Αμπίτσα μου καλησπέρα, έχω όλως θεωρητική ερώτηση που όμως δεν έχω καταλήξει σε συμπέρασμα και γι αυτό ζητάω τα φώτα σου. Θέμα: παιδικά παιχνίδια. Και συγκεκριμένα για κορίτσια. Ξέρεις οι διάδρομοι με τα κουζινικά και τα μωράκια που πρέπει να ταΐσεις και μετά να μαζεύεις τα απόβλητα …. Γλυκούυυυυλιιιιι (νοτ). Που προφανώς απευθύνονται σε κοριτσάκια για την εκπαίδευση των μετέπειτα καθηκόντων τους (παύση για ανάσα ηρεμίας). Δεν εκνευρίζομαι πχ με τις barbie ή την Έλσα, η μεν πρώτη έχει αναλάβει εργασία από κτηνίατρος έως πιλότος η δε δεύτερη έσωσε την αδερφή της και ανέλαβε ολόκληρο βασίλειο, χωρίς να επιλέξει άντρα κλπ. Και ξέρω και τα ουδέτερα παιχνίδια (σετ χημικού κλπ που πάνε σε οποιοδήποτε φύλλο). Έχω όμως θέμα με μωρά κουζινικά κλπ… Σκέφτομαι αν κάνω κόρη και της φέρνουν μόνο τέτοια φίλοι και συγγενείς θα εκνευρίζομαι οπότε ίσως τους ζητούσα να μην της παίρνουν τέτοια. Αν έκανα όμως γιο και του έφερναν τέτοια παιχνίδια δεν θα είχα πρόβλημα, ίσα ίσα που δεν θα σκεφτόταν ότι το μαγείρεμα είναι μόνο δουλειά των κοριτσιών (με αντίστοιχο περιβάλλον από την οικογένεια φυσικά). Άρα;;; Στο κορίτσι παίρνουμε λοιπόν μάλλον και μωρά κουζινικά κλπ αλλά και την barbie αστυφύλακα ή αυτοκινητάκια ή πολεμικούς χαρακτήρες εφόσον τα ζητήσει εεε???? Τώρα θα μου πεις έχεις παιδιά, όχι δεν έχω και μάλλον παθαίνω γρύλλο αλλά είναι ειλικρινής απορία… Φιλάκια πολλά
=Δεν έχω παιδιά αλλά έχω γρύλλο
Από τα κορίτσια περιμένουμε ότι θα καθαρίσουν το σπίτι και θα μεγαλώσουν τα μωρά ως κάτι αυτονόητο. Αν το κάνουν τα αγόρια όμως, αποκτούν φωτοστέφανο.
Υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά γιατί ο κόσμος μας έχει δυο μέτρα και δυο σταθμά, και όσο υπάρχουν έμφυλοι ρόλοι, τότε ναι, θα θυμώνουμε για διάφορα με διαφορετικό τρόπο ανά φύλο. Δεν γίνεται να παριστάνουμε ότι υπάρχει ισότητα όσο δεν υπάρχει ισότητα. Αν κάνεις κόρη θα της φέρνουν συνέχεια τέτοια παιχνίδια εκτός από την ψαγμένη κουμπάρα που θα φέρει ροζ εκσκαφέα. Αν κάνεις γιο θα του φέρνουν συνέχεια φορτηγά, εκτός από την ψαγμένη κουμπάρα που θα του φέρει μια κούκλα για να της αλλάζει την πάνα και όλοι θα πουν “α τι ψαγμένη κουμπάρα”. Το ψαγμένο για την κόρη είναι η πιθανότητα να γίνει κάτι άλλο εκτός από μανούλα. Το ψαγμένο για τον γιο είναι να ξέρει πώς μπαίνει το πλυντήριο πιάτων.
Μιας και τα λέμε, θα έλεγα ότι οι πολεμικοί χαρακτήρες είναι απαράδεκτοι και για τα δυο φύλα. Gnomi mou.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η μικρή μου 3,5 χρονών, ήθελε να αγοράσουμε τον πύργο των paw patrol. Μα της λέει η πωλήτρια είναι για αγόρια πάρε καμία κουκλίτσα και της απαντά με πολύ κοφτό τρόπο ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ!!
