Καλησπέρα Λένα! Καλησπέρα παρέα! Ακολουθεί στενάχωρο μήνυμα. Έχω έναν πάρα πολύ αγαπημένο φίλο. Όταν κανονίζαμε να βγούμε με το που γυρίσαμε από διακοπές (είχαμε πάει χώρια) ανέβασε πυρετό. Δεν βγήκαμε, για να μην γίνει και χειρότερα. Του έστελνα καθημερινά για λίγες μέρες να δω πώς είναι. Ακόμα άρρωστος, αλλά ποτέ δεν έλεγε περισσότερες λεπτομέρειες για τα συμπτώματα του πχ. Σταμάτησα να του στέλνω όλη τη ώρα, μην τον πρήξω κιόλας, να τα πούμε όταν συνέλθει, μην το ζορίζω μέσα στη γρίπη του καλοκαιριάτικα. Οπότε έχουμε μέρες να μιλήσουμε. Βλέπω ανακοίνωση από τη σελίδα της μπάντας του, ότι για λόγους υγείας αναβάλλονται οι επόμενες συναυλίες και κοντά σας σύντομα. Προσπαθώ να μην πάει το μυαλό μου στα χειρότερα. Στέλνω ένα μήνυμα στον ίδιο, να δω τι έγινε. Έστειλα αμέσως και σε έναν άλλο φίλο μας, που είναι πιο κοντινός του. Τον ρώτησα αν ο φίλος μας είναι καλά. Ε και δεν είναι. Διαγνώστηκε με οξεία λευχαιμία στα 22 του χρόνια. Θα κάνει χημειοθεραπείες, θα χρειαστεί αίμα, είναι στο τάδε νοσοκομείο αν μπορείς να πας να δώσεις. Μπορούμε να τον δούμε; Κάπως δύσκολο, είναι περιορισμένες και αποστειρωμένες οι επισκέψεις. Εκείνος θα πήγαινε, αλλά ήταν κρυωμένος και δεν είναι καλή ιδέα. Γενικά μου είπε να μην του το κάνω θέμα όταν κι αν μιλήσουμε, να του μιλήσω σαν να μην ξέρω τίποτα και σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Όχι ότι ο ίδιος του έδωσε κάποια τέτοια οδηγία, εκείνος δεν ξέρει αν ο φίλος μας θα ήθελε να μαθευτεί παραέξω. Ο φίλος μου απάντησε την άλλη μέρα. Η απάντηση ήταν σύντομη “Είναι μπερδεμένη υπόθεση, θα σου πω” και ακόμα δεν μου έχει πει, κι ακόμα δεν έχω δει τους φίλους μου. Στεναχωρήθηκα πολύ, κυρίως ανησυχώ. Αυτός ο άνθρωπος έχει κάνει τόσα για μένα, θέλω να πάνε όλα καλά και θέλω να κάνω το καλύτερο για να τον στηρίξω αλλά δεν ξέρω τι. Το πιο απλό είναι να πάω να δώσω αίμα, αλλά δεν μπορώ λόγω αιματοκρίτη. Η θέση μου είναι ότι υποτίθεται ότι δεν ξέρω τίποτα για την κατάσταση του. Σε κανονικές συνθήκες μιλούσαμε ή και βρισκόμασταν τουλάχιστον δύο με τρεις φορές την εβδομάδα. Οπότε είναι περίεργο να του μιλήσω από την μια αποφεύγοντας να κάνω ερωτήσεις τύπου, τι κάνεις, πότε θα τα πούμε κι από την άλλη είναι ακόμα πιο περίεργο να εξαφανιστώ, ακόμα κι αν η δικαιολογία μου είναι ότι περίμενα να επικοινωνήσει εκείνος, είναι παράλογο να έχουμε τέτοια σχέση και να μην μιλάμε ξαφνικά. Οπότε πάλι αν δεν επικοινωνήσω, πάλι φαίνεται ότι ξέρω. Κι αν ξέρεις δεν είναι περίεργο να μην λες μια καλή κουβέντα; Είναι εύθραυστη η κατάσταση του και δεν ξέρω καθόλου πώς να αντιδράσω ώστε να μην στεναχωρηθεί γιατί θα θεωρήσει πχ ότι τον γράφω. Αλλά από την άλλη φοβάμαι μην το ταράξω. Δεν ξέρω πώς να τον στηρίξω, δεν είχα ποτέ κάποιον γύρω μου σε τόσο κρίσιμη κατάσταση. Έχουν περάσει δύο εβδομάδες από τότε κι εκείνος δεν έχει επικοινωνήσει. Ούτε έχω δει τους φίλους. Έκανα κάποιες προσπάθειες να βρεθώ με τον φίλο που το μετέφερε, αλλά δεν μπορούσε λόγω υποχρεώσεων και μετά λόγω διακοπών. Μίλησα και με τους άλλους της παρέας, που είναι πιο στενοί του φίλοι από ότι εγώ και δεν ανέφεραν τίποτα, ενώ μου φαίνεται απίθανο το μην ξέρουν. Σύντομα θα βρεθούμε όλοι μαζί. Να περιμένω και να πράξω όπως μου πούνε; Δεν ξέρω ούτε πώς να στηρίξω μια τέτοια περίπτωση, ούτε αν πρέπει εφόσον δεν μου ζητείται. Μπορεί κάποιος να με συμβουλέψει; Ευχαριστώ πολύ και κουράγιο σε όποιους έχουν δικούς τους αρρώστους.
