Αγαπητή Α,Μπα σε διαβάζω χρονια τωρα ωστόσο αυτή είναι η πρώτη φορά που σου γράφω. Είμαι 22 χρονών κοπελα και εχω μια σχέση 2 χρόνων με το αγόρι μου. Έχουμε πολλή επικοινωνία και παρόλο που έχουμε περάσει πολλές φάσεις άσχημες κατά κύριο λόγο λόγω εμπιστοσύνης περισσότερο, υπάρχει πολλή αγάπη και έρωτας. Όπως προείπα ομως έχουμε περάσει πολλές φάσεις κι ακόμα τις περναμε κι ενώ υπάρχουν δυσκολίες το μεγαλύτερο μου πρόβλημα φαινεται να είναι το εξής. Η οικογένεια του. Αν και σαν ανθρώπους τους ήξερα από πριν επειδή ήμασταν συμμαθητές τώρα έχω αναπτύξει κάποια αρνητικά συναισθήματα γι αυτούς που δύσκολα αλλάζουν. Μου φαινεται τρομερα άσχημο να επιλέγεις να είσαι με έναν άνθρωπο και συνάμα να ανέχεσαι και ανθρώπους που δε συμπαθείς. Να μου πεις κι εσύ κι εκείνος κι όλοι δεν το κάνουμε; Μμ ναι και όχι. Τι θελω να πω με αυτο; Το γεγονος πως είναι τόσο κοντά με την οικογένεια του το κάνει πολύ δύσκολο. Παραπάνω από όσο ειμαι εγω. Κυριολεκτικά τους τρωω στη μάπα κάθε μέρα. Επίσης εχω τεράστιο θέμα με τη μια του αδερφη. Έχουν ένα χρόνο διάφορα (είναι μεγαλύτερη) κι ομως συμπεριφέρεται λες κι είναι κοπελα του. Δύσκολα μπορω να το εκφράσω με παραδείγματα ολο αυτο αλλα το μονο που μπορώ να σου πω για να καταλάβεις τι εννοω είναι ότι το έχει πει ξεκάθαρα ότι “αχ τι να κανω Αφού είμαι ερωτευμένη αδερφη.” Το θεωρώ ανατριχιαστικό και γενικά ενω χωρίς να την ξερω πολυ καλά πάντα τη συμπαθούσα Ούτε τη ζήλευα Γιατι δεν εχω κάποιο θέμα με τον εαυτό μου, μου αρέσει αυτή που είμαι και νιωθω πολυ καλα με τις επιλογές μου (θέλω να πω δεν μπήκα προκατειλημμένη για κατι στη σχέση ισα ισα που στην αρχή πριν αντιληφθώ όλα αυτά ηθελα πολυ να βγαίνουμε όλοι μαζι.) Τώρα δεν μπορώ ούτε να τη βλέπω ειλικρινά. Επειδή έχω τολμήσει όμως να ανοίξω λίγο το παραπάνω θέμα με τον δικό μου Η απάντηση του ήταν απλα οτι ειναι πολυ δεμένοι. Κάτι που πιστεύω ότι ισχυει στο 70%. Θέλω να πω κι εκείνος δείχνει να ζηλεύει οταν η αδερφή του μιλάει στο τηλ σε φάση να ρωτήσει με υφάκι ενώ ξέρει ότι έχει αγόρι και τον έχει εγκρίνει “Ποιος είναι ή σε ποιον στέλνεις;”. Τέλος πάντων όπως προείπα δεν μπορω να το περιγράψω απλα φρικαρω lowkey. Και ρωτώ πως είναι δυνατόν να κάνω υπομονή και να ανεχτώ όλο το σόι από πίσω;
–Σελ
Θα έλεγα ότι οι δυσκολίες που έχετε, αυτές που αναφέρεις εν τάχει «λόγω εμπιστοσύνης», δεν είναι ασύνδετες, ανεξάρτητες από τη σχέση που έχει με την οικογένεια του. Θα μπορούσα να φανταστώ μια στάση ζωής «κανείς δεν σε αγαπάει όσο η μανούλα». Αυτό, δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στις μετέπειτα σχέσεις, ίσως μια μόνιμη καχυποψία, μια άρνηση για δημιουργία ανεξάρτητων σχέσεων, εκτός οικογένειας.
