Αγαπητή Λένα και αναγνώστριες/αναγνώστες, ζούμε στην Ολλανδία σε ένα σπίτι του 1936 από αυτά που έχουν τη μεσοτοιχία. Το σπίτι είναι παλιό αν και ανακαινισμένο εσωτερικά έχει πολλές ρογμες στα πατώματα και μικρές τρύπες ανάμεσα στους αρμούς και στους τοίχους. Πριν από 3 μήνες το είδαμε πρώτη φορά (ο άντρας μου δηλαδή) να περναει μπροστά μας. Όταν μου είπε “νατο είναι ποντίκι” ένιωσα αηδία ,φοβο και φρίκη. Καθαριζουμε κάθε βδομάδα, προσέχω την κουζίνα να μην έχει ψίχουλα στο πάτωμα και δεν επιτρέπεται το φαγητό σε δωμάτια. Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα και όταν με πήρε ο ύπνος ονειρευόμουν το ποντίκι να έρχεται στο κρεβατι. Έψαξα να βρω τα απορρίμματα του αλλά δεν βρήκα τίποτα. Είπα και στην κοπέλα που με βοηθάει με τις δουλειές στο σπίτι να έχει το νου της αν δει κάτι αλλά ούτε αυτή είδε τίποτα.Πήραμε φάρμακα τα βάλαμε παντού και περιμέναμε.Το άτιμο δεν τα έφαγε ποτέ και εγώ τα πέταξα μετά από δύο βδομάδες. Πίστεψα μάλιστα ότι έφυγε από το σπίτι και ηρεμησα. Μέχρι πριν από 45 λεπτά. Το είδα να χώνεται στο ντουλάπι της κουζίνας κάτω από το νεροχύτη. Έμεινα ψύχραιμη και δεν ούρλιαξα πολύ (ο άντρας μου και τα παιδιά κοιμούνται) και έβγαλα ξανά τα φάρμακα. Τώρα έρχομαι στο πρόβλημα: Το σπίτι είναι πολύ παλιό και είναι πρακτικά αδύνατο να κλείσουμε όλες τις μικροσκοπικές τρύπες που μπορεί να υπάρχουν. Φοβάμαι ότι και να φύγει αυτό θα έρθουν και άλλα καθώς έχει πολλά ποντίκια εδώ.Τι να κάνω; Τι σπίτι το αγοράσαμε αλλά και να μετακομιζαμε είναι πολύ δύσκολο να βρούμε κατι που εγγυημένα δε θα έχει ποντίκια. Σκέφτομαι να ζητήσω από μια γειτόνισσα να έρθει η γάτα της στο σπίτι μας, καθώς έρχεται και σουλατσαρει καμία φορά, για μερικές ώρες (εννοείται ότι θα μαζέψω το φάρμακο τότε). Το βασικό μου πρόβλημα είναι πως θα σταματήσω να νιώθω φρίκη στην ιδέα και εάν πρέπει να μάθω να ζω με ποντίκια; Ο άντρας μου με βρίσκει υπερβολική και επίσης να πω την αλήθεια δε θέλω να δείξω στα παιδιά πόσο τρομοκρατημένη είμαι. ΥΓ) Αυτοσχέδιες παγίδες με κόλλα και ποντικοπαγιδες παλιού μηχανισμού δε θέλω να χρησιμοποιήσω.
–Άνθρωποι και ποντίκια
Υπάρχουν συνεργεία για αυτές τις δουλειές.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Διαμαρτύρομαι εντόνως για αυτή την ερώτηση και απάντηση! Τα λεφτά μας πίσω.
♥️
Πέρα από την πλάκα πάντως είχαμε κι εμείς ένα ποντικάκι. Του έβγαζα τυρί το βράδυ και το περίμενα να φάει και στο μισοσκόταδο φώτιζαν τα αυτιά του μπροστά από την τηλεόραση.
Τον έλεγα Οράτιο. Στο τέλος τον πιάσαμε με μια παγίδα με φαγητό (όχι αυτές που σκοτώνουν) και τον αφήσαμε σε ένα οικόπεδο μακρυά.
