Πολυαγαπημένη α, μπα κατ´αρχάς σε ευχαριστώ που υπάρχεις!!! Το site είναι μια όαση μέσα στο μισογυνισμό που μας κατακλύζει! Θα ήθελα τα φώτα σου και των λοιπών φίλων εδώ! Έχω μια κόρη 10 ετών και θέλω να της μιλήσω για τον φεμινισμό – από πού να αρχίσω;;; Προσπαθώ μα βάλω όσα θέλω να πω σε τάξη και φοβάμαι πως δεν θα καταλάβει ή θα της φανούν περίπλοκα ή μη ενδιαφέροντα και δεν θα με ακούσει. Θεωρώ τρομερά σημαντικό να ενημερωθεί, ευτυχώς το ίδιο θεωρεί και ο μπαμπάς της, σιγά σιγά βέβαια και με πράγματα κατάλληλα για την ηλικία της – και η κουβέντα με τα χρόνια θα εμπλουτίζεται. Αλλά πώς να αρχίσω; Υπάρχει κάποιο βιβλίο για να βοηθηθώ; Ευχαριστώ πολύ για οποιαδήποτε γνώμη
–Μάνα του δειλινού καμπάνα
Δεν χρειάζεται να γίνει ακαδημαϊκό μάθημα, για την ακρίβεια, καλύτερα να μην γίνει έτσι, γιατί μπορεί να το φοβηθεί ή να το βαρεθεί ή να αντισταθεί έτσι, επειδή μπορεί. Οι ευκαιρίες για να μιλήσεις για φεμινισμό είναι περίπου πεντακόσιες με χίλιες μέσα στη μέρα. Τουλάχιστον. Πολύ δύσκολο να το αποφύγεις. Βασικά, της έχεις ήδη μεταδώσει αυτό που πιστεύεις εσύ για το θέμα, με λόγια και κινήσεις που δεν έχεις αντιληφθεί. Αν εσύ ξέρεις γιατί αυτός στην τηλεόραση είπε αυτό και γιατί αυτό υποτιμάει τις γυναίκες και θυμώνεις, μπορείς να της εξηγήσεις γιατί θυμώνεις. Δεν χρειάζεται να το χαρακτηρίσεις φεμινιστικό. Μέσα από την κουβέντα θα προκύψει και η λέξη, και αν δείξει ενδιαφέρον, προχωράς παρακάτω.
Εσύ και ο άντρας σου, θέλετε δεν θέλετε, της μαθαίνετε τι σημαίνει να είναι γυναίκα σε αυτόν τον κόσμο. Από το πώς θα μιλήσετε για την περίοδο, για το πρώτο της σουτιέν, για την ακμή, για τα ρούχα που φοράει τώρα, για τους φίλους (αγόρια) που έχει τώρα, για το ποιον θεωρείτε εξουσία στο σχολείο (τους άντρες ή τις γυναίκες) για το ποια θεωρείτε ότι είναι τα ατού της (τι όμορφη που είσαι; Τι δυναμική που είσαι; Μη φωνάζεις, δεν είναι σωστό; Όχι δεν σε αντιπαθεί, σου τραβάει τα μαλλιά επειδή του αρέσεις; ) Αυτά είναι τα μαθήματα φεμινισμού. Αν της μάθετε να μην λογοκρίνει τα συναισθήματα της, αν της μάθετε να γίνεται δυσάρεστη, αν της μάθετε ότι δεν είναι υποχρεωμένη να κάνει όλους τους άλλους να νιώθουν καλά, αν της μάθετε ότι μπορεί να διεκδικεί και δεν χρειάζεται να την διαλέξουν, αν της μάθετε ότι δεν είναι βρώμικο, άσχημο ή χυδαίο το σώμα της μόνο και μόνο επειδή το έχει, αν δεν της πεις ποτέ «έλα να σε πλύνω από κάτω», θα έχεις πει περισσότερα από όλα τα βιβλία φεμινισμού που υπάρχουν.
