Γεια σου Λένα και Καλορίζικο το νέο μας σπίτι. Έχω ένα θεματάκι πετίτ και θέλω τη γνώμη σου. Έχουμε ένα εξοχικό έξω από την Αθήνα όπου με τον σύζυγο περνάμε τα Σαββατοκύριακα. Μας αρέσει να καλούμε και τους φίλους μας και περνάμε ζάχαρη. Μόνο ένα πρόβλημα υπάρχει. Ένας από τους αγαπημένους μας φίλους έχει παθολογική φοβία για τους σκύλους με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να παίρνουμε μαζί τον 6χρονο σκυλάκο μας όταν είναι και αυτός. Πιάνω τον εαυτό μου να προτιμώ τον σκύλο, είμαι νορμάλ; Αγαπώ πολύ τον φίλο μας και περνάμε πολύ καλά όταν έρχεται και πραγματικά δεν φταίει αυτός, υποφέρει από άγχος όταν είναι κοντά σε σκύλους (δεν μπορεί να χαλαρώσει) αλλά δυο φορές που έμεινε πίσω ο σκύλος στενοχωριόμουν. Καμιά ιδέα;
-Κυνόδοντας
Η ιδέα που έχω είναι να πεις στον φίλο σας ότι δεν χρειάζεται να ζει με αυτή τη φοβία. Από περιοριστικές φοβίες, αυτή είναι αρκετά ψηλά, οι σκύλοι είναι παντού. Δεν σας λύνει το πρόβλημα βραχυπρόθεσμα, αλλά είναι κρίμα να ζει έτσι ο φίλος σας και να μην κάνει κάτι για να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του, και μακροπρόθεσμα θα ωφεληθείτε όλοι, συν ο σκυλάκος.
Φυσικά και είναι νορμάλ να προτιμάς τον σκύλο, και φυσικά στενοχωριόσουν που έμεινε πίσω για ολόκληρο Σαββατοκύριακο. Μάλιστα μου κάνει εντύπωση που κάνατε τόσο μεγάλη παραχώρηση για τον φίλο σας και μάλιστα δύο φορές. Είσαστε πραγματικά καλοί φίλοι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“να πεις στον φίλο σας ότι δεν χρειάζεται να ζει με αυτή τη φοβία”: τι εννοούμε δηλαδή, ότι ο φίλος γουστάρει να ζει με αυτή τη φοβία; Ότι η φοβίες για γάτες, σκύλους, ιγκουάνα, ύψη, κλειστούς χώρους, μικρόβια, είναι κάτι που οι άνθρωποι απολαμβάνουν; Οι άνθρωποι προσπάθησαν να συμπεριλάβουν και τον φίλο, του αφιέρωσαν 2 σαββατοκύριακα, μπράβο τους, το να βρίσκουμε λύσεις με τα κατοικίδιά μας, όταν η περίσταση το επιβάλει, δεν είναι δα και κάτι τραγικό. Δεν τρέχει δηλαδή κάτι αν αφήσω το σκυλάκι στους γονείς μου, για να λείψω π.χ. διακοπές μια εβδομάδα, γιατί είναι τόσο θέμα ένα… Διαβάστε περισσότερα »
Είχα σκυλί στο σπίτι και απέκτησα φοβία μετά τα 20 όταν μου επιτεθηκε και με δάγκωσε στο πρόσωπο σκύλος φίλης μέσα στο σπίτι της. Όσοι δεν το ξέρουν δεν μπορούν να καταλάβουν ποσο δύσκολα περνάει κάποιος με φοβία στα σκυλιά στην Ελλάδα του 2018. Κανω σχεδιάγραμμα από που θα περάσω για να πάω μέχρι το περίπτερο. Έχω αλλάξει στενό και έχω κάνει ατελείωτους κύκλους για να πάω στον προορισμό μου για να μην περάσω μπροστά από αδέσποτο. Κάθε φορά που περπατάω κοιτάω παντού και κάθε περίεργη σκιά με κάνει να κοντοστεκομαι. Λατρεύω τα σκυλιά αλλά μου κόβεται η ανάσα ειδικά… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάντως έχω φοβία με τις κότες.Μια φορά θυμάμαι ειχαμε παει σε μία βάφτιση και το γλεντι ηταν σε ενα κήπο που δεν ξερω γιατί ,σε κάποια φαση μπουκαραν καμια εικοσαριά κοτες!Φρικαρα!Και οι κωλόκοτες περικυκλωσαν και το μπουφε να μην μπορω να ζυγώσω νηδτική εμεινα και πάει ο σικ μπουφες και το παγωτό μηχανης! Σιχαμερά πλάσματα.Στο σπίτι εχουμε κότες ευτυχώς αρκετά περιφραγμένες και αρκετά μακρια απο το κτήριο του σπιτιού και δεν τους δινω σημασία.Αηδιαστικά τέρατα !Μου εχει τύχει στο χωριό να ξεφυγει κοτα απο κοτετσι και να κανω γυρο ολο το χωριο για να μην περασω απ οδίπλα και… Διαβάστε περισσότερα »
Εξαιρετική η απάντηση της Αμπα να πείτε στον φίλο να μη φοβάται τον σκύλο 😂 Λες και δεν το έχει σκεφτεί κανείς μέχρι τώρα. Είναι αυτό που λες στον άλλο να μην αγχώνεται λες και θα σταματήσει να αγχώνεται.