«Απλά πολύ δεμένοι». Δεν θέλω να μπω στην διαδικασία να το αναλύσω αυτό, γιατί φαίνεται να ξέρεις τι σημαίνει. Με λίγα λόγια, έλεγχο, πατρονάρισμα, περιορισμό, ασφυξία. Ας πάμε στην ερώτηση που κάνεις. Ναι, είναι δυνατόν να κάνει κάποια υπομονή και να ανεχτεί όλη αυτή τη δυσλειτουργική οικογένεια μαζί με όλες τις προεκτάσεις. Το ζητούμενο είναι, είσαι εσύ αυτή; Αν δεν είναι δυνατόν για σένα, τότε δεν είναι. Μιλάμε για μια σχέση που επηρεάζει την καθημερινότητα σου. Αν δεν αντέχεις στα δυο χρόνια, δεν χρειάζεται άλλος πειραματισμός.
Για να σου το κάνω πιο εύκολο, θα επαναλάβω ότι τα άλλα προβλήματα που έχεις σε αυτή τη σχέση δεν είναι άσχετα από την σχέση του με την οικογένεια. Είναι οι διαφορετικές πλευρές της ίδιας προβληματικής δυναμικής. Η γυναίκα που θα μπει σε αυτή την οικογένεια θα είναι μια που θα νιώσει ασφάλεια μέσα σε αυτή την ασφυκτική αγκαλιά, γιατί θα της λείπει η οικογενειακή ιδέα από τα δικά της παιδικά χρόνια. Στην αρχή θα της αρέσει, μέχρι να δει το άγριο πρόσωπο αυτής της πραγματικότητας, που είναι ότι ποτέ δεν θα είναι αρκετά καλή για να την δεχτούν ως ίση. Εσύ ως τότε εύχομαι να βρίσκεσαι πολύ μακριά από όλους αυτούς.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ε ναι… άμα είναι «ερωτευμένη» η αδερφή φαντάσου πόση «αγαπη» έχει η μανούλα!
Βασικα αηδιασα λιγακι
Μόλις του γεμίσει την μπανιερα για να κάνει μπάνιο,καντην με ελαφρά….
( βλεπε Ρειτσελ στα Φιλαράκια…)
Και μένα αυτό μου ήρθε στο μυαλό. Αν θυμάμαι καλά η αδερφή ήταν ήδη μέσα στη μπανιέρα. Ιουυ!
ήταν με το μπουρνούζι η γλυκούλα και τον περίμενε να έρθει! 😉
Αχ αυτά τα φιλαράκια, παντού εμφανίζονται!
Αυτό σκέφτηκα και εγώ αμέσως, το επεισόδιο από τα φιλαράκια.
Αγαπητή ερωτώσα, αν εσένα δε σου αρέσει αυτή η κατάσταση, φτάνει και περισσεύει. Να ξέρεις, να είσαι σίγουρη ότι η μεταξύ τους σχέση δεν πρόκειται να αλλάξει.
Μπαααα πιο πριν ακόμα. Από τα γαργαλητά στον καναπέ!
Δεν υπάρχει προβληματική δυναμική σχέσεων που να μην έχουν αναλύσει ξεκαρδιστικά τα Φιλαράκια ή το SATC, το πιστεύω πλέον 😀
Αχ Βρε Α, μπα,
αν είχες γεννηθεί το 1944, πιθανότατα θα είχες σώσει τη μάνα μου που ήταν ακριβώς αυτή η νύφη.
Αυτό που έχω καταλάβει μέχρι τώρα για τις σχέσεις, είναι πως αν κάτι σε ενοχλεί σε σημείο που δεν έχεις αμφιβολία για αυτό, τότε είναι έτσι, όσο τρελό κι αν ακούγεται. Έχω πάψει να αγνοώ το ένστικτό μου αρκετά χρόνια τώρα και με έχει γλιτώσει από πολλές κακοτοπιές. Βασικά δεν πρόκειται καν για ένστικτο. Οι άνθρωποι έχουμε την ικανότητα να ερμηνεύουμε – εκτός από τα λόγια που ακούμε – τη γλώσσα του σώματος, το βλέμμα, την ενέργεια των ανθρώπων. Επειδή όμως αυτά δεν είναι χειροπιαστά και δεν μπορούμε να τα δικαιολογήσουμε, τα κάνουμε στην άκρη. Πολλές φορές όταν είμαστε μικρά… Διαβάστε περισσότερα »
Καταπληκτική απάντηση, μακάρι ως παθούσα να την είχα διαβάσει μικρή! Αν κοιτάξεις προσεκτικά, πάω στοίχημα ότι θα δεις ότι όποιος έχει μπει από γάμο εκεί μέσα είναι από διαλυμένη οικογένεια κ στην αρχή το βρήκε υπέροχο να υπάρχουν τόσο δεμένες οικογένειες. Και μετά έπεσαν στο αόρατο ηλεκτρικό σύρμα. Εσύ ευτυχώς φαίνεσαι πολύ ώριμη και συνειδητοποιημένη, οπότε με βαριά καρδιά θα σου έλεγα να χωρίσεις, την αδερφή του δεν πρόκειται να την “κερδίσεις” ποτέ, το θέτω έτσι γιατί πάντα θα είναι είτε “εσύ” είτε “αυτοί” από το αγόρι σου.