Εσύ πρέπει να ξέρεις τι είναι φεμινισμός. Αν ξέρεις, θα το καταλάβει χωρίς να κάνεις καμία προσπάθεια.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έχω δύο αγόρια, περίπου 13 και 11 ετών, και μιλάμε για τον φεμινισμο από όταν ήταν 4 και τους πήρα δώρο μια παιδική κουζίνα κι όλοι γύρω μου είτε φρίκαραν είτε μου είπαν “μπράβο όμως που τους παίρνεις και τέτοια”. Ξεκίνησα από αυτό, γιατί ο τάδε παραξενευτηκε με την κουζίνα; Το συζητήσαμε. Μετά από λίγη ώρα, είδαμε διαφημίσεις στο νικελοντεον και τους ρώτησα αν βλέπουν διαφορές. Και από εκεί ξεκίνησε μια συζήτηση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο μεγάλος έρχεται συχνά και μου λέει είπα αυτό στην συμμαθήτρια μου και μετά κατάλαβα ότι δεν θα το έλεγα αν ήταν αγόρι. Έχω… Διαβάστε περισσότερα »
Πρόσφατα θέλαμε να πάρουμε κουζίνα στη μικρή και μια φίλη που έχει ένα μεγαλύτερο αγοράκι μας πρότεινε να μας δώσουν τη δικιά τους. Δεχτήκαμε με χαρά. Το τι έχω ακούσει γι’ αυτό το αγοράκι από τρίτους, δεν περιγράφεται. Οι δε γονείς μου έσκασαν στα γέλια στην ιδέα ότι οι φίλοι μας είχαν πάρει κουζίνα στο γιο τους, μάλιστα είπαν ότι κουζίνα στ’ αγόρια παίρνουμε μόνο αν είναι να γίνουν σεφ. Διακόσια στερεότυπα σε λίγες λέξεις μόνο. Καθόμουν και τους κοιτούσα σαν χάνος προσπαθώντας να καταλάβω πού είναι το γ@μημενο αστείο και γελάνε. Ο πεθερός μου εννοείται έκανε την πρόβλεψη ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν γεννήθηκε ο μικρότερος από τ αδέρφια μου οι γονείς έφεραν ως “δώρο από το μωρό” σε μένα (7,5 ετών) και τον μεσσαίο (2,5 ετών) μία κουζίνα με την οποία παίζαμε και οι 3 -κυρίως μαζί- για πάνω από μια 5ετία… 20 χρόνια μετά, ο μόνος που τα καταφέρνει με την μαγειρική είναι ο μεσσαίος! Εγώ καθαρίζω την κουζίνα και ο μικρός πλένει τα κατσαρολικά!
Ανακουφισμενος που είναι πρώην σύζυγος και ξεφορτωθηκε τις ευθύνες
Οι γονείς μου όταν ήμουν μικρή (τύπου δημοτικό) μου είχαν αγοράσει ολόκληρη σειρά για το σεξ και το ανθρώπινο σώμα. (Οκ, και εκεί τελείωσε η ενασχόλησή τους με την εκπαίδευσή μου για το ζήτημα). Αν και ήμουν το μόνο παιδί στο γυμνάσιο που ήξερε με λεπτομέρειες πράγματα όπως η ωοθηλακιορρηξία (και όχι ωορρηξία) λόγω της αρχικής λάθος ανάγνωσης νόμιζα πως είναι το αιδιό και το βαλανό στους άντρες. Ακόμα και σήμερα με ξενίζει η πραγματική εκφορά των λέξεων.
Υ.Γ. Βαλανόοοοο, let the night take you over, βαλανόοοο te quiero, amor mio…
ναϊς μπαλαμός
Ακολουθώ στο facebook τη σελίδα A Mighty Girl που ανεβάζει συχνά άρθρα με μια φεμινιστική ματιά στην συνέχεια προτείνει βιβλία και παιχνίδια σχετικά με το εκάστοτε θέμα χωρισμένα ανάλογα με την ηλικία των παιδιών. Έχουν και site με e-shop και blog ( https://www.amightygirl.com/ ) αλλά μου αρέσει η σελίδα του facebook όπου βγαίνουν στο χρονολόγιό μου θέματα που συχνά έχουν σαν αφορμή γεγονότα της επικαιρότητας. Ο χαρακτηρισμό που έχουν για το site τους είναι “The world’s largest collection of books, toys and movies for smart, confident, and courageous girls” και τους βρίσκω αρκετά συνεπείς σε αυτό που προσπαθούν να κάνουν.
Εντωμεταξύ, ξαναδιαβάζοντας την ερώτηση, και τις απαντήσεις θα ήθελα να πω πως το 10 χρονών μου φαίνεται πολύ μεγάλο παιδί για να «ξεκινήσει» να μαθαίνει για «φεμινιστικά» θέμα. 10 χρονών = 4η δημοτικού; Στην 3η Δημοτικού που κάνανε Μυθολογία την αφήσατε να περάσει έτσι; Ο Κρόνος δεν ήθελε παιδιά, αλλά άφηνε την Ρέα να τα γεννήσει και μετά τα έτρωγε και ο Δίας ως ταύρος έτρεχε στα λιβάδια με την χαρωπή Ευρώπη στην πλάτη του;
Το υιοθετω (αγορακι δεν ειναι;)
?
