Αγαπητή Α, μπα μου, Ειμαι στην πόλη μου για διακοπές και σε λίγες μέρες γυρίζω πίσω στην πόλη του εξωτερικού που σπουδάζω graduate σπουδες. Στην πόλη μου αυτό τον καιρό ζω νύχτες μαγικές και ονειρεμένες με εναν άνδρα που γνώρισα από κοινή παρέα πριν 20 ημέρες. Είχα ξεχάσει πώς είναι να ζεις ανέμελα σαν σχολιαρόπαιδο, και να πηγαίνεις κάθε βράδυ για μπύρες με τους φίλους και γνωστούς. Πώς θα κάνω την καρδιά μου πέτρα να γυρίσω πίσω??? Μου λείπει ο τόπος μου, και είμαι στην φάση που πρέπει να πάρω την σημαντική απόφαση να μεινω εξωτερικό ή να γυρίσω Ελλάδα. Στο εξωτερικό που ζω δεν έχω κανένα δικό μου, φίλο ή γνωστό… οι περισσότεροι είναι κοντά στο τόπο μου ή στην πόλη μου. Α, μπα μου είχα ξεχάσει πώς είναι να ζεις αυτές τις μαγικές ανέμελες νύχτες, γιατι τα τελευταία χρόνια δουλέυω ασταμάτητα σαν ρομπότ και κοιτάζω πίσω και τρομάζω με το πως έχουν περασει καποια χρόνια έτσι. Με τι κριτήρια να πάρω την απόφαση ζωής, should I stay, or should I go back??? Φιλιά! και καλή συνέχεια!
–νύχτες μαγικές και ονειρεμένες
Πάντως όχι με τα κριτήρια των διακοπών.
Έζησες ανέμελα σαν σχολιαρόπαιδο γιατί είχες ελεύθερο χρόνο και λεφτά, και είχες και τα δύο επειδή κατά τα άλλα έχεις υποχρεώσεις. Αν δεν έχεις υποχρεώσεις (δηλαδή δουλειά) τότε έχεις ελεύθερο χρόνο αλλά όχι λεφτά, ή έχεις λεφτά και ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, που στον σύγχρονο καπιταλισμό ονομάζεται «διακοπές». Είναι το διάστημα που ζεις ανέμελα, επειδή το έχεις κερδίσει με άλλον τρόπο.
Αν είσαι πελούσια και δεν σε αφορούν τα παραπάνω, ζήσε όπου ζουν τα φιλαράκια σου, εννοείται. Αν έχεις θέμα διαβίωσης, ο βασικός παράγοντας είναι το πώς θα την εξασφαλίσεις.
Η απόφαση δεν είναι απόφαση ζωής. Κανείς δεν σου έδωσε κάποιο τελεσίγραφο «για πάντα». Ακόμα σπουδάζεις. Μήπως σε παρακαλάνε στο εξωτερικό να μείνεις για δουλειά και χρειάζεται να πεις όχι; ‘Οταν τελειώσεις, αν ψάξεις, θα δεις τι ψάρια θα πιάσεις, και ακόμα και αν ξεκινήσεις δουλειά, δεν είσαι δέντρο, αν δεν σου αρέσει η ζωή σου μπορείς να τα μαζέψεις και να γυρίσεις στην Ελλάδα.
Αυτό που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι ότι άλλο οι διακοπές στην Ελλάδα και άλλο η ζωή στην Ελλάδα, και αυτό ισχύει για όλες τις χώρες.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η τελευταία πρόταση στην απάντηση της Λένας είναι ακριβώς ό,τι απαντάω στον κάθε έναν που με ρωτάει “μα καλά, ζεις στην Αγγλία ενώ θα μπορούσες να ζεις στην Ελλάδα;!!” Η Ελλάδα ως τόπος διαμονής, εργασίας και ζωής γενικότερα μού μοιάζει εφιαλτικό σενάριο, έχοντας δικό μου σπίτι, επικερδή και ενδιαφέρουσα δουλειά και κύκλο εγκατεστημένων φίλων στην Αγγλία. Όπου είμαι πάρα πολύ καλομαθημένη. Διεκπεραιώνω γραφειοκρατικά θέματα online ή το πολύ με ένα τηλεφώνημα, δεν έχω πατήσει ποτέ το πόδι μου στην ΔΟΥ/Εφορία (πραγματικά δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι αντίστοιχο της ΔΟΥ όπου μπορείς να πας και να μιλήσεις αυτοπροσώπως σε υπάλληλο!) ή… Διαβάστε περισσότερα »
Καλά, δεν είναι και η Γη της Επαγγελίας η Αγγλία.
ane moni
Συμφωνώ, και έχει δυσχεράνει τη ζωή κάποιων πολιτών της πρόσφατα. Αλλά δεν μίλησα για τη Γη της Επαγγελίας, μίλησα για μια χώρα όπου ζω χωρίς την παράνοια της καθημερινής ζωής στην Ελλάδα, όσο ξώφαλτσα κι αν με παίρνει αυτή.
Κάπως ειρωνική απάντηση και πόσο με ενοχλεί η λέξη ΄πελούσια’ που χρησιμοποίησε η α,μπα στην απάντησή της.
