Αγαπητή Αμπά, θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Έχω μια σχέση εδώ και 3 χρόνια, όπου περάσαμε αρκετό καιρό από απόσταση και εδώ και ένα χρόνο συγκατοικούμε. Και οι δύο μας κοντά στα 30. Για εκείνον είναι η πρώτη μακροχρόνια ( ή έστω η πιο μεγάλης διάρκεια σχέση που είχε μέχρι τώρα) και για μένα είναι η πρώτη σχέση που ερωτεύτηκα πάρα πολύ στην ενήλικη ζωή μου (είχε συμβεί άλλη μια φορά στα 19-20, αλλά ήταν πολύ διαφορετική η φάση της ζωής μου). Μπορώ να πω ότι η σχέση προχωράει καλά, είχαμε καποιες δυσκολίες με την καραντίνα, λόγω κλεισίματος, άγχπυς και πίεσης που βγήκαν στη σχέση καθώς δεν είχαμε επαφή με κανενάν άλλον, αλλά τώρα θεωρώ ότι το έχουμε ξεπεράσει πλήρως. Πριν λίγες μέρες λοιπόν ψάχναμε κάτι στις παλιές μας συνομίλες στο viber και κοιτάζοντας τα μηνύματα ένα χρόνο πρίν ήταν σαν να είμαστε άλλοι άνθρωποι. Υπήρχε αυτός ο ενθουσιασμός, αυτή η αγωνία να είμαστε μαζί, το πόσο λείπαμε ο ένας στον άλλον, αυτό που μπορείς να ταξιδέψεις μια μέρα για να δεις 3 ώρες τον άλλον. Ακόμα και μέχρι πριν την καραντίνα, υπήρχε περισσότερη επικοινωνία όσο είμασταν στις δουλείας μας, περισσότερη τρυφερότητα. Τώρα είμαστε μεν καλά και ήρεμα και δεν έχω κανένα παράπονο, αλλά σκέφτομαι τι πήγε στραβά και χάσαμε αυτό το όμορφο κομμάτι. Καταλαβαίνω ότι έως ένα βαθμό είναι λόγω του χρόνου που περνάει, το ότι εγω είμαι συνέχεια σπίτι ακόμα και δεν έχει επανέλθει πλήρως η καθημερινότητα μας, αλλά μήπως πάνω από όλα είναι η φυσική ροή των πραγμάτων? Όσοι έχουν σχέσεις 10 χρόνοα ξέρω γω, μπορούν να διατηρήσουν λίγο από την ένταση και τον ενθουσιασμό του πρώτου καιρού ή σιγά σιγά περνάτε από διάφορες φάσεις και είτε κάπου χάνεται στην πορεία είτε εξελίσσετε μαζί την σχέση σας σε κάτι πιο βαθύ?
– finding neverland
Οι σχέσεις αλλάζουν και συνταγές δεν υπάρχουν. Δεν θα σου πει κανένας ότι είναι έτσι ή είναι αλλιώς, και αν σου το πει είναι απλώς αυτό που έχει βιώσει και θεωρεί υποχρεωτικό για όλους. Δεν πιστεύω ότι γίνεται να υπάρχει πάντα το ίδιο κλίμα, όμως, ούτε για δέκα χρόνια, ούτε για δέκα μήνες, πόσο μάλλον όταν συμβαίνουν τόσο έντονα γεγονότα όπως μια πανδημία.
Αυτό που ξέρω όμως επίσης είναι ότι ένα δύσκολο γεγονός που έρχεται από έξω, δεν δημιουργεί απαραίτητα πίεση μέσα στη σχέση. Αν μια σχέση είναι αρμονική, η εξωτερική πίεση μπορεί ακόμα και να λειτουργήσει αντίθετα. Αντιστοίχως ο χρόνος φέρνει αλλαγές, αλλά αυτές οι αλλαγές δεν σημαίνουν απαραίτητα φθορά. Οπότε, μόνο την δική σου σχέση μπορείς να εξετάσεις. Ο ενθουσιασμός μπορεί να φθίνει, αλλά δεν βλέπω γιατί πρέπει να χάνεται η επικοινωνία και η τρυφερότητα.