Υπάρχει ένα βιβλίο που το λένε στα αγγλικά 100 Good Night Stories for Rebel Girls (100 tales of extraordinary women). Είναι παιδικό βιβλίο και δεν αναλύει το φεμινισμό αλλά περιέχει πάρα πολλά θετικά παραδείγματα γενναίων, έξυπνων, εκπληκτικών γυναικών προς μίμηση. Είμαι σίγουρη ότι έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά.
Μια απάντηση που μου έβγαλε πολύ όμορφα και αισιόδοξα συναισθήματα! Το μόνο που με προβλημάτισε ήταν η φράση «έλα να σε πλύνω από κάτω»..δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο πλαισιο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η φράση πέρα από την ηλικία των 1,5-2,5 (ή οσο διαρκεί η χρήση πάνας τελοσπαντων) όπου καλείς το παιδί για τοπική καθαριότητα πριν την εφαρμογή της καθαρής πάνας..και σε αυτό το πλαίσιο μπορώ να δω σαν λάθος τη φράση «από κάτω» αντι για το πιπί ή το αιδοιο ή όπως έχει επιλέξει ο κάθε γονέας να αναφέρεται στα γεννητικά όργανα του παιδιού ανάλογα με την ηλικία… Διαβάστε περισσότερα »
“Από κάτω” = εκεί κάτω που ντρεπόμαστε να το ονοματίσουμε και που είναι εκεί κάτω μακριά από εμάς, αποσυνδεδεμένο από το υπόλοιπο εγώ και δεν το κοιτάμε και δεν του δίνουμε αξία εκεί κάτω που βρίσκεται, αλλά κάποιος-κάπου-κάποτε θα βάλει κάτι εκεί κάτω (με ή χωρίς τη θέλησή μας αλλά τι σημασία έχει εκεί κάτω που θα γίνει).
τι καλά που το περιέγραψες!
Εαν μια μέρα δεν κάνεις παιδάκια και μεγαλύτερα από 2.5 χρονων μπανιο ολόκληρα. Γιατί να μην το πλύνεις τοπικα??? Αφου μυρίζει!! Αγορι κοριτσι εννοειται! Δεν καταλαβαινω ουτε εγω….
Δες την απάντηση από πάνω ;). Δεν είναι το πρόβλημα το αν θα πλύνεις μόνο τα γεννητικά όργανα του παιδιού ή το παιδί ολόκληρο, αλλά το πως αναφέρεσαι στα γεννητικά όργανα του παιδιού.
Ερώτηση : Τι κακό έχει να πούμε σε παιδάκι (Αγοράκι/Κοριτσάκι) έλα να σε πλύνω από κάτω εαν δεν έχουμε σκοπό να τα κάνουμε μια μέρα μπάνιο ολοκληρα?? Mήπως είναι η λέξη “κάτω” το θέμα? Δεν το πιασα.
Γιατί όταν θέλουμε να πλύνουμε ή να μιλήσουμε για τα γεννητικά όργανα ενός παιδιού (και πιο πολύ ενός κοριτσιού) έχουμε την τάση να αποφεύγουμε να τα ονοματίσουμε. Εδώ είναι το πρόβλημα, ότι είμαι 41 χρονών γυναίκα και δεν πρέπει να έχω χρησιμοποιήσει ποτέ την λέξη “αιδοίο” σε μια απλή μη σεξουαλική συζήτηση. Ότι πρέπει να κάνουμε αποτρίχωση της “ευαίσθητης περιοχής” ή “της περιοχής του μπικίνι” γιατί κάνουμε ότι δεν υπάρχει λέξη για “εκείνο” το μέρος του σώματος. Γιατί από την λέξη “αιδοίο” βγαίνει η “αιδώς” = ντροπή ή από την “αιδώ” βγαίνει η λέξη αιδοίο δεν ξέρω, αλλά πάλι είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Επίσης, νομίζω ότι το θέμα είναι ότι δεν έχουμε και μια σωστή λέξη για τα δικά μας γεννητικά όργανα.
Τη λέξη αιδοίο δεν την χρησιμοποιώ ποτέ γιατί σημαίνει ντροπή και δεν καταλαβαίνω γιατί θα έπρεπε να ντρέπομαι.
Όλες οι άλλες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό, για παράδειγμα μ….ι, θεωρούνται βρισίδια.
Αν δεν κάνω λάθος, για τους άνδρες, τα αρχ….α έχουν να κάνουν με την εξουσία, οπότε βεβαίως και δεν τους χαλάει να χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη.
