Αμπα μου είμαι 24 ετών, ζω στην Ιταλία όπου και κάνω το διδακτορικό μου. Στο ίδιο πανεπιστήμιο βρίσκεται και μια άλλη Ελληνίδα, με την οποία καταγόμαστε και από το ίδιο ελληνικό μέρος, η οποία είναι 30 και κάνει το μεταδιδακτορικό της. Θα ήθελα να σου περιγράψω λίγο την κοπέλα πριν σου θέσω το ερώτημά μου. Αυτή λοιπόν η κοπέλα αρκετά όμορφη και έξυπνη, με δυσκολίες πολλές από παιδική ηλικία, με οικονομικά, οικογενειακά, γενικά πραγματικά έχει περάσει δύσκολα αλλά και με πολλές επιτυχίες. Έχει όμως μια μανία να μιλάει για τον εαυτό της συνέχεια, για τα κατορθώματά της, όλοι το κάνουμε και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για αυτά που κάνουμε εννοείται και να τα μοιραζόμαστε αλλά εκείνη το παρακάνει. Για παράδειγμα θα μιλήσει για τον εαυτό της και θα πει πόσο καλός άνθρωπος είναι γιατί για παράδειγμα χτες βοήθησε μια γιαγιά να περάσει τον δρόμο, θα πει πόσο την θαυμάζουν και τη συμπαθούν όλοι, μου λέει ότι αρέσει στους άντρες επειδή έχει ωραίο μυαλό και δυναμισμό κλπ κλπ. Αυτό που δεν αντέχω αμπά μου είναι το πόσο επικριτική είναι. Για παράδειγμα όταν πέρασα σε κάτι εξετάσεις κ ήμουν πολύ χαρούμενη μου απάντησε «μπράβο σου, αλλά εντάξει δεν ήταν και τόσο δύσκολες, εγώ όταν έδωσα ήταν πιο δύσκολα», όλες της οι απαντήσεις είναι πάντα σε αυτό το ύφος. Ξεκίνησα χορό για να ξεσκάω και μου λέει «τι θα καταλάβεις τώρα με αυτό?». Το θέμα είναι ότι την βλέπω κάθε μέρα και το χειρότερο ότι οι κύκλοι μας είναι κοινοί και έτσι καταλήγουμε και εκτός πανεπιστημίου μαζί. Το ερώτημα μου είναι εσύ θα απάνταγες στα πικρόχολα σχόλια της, και αν ναι πώς? Εννοώ ειρωνικά ή θα προσπαθούσες να της εξηγήσεις ότι δεν σου αρέσουν αυτά που λέει? Ή θα την άφηνες γιατί ξέρεις ότι τα λέει γιατί βράζει μέσα της? Επίσης σε έναν άνθρωπο που σου λέει πόσο καλή πράξη έκανε χτες και περιμένει την επιβεβαίωση, του τη δίνεις ή το προσπερνάς?
– friendenemies
Το θέμα δεν είναι ότι την βλέπεις κάθε μέρα. Το θέμα είναι ότι νομίζεις ότι επειδή την βλέπεις κάθε μέρα και καταλήγετε και εκτός πανεπιστημίου μαζί, δεν μπορείς να την κάνεις πέρα.
Μόνο που μπορείς. Μπορείς να αδιαφορείς ακόμα και για τον άνθρωπο που έχεις παντρευτεί. Αυτό που σε εμποδίζει είναι ο φόβος σου.
Θέλεις να σταματήσει να είναι αυτή που είναι, χωρίς να καταλάβει ότι εσύ την έκανες να είναι αυτή που είναι. Θέλεις να την βλέπεις όσο την βλέπεις τώρα, και αυτή να έχει μεταμορφωθεί σε κάποια άλλη, επειδή εσύ θα βρεις την μαγική κουβέντα που θα της αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται. Αυτό που θέλεις, δεν γίνεται.
Κανόνας πρώτος: όταν κάποιος λέει πράγματα που μας θίγουν, το καλύτερο είναι να το λέμε εκείνη τη στιγμή. Αν δεν μπορείς να το κάνεις, μην περιμένεις να το καταλάβει μόνος του. Αν δεν πεις τίποτα, θα καταλάβει ότι συμφωνείς.
