητας.. Τα χρόνια αυτά εγώ ήμουν πολύ καλά σε όλους τους τομείς, ερωτευμένη, με παρέες στην φοιτητική μου πόλη με τα όλα μου, όταν όμως χρειαζόταν έφευγα να την βρω επειδή δεν ήταν καλά και το κινητό σκουλαρίκι στο αυτί.. Αλλάζουν τα δεδομένα, κάνει σχέση σταθερή σταθερότατη εμένα διαλυονται όλα σε σημείο να αποκτήσω και αυτοανοσο και δεν είμαι άτομο που θα τον ζαλίσω τον άλλον με τα προβλήματα μου ο κόσμος μου να γκρεμίζεται.. Έλα που και εγώ άνθρωπος είμαι θέλω να μιλήσω τόσο όσο και ξεκινούν τα ωραία.. Μιλάμε στο τηλέφωνο-λιγο μην φανταστείς-με το που φτάνει ο αφέντης στην πόρτα κλείσιμο σε κλάσματα δευτερολεπτου.. Φτάνει η ορκωμοσία μου είναι σε φάση τώρα τελευταία στιγμή λίγο δύσκολο που οικονομικό πρόβλημα δεν υπάρχει και η εργασία της είναι ευέλικτη γιατί την ρυθμίζει μόνη της.. Ήθελα πολύ να έρθει γιατί θα ήταν και οι γονείς μου και εγω φοβόμουν μην γίνουμε θέαμα λόγω ξαφνικου τσακωμού.. Που εγώ για την δική της ορκωμοσία απέρριψα κ δουλειά ολιγοημερη με χρήματα μηνιατικου..Για να μου πει μετά από χ διάστημα ότι άλλαξε το πρόγραμμα στη δουλειά για να πάει σε γειτονική περιοχή για ψώνια.. Το καταπίνω και αυτό(έχουν προηγηθεί και άλλα). Πάμε στο σήμερα.. Η επικοινωνία μας αραιή αλλά νορμάλ.. Παντρεύεται λοιπόν και καταλαβαίνεις τραπέζια και όλα τα σχετικά τα οποία και απεχθάνομαι αλλά οκ.. Εγώ νέα τώρα στην δουλεια μου και θέλω να εδραιωθω δεν μπορώ να τους πω έχω γάμο θέλω να λείψω 5 μέρες.. Το θέμα μου είναι ότι έχω φτάσει σε σημείο με το άτομο αυτό που αγαπώ πέρα των οσων έχουν συμβεί να μην έχω την διάθεση ούτε στον γάμο να πάω.. Έχω πικραθει πολύ γιατί ήμουν σε όλα παρούσα και αυτή πλέον δεν είναι πουθενά, ούτε για τα πέντε λεπτά ουσιαστικής επικοινωνίας.. Θέλω να είναι ευτυχισμένη αλλά με βαριά καρδιά θα παω αντί να πετάω από την χαρά για την δική της σημαντική μέρα.. Και τι να τα κάνω τα λόγια όταν στις πράξεις δεν είσαι πουθενά.. Τι πιστεύεις Α, μπα μου;;Τι να πράξω; Να πάω για το τυπικό μόνο; Δεν το νιώθω όμως.. Ώρες ώρες θέλω να κόψω και τελείως επικοινωνία τόσο έχω πικραθει … Είμαι υπερβολικη ή δεν βλέπω κάτι;
–Πικραμενη από φίλη καρδιακή
Αυτό που δεν βλέπεις είναι ότι έκανες πάρα πολλά ενώ δεν ήθελες να τα κάνεις, και ότι πιστεύεις ότι το να μη μιλάς είναι αξιοπρέπεια.