Βοήθεια! Ποια είναι η κατάλληλη λέξη;
Άμα θες να πλύνεις μόνο τα πόδια, δε λες θα σου πλύνω μόνο τα πόδια; Λες θα σου πλύνω αυτά που εξεχουν εκεί κάτω;
Άσε που μόνο οι πατούσες είναι κυριολεκτικά “από κάτω” αλλά μόνο το αιδοίο πρέπει να είναι “από κάτω” (και από ισχύ και από ντροπή).
Σωστό και αυτό, μάλλον κέντρο το λες το αιδοίο και όχι “κάτω”
Η αλήθεια είναι ότι κι εμένα με προβλημάτισε αυτό παραπάνω..αλλά μετά σκεφτηκα ότι στα αγοράκια αναφερόμαστε στα γεννητικά τους όργανα από τη μέρα 1 με καμάρι (ασχολίαστο) ενώ για τα κοριτσάκια υπάρχει μια ντροπή να αναφερθούμε με την ονομασία τους σε οοοοολες τις ηλικίες.. Πολύ εύστοχα τα παραδείγματα για τη χρήση «της ευαίσθητης περιοχής» ή την «περιοχή του μπικίνι» αλλά επουδενί της λέξης αιδοιο!! Αν βγάλει μια γυναίκα πχ ένα σπυράκι στα χείλη του αιδοίου της το πιθανότερο είναι ότι θα πει ότι έβγαλε ένα σπυράκι χαμηλά/κάτω/ξέρεις που.. κτλ κτλ αλλά δε θα χρησιμοποιήσει τη λέξη αιδοιο ή χείλη ή… Διαβάστε περισσότερα »
Μεγάλωσα ακούγοντας τη μάνα μου, που το χε μάθει απ τη δική της μάνα, να το λέει με το όνομα ενός τροφίμου που ειλικρινά σας μιλάω ντρέπομαι να το αποκαλέσω με το όνομα του τροφίμου, γι αυτό και το λέω αιδοίο. Κάποιοι το λένε παπί, κάποιοι το λένε λουλούδι, εγώ επιμένω στο αιδοίο, μου βγαίνει πολύ αβίαστα. Πρόσφατα έμαθα και στη γιαγιά μου να το λέει έτσι, αν και συνήθως το μπερδεύει και το λέει ωδείο.
Μη μου πεις, πατατουλα; εχεις ακουσει κι εσυ αυτο το σουρεαλ υποκοριστικο;
Αααα οκ χαχα! Εγω νομιζα οτι μιλάμε για το τοπικό πλύσημο. Εγω παιδιά βιολόγος είμαι δεν υπάρχει περίπτωση να μην ονοματίσω μέρος του σώματος με την κανονική ορολογία.
Είχα παρακολουθήσει κάποτε ένα ντοκιμαντέρ όπου μιλούσαν ηλικιωμένες καθολικές για την ανατροφή τους και θυμόντουσαν μια θεία τους που αναφερόταν στα οπίσθια της ως “αυτά που κάθομαι πάνω τους”. Αντιλαμβάνεσαι την αναλογία… Είναι πολύ έμμεσο.
Πάντως απ’ το αιδοίο νομίζω προτιμώ το Voldemort… Τουλάχιστον έχει προσωπικότητα!
Οι γονείς μου εχουν ως επι το πλείστων ξεπερασμενες αντιλήψεις αλλά το καλό με αυτους είναι οτι δεν μας επηρέασαν και δεν μας πίεσαν. Γενικά η μαμά μου που μας μεγάλωσε με την αδερφή μου, μεσα απο ολες τις αντιλήψεις αυτές μας έμαθε το σωστο και το δίκαιο και το να αγαπάμε και να δεχόμαστε τους αλλους. Εγώ 9 χρόνια μεγαλύτερη απο την αδερφη μου και γνωριζοντας για τον φεμινισμό, χωρίς να τις δώσω ποτε να διαβάσει κάποιο άρθρο ή να της τον αναφέρω, της εδωσα να καταλάβει ολα αυτά τα θέματα που μας απασχολούν. Ετσι αβιαστα και φυσικά διαμόρφωσε… Διαβάστε περισσότερα »
Θα έλεγα να ψάξεις την Chimamanda Ngozi Adichie! Πιο συγκεκριμένα το βιβλίο Dear Ijeawele, Or A Feminist Manifesto In Fifteen Suggestions. Άρχισα να διαβάζω τα βιβλία αφού είδα το TED talk της. Είναι γνωστή φεμινίστρια και συγγραφέας. Καταπληκτική!
TED talk link:
https://www.ted.com/talks/chimamanda_ngozi_adichie_we_should_all_be_feminists?language=en