Οπότε γυρνάει η πωλήτρια και μου λέει είναι αγοροκόριτσο εε;; Όχι της απαντώ παιδί είναι που δεν κάνει χαζές διακρίσεις στα παιχνίδια και κάπου εκεί εξαφανίστηκε πήραμε αγκαλία τα paw patrol και φύγαμε.
Στο μαγαζί μου ολοένα και περισσότερα αγοράκια αγοράζουν Πέπα σε χρώμα ροζ/μωβ ενώ πολλά κορίτσια παίρνουν Αvengers. Έχω κι έναν αξιαγάπητο πιτσιρικά που δηλώνει πως θέλει να φοράει τακούνια και δε φεύγει χωρις την Έλσα του😍
Ο βαφτισημιός της κολλητής μου είχε για χρόνια κόλλημα με την ηλεκτρική σκούπα και την σφουγγαρίστρα.
Θυμάμαι ένα αγοράκι να έχει αγοράσει την Πέπα και να του λένε οι φίλοι των γονιών του “Καλέ τί είναι αυτό; Αυτό είναι για κορίτσια” οι γονείς μάλιστα θέλησαν να δικαιολογηθούν ότι του έλεγαν να πάρει κανένα αυτοκινητάκι αλλά το τρίχρονο ΕΠΕΜΕΝΕ! Μακάρι να επιμένει ακόμη <3
Μπορείς να κάνεις ότι έκανε η φίλη μου η Μάνια που έχει ένα γιο και μια κόρη. Κούκλες, κουζινικά, όπλα, σπαθιά δεν μπήκαν ποτέ στο σπίτι. Μόνο ουδέτερα παιχνίδια: lego, playmobil, αυτοκινητάκια, φορτηγά, εργαλεία, αρκουδάκια και επιτραπέζια.
Και έτσι, το αγαπημένο παιχνίδι της κόρης της είναι ο Μακουήν (χαρακτήρας αυτοκινητάκι) και τώρα που είναι 13 μου είπε ότι αν θέλω να μου κάνει ένα bot στο κινητό (τι είναι αυτό θε μου;) για να ακούω σπασμένη μουσική όποτε γουστάρω (αυτό ειναι λοιπόν το χάσμα των γενεών!).
ατομάρα η μικρή!
Τη θαυμάζω τη φίλη σου τη Μάνια, κι εγώ κάπως έτσι το φανταζόμουν. Τώρα στο σπίτι μας υπάρχουν παντού παιχνίδια, σε μια πρόσφατη ταξινόμηση μέτρησα 9 κούκλες- μωρά, 5 μικρά κλαψουλίνια σετ με σπιτάκι και συμπράγκαλα, 2 μεγάλα κλαψουλίνια με ήχο, τη σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα. Μέσα στο βουνό των παιχνιδιών μόνο 10 έχουμε αγοράσει ο άντρας μου κι εγώ. Και η μικρή μου πάντως αγαπημένο παιχνίδι τώρα στα 4μιση, ένα αυτοκινητάκι έχει, τον Μπλέιζ.
Τι είναι σπασμένη μουσική??
Μα πρακτικά πώς γίνεται αυτό? Δεν πήραν ποτέ δωρα στα παιδιά άλλοι εκτός από τους γονείς τους? Δεν ζήλεψαν ποτέ τα παιδιά παιχνίδια που είχαν οι φίλοι τους? Επίσης με μπερδεύει λίγο για ποιό λόγο τα εργαλεία π.χ. είναι ουδέτερα ενώ τα κουζινικά όχι? ‘Εχω εσωτερικές διαμάχες σχετικά με αυτά τα θέματα και θα το πω, μου αρέσουν πολύ οι κούκλες! #guilty
boot θα είπε, root εννοούσε μάλλον. Jailbreak ρε παιδί μου.
‘Η αυτό που εκανε η μαμά μου, 30 χρόνια πριν. Που εγω και οαδερφός μου είχαμε ένα δωμάτιο κοινό για τα παιχνίδια και έτσι τα παιχνίδια, ανεξάρτητα με το ποιος τα έφερε σε ποιόν, ήταν αυτόματα κοινά. Οπότε με τον αδερφό μου μεγαλώσαμε παίζοντας με barbie, power rangers, lego, playmobil, κουζινικά, αυτοκινητάκια χωρίς κανένα πρόβλημα.