Δεν είναι. Αν δεν μιλάς, απλώς δεν γίνεσαι ακουστή. Αν δεν μιλάς ποτέ, οι άλλοι αυτό περιμένουν από σένα, και όταν ξαφνικά αποφασίσεις να μιλήσεις, δεν θα σε ακούσουν, γιατί σε έχουν τοποθετήσει σε άλλο ρόλο, αυτής που δεν μιλάει, αλλά ακούει. Έχω την αίσθηση ότι έκανες πολλά ‘καλά’ για να εξαγοράσεις ανταπόκριση, χωρίς να βάζεις στην εξίσωση αν εσύ η ίδια είσαι καλά με τις θυσίες και τις υποχωρήσεις. Ποιος σου ζήτησε να χάσεις ένα μηνιάτικο για να πας σε μια ορκωμοσία (καταλαβαίνω ότι είσαστε φοιτήτριες, αλλά πραγματικά, δεν είναι μεγάλο γεγονός). Δεν εξετάζω τι λάθη έκανε η άλλη πλευρά, αυτό είναι πρόβλημα της άλλης πλευράς. Εξετάζω την δική σου συμπεριφορά. Γιατί «κατάπινες» και «κατάπινες»; Γιατί δεν εξέφρασες την δυσαρέσκεια σου, ποτέ;
Τώρα έχουν μαζευτεί μέσα σου τόσα πολλά ανείπωτα, που και να τα πεις, θα φανείς αυτό που λέμε «υπερβολική». Θα είναι στα καλά καθούμενα. Αυτή την εντύπωση έχεις δώσει.
Δεν καταλαβαίνω και πάλι γιατί πρέπει να λείψεις πέντε μέρες για ένα γάμο. Ναι, τραπέζια και τέτοια, οκ. Γιατί πρέπει να πας σε όλα; Δυσκολεύεσαι πολύ να βάλεις τα όρια σου. Αποφάσισε τι θέλεις να κάνεις εσύ, για σένα. Να κάνεις πενθήμερη γιορτή; Να πας μόνο στο γάμο; Να μην πας πουθενά; Εσύ ξέρεις. Ό,τι κάνεις, θα το κάνεις για σένα. Χωρίς να περιμένεις όμως μετά να σε ψάξουν για να σε ρωτήσουν τι έπαθες, ε;
Είναι παθητικό αυτό που κάνεις, και δεν σε βγάζει πουθενά. Τελικά θα φαίνεσαι και φταίχτης από πάνω.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εμένα, αν εξαιρέσεις τη μάνα μου και τον πατέρα μου, όσοι έκαναν “θυσίες” για εμένα και τεράστιες κινήσεις καλής θέλησης και δοτικότητας.. στο τέλος μου το βγαλαν απ τη μύτη!!! Προσωπικά μένω μακριά απ τα άτομα-υπερπαραγωγή, γιατί ξέρω πως αργά η γρήγορα θα ζητήσουν πίσω τα δανεικά και με τόκο! Απλές και ζεστές σχέσεις, χωρίς τυμπανοκρουσίες, αυτοθυσίες και δράματα!
Συμφωνώ απόλυτα, αν και θα βάλω και τη μάνα μου μέσα 😛
Μα εννοείται ότι πάει αυτό έτσι!! Ουσιαστικά είναι ένας τρόπος να χειριστεί ο ένας τον άλλο … Τα δράματα και οι θυσίες δεν κάνουν ποτέ καλο..ο καθένας το δρόμο του!
Προς υπεράσπιση της γράφουσας και μόνο επειδή τα περισσότερα σχόλια αναφέρονται στην περίπτωση που η γράφουσα είναι από εκείνους τους ανθρώπους που προσφέρουν με υστεροβουλία: Έχω περάσει από αυτό, έχω υπάρξει και είμαι ακόμα η φίλη που ακούει χωρίς να μιλάει και βοηθάει χωρίς να της το ζητήσουν. Αυτό είναι λάθος θα πείτε, πρέπει να βοηθάμε μόνο όταν μας το ζητάνε. Σύμφωνοι αλλά κάνουμε όλοι μας το λάθος να κρίνουμε εξ’ιδίων. Εμείς κρίνουμε από εμάς, που δεν ζητάμε βοήθεια, όχι επειδή είμαστε περήφανοι, όπως πολλοί νομίζουν ή θέλουν να νομίζουν ούτε επειδή δεν έχουμε ανάγκη. Ναι, βρίσκουμε πάντα την άκρη,… Διαβάστε περισσότερα »