Πάντως πέρα από την πλάκα, πρέπει να είστε πολύ καλοί φίλοι.
Δεν νομίζω ότι εννοεί να του το πουν οι ιδιοκτήτες του σκύλου έτσι, εγώ το κατάλαβα ως “πρέπει να το πάρει απόφαση ότι η φοβία αυτή δυσκολεύει την δική του ζωή και των γύρω του και πρέπει να αναζητήσει βοήθεια ειδικού για να το ξεπεράσει/περιορίσει”.
Θα μιλήσω εκ μέρους του φίλου, αν και φοβια δεν έχω αλλά με στρεσαρουν πολύ τα σκυλιά! Έχω κάνει και μισή ώρα να μπω σε διαμέρισμα επειδή ο κοντός, σπαστικός σκύλος τους γαυγιζε σα δαιμονισμένο! Και ήταν από αυτά τα μικρα σκυλιά αλλά έκανε τα πάντα για να με πείσει ότι το τέλος μου είχε έρθει!! Τον κλείσανε σε ένα δωμάτιο το σατανά και μόνο έτσι κατάφερα να μπω. Μετά που τον αμολυσαν ελεύθερο, πάλι πήγα να πεθάνω γιατί ήρθε κατά πάνω μου με το γρήγορο και κοντοπυθαρο βήμα του και νόμισα ότι από αυτή την κόλαση,δε θα βγω ζωντανή.… Διαβάστε περισσότερα »
χα χα χα! Σωραία!
Καταλαβαινω και συμμεριζομαι το φοβο σου πολυ, αλλα θελω να σου πω οτι ολη αυτη η παραγραφος: “ήρθε κατά πάνω μου με το γρήγορο και κοντοπυθαρο βήμα του και νόμισα ότι από αυτή την κόλαση,δε θα βγω ζωντανή. Αλλά αυτός δεν ασχολήθηκε μαζί μου και μόνο τότε ηρέμησα.
Υπήρξα έρμαιο του Μπουμπη.”
… με διασκεδασε πολυ. Σ’ευχαριστω.
‘Και ήταν από αυτά τα μικρα σκυλιά αλλά έκανε τα πάντα για να με πείσει ότι το τέλος μου είχε έρθει!! ‘
Αχου το ψυχούλα μου!
Τα μικρόσωμα σκυλάκια ειναι λιγο πιο επιθετικούλια συνήθως ειναι η αλήθεια.
Η λύση που προτείνεις Λένα είναι σα να λες σε κάποιον που στεναχωριέται: “έλα, μην στεναχωριέσαι”
Θα σκεφτεί: ΄Έλα, πώς δεν το σκέφτηκα”
Μήπως να παίρνατε το σκύλο μαζί αλλά να τον είχατε περιορισμένο κάπου όσο είναι εκεί ο φίλος σας; Μπράβο που τον σκέφτεστε τόσο, δείχνει λεπτότητα χαρακτήρα, τόσο αντίθετο από κάποιους ιδιοκτήτες σκύλων που ενώ σε έχει καβαλήσει ο σκύλαρός τους, αντί να τον μαζέψουν λένε γελώντας χαλαρά: ” έλα, δεν δαγκώνει βρε, χαλάρωσε, να παίξει θέλει”.