οι θωμας κ γερασιμος σε εκδοχη αλλουτερη
Όταν ήμασταν μικρά είχε μπει ποντίκι στο διαμέρισμα που μέναμε τότε, η μαμά στη αρχή δεν ήθελε να μας το πει, μας το ανακοίνωσε κάποια στιγμή και αφού είχαν μπει οι ποντικοπαγιδες μιλώντας σιγά σιγά γιατί όπως την είχε ενημερώσει η γιαγιά μου τα ποντίκια ακούνε όταν μιλάς για εκείνα και εμφανίζονται μπροστά σου 😂😂😂 οπότε μας είχε πει να τα αποκαλούμε “κουφά”. Ομολογώ ότι στα 9 εγώ και στα 8 ο ένας μου αδερφός (ο άλλος ήταν πιο μικρός) είχαμε τρομοκρατηθει και δε θέλαμε να τα αποκαλούμε ποντίκια, τώρα το σκεφτόμαστε και γελάμε, κάνω εικόνα τα ποντίκια κάθε χώρας… Διαβάστε περισσότερα »
α γι αυτο τα λενε κουφα ;;;; την ειχα ξανακουσει την ορολογία και δεν ειχε πάει το μυαλο μου!
Γιατί να δανειστείς τη γάτα της γειτόνισσας; Πάρε μια δική σας από καταφύγιο 😁❣
Για να μην το σκέφτηκε ήδη, δεν την κόβω και πολύ φιλόζωη…
Αχ, δεν ξέρει τί χάνει
🐈=❤
το να μη θες με το στανιό γάτα στο σπίτι σου δεν σε καθιστά μη φιλόζωο
Αχ, πόσο σε καταλαβαίνω! Έχω ζήσει κι εγώ σε παλιό σπίτι, με πλινθινους τοίχους και όταν έγινε μια σφοδρή κακοκαιρία ξηλωθηκαν οι φωλιές των ποντικών στην περιοχή και γέμισε μέχρι και η εκκλησία. Σκέψου ότι πέτυχα τον παπά στο σουπερμάρκετ να αγοράζει ποντικοπαγιδες και να λέει ότι η παπαδιά τα έχει δει όλα. Εγώ γύρισα σπίτι και η πιτμπουλινα μου ειχε σκοτώσει με τιναγμα ευτυχώς, χωρίς αίμα, έναν τεράστιο αρουραίο και τον είχε αφήσει στον καναπέ του κήπου περήφανη. Την άλλη μέρα σκότωσε και τον απόγονο αυτού,άστα. Εμείς τα ακούγαμε μέσα στους τοίχους να σουλατσαρουν. Η διπλανή είδε ένα στο… Διαβάστε περισσότερα »
ΊΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙου
HORROR
ωχ, μου θυμισες κατι πολυ παρομοιο.
πριν μερικα χρονια ετυχε να βρεθω για επαγγελματικο ταξιδι στην ολλανδια, και περασα περιπου 1 βδομαδα στα γραφεια των συνεργατων μας εκει. Τα κτιρια μου φαινοντουσαν ολοκαινουρια, δεν ξερω αν ηταν απλως ανακαινισμενα, δεν εχει σημασια. Και καθαρα και οπως περιμενεις να ειναι ενας επαγγελματικος χωρος.
Σχεδον καθε μερα περναγε ενα ποντικι, διεσχιζε το χωρο, καπου τρυπωνε και εξαφανιζοταν. Οι ολλανδοι απολυτα κουλ, σα να ειναι το κατοικιδιο τους, εγω σε σοκ.
Τα ποντίκια μεταφέρουν ένα σωρό ασθένειες, φυσικά και δεν τα θέλεις μες στο σπίτι σου, ούτε καταλαβαίνω γιατί ο άντρας σου σε λέει υπερβολική. Να καλέσετε επαγγελματίες και θα σου έλεγα, ακόμα, να ρωτήσεις τους γείτονες γιατί ίσως και εκείνοι να έχουν το ίδιο πρόβλημα και να ψάχνουν λύσεις.