Απλά σκέψου το ότι μπορεί να έχεις τσατάρει κάποια φορά στο web και να μην μίλαγες σε άνθρωπο, να έχεις διαβάσει άρθρο γραμμένο από bot, και χιλιάδες άλλες εφαρμογές, πχ την διαφήμιση που βλέπεις αυτή την στιγμή την έχει επιλέξει για σένα ένα bot, μέχρι ο αυτόματος πιλότος στα αεροπλάνα είναι ουσιαστικά ένα bot.
μπράβο στη φίλη σου…
πραγματικα τα νεα παιδια ειναι τετραπερατα…
επίσης να συμπληρώσω ότι το μονο σπαθι που θα θελα σπιτι μου είναι ένα φωτόσπαθο(το έχεις και σαν απαιχτο φακο) αλλα υποσχομαι δεν θα το δινα και γω στα παιδια μου για μενα το χα 🙂
Με την κουζίνα των κοριτσιών μου ασχολείται πλέον αποκλειστικά ο γιος φίλης μου, γιατί φαντάζεται τον εαυτό του σεφ! Γιος άλλης φίλης μου ήθελε οπωσδήποτε να πάρει μωρό με καρότσι, γιατί ήθελε να παίζει τον μπαμπά. Πήρε, και βάζει την κούκλα μωρό σε μαρσιπο για να έχει ελεύθερα τα χέρια του όταν μαστορευει με τα παιδικά του εργαλεία!
Στην ανιψιά μου κάποιος έφερε ενα σετ ροζ κουζινικά, της άρεσαν φοβερα γιατι έκαναν θόρυβο, ήταν όπως τα κουζινικά της μαμάς και ήταν πολύ γυαλιστερά και όμορφα. Τα λάτρεψε όμως εξίσου και ο αδερφός της! Τελικά έπαιζαν για ώρες μαζί φτιάχνοντας “φαγητό’ για τη μαμα και το μπαμπά και γενικά κάνοντας τραπέζια στα παιχνίδια τους.
Καταλαβαίνω τον ενδοιασμό αλλά μην καταλήξουμε να κάνουμε κάποια είδη τον απαγορευμένο καρπό… μόνο το αντίθετο θα καταφέρουμε (πχ να τα ζητάει με μανία επειδή όλοι οι άλλοι έχουν)…
Maxima γιατί τα κουζινικα του σπιτιού ,είναι τα κουζινικα της μαμάς;;;
Αυτό ακριβώς είναι το point της ερώτησης και της απάντησης…
Μα ετσι είναι! Σε πόσα σπίτια τα κουζινικα είναι του μπαμπά ή έστω και του μπαμπά; τι να λέμε, να προσποιηθουμε ότι είναι αλλιώς;
Οπότε καμία αμηχανία… Για μένα το στοίχημα να μπορέσουμε να κάνουμε την αλλαγή στην επόμενη γενιά…
Κ όντως το πιστεύω ό, τι απαγορεύουμε αργά ή γρήγορα θα γίνει αντικείμενο πόθου μόνο κ μόνο για αυτό το λόγο…
Γιατι αμηχανία; Δεν γίνεται της μαμάς να της αρέσει το μαγείρεμα δηλαδή τόσο πολύ που να θέλει να το κάνει αποκλειστικά εκείνη; Κάπου λίγο έλεος.
Και βεβαίως γίνεται!!για αυτό το κάνουν όλες οι μαμάδες…βρίσκουν ατελείωτη ευχαριστηση στο να γίνονται λάστιχο όλη μέρα ΚΑΙ να μαγειρεύουν για όλη την οικογένεια…είναι κάπως σαν χομπυ…ετσι κ αλλιώς η ευχαριστηση της μανουλας είναι να κάνει χαρούμενη την οικογένεια!!!γιατί είναι το φυσικό αυτό, κ συνήθως ρε παιδί μου και δεν βλέπουμε κ περιπτώσεις να είναι τα κουζινικα του μπαμπά..?τι κάπου λίγο έλεος…?λες κ δεν ξέρεις γιατί είναι τα κουζινικα της μαμας…..
Άλλο αυτό που είπε η maxima, ότι δυστυχώς έτσι είναι κ θέλουμε να αλλάξει, κ άλλο να κανει κάποιος πως δεν καταλαβαίνει….