-Φίλη
Αν δεν ήξερες τι συμβαίνει και δεν είχατε επικοινωνήσει για τόσο καιρό, ενώ βρισκόσασταν τόσο συχνά, τι θα έκανες; Θα ρωτούσες ξανά και ξανά.
Αυτό να κάνεις και τώρα. Τον ίδιο πρέπει να ρωτήσεις, όχι τους άλλους. Άσε όλους τους άλλους, δεν έχουν σημασία. Έχετε μια δική σας, ξεχωριστή σχέση, και βασιζόμενη σε αυτή τη σχέση πρέπει να κάνεις ό,τι κάνεις. Τις προτεραιότητες θα τις βάλει ο ίδιος, όχι εσύ για λογαριασμό του.
Δεν μπορούσε να σου πει σε γραπτό μήνυμα «τελικά έχω λευχαιμία». Πάρε τον τηλέφωνο. Κάνε ό,τι επιτρέπει η σχέση που έχετε. Δεν σου ζητείται μόνο να στηρίξεις. Μερικές φορές πρέπει να στηρίξεις χωρίς να σου έχει ζητηθεί. Η οδηγία να κάνεις ότι δεν ξέρεις μου φαίνεται ανόητη έτσι κι αλλιώς, είναι πολύ παρεμβατική, αν δεν έχει δοθεί από τον ενδιαφερόμενο. Δεν θέλω να λέω τι θα έκανα στην θέση του άλλου, αλλά τώρα θα κάνω μια εξαίρεση: δεν θα την ακολουθούσα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πέρασα καρκίνο ενδομητρίου, έχασα την κολλητή μου απο καρκίνο μαστού , άλλες 2 φίλες πέρασαν καρκίνο μαστού και τώρα πάσχω απο λευχαιμία ευτυχώς ελεγχόμενη.Εχω ζήσει εγχειρήσεις. χημειοθεραπείες.πτώση μαλλιών.περούκες.εξάντληση.ανατροπή των πάντων.
Σε αυτές τις περιπτώσεις εκτιμάς πολύ την ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ. Ως και η ρουτίνα σου σου λείπει!Να του φερθείς όπως πάντα, να δείξεις συμπαράσταση αλλά όχι συμπόνοια (δεν πέθανε !θα το παλέψει), να μιλάς φυσιολογικά, να κάνετε σχέδια για το μέλλον όταν τελειώσει η ταλαιπωρία, να τον βλέπεις και άν σε παίρνει να κάνετε και χιούμορ για την κατάστασή του.
Ετσι του επιτρέπεις να έχει την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ του στον αγλωνα του.
