Αγαπητή Α, μπα… Είναι η τρίτη ερώτηση που σου στέλνω και δεν έχω λάβει απάντηση, ωστόσο τρελαίνομαι για τη στήλη σου και περιμένω κάθε σου θέμα και απάντηση για να μου φτιάξει τη διάθεση. Στο θεμα μας τωρα: έχω μια στοκερ συμφοιτητρια. Δηλαδή: αρχικά στις σπουδές μας αρχίσαμε να μιλάμε και να κάνουμε χαλαρά παρέα. Όσο περνούσε ο καιρός όμως σε ότι αφορούσε τη σχολή έβλεπα μια πλήρη αντιγραφή, μια ζήλια διότι με έβλεπε προχω κατά τα λεγόμενα της. Είχε ξεκινήσει να ενδιαφέρεται για το θέμα Α και το είχε δηλώσει σαφώς εξαρχής και έπειτα όταν εγώ δήλωνα ενδιαφέρον για κάτι άλλο το “γύριζε” και ενδιαφερόταν για το θέμα Β Γ Δ κλπ που έλεγα εγω. Τώρα τελευταία έχω πάρει μια απόφαση σχετικά με τον κλάδο που θα ασχοληθώ και μια μερα ο καθηγητής με “έδωσε” στεγνά στο μάθημα και κάπως έτσι όλοι (μαζί και αυτή) έμαθαν τι κάνω. Αυτό ήταν από τότε βασανιζομαι. Μου στέλνει εδώ και ένα χρόνο μηνύματα του τύπου “σε είδα με αυτόν τον καθηγητή τι λέγατε;” και “βγήκες από το γραφείο του τάδε που καταλήξατε;” και “είσαι τέλεια θέα μοναδική κλπ κλπ και τι θεμα θα πάρεις για την εργασία σου; ψάχνομαι αυτό τον καιρό και θέλω να δω τι κάνεις εσύ γιατί δεν τα έχουμε πει ενδελεχώς” και” ξέρω ότι θες να ασχοληθείς με αυτό το θέμα πες μου τι ψάχνεις και τα επόμενα σου βήματα, πως το φαντάζεσαι δηλαδή το μετά;”. Είχα καταλάβει εξαρχής τι παιζόταν και αμέσως άρχιζα να αραιωνω επαφές, μου έστελνε και άλλαζα το θέμα ή έλεγα δεν ξέρω σε ότι με ρωτούσε. Άρχιζε μετά εκείνη να γίνεται ειρωνική και άλλοτε να με υποβιβαζει, άλλοτε να μου επιτεθεται λεκτικά όταν δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε του τύπου “μη μου παίζεις την έξυπνη εμενα” και γενικά άρχισα να πιέζομαι επικίνδυνα αφενός με την ανάκριση της από το πουθενά και αφετέρου με τις ειρωνείες και τις βλακειες της. Εγω δεν είμαι άνθρωπος που επιδιώκω καβγάδες όχι γιατί δεν τολμώ αλλά γιατί έχω να κάνω καλύτερα πράγματα και απλά επιλέγω την απόσταση από άτομα που δε θέλω. Όμως η ανάκριση συνεχίζεται παρόλο που πάντα δίνω ως απάντηση το “δεν ξέρω δεν απαντώ” λες και μου χει βάλει κοριό. Τι μου προτείνεις να κάνω για να απαλλαγώ χωρίς να γίνω δυσάρεστη και καβγατζου;
Σου προτείνω να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι ο πρωταρχικός στόχος της ζωής μας να μην γινόμαστε δυσάρεστες. Θα το γράφουμε μέχρι να χάσουμε τα δακτυλικά μας αποτυπώματα.
Αν επιλέγεις την απόσταση από άτομα που δεν θέλεις, γιατί δεν κάνεις αυτή την επιλογή στη συγκεκριμένη περίπτωση; Γιατί – πώς να το κάνουμε – δεν τολμάς, διότι σε ενδιαφέρει πολύ πώς θα χαρακτηριστείς αν γίνεις δυσάρεστη. Αν δεν σε ενδιέφερε, δεν θα ρωτούσες τι σου προτείνω «χωρίς να γίνεις δυσάρεστη».
Εγώ σου προτείνω να την ξεκόψεις χωρίς να σε ενδιαφέρει πώς θα το πάρει. Πώς σου φαίνεται;
ΥΓ. Θα μας φτιάξει κανείς ένα gif με το ‘μη φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστη;’ Μας διαβάζει κανένας illustrator;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μπράβο ρε Mumu! Προτείνω το χρώμα να γίνει πράσινο ή μπλε ή κάτι χαρούμενο και όχι το κόκκινο του απαγορευτικού και του κινδύνου. Η λέξη “ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ” να είναι welcoming και όχι απαγορευτική.
ευχαριστω βρε!
το εφτιαξα στα πολύ γρήγορα, θα φτιάξω κι άλλο πιο χαριτωμένο! 🙂
Τέλειο!
Α, τι ωραίο! Μπράβο mumu!
Πολύ καλό!!
θενκ γιου νταρλινγκς! 🙂
Τέλειο, το βάζω στα αγαπημένα μου!
Πολύ με νευριάζει αυτή η νοοτροπία. Η “όχι ότι με νοιάζει αλλά με νοιάζει”.
Μερικοί άνθρωποι είναι σαν το νερό. Όσο τους δίνεις χώρο, τόσο απλώνονται μέσα σε αυτό το χώρο. Ο μόνος τρόπος είναι να κλείσεις την μπουκαπόρτα. Ο μόνος τρόπος.