Εγώ πάντως, αν ήμουν ο φίλος σας, θα έλεγα από μόνος μου ότι δεν μπορώ να έρθω, για να μην σας βάλω στο δίλημμα: φίλος ή σκύλος. Και αναρωτιέμαι τι γίνεται στη μόνιμη κατοικία σας: δεν σας επισκέπτεται ποτέ; Πώς το λύνετε τότε το πρόβλημα; Θέλω να καταλήξω στο ότι το σπίτι του καθενός έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες: μπορεί να είναι πχ η φασαρία του δρόμου, τα 50 σκαλιά, η μικροσκοπική τουαλέτα, ο γείτονας που τραγουδάει, τα κατοικίδιά μας κλπ. Αν κάποιος επισκέπτης δεν τα πάει καλά με κάποιο από αυτά και το ξέρει, τι κάνουμε, ρε παιδιά; Αλλάζουμε… Διαβάστε περισσότερα »
σε μια απλη επισκεψη μπορουν να τον περιορισουν τον σκυλο. σε ενα σκ ομως, δεν μπορουν.
Τι να κάνει όμως, Λένα; Ίσως ο ψυχολόγος να βοηθούσε, ναι.
Εγώ πάντως με 9 χρόνια ανάλυση και δεν το έλυσα. Βέβαια δεν ασχοληθήκαμε ιδιαίτερα, αναφέρθηκε, είπαμε φευγαλέα τι συμβολίζει, αλλά κανείς μας δεν έμεινε σε αυτό. Είχαμε πολύ σοβαρά άλλα θέματα. Όχι πως δεν είναι αυτό σοβαρό, και η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύει τη ζωή μου πρακτικά, αλλά το έχω ακόμα. Δεν ξέρω, ίσως θα έπρεπε να είχα επιμείνει.
Στη περίπτωση που ένα σκυλί είναι ιδιόκτητο, το θέμα μου είναι αν εμπιστεύομαι τον ιδιοκτήτη, ότι θα σεβαστεί το ότι δεν έχω προσωπικά με το σκυλί του, απλά δεν είμαι εξοικειωμένη. Αν θέλω να εξοικειωθώ, θα το γνωστοποιήσω. Στην περίπτωση που είναι αδέσποτο, φυσικά και φοβάμαι περισσότερο, γιατί δεν υπάρχει έστω και η τυπική διαβεβαίωση ότι δε θα με πειράξει. Εξίσου όμως φοβάμαι και τον ιδιοκτήτη που είναι απολύτως βέβαιος ότι το σκυλί του δε θα κουνηθεί, γιατί δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να ειναι ποτέ απολύτως βέβαιος για το τι θα πράξει οποιοδήποτε έμψυχο ον, όσο καλά κι αν… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, κι εγώ νομίζω πως έχει να κάνει με παιδική ανασφάλεια και έλλειψη συναισθηματικής σχέσης με τους γονείς. Όμως ίσως έχει να κάνει σε κάποιο σημείο και με τη δική μας επιθετικότητα που με κάποιο τρόπο, προβάλλεται στο σκύλο. Δεν ξέρω. Είναι γελοίο πάντως να φοβάσαι ακόμα και ένα τόσο δα σκυλάκι, γιατί η φοβία, σε εμένα τουλάχιστον, δεν έχει να κάνει με το μέγεθος του σκύλου.
Ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου δε θέλει συναναστροφές με σκυλιά. Οι λόγοι πολλοί και πολυποίκιλοι. Μπορεί να τους είχε δαγκώσει κανένα και τώρα να τα φοβούνται. Μπορεί να σιχαίνονται τα μικρόβια και τις τρίχες τους οι οποίες ίπτανται στο σπίτι. Μπορεί να φοβούνται τα δόντια τους. Μπορεί να σιχαίνονται τα σάλια τους. Μπορεί να προτιμούν τις γάτες. Μπορεί να μη συμπαθούν καθόλου τα ζώα. Μπορεί να θέλουν να τα βλέπουν αλλά όχι να τους αγγίζουν. Μπορεί να τους ταράζει το γαύγισμα. Υπερβάλλω αλλά υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι. Νομίζω όμως πως οφείλουμε να σεβόμαστε την επιθυμία τους να μην έρχονται σε… Διαβάστε περισσότερα »
KonstantinaS, συμφωνώ πως στον καθένα η φοβία που έχει σημαίνει κάτι άλλο, από ότι η συγκεκριμένη ή άλλη φοβία σημαίνει για κάποιον άλλον, και δεν είναι σώφρον να γενικεύουμε. Έχεις δίκιο.