Τεράστιο πρόβλημα τα ποντίκια στην Ολλανδία. Είναι πάμπολλα, είναι παντού, είναι ατρόμητα και στα παλιά σπίτια δεν υπάρχει σωτηρία. Δυστυχώς η μόνη λύση είναι συνεργείο, παράλληλα με όλα τα μέτρα που παίρνετε, και τακτικά (γιατί το συνεργείο θα καθαρίσει αλλά κάποια στιγμή τα ποντίκια θα ξαναρθουν, και θα πρέπει να το ξανακαλέσετε). Επίσης καλή ιδέα θα ήταν να πάρετε μια γάτα δική σας.
Καλή ιδέα για επιχείρηση μου ακούγεται. 🙂 Λες;
Δεν είναι κακή ιδέα. Συνεργείο μηνιαίας απολύμανσης. Με τη συνδρομή σας, μια γάτα δώρο.
Ήθελα να ΄ξερα τι περιμένεις να σου κάνει μία δανεική γάτα.
Να της κάνει την βρώμικη δουλειά χωρίς λεφτα 😉
Αμ, εδώ σε θέλω. Η γάτα το βλέπει σαν παιχνίδι, όχι σαν δουλειά. Οι γάτες είναι συντροφιά, δεν είναι υπάλληλοι/εργάτες.
Α είναι εξαιρετική ιδέα, διότι θα πιάσει το ποντίκι και θα το πάει για δώρο στ@ κυρ@ της! Γι’ αυτό και εγώ δεν πρόκειται ποτέ να δανείσω τη δικιά μου!
Χα χα, αυτό πάλι; Το τρόπαιο!
Αν κρίνω από την δικιά μου γάτα ,που έτρωγε μόνο ψάρια του ωκεανού με ζελέ γαρίδες,μάλλον απλά θα της γεμίσει το σπίτι τρίχες.
Και τωρα που εχουν βγαλει κ κατι πατε κ σολωμους κ χαβιαρια κ μοριακους αφρους χταποδιου με καραμελωμενα αυγα ορτυκιου σε φωλιες χελιδονιου κ λαδι λευκης τρουφας να δεις ποσο θα σνομπαρει η γατα, λεγε με μις μαρκλ. Με τοσα ω3 ομως θαφησει πισω της τριχα μεταξι.
Πολύ σωστά! Πρέπει να φωνάξεις ένα συνεργείο. Εγώ είχα κατσαρίδες. Παιδευόμασταν με όλα αυτα τα σπρευ, παγίδες κλπ και δεν γινόταν τίποτα. Δεν φώναζα συνεργείο γιατί νόμιζα ότι τα συνεργεία είναι μόνο για μεγάλα κτίρια και πανάκριβα. Τελικά φώναξα ήρθε ένα άτομο, έβαλε κάτι μικρά μπιλάκια σαν τσίχλες σε διάφορα σημεία, έδωσα 40 ευρώ (στην Ελλάδα) και οι κατσαρίδες εξαφανίστηκαν!
Τζελ εβαλαν, μπορείς να το πάρεις από εξειδιξευμένα καταστήματα και κοστίζει γυρω στα 15 ευρώ ολόκληρη σύριγγα, προμηθεύσου το και βάζε 1 φορά το χρόνο για να μην επανέλθουν!
Επίσης πάρε μόνιμα γάτα στο σπίτι. Είμαι από αυτούς που δεν θα επέλεγαν να ζήσουν με γάτα (δεν τις μπορώ γιατί πάνε παντού) αλλά μεταξύ ποντικιού και γάτας ψηφίζω 2 γάτες.
Στη σειρά με τις Αγγλίδες που καθάριζαν σπίτια είχαν πει ότι τα ποντίκια περνάνε από τρύπες που περνάει ένα στυλό, οπότε τι τρύπες να κλείσεις, κάπου θα βρει να μπει κάποιο άλλο.