Ειναι τελικα αυτο το προτυπο : ´απο καλη οικογενεια , απο σπιτι ´που λειτουργει σαν φακα για τους εξω. Αυτο μοιαζει με τη χθεσινη ερωτηση και το παιδι απο σπιτι.
Προφανως εννοει το μη διαλυμενο σπιτι και φαινομενικα δεμενο σπιτι.
Την πυρηνικη οικογενεια που στο τελος αποδεικνυεται σκληροπυρηνικη.
Επειδή δεν διαλέγουμε την οικογένεια μας, το ζήτημα είναι καθαρά αν στην επιβάλλει την οικογένεια ο άλλος. Και η δική μου οικογένεια είναι φοβερά δυσλειτουργικη αλλα δεν υποχρεωνω κανενα να τη συναναστρεφεται και είμαι η πρώτη που θα τους κράξω και θα τους βάλω στη θέση τους. Δηλαδή δεν είναι απαραίτητα αιτία χωρισμού ενας ή και πολλοί κακοί συγγενείς. Αν όμως τους βάζει πανω απ’ολους και είναι μονίμως η προτεραιότητα του, δεν έχεις ελπίδες να αλλάξει,θα είσαι πάντα η εισβολέας, η κακια που τους πήρε το παλικάρι τους. Εν τω μεταξύ έχει τόσα προβλήματα αυτή η σχέση, που για μένα… Διαβάστε περισσότερα »
Μπριέν, εσύ; Ποια μπορεί να τα βάλει με τη Σέρσεϊ 😛
Μήπως είναι οι lannisters; Δεν την κάνεις σιγά σιγά;
Οι Λάννιστερ δεν το ξεπέρασαν ποτέ πάντως.
Αυτό ήταν spoiler και δεν έπρεπε να έχει συμβεί.. Μόλις ξεκίνησα την 7η και πραγματικα μεσα μου πιστεύω οτι ο Jaime μπορεί και να γίνει Queenslayer
Οι Λαννιστερ κανουν σεξ απο το πρωτο επεισόδιο αβέρτα, δεν είναι σποιλερ αυτο.
Είναι πολύ στενάχωρο το ότι μιλάς προσπαθώντας να μας πεις ότι δεν είσαι εσύ η τρελή της υπόθεσης. Ετσι συμβαίνει πάντα, αν είναι ένας ο νορμάλ μέσα στους τρελούς, ρωτάει εκείνος δεξιά αριστερά να του πουν ότι δεν είναι αυτός ο προβληματικός, είναι οι άλλοι. Κι εσύ αυτό κάνεις εδώ. Προσπαθείς, ενώ δεν πραγματικά δεν χρειάζεται, να μας πείσεις ότι δεν κάνεις εσύ λάθος, ότι υπάρχει θέμα. Υπάρχει λοιπόν θέμα και πρέπει να φύγεις γιατί στο τέλος ή θα τρέχεις όντως αποτρελαμένη λέγοντας δεξιά κι αριστερά ότι είναι όλοι τρελοί και δε θα σε πιστεύει κανείς, ή θα κλειστείς στον… Διαβάστε περισσότερα »
“Είναι πολύ στενάχωρο το ότι μιλάς προσπαθώντας να μας πεις ότι δεν είσαι εσύ η τρελή της υπόθεσης. Ετσι συμβαίνει πάντα, αν είναι ένας ο νορμάλ μέσα στους τρελούς, ρωτάει εκείνος δεξιά αριστερά να του πουν ότι δεν είναι αυτός ο προβληματικός, είναι οι άλλοι.” Αχ βρε πόντια ιντερνάσιναλ τι ωραία που τα είπες. Μίλησες στην καρδιά μου.
Πολύ λυπάμαι Jenny μου. Η λογική είναι ασυγχώρητη καμιά φορά.
Και τρέχω κάποιον για να βρω
να με ρωτάει και τον ρωτώ
τι θα γενεί, τι θα γενεί
ποιος θα πονεί, ποιος θα πονεί
μανούλα μου, μανούλα μου.
Ι. Καμπανέλλης
Εγώ ήμουν τυχερή, είχα μανούλα λογική.
Εγώ πάλι με τους λογικούς είχα μαλώσει για καιρό, κάτι θεόμουρλους προτιμούσα. Είχα μάθε καλά να μην ακούω το ενστικτό μου και να με αμφισβητώ.
Αχ βρε Πόντια…
Δε μπορούσε να μου το χε πει αυτό κάποιος,χρονια πριν,να γλιτώσω πικρα και ματαίωση?