Εγώ που φοβάμαι πολύ τα σκυλιά, ταυτόχρονα το αισθάνομαι κάπως γελοίο να τα φοβάμαι. Όχι πως αυτή η αίσθηση του γελοίου μειώνει το φόβο, και σίγουρα δεν αισθάνομαι το γελοίο του πράγματος όταν βρίσκομαι μπροστά σε ένα σκυλί, άλλα μετά όταν το σκεφτώ. Για μένα ισχύει αυτό που λέω, όχι γενικά.
Mitsi, μπράβο στη φίλη σου που τα κατάφερε με το κουταβάκι και μπράβο και σε σένα που τη βοήθησες. Ναι, καλό είναι να αντιμετωπίσει κανείς τη φοβία του. Δεν το κατάφερα, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω πια. Την έχω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, δηλαδή δε θυμάμαι πως είναι να μη φοβάσαι τα σκυλιά. Δε με δάγκωσε ποτέ σκυλί για να πεις ότι έχει να κάνει με αυτό. Μου κάνει δύσκολη τη ζωή η φοβία αυτή, ναι, αλλά δεν είναι και δαίμονας. Ίσως επειδή ξέρω πως είναι τα δαιμόνια που σε κατατρώνε, δεν ασχολήθηκα πολύ με αυτό.… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω είναι η πρώτη φορά που νευριάζω τόσο διαβάζοντας τα σχόλια.. Είχα φανταστεί πως οι αναγνώστρες/τριες της Α,Μπα είναι τουλάχιστον φιλόζωοι/ες και πέφτω από τα σύννεφα από τα σχόλια. Καταλαβαίνω σε ένα βαθμό τη φοβία που μπορεί να έχει κάποιος για τα ζώα, ωστόσο μου φαίνεται αδιανόητο να θεωρείται “λογικό” να αφήνει κάποιος το κατοικίδιο του (με το οποίο ζει όλη μέρα, κάθε μέρα, είναι μέρος της ζωής του!) κάπου άλλου για ένα ολόκληρο ΣΚ γιατί κάποιος φίλος έχει πρόβλημα με αυτό! Όλοι εσείς δηλαδή θα αφήνατε κάποιον που αγαπάτε/έχετε επιλέξει να είναι στη ζωή σας γιατί κάποιος τρίτος έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Και ο φίλος είναι κομμάτι της ζωης τους και τον θελουν στη ζωή τους.Και το παιδί αν κάποια στιγμή κανουν μπορουν ενα σκ στο τόσο να το αφησουν σε καποιο παππου ή γιαγια για να πάνε childfree διακοπές για 2 μέρες χωρίς αυτο να τους κανει κακους γονείς.Σιγα το πραγμα!Ενα ολοκληρο σκ είναι 2 μερουλες δεν θα πάθει τιποτα το σκυλί ουτε το αγαπας λιγότερο γιατι δεν είναι το κεντρο της ζωης σου.Αν στο σκύλο δεν αρεσε το εξοχικό θα ελεγες “να καθεστε στην πόλη αφού στο σκυλο δεν αρέσει”? .
Πιστευω οτι εισαι υπερβολικη.
Άλλο για ενα σκ κι άλλο για κάθε σκ! Αυτή ειναι η ένσταση μου!
Λουλούδω μπορεις να μας υποδειξεις εναν σχολιαστη που αναφερθηκε σε κάθε σκ?Εκ των πραγμάτων είναι αδύνατο να επισκεπτεται ο φιλος το εξοχικο καθε σκ ακομη κ αν δεν υπηρχε το σκυλι.Ξερεις πολλους ανθρωπους να περνανε κάθε σκ σε ξενο σπίτι?Ουτε στο σχόλιο σου το αρχικο φανηκε να σε νοιάζει το καθε σκ ,αλλα το ενα σκ.
Οπως ειπα πιο πανω ,το να επισκέπτεται ο φίλος το εξοχικο καθε σκ ειναι απιθανο απο ολες τις αποψεις και απορω γιατι σκεφτηκες κατι τετοιο.