Ναι φυσικά “κάπου έλεος”. Οι άνθρωποι, ακόμη και αν είναι γυναίκες και μητέρες μπορεί να μαγειρεύουν γιατί τους αρέσει, να έχουν τα κουζινικά τους επειδή τους αρέσει. Και όχι δεν ξέρω γιατί είναι τα κουζινικά της μαμάς, γιατί δεν ξέρω αυτήν τη μαμα. Την ξέρεις εσύ; Φαντάζεσαι μόνο βάσει πλειοψηφίας και στερεοτύπων. Τελος παντων, κακώς μπηκα στη συζήτηση, δεν μπορω τις απόψεις άσπρο.μάυρο. Για την ιστορία, εγώ μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου η μαμά μου σπάνια μαγείρευε γιατί βαριόταν ενώ ο μπαμπάς μου μαγείρευε επειδή του άρεσε όταν είχε χρόνο. (Βάσει προγράμματος ο πατέρας μου είχε λιγότερο ελεύθερο χρόνο.). Εγώ… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι οι απόψεις άσπρο μαύρο….η πραγματικότητα της γυναίκας είναι μαύρο που,στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν επωμιστεί τις ΔΟΥΛΕΙΕΣ του νοικοκυριού και θεωρείται αποκλειστικά δικιά τους υποχρέωση…θεωρείται “τυχερή” οποία την ΒΟΗΘΑΕΙ ο άντρας της….οποιαδήποτε εξαίρεση ,δεν αλλάζει αυτή την πραγματικότητα…
Συνήθως, αν και όχι πάντα, οι γιοι έχουν ως νήπια μια ταύτιση με τον πατέρα και τα κορίτσια με τη μητέρα. Ακόμα και αν τα μαγειρικά σκεύη χρησιμοποιούνται εξίσου και από τους δύο γονείς, η κόρη θα θέλει “να μαγειρεύει όπως η μαμά” και ο γιος θα θέλει “να μαγειρεύει όπως ο μπαμπάς” (γι’ αυτό είναι παιδαγωγικά σημαντικό να κάνουν και οι δύο γονείς από όλα). Ο γιος μου παίζει με το αυτοκινητάκι και λέει “οδηγώ σαν τον μπαμπά”, ενώ συνήθως οδηγώ εγώ όταν πάμε κάπου οικογενειακώς, ή “κάνω ποδήλατο σαν τον μπαμπά” ενώ έχουμε και οι δύο ποδήλατα! Λογικό… Διαβάστε περισσότερα »
Τα παιχνίδια που ζητάνε τα παιδιά εξαρτώνται από τις προσλαμβάνουσες που έχουν. Για τα δώρα αν σε ρωτήσουν θα μπορούσες να ζητήσεις gender neutral (βιβλία, επιτραπέζια, μπαλα, αρκουδάκια, παζλ κλπ) αλλά αν η 70 θεία Μαρίκα φέρει κουζινικά στην κόρη σου και εργαλία στον γιο σου δεν είναι ανάγκη να της εξηγήσεις πόσο σεξιστικό είναι, δε θα παθει κάτι το παιδί αν τα έχει. Το τετράχρονο ανηψάκι του άντρα μου είχε ζητήσει πέρυσι τα Χριστούγεννα σιδερώστρα και σκούπα/φαράσι για να καθαρίζει και να σιδερώνει όπως ο μπαμπάς και για τα γενέθλιά του εργαλεία για να μαστορεύει όπως ο μπαμπάς. Ειχε… Διαβάστε περισσότερα »
Παντως ειναι πολυ δημοφιλης η παιδικη κουζινα και ο παιδικος νεροχυτης και για τα αγόρια τελευταία, το βλέπω σε μεγάλες ομάδες γονιών στα σόσιαλ. Κάααπως αργα αργα αλλάζουν τα πραγματα. Υπάρχουν χιλιάδες επιλογές πλέον και για τα δυο φύλα χωρίς να είναι έμφυλα χρωματισμένες. Όρεξη να εχεις και λεφτά!
Εκτός και αν περάσεις από τα καταστήματα δώρων στα μεγάλα μαιευτήρια της Αθήνας, ροζ και γαλάζιο είναι οι μοναδικές επιλογές! Μήπως να γράψω μία επιστολή διαμαρτυρίας στη διοίκηση του πιο γνωστού μαιευτηρίου, που πηγαίνουν συνήθως οι γνωστές μου?? Χμμ…
Τι έχω να χάσω?