Σωστα τα λες. Δεν ειναι υστεροβουλια να ζητας αντιστοιχα πράγματα απο μια φιλη/ φιλο με οσα της τ/ου εχεις δωσει. Ετσι ειναι στον ερωτα και στην φιλία,χρειάζεται μια ισορροπια. Αλλιως δεν ειναι φιλία. Δεν περιμενω ανταλλαγμα απο ανθρωπους που δεν ειναι φιλοι μου και τουσ βοηθαω,αλλα απο τον συντροφο και τισ φιλες μου σαφως καιεριμενω, αν οχι τοσα οσα εχω δωσει εγω,αλλα καπου κοντα αναλογικα σε εχω εχω προσφερει. Αλλιως να ξερω οτι γινομαι εθελοντρια και σε αυτουσ να μην περιμενω τιποτα
Ευχαριστώ, να πω μόνο ότι δε συμφωνώ με το “αντάλλαγμα”. Θα έλεγα ότι από τους ανθρωπους που μ’αγαπούν, περιμένω να νοιαστούν για μένα και αυτό επειδή για μένα αυτό σημαίνει αγάπηQ Να σε νοιάζει. Το πόσο θα σε νοιάζει, πώς θα το δείξεις και τι θα κάνεις, είναι προσωπικό θέμα και εξαρτάται από χίλια δυο. Το να ξέρεις ότι κάποιος νοιάζεται όμως, είναι κάτι που το νιώθεις με όλες τις αισθήσεις, είναι συνειδητοποίηση και αυτό επιβεβαιώνει ότι δεν είναι μετρήσιμο. Γι’αυτό και είναι πολύ δύσκολο να μιλήσεις για το πώς νιώθεις, όταν συνειδητοποιείς ότι δε σε νοιάζεται, κάποιος που θεωρητικά,… Διαβάστε περισσότερα »
Ω πόντια, τώρα το είδα. Λοιπόν, πρόσφατη προσωπική εμπειρία. Έχω πει εδώ για παλιά συνομήλικη παιδική φίλη, εξαιρετικά κοντινή μέχρι μεγάλη ηλικία και των δύο, που πλέον δεν τη θεωρώ φίλη διότι δεν έχουμε πια καθόλου κοινά σημεία. Όμως η κοπέλα αυτή είναι και συγγενής και μάλιστα με πολύ στενή οικογενειακή σχέση. Παντρεύτηκε σε κοντινό νησί στην Αθήνα πριν λίγο καιρό. Εγώ δεν ήθελα να πάω για πολλούς λόγους, κυρίως όμως γιατί δεν θέλω να βάζω τον εαυτό μου σε συνθήκες περιβάλλοντος παθητικο-επιθετικού. Αποφάσισα να πάω. Για έναν και μόνο λόγο. Για τους δικούς μου. Οι δικοί μου είναι μεγάλοι… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ συμφωνώ απόλυτα σε όλα. Άνθρωποι πολύ δοτικοι υπάρχουν και τα δίνουν όλα, δεν πρέπει αλλά έλα που γίνεται και συνήθως αυτοί που λένε “μα δεν πρέπει να τα δίνεις ολα και δν κάνει καλό να περιμένεις ανταποδόσεις ” και όλα αυτά που αναφέρονται παραπάνω εγώ πιστεύω ότι είναι μπούρδες. Η κάθε φιλιά έχει μυστικά,έρωτα,εμπιστοσύνη και δική της δυναμική δεν θα φοβάμαι να κάνω καλό μην τυχόν και την πατήσω κάποια στιγμή που μπορεί να χρειαστώ εγώ η ίδια κάποια βοήθεια. Είμαι φαν της ανιδιοτελής αγάπης και ας χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο αλλά αν αγαπήσω κάποιον κοβομαι. Έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Άλλωστε κι σ’εμάς δεν το είπε κάποιος, το καταλάβαμε. Οπότε νομίζουμε ότι είναι κάτι που γίνεται αντιληπτό *απ’ όλους*, γιατί ποτέ δεν θεωρήσαμε τους εαυτούς μας ξεχωριστούς ή σπάνιους, αυτό το νόμιζαν οι άλλοι, *και γι’αυτό δεν καταλαβαίναμε κιόλας γιατί μας θεωρούν ξεχωριστούς.
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου, Ποντια!!!