Δεν έχουν όλα τα σκυλιά (το ίδιο) άγχος αποχωρισμού κι ένα σκυλί που είναι familiar μ’ αυτούς που το κρατάνε, και οι άνθρωποι είναι γνώστες, μπορεί να είναι μια χαρά. Άλλωστε ένα σκυλί που έχει θέμα συνήθως το εκφράζει συμπεριφοριακά (κλάμα, ζημιές, ανησυχία, λέρωμα, συμπεριφορές ocd κ.λπ.). Η γράφουσα έκανε μια υποχώρηση για έναν καλό φίλο και έχει και τύψεις, δεν νομίζω ότι ωφελούν οι υπερβολές, εδώ μανάδες (αναγκάζονται να) αφήνουνε μωρά μηνών, για ώρες, για να πάνε στις δουλειές τους ή τα παιδιά τους απο εδώ και από εκεί. Αν το σκυλί της γράφουσας είναι οk, δεν θα έπρεπε… Διαβάστε περισσότερα »
Η κοπέλα γράφει: “Πιάνω τον εαυτό μου να προτιμώ τον σκύλο, είμαι νορμάλ;” που καταλαβαίνω γιατί νιώθει έτσι. Συνήθως όταν πάμε επίσκεψη σε ένα σπίτι γνωρίσουμε και “σεβόμαστε” τους κανόνες (πχ βγάζω παπούτσια, ξέρω πως ζουν εκεί σκυλιά, γατιά,παιδιά κλπ με ό,τι συνεπάγεται αυτό). Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί το ζευγάρι θα πρέπει να προσαρμοστεί στις φοβίες του φίλου αφήνοντας το σκύλο τους αλλού και όχι να βρεθεί μια λύση (πχ περιορισμός του σκύλου σε κάποιο χώρο; προσπάθεια και από τον φίλο να συνηθίσει την παρουσία -εκτός πια κι αν μιλάμε για σκύλο που “ενοχλεί” συστηματικά χοροπηδώντας πάνω στον άνθρωπο, πράγμα… Διαβάστε περισσότερα »
“Η κοπέλα γράφει: «Πιάνω τον εαυτό μου να προτιμώ τον σκύλο, είμαι νορμάλ;” Νορμάλ μπορεί να είναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο σκυλάκος περνάει άσχημα, μπορεί να περνάει μια χαρά, μπορεί και όχι, αλλά αυτή η πληροφορία απουσιάζει και είναι πολύ σημαντική, για εμένα τλχ. “Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί το ζευγάρι θα πρέπει να προσαρμοστεί στις φοβίες του φίλου” Δεν αντιλαμβάνομαι επιβολή και κυριαρχία, τουλάχιστον όχι με εκβιαστικούς όρους. Η γράφουσα δεν φαίνεται να δυσανασχετεί, καν, με τον φίλο, δεν νομίζω ότι το θέμα της είναι θέμα “δυναμικών” και ποια πλευρά έχει το “δίκαιο”, αλλά το αποτέλεσμα δεν αλλάζει,… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απολύτως με Αμαρέττο πορτοκάλι. Ποτέ δε θα άφηνα κανέναν να αποχωριστεί για πάρτη μου κάποιον που αγαπάει τόσο πολύ. Ούτε τα πουλάκια μου δε θα άφηνα επειδή κάποιος δε θα μπορούσε να έρθει. Αλλά αυτή είμαι εγώ. Όντως είστε πολύ καλοί φίλοι για να κάνατε τέτοια θυσία. Ας κάνει κάτι ο φίλος σας να το λύσει, δεν είναι δικό σας πρόβλημα.
Αν ο σκυλάκος σας βρίσκεται σε καλά χέρια κατά την απουσία σας και δεν ταλαιπωρείται, δεν το θεωρώ και τόσο τρομερό, μερικοί φίλοι αξίζουν και μερικές “θυσίες”, άλλωστε. Δεν είναι και η συχνότητα τόσο μεγάλη. Βέβαια, θα ήταν θεμιτό κάποια στιγμή ο φίλος να κάνει κάτι γι΄αυτό διότι αν παθαίνει π.χ. κρίση πανικού μ’ ένα μικρόσωμο –(ελπίζω) σχετικά ελεγχόμενο σκύλο- δεν μπορώ να φανταστώ τι ακριβώς μπορεί να αισθάνεται αν στο δρόμο σκάσει μούρη με μούρη με κάναν υπερχαριτωμένο και “ατίθασο” μολοσσό. Απ’ την άλλη αν εσύ φτάνεις να έχεις τύψεις και να ζορίζεσαι και να ζορίζεται και το σκυλί… Διαβάστε περισσότερα »