Κανόνας δεύτερος: όταν κάποιος λέει πράγματα που μας θίγουν, δεν σπάμε το κεφάλι μας να του πούμε τη μαγική ατάκα που θα τον αφήσει σέκο και θα αναφωνήσει Ω, τι λάθος που κάνω τόσα χρόνια, αυτή τη στιγμή κι όλας, αλλάζω. Τον αποφεύγουμε. Ο μόνος τρόπος να μην μας λέει πράγματα που μας θίγουν είναι να μην του επιτρέπουμε να μας μιλάει.
Σου τα λέει επειδή κάθεσαι και την ακούς. Ε, σταμάτα να το κάνεις. Μη φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εσύ: Πέρασα τις εξετάσεις μου!!!!
Αυτή: Ε σιγά το πράγμα, όταν έδινα εγώ, ήταν πιο δύσκολα…
Εσύ: Πότε?
Αυτή: ( Προσπαθεί να καταλάβει την ερώτηση)
Εσύ: ΠΟΤΕ?
Αυτή: Τι πότε?
Εσύ: ΠΟΤΕ σε ρώτησα???
(Σιωπή και από τις 2)
Μα ελάτε, ας γίνει κίνημα επιτέλους το ¨ Πότε σε ρώτησα?΄΄ ή τέλος πάντων μια κατηγορία εδώ μέσα όπως το ΄΄έγινα δυσάρεστη΄΄
Μπα, δεν θα πιάσει. Θα νομίζει ότι εννοούσες πότε έδωσε αυτή εξετάσεις και θα σου πει ότι έδωσε νωρίτερα από τους υπόλοιπους γιατί ήταν πιο προχωρημένη 😛
Εσύ: Πέρασα τις εξετάσεις μου!!!!
Αυτή: Ε σιγά το πράγμα, όταν έδινα εγώ, ήταν πιο δύσκολα…
Εσύ: Πότε?
Αυτή: Πριν 2 χρόνια.
Εσύ: Όχι, όχι δε κατάλαβες! Πότε σε ρώτησα??
(άλλη μια εκδοχή)
Εσύ: Πέρασα τις εξετάσεις μου!!!!
Αυτή: Ε σιγά το πράγμα, όταν έδινα εγώ, ήταν πιο δύσκολα…
Εσύ (ανησυχώντας για εκείνη): Γιατί νιώθεις την ανάγκη να το πεις αυτό;
Αυτή: Πέρασα μια γιαγιά στον δρόμο απέναντι
Εσύ (ανησυχώντας για εκείνη) : Γιατί νιώθεις την ανάγκη να το πεις αυτό;
Αυτή: Οι άντρες με θέλουν πολύ
Εσύ (ανησυχώντας για εκείνη) : Γιατί νιώθεις την ανάγκη να το πεις αυτό;
Και χτυπάς πάντα με αυτήν την ατάκα ανησυχώντας για εκείνη κάθε φορά που σου λέει μ@λ@κι@.
αχαχαχα κι ετσι θα αρχισει να σε αποφευγει πρωτη!
Το αγαπησα!
Τέλειο! Προτείνω μια φορά κινημα “ποτέ σε ρώτησα” και μια φορά κινημα “τι εννοείς;” 😄
Αποφεύγω αυτούς τους ανθρώπους όπως ο διάολος το λιβάνι! Σε συμβουλεύω να κάνεις το ίδιο.
Και κυρίως, μη φοβάσαι μήπως τη στεναχωρήσεις ή μήπως νιώσει μόνη. Θα βρει άλλα αυτιά να την ακούσουν. Και ίσως, αν παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι δεν τη θέλουν, αν εκείνοι τους θέλει, τότε μπορεί να δει τι κάνει λάθος. Και αν πραγματικά τη νοιάζει να μην είναι μόνη, θα το διορθώσει.
Όσο βρίσκει ανθρώπους να την ανέχονται, τόσο θα πιστεύει ότι όλα τα κάνει καλά, αφού ορίστε, έχει φίλες.