Αχ αχ κάψιμο από τέτοια άτομα. Έχω μια φίλη που σε όλα τα φοιτητικά χρόνια δούλευα σε πολλές δουλειές ενίοτε και 3,της δάνειζα λεφτά,της πλήρωνα ποτά,της αγοράζα δώρα και σχεδόν πάντα φαγητό στο σπίτι μου γιατί γ μαγειρική μου είναι και ανεπανάληπτη. Περνάνε τα χρόνια φεύγει πάει στην πόλη της,αρχίζει η μιζέρια για δουλειά για γκόμενους,για φιλίες,για την μητέρα της όλη μέρα την καραπαρεμβατικοτατη. Έρχονται και περνάνε τα χρόνια, οργάνωνω την ζωή μου σταμάταω τις δουλειές μετά από 10 χρόνια σερί κακης/δουλειας με πολλά ξενύχτια με 3πλοβαρδιες και όλα τα έξοδα πάνω μού και βοήθεια στο πατρικό μου. Όλα καλά… Διαβάστε περισσότερα »
Πήραμε πτυχίο όπως δεκάδες χιλιάδες άλλοι άνθρωποι,το οποίο ξέρουμε ότι κατά πάσα πιθανότητα θα κορνιζοσουμε και έχουμε την απαίτηση να έρθουν όλοι να μοιραστουμε τη χαρά μας ή το ανάποδο,θυσιάζουμε μια δουλειά με αποδοχές μηνιατικου για να παμε σε μια ταβέρνα να φάμε ή να πιουμε καφέ μαζι με τις ανθοδέσμες και μετά μας φταίει ο άλλος που δεν ήρθε στη δικιά μας μάζωξη στην ταβέρνα ή στην καφετέρια..Δηλαδή να δούμε λίγο τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. Η αποστασιοποίηση πάντα συμβάλλει στην διατήρηση της ψυχραιμίας.
Συμφωνώ με την απάντηση, αλλά θέλω κάτι να προσθέσω. Πικραμένη μας, το να είσαι στρείδι δε βοηθάει. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι σε όλους εύκολο (και για ‘μένα δεν ήταν, κάποτε), αλλά όσο λιγότερους άνθρώπους γνωρίζεις, σε όσο λιγότερους ανοίγεσαι, τόσο θα προσκολλάσαι σε αυτούς που ήδη ξέρεις. Και στη φιλία πρέπει να φιλήσεις πολλούς βατράχους, δε φοράνε ταμπέλες με τα χαρακτηριστικά τους οι άνθρωποι για να διαλέγεις χωρίς προσπάθεια με ποιόν θα κάνεις παρέα. Αλλά αν θες να έχεις κάποια στιγμή στη ζωή σου δυό καλούς φίλους, δεν αρκεί να δίνεις και να δίνεις σ’ αυτούς που γνώρισες στην τρίτη… Διαβάστε περισσότερα »
Δυστυχώς ό,τι και να κάνεις δεν μπορείς να απαιτήσεις από τον άλλο να κάνει τις “θυσίες” που έκανες και εσύ γι’αυτόν. Είναι άσχημο και απογοητευτικό, σίγουρα, αλλά τελικά μόνο με τον εαυτό σου μπορείς να δουλέψεις. Θεωρείς τους φίλους σου σημαντικούς, τον εαυτό σου όμως δεν βλέπω να τον θεωρείς και πολύ σημαντικό (απέρριψες μηνιάτικο για μια ορκωμοσία;). Βάλε όρια γιατί οι άνθρωποι είναι σαν το νερό, όσο τους αφήνεις χώρο απλώνονται.
Είναι λάθος να αναμένουμε από τους ανθρώπους την ίδια συμπεριφορά και στάση που δείχνουμε εμείς σε αυτούς. Για πάρα πολλά χρόνια την είχα αυτή την προσδοκία και φυσικά πολύ συχνά απογοητευόμουν από την έλλειψη ανταπόδοσης. Οι σχέσεις καλώς ή κακώς δεν είναι μπακάλικο να κρατάς τεφτέρι με τα χρέη και να περιμένεις να τακτοποιηθεί ο λογαριασμός. Άλλοι δίνουν πολλά, άλλοι λίγα, άλλοι τίποτα. Ήσασταν φοιτήτριες, είχατε άλλες υποχρεώσεις και απαιτήσεις που σας επέτρεπαν να είστε πιο κοντά. Εσύ έδινες γιατί έτσι ήθελες, έτσι ένιωθες. Όταν ήρθε η ώρα να σου σταθεί δεν το έκανε γιατί έτσι ήθελε, έτσι ένιωθε. Αν… Διαβάστε περισσότερα »