Η κοπέλα της ερώτησης σπουδάζει. Δεν ξέρω αν το “τα τελευταία χρόνια δουλέυω ασταμάτητα σαν ρομπότ” υπονοεί ότι δουλεύει και σπουδάζει παράλληλα (που δεν φαίνεται κάτι τέτοιο) ή παλιότερα δούλευε και τώρα σπουδάζει, αλλά δεν νομίζω να συγκρίνεται ο φόρτος εργασίας του φοιτητή με αυτόν του εργαζόμενου (εκτός αν μιλάμε για επίπεδο PhD). Η κοπέλα μοιάζει να μην καταλαβαίνει ότι η ενήλικη ζωή έχει υποχρεώσεις και ότι οι διακοπές που πέρασε στην Ελλάδα είναι αυτό ακριβώς: διακοπές! Δεν θα γυρίσει πίσω και θα είναι όλη η ζωή της ένα ατέλειωτο συρτάκι με ουζάκι, μεδεζάκι και βόλτες με το αγόρι της… Διαβάστε περισσότερα »
Πληροφοριακά πάντως ένα βαρβάτο μεταπτυχιακό μπορεί να έχει τον ίδιο κόπο με την εργασία
Από τον τίτλο φαντάστηκα ότι θα έχει γράψει κάποι@ executive που κοντεύει να πάθει burn out από την εργασία του. Δε θέλω να αποπάρω τη γράφουσα όμως! Καταλαβαίνω πόσο μεγάλο βάρος ίσως έδωσες στις σπουδές σου, αλλά πρέπει να το πάρεις κάπως αλλιώς. Πρέπει να καταβάλεις κάποια προσπάθεια να περνάς καλά, να δημιουργήσεις έστω τις συνθήκες, εκεί που σπουδάζεις. Ακόμα και φιλίες να είναι δύσκολο να δημιουργήσεις, ξεκίνα ένα χόμπι, κάνε ανελέητες τοπικές εκδρομές να γνωρίσεις τη χώρα. Εκτός αν σπουδάζεις στο Τσέρνομπιλ, τότε πάω πάσο. Οι διακοπές είναι μια παρένθεση στην καθημερινότητα. Να δώσεις βάση όμως η καθημερινότητά σου… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως οι φίλοι μου που μένουν στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά ανέμελοι είναι. Δουλεύουν ατελείωτες ώρες, για λίγα λεφτά. Ίσα ίσα που βγαίνουν. Το καλό όμως είναι πως μένουν σε ένα πανέμορφο νησί, με υπέροχες παραλίες, και μετά τη δουλειά μπορούν και βρίσκονται στα γρήγορα για ένα ποτάκι. Κάθε τόπος έχει τα καλά του και τα κακά του. Πρέπει να τα βάλεις κάτω να δεις ποια καλά είναι απαραίτητα για σένα, και ποια κακά μη συζητήσιμα. Το summerlovin δεν μου φαίνεται και ο καλύτερος σύμβουλος.
Είμαι 39 ετών και είμαι στην Ζακυνθο για διακοπές και σε λίγες μέρες γυρίζω στην Ανταρκτική όπου σπουδάζω graduate σπουδες στην Γεωλογία εδώ και 6 χρόνια και όπου δεν έχω γνωρίσει κανέναν.
Είμαι 23 ετών και είμαι στην Αθήνα για διακοπές και σε λίγες μέρες γυρίζω στη Ρώμη όπου σπουδάζω graduate σπουδες στην Οινολογία εδώ και 9 μήνες και όπου δεν έχω γνωρίσει κανέναν.
?
Σωστό και αυτό!μεγάλη διαφορά! Βέβαια μιλάει για χρόνια και όχι μήνες αλλά και πάλι εύστοχο το σχόλιο
Α, και να συμπληρώσω στα σχόλια της Α,μπα: Σε καμία περίπτωση μην πάρεις την απόφαση βασιζόμενη στις 20 μαγικές και ονειρεμένες νύχτες που πέρασες με τον περί ου ο λόγος!
Καλές οι μπύρες, σε παρόμοια ερώτηση σε φάση υπερ-εργασίας, η Α,ΜΠΑ είχε προ ετών προτείνει τα τζιν τόνικ! Αυτό που θέτει η γράφουσα μοιάζει με ψευδοδίλημμα και ίσως οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στο ότι έχει αναβάλλει τη “βρώμικη” δουλειά της κοινωνικοποίησης στη χώρα των σπουδών, με αποτέλεσμα να θεωρείται δεδομένο ότι δεν έχει κανένα φίλο εκεί και είναι τόσο λάθος όσο και η λήψη αποφάσεων με όρους διακοπών. Βέβαια, αν πέρασε τόσο ωραία στην Ελλάδα, γιατί δεν δοκιμάζει να βάλει ένα στόχο, τύπου περισσότερες “διακοπές” μες στη χρονιά;
Θεωρώ ότι δεν είναι καν όλα θεμα επιλογών.Η κοπελα δεν έχει παρει καν το πτυχίο της ,δεν εχει ψαχτει για το μετα(εφοσον παντα δεν ειναι πελουσια).αμφιταλαντευεται καθαρα θεωρητικα,εξεταζουμε τις επιλογες μας και μετα βαζουμε το διλημμα αν δεν θελουμε να αερολογουμε.αν βρεις δουλεια εκει και οχι στην ελλαδα θα υπαρχει θεμα επιλογης?αν δεν σου ταιριαζει η πολη που μενεις θα κατσεις και χωρις να αντεχεις και για ποσο?θελουμε να απαντησουμε σε μια ερωτηση που λειπουν τα δεδομενα και τα προσωπικα σου κριτηρια(ιεραρχηση επιθυμιων και αναγκων).