Ωχ τι μου θύμισες και νόμιζα πως τα είχα ξεχάσει. 18 χρονών, πρωτοετής φοιτήτρια, έκανα παρέα με την-ας την πούμε-Μαρία. Η ευρύτερη παρέα μας της είχε βγάλει το παρατσούκλι “κι εγώ”. Γιατί ό,τι και να της έλεγες, η μόνιμη επωδός της ήταν “κι εγώ”,υπερθεματίζοντας για τον εαυτό της για θέμα σχετικό με τη συζήτηση (ή και άσχετο). Μ: σε πήρα πριν, γιατί δεν το σήκωσες; Εγώ: δεν άκουσα, είχα βάλει ηλεκτρική Μ: κι εγώ έπλυνα τις κουρτίνες, έβγαλα τα χειμωνιάτικα, έκανα μηλόπιτα σοκολατόπιτα και κουνουπιδόπιτα, πήγα σούπερ μάρκετ, έβαλα ηλεκτρική, έβαλα μαγνητική, κλπ κλπ Μ: γιατί δεν απάντησες στο μήνυμα… Διαβάστε περισσότερα »
Αν ήταν φίλη μου, ή έστω αν ήθελα το καλό της, θα της έλεγα ότι ο τρόπος της την κάνει να φαίνεται απίστευτα ανασφαλής και είναι κρίμα.
Όλοι έχουμε μια εικόνα για αυτ@ που περιγράφεις. [Αν δεν τ@ βρίσκεις στον κοινωνικό σου κύκλο, τότε εσύ είσαι το άτομο αυτό. 😛 😛 ] Πέρα από την πλάκα όμως, τέτοια άτομα βγάζουν ΤΟΣΗ μιζέρια, που πραγματικά είναι απάλευτη η κατάσταση. Κρίνουν κυριολεκτικά τα πάντα και τους πάντες. Συνήθως, το πακέτο ολοκληρώνεται με παράπονα για ανύπαρκτες καταστάσεις.
Εχω και γω μια τέτοια στο εργαστήριο, και η λύση μου είναι η εξής: πάντα έχω μια δουλειά να κάνω όταν μου μιλάει.
Όχι δεν καταλαβαίνω γιατί να αλλάξεις εσύ κύκλο αν περνάς ωραία με τους υπόλοιπους, ας προσαρμοστεί εκείνη. Την επόμενη φορά που θα προσπαθήσει να μειώσει δικές σου επιτυχίες πες της “Άλλη δεν έκανε παιδί, μόνο η Μαριώ το Γιάννη”. Βαρέθηκες να την ακούς να κομπάζει; “Σαν εσένα καμιά Σούλα μου! ” με τον αντίστοιχο τόνο. Δεν μπορεί, θα το σκεφτεί σοβαρά να στο ξανακάνει. Υ.Σ. : Αν απλά περιαυτολογούσε, θα σου πρότεινα να την αγνοήσεις, αλλά αυτή το πάει φιρί-φιρί. Υ.Σ.: Τα λέω μπας και τα ακούσω κι η ίδια, που έφαγα στη μάπα συνάδελφο για 3 ώρες να μιλάει… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ξέρω αν βοηθάει, αλλά γιατί δεν της προτείνεις την Πτώση του Καμύ;
Ότι επειδή είστε από Ελλάδα και οι 2 σε ξένη χώρα πρέπει να κάνετε παρέα ντε και καλά; Ποτέ δε το κατάλαβα αυτό, δόξα το Θεό έχω φύγει απτην Ελλάδα και πραγματικά δεν έχω ανάγκη από κανέναν Έλληνα για παρέα, πόσο μάλλον τους τοξικούς… Απλά ξεκόλλα!!
Φυσικά και δεν της δίνεις την επιβεβαίωση που τόσο λαχταρά, την αφήνεις να το ζει μόνη της και όταν λέει κάτι που σε ενοχλεί και σε θίγει, της το λες. Σωστά το αντιλαμβάνεσαι ότι αυτά που λέει δεν έχουν να κάνουν με εσένα αλλά με δικά της θέματα, αλλά δε μπορείς να κάνεις εσύ κάτι, εκτός από να πεις ότι σε ενοχλεί. Αν δεν την αντέχεις, απόφευγέ την όσο μπορείς. Δεν υπάρχει λόγος να ανέχεσαι συμπεριφορές που σε ενοχλούν.