Ίσως φταίει ότι έχω πρόσφατη αντίστοιχη ιστορία και μου έκανε trigger το σχόλιο, αλλά τι πάει να πει “έτσι ήθελε, έτσι ένιωθε”; Δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να κρατάμε τεφτέρι, πήρα τόσα / έδωσα τόσα, αλλά αν δικαιολογήσουμε κάθε συμπεριφορά με αυτόν τον τρόπο, τότε τι νόημα έχει να λέμε πως είμαστε φίλοι ή κάποιος είναι φίλος μας; Υποτίθεται ότι στη φιλία θες και να δίνεις, θες και να παίρνεις: όχι για να κρατάς ισοζύγιο, αλλά γιατί αυτά που δίνεις και αυτά που παίρνεις είναι που τελικά ορίζουν την ύπαρξη της φιλίας, την αγάπη που έχεις για τον άλλο και την… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν δικαιολογώ κάτι, δεν γράφω πουθενά ότι καλά έκανε και συμπεριφέρθηκε με τον τρόπο αυτό. Αλλά δεν μπορείς επί της ουσίας να κάνεις και κάτι. Μπορείς να μιλήσεις, να επικοινωνήσεις ότι σε ενόχλησε και σε πόνεσε αλλά το πώς θα αντιδράσει και θα συμπεριφερθεί ο άλλος είναι εκτός της δικαιοδοσίας μας. Οι φίλοι πρέπει να σε στηρίζουν και να είναι εκεί όταν τους χρειάζεσαι, όταν όμως διαπιστώνεις ότι δεν είναι διατεθειμένοι να στο προσφέρουν, τι μπορείς να κάνεις; Να πας παρακάτω και να το δεχτείς.
Σύμφωνοι σε αυτό, στην κατάληξη όντως αυτό μόνο μπορείς να κάνεις. Απλώς θεωρώ λάθος να το δεχόμαστε όλο αυτό ως κάτι σύνηθες ή “σωστό” (όπως τέλος πάντων μπορούμε να ορίσουμε το σωστό). Ο φίλος που δέχεται την άνιση μεταχείριση μόνο να προχωρήσει μπορεί, δεν έχει άλλη επιλογή, ναι. Όμως αν φτάσουμε στο σημείο να δεχτούμε αυτές τις άνισες συμπεριφορές ως δεδομένες, ως κάτι αναμενόμενο, θα γίνει ακόμη χειρότερο το πρόβλημα, εκεί το εστιάζω περισσότερο. Δεν νομίζω ότι πρέπει να το δεχτούμε αυτό σαν σύνηθες ή να να μην μας κάνει εντύπωση. Με λίγα λόγια γιατί πολυλογώ, το στάνταρ πρέπει να… Διαβάστε περισσότερα »
Κατάπιες πολλά όλα αυτά τα χρόνια. Μην πας στο γάμο και καταπιείς τα κοκτέιλς του μπάτσελορ, τα κουφέτα, τα φαγιά του γλεντιού και τη γαμήλια τούρτα. Θα σας βγουν από τη μύτη, και τη δική σου και τη δική της, γνώμη μου
Και το Θεσσαλονίκη αεροδρόμιο στις 9 το πρωί Κυριακή-Αθήνα-γάμος-λίγη ώρα στο γλέντι γιατί δεν μας παίρνει-Σταθμός Λαρίσης 1 το βράδυ-Θεσσαλονίκη πίσω στις 7.30 το πρωί Δευτέρας και παρόν στη δουλειά με ένα τεταρτάκι καθυστέρηση γίνεται, αν πραγματικά δεν υπάρχει χρόνος αλλά θα σκάσεις άμα δεν πας στο γάμο του κολλητού σου. Το ξέρω γιατί το έχω κάνει.
Δε γράφεις ηλικία! Είχα αυτόν τον τρόπο αντίδρασης στα 20 .. έπαθα πολύ σοβαρό burn out στα 23 και έμεινα μόνη μου (καλό μου έκανε). Συνειδητοποιησα ότι είχα μαζέψει γύρω μου πόσο κόσμο που δεν ήξεραν καν ποια είμαι. Στη συνέχεια έκανα άλλες σχέσεις και έμαθα με τη βοήθεια ειδικού να δείχνω στους δικούς μου ανθρώπους τα αληθινά μου συναισθηματα. Θα σου έλεγα να πάρεις τη βοήθεια ενός ψυχολόγου. Δεν είναι φυσικό να θεωρείς κολλητή έναν άνθρωπο που δε ξέρει τίποτα απ’ όλα αυτά που νιώθεις. Και δεν είναι φυσικό να περιμένεις ανταλλάγμα για αυτό.. δεν το γράφεις αλλά νομίζω… Διαβάστε περισσότερα »