Το πρόβλημά μου είναι λίγο χαζό αλλά εμένα με απασχολεί πάρα πολύ και με προβληματίζει!
Λοιπόν που λες Α μπα μου, είμαι 27 χρονών, στο 2ο χρόνο του διδακτορικού μου στην Αγγλία. Ενώ από παιδάκι ξετρελαινόμουν να διαβάζω βιβλία και η ανάγνωση για μένα ήταν ένας τρόπος να ξεφεύγω και να χαλαρώνω, από τότε που ξεκίνησα το διδακτορικό δεν μπορώ να διαβάσω τίποτα. Έχω δοκιμάσει αρκετά βιβλία, αλλά μου ήταν αδιαφορα. Έχω ένα βιβλίο που το σέρνω μήνες τώρα…Το παίρνω σε αεροπλάνα και τρένα γιατί ταξιδεύω πολύ λόγω δουλειάς αλλά δεν μπορώ να διαβάσω. Μόλις ανοίξω το βιβλίο μετά από 2-3 σελίδες κουράζομαι. Έχω δοκιμάσει να κατεβάσω βιβλία online και πάλι δεν έπιασε.
Γενικά έχω αποδεχτεί ότι το διάστημα προσαρμογής στη χώρα, στις καινούριες συνθήκες συν το διδακτορικό, απέσπασαν μεγάλο κομμάτι του χρόνου μου και της ενέργειάς μου, και ελπίζω ότι θα ξαναγίνει το διάβασμα τρόπος διαφυγής.
Φταίνε τα βιβλία που διαλέγω, φταίει το διδακτορικό για το οποίο διαβάζω πολύ έτσι κι αλλιώς..δεν ξέρω!
Αλλά ξέρω ότι θέλω να ξανανιώσω τη χαρά και την ανυπομονησία να ανοίξω ένα βιβλίο και να χαθώ στις σελίδες του!
Έχεις να μου προτείνεις κάποιο πολύ πολύ καλό Α μπα μου;;;
Αυτό είναι σαν τους έρωτες. Όσο μεγαλώνεις εντυπωσιάζεσαι όλο και πιο δύσκολα, δεν γίνεται με πίεση, και χρειάζεται προσπάθεια και ανοιχτό μυαλό. Το διδακτορικό σου απασχολεί το μυαλό με έναν καινούριο τρόπο, γι ‘αυτό δεν μπορείς να χαλαρώσεις. Όταν καταφέρει το μυαλό σου να αφομοιώσει τις καινούριες συνθήκες, θα το καταλάβεις, και θα είναι σα να σε καλούν τα βιβλία από μόνα τους. Μέχρι τότε, μην το κάνεις ψυχαναγκαστικά. Μήπως σου αρέσει να διαβάζεις ειδήσεις; Άρθρα; Συνταγές; Κάνε όλα αυτά που σε ευχαριστούν. Το διάβασμα δεν είναι μόνο λογοτεχνία. Τα βιβλία θα έρθουν ξανά στη ζωή σου όταν είσαι έτοιμη. Μη φοβάσαι, αν αγαπάς τα βιβλία, θα τα αγαπάς για πάντα.