Φυσικα και να γραψεις και να τη φερεις και απο εδω να προσυπογραψουμε. Αν και νομιζω οτι ο καταναλωτης εχει μεγάλη δυναμη στα χέρια του απλά με το να συνεχίσει τις αγορές του αλλού. Δεν ειναι τυχαίο που γίνονται ολο και πιο δημοφιλείς οι σελίδες αγορων για πιο “εναλλακτικα” δωρα
Τύπου “τόσο κόσμο σας έχουμε στείλει, βάλτε ένα πράσινο αρκουδάκι στο κατάστημα!”
Μια φορα και εναν καιρο οταν ήμουν μικρο παιδάκι ήρθε για επίσκεψη ο νονός μου. Είχα κοινό νονό με ενα άλλο παιδάκι, αγόρι, και ο νονος επισκέφθηκε απο τη μακρινή χώρα που ζούσε ακριβώς τη στιγμή που ολοι οι παλιόφιλοι (και γονείς των παιδιών που βάπτισε) έναν ριγιούνιον. Το λοιπον μας έφερε από ένα δώρο. Το αγόρι/βαφτιστήρι έλαβε ενα τόξο με βέλη και πλαστικές φιγούρες ζώων για να εξασκεί σαν άλλος Ρομπέν των Δασών το άθλημα της τοξοβολίας και να προετοιμαστεί για τις δύσκολες μέρες κυνηγιού που σίγουρα θα είχε μπροστά του για να εξασφαλίσει τα προς το ζην της… Διαβάστε περισσότερα »
Αχχχ! Ξύνεις πληγές! Μια από τις κατσούφικες φωτογραφίες από την νηπιακή μου ηλικία είναι έξω από τον παιδικό σταθμό, μετά την γιορτή των Χριστουγέννων, ΄στην οποία εμφανώς τσατισμένη και απογοητευμένη κρατάω την κούκλα που προοριζόταν για δώρο σε όλα τα κορίτσια, ενώ δίπλα τα αγόρια είχαν κονομήσει playmobil!
Ωχ, θες να πεις ότι δεν σου έδειξαν ποτέ να φτιάχνεις τόξο;;;
Δεν μου έδειξαν ποτέ, αλλά η καριέρα μου ως Αρτεμις δεν τελείωσε εκεί. Βουτηξα ενα λάστιχο απο τα ραφτηκά της μαμάς, και εφτιαξα τόξο μόνη μου στις καλοκαιρινές διακοπές που με είχαν ξαμολημένη, γιατί η μαμα μαγείρευε όλα μέρα και μπαμπάς το έξηνε μέχρι να ματώσει και κανένας δεν είχε χρόνο για μένα, οποτε, να σου η αυτοδίδακτη τοξοβόλος!
Είμαστε στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του φροντιστηρίου. Μπαίνω στην αίθουσα ζαχαροπλαστικής και βλέπω αγοράκια να φτιάχνουν με ενθουσιασμό και πάθος τρούφες και κουραμπιέδες. Μα καλά, λέω στη συνάδελφο με γνήσια απορία, τέτοιο ενδιαφέρον για τη ζαχαροπλαστική? Φυσικά, μου απαντάει εκείνη, στο σπίτι δεν τους δίνονται τέτοιες ευκαιρίες συχνά!
Στη χώρα που ζω ένα από τα πράγματα που μου φάνηκε περίεργο στην αρχή , ήταν ότι στα γενέθλια σε ρωτάνε τι δώρο θέλεις. Πάντα όμως. Έτσι και με τα παιδιά, μόλις καλείς κάποιον στα γενέθλια τους σε ρωτάνε οι γονείς τι δώρο να φέρουν. Κάποια στιγμή μια μαμά μου έστειλε μάλιστα μια ηλεκτρονική λίστα με τα δώρα που είχε επιλέξει για το παιδί της. Τότε μου είχε φανεί υπερβολικό κ παράξενο (είχα στο μυαλό μου πάντα ότι δώρο ισον έκπληξη) , με τον καιρό κατάλαβα ότι είναι μια πολύ βολική πρακτική ώστε να μη συμβαίνει ακριβώς αυτό, δηλ να… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα οι barbie μου είχαν ερωτικούς δεσμούς με τους action man του αδερφού μου. α) απο μικρή εκεί είχα το νου μου, και β) μου φαινόντουσαν πολύ πιο ωραίοι απο τον ξενέρωτο τον Ken.