Πολύ πετυχημένη παρομοίωση!
Τέλειο σενάριο για θρίλερ.
Μου φαινεται πολυ περιεργο το στορι. Είχες καταλάβει εξαρχής τι παιζόταν, άρχισες αμέσως να αραιώνεις και επι ένα χρονο, το μονο που την απασχολεί είναι το copy των βημάτων σου στο πανεπιστήμιο? Χωρίς να έχει παρατηρήσει τις “περικοπές”? Επίσης, στο πανεπιστήμιο κρατάτε κρυφές τις προτιμήσεις σας περί μαθημάτων, κλάδου κτλ? Καλύπτονται απο κάποιο ιδιωτικό απόρρητο που μου διαφεύγει?
Υγ: Το να μην απαντάς καθόλου το σκέφτηκες?
Κι εμένα περίεργο μου φαίνεται. Περισσότερο μου κάνει για κρυψίνους η δικιά μας παρά για stalker η άλλη
Την μπλοκάρεις από παντού και αν σε ενοχλήσει από κοντά πες να μην σου ξαναμιλήσει και ότι δεν την αφορά τι κάνεις. Αν έχει κόσμο μπροστά ακόμα καλύτερα. Μη φοβάσαι τις ειρωνίες και τις μπηχτές, αυτά τα άτομα είναι θρασύδειλα. Αξίζει να γίνεις δυσάρεστη για να σε αφήσει ήσυχη. Θα σου πάρει μερικές μέρες να φύγει η πικρή γεύση στο στόμα, μέχρι να νιώσεις πόσο απελευθερωτικό είναι να μην έχεις το βραχνά της συμφοιτήτριας.
παιδια, δε με ρωτησατε, αλλα μου βρωμαει κατι σαπιο εδω..
για αρχη, δεν την κοβω για τυπο που φοβαται να γινει δυσαρεστη.
Δικο σας!
Ε πες μας κι εμάς, μη μας αφήνεις στο σκοτάδι!
την ιδεα πεταξα, δεν μπορω να το στοιχειοθετησω πες το διαισθηση αλλα για ατομο που λεει “δεν απαντησες στα τρια γραμματα” και “περιμενω τα γραμματα σου να μου φτιαξει η διαθεση”την εκοψα την λεγαμενη παθητικο επιθετικια, και αμφιβαλλω αν θα μασαγε τα λογια της στην αλλη την περιεργη.
και ο τροπος που γραφει.. Γραφει ορθα κοφτα. Δεν γραφουν ετσι τα φοβισμενα ατομα που δεν θελουν να γινουν δυσαρεστα.
Τα λεω, επειδη ειδα κυμα συμπαραστασης, μη φοβασαι να γινεις δυσαρεστη. Και πιστευω οτι αλλο ειναι το θεμα.
Και πέρα απο αυτό και του όχι και ιδιαίτερα πειστικού story – κατ εμέ – σε μία στήλη για την οποία “τρελαίνεται και διαβάζει κάθε θέμα” κάνει ευθέως την ερώτηση – trigger πως “να μην γίνει δυσάρεστη”.
αχα… για να πεφτουν ιδεες στο τραπεζι. Να ξεκαθαρισω οτι δεν πιστευω οτι μας εμπαιζει (τρολ)
θα πω και κατι ακομα που περνα απο το μυαλο μου. Πιστευω ειναι ιντριγκαδορα. Την γουσταρει την επαφη με την περιεργη και εμμεσα την καλλιεργει. Τωρα γιατι εστειλε γραμμα; Για να το δει “τυπωμενο” ισως.
λεω, οτι με διαφορους τροπους θελει η γραφουσα να ασχολουνται μαζι της. Ειτε “εκβιαζοντας” μια απαντηση, ειτε κανοντας την περιεργη να βραζει στο ζουμι της , ειτε νομιζοντας οτι ολη η ταξη ασχοληθηκε μαζι της..
Συμφωνώ σε όλα, αλλά υπάρχει ένα θέμα πιο πρακτικό από το να φοβάται κανείς να γίνει δυσάρεστος. Έχω παρόμοια περίπτωση συναδέλφου στο γραφείο μου, ο οποίος ενώ δεν έχει καμία εργασιακή εξάρτηση με εμένα (απλά μοιραζόμαστε το ενοίκιο), είναι αρρωστημένα αδιάκριτος και σχολιάζει τα πάντα σε φάση ό,τι του κατέβει. Συν τοις άλλοις, αν υποψιαστεί ότι έχεις άλλη γνώμη από τη δική του, κάνει το κλασσικό ανάγωγο, σου πετάει χαρακτηρισμούς και προσβάλει. Αλλά ……. κατά τα άλλα το παίζει η μάνα του λόχου. Στην αρχή, τον πήρα με το μαλακό, με το χιούμορ. Κάποια στιγμή του τα έχωσα. Αυτός κάπως… Διαβάστε περισσότερα »
WTF
Όπως έχω ξαναπεί, δεν υπάρχει λόγος για εξηγήσεις. Οι εξηγήσεις θα σε κάνουν δυσάρεστη και καυγατζού. Το να ξεκόψεις από μόνο του, όχι. Fade out, αγαπημένη, αργό fade out.
Ή ένα ζευγάρι χέρια να πληκτρολογούν μέχρι να βγάλουν καπνούς 🙂