“Τάδε μου, είδα την ανακοίνωση της μπάντας σας στο facebook και φαντάστηκα οτι τρέχει κάτι πιο σοβαρό. Πες μου πώς μπορώ να σε βοηθήσω πρακτικά και ψυχολογικά, δε θέλω να σε πρήζω συνεχώς αλλά να ξέρεις είμαι εδώ για σένα όποτε με χρειαστείς”. Αυτά σε μήνυμα να στείλεις κάτι άμεσα. Να τον πάρεις και ένα τηλέφωνο αλλά ίσως να μην το σηκώσει ή να είναι και για εκείνον δύσκολη αυτή η κουβέντα. Εγώ τον καταλαβαίνω το φίλο σου, γιατί σε δύσκολες καταστάσεις κλείνομαι αρκετά στον εαυτό μου και μου είναι δύσκολο να μοιραστώ τα αρνητικά μου συναισθήματα. Η μαμά μου… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ξέρω αν η επιμονή θα ήταν η καλύτερη λύση εν προκειμένω. Σε τόσο δύσκολες καταστάσεις, μερικοί άνθρωποι μπορεί να απομονώνονται και να χρειάζονται λίγο χρόνο με τον εαυτό τους. Ακόμα κι αν δεν σου είχαν πει οι τρίτοι τι συμβαίνει με τον φίλο σου, πάλι θα είχες υποψιαστεί τα χειρότερα με τόση σιγή.
Ένα μήνυμα του τύπου “Ελπίζω να είσαι καλά, για ό,τι χρειαστείς είμαι εδώ για σένα, ελπίζω να σε δω σύντομα” νομίζω δείχνει ότι δεν τον έχεις ξεχάσει αλλά και δίνει στον άλλον το περιθώριο που ίσως χρειάζεται.
Πολύ δύσκολη κατάσταση. Άσε τους παρατρεχάμενους και πήγαινε σε αυτόν. Το κυριότερο που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι παρούσα και να του δίνεις κουράγιο. Πήγαινε κράτα του συντροφιά όσο μπορείς, όσο σε αφήνουν και όπως σε αφήνουν. Κάνε τον να νιώθει όμορφα.
Συμφωνώ. Να πας κι εκεί θα συναντήσεις και μέλη της οικογένειας. Μπορεί και να μην τον δεις και ίσως χρειαστεί να πας μια άλλη φορά αλλά θα ξέρεις από μόνη σου κι όχι από τριτους, Μπορεί και να μην θέλει να σε δει κι αυτό είναι κατανοητό και σεβαστό. Θα έχεις όμως προσπαθήσει. Να ευχηθούμε το παιδί να είναι στο 50% που θεραπεύονται και συνεχίζουν τη ζωή τους 🙏
Καλά δε λέμε να πάει και να κατσικωθεί με τις ώρες αδιαφορώντας αν είναι επιθυμητή. Να πάει διακριτικά για να δείξει ότι οι φίλοι είναι εκεί και τον περιμένουν, θα είναι πάντα δίπλα του και θέλουν να τον εμψυχώσουν για να είναι δυνατός και να δει με αισιοδοξία τη ζωή του να συνεχίζεται κανονικά μετά τη μάχη που δίνει. Αν διακρίνει έστω και την παραμικρή ενόχληση, εννοείτε θα σηκωθεί και θα φύγει αμέσως.
Ναι, λόγω της φόρτισης είναι δυσδιάκριτο το όριο μεταξύ ενδιαφέροντος και επιβάρυνσης. Η παρεμβατικότητα όμως δεν χωράει σαν έννοια εδώ. Δε θέλει πολλά λόγια και κλάμματα. Βρες τον τρόπο να είσαι διακριτικός και ψύχραιμος. Ο άρρωστος που δε θέλει κανέναν, είναι παραιτημένος από τον κόσμο. ΔΕΝ του κάνει καλόνα τον εγκαταλείψει ο κόσμος. ΠΡΕΠΕΙ να του δείξει ότι είναι εκεί. Δεν λέει τι έχει γιατί δε θέλει να το ακούει, δε θέλει να δει κανέναν επειδή δε θέλει τίποτα, θέλει μόνο να γίνει καλά. Δεν μπορείς να τον βοηθήσεις σε κάτι, επειδή το μόνο που θέλει είναι να γίνει καλά… Διαβάστε περισσότερα »
Πρωτη φορά βλεπω άνθρωπο να μαθαινει οτι φιλος εχει λευχαιμία και να ζει τέτοια εγωιστικη εκρηξη στο μυαλο του τύπου να παρω να μην παρω. Και τοσο που το σκεφτηκες και το ανελυσες πολυ ειναι. Οι άνθρωποι που ξερουν να στεκονται στον αλλο απλα πλησιαζουν ήσυχα και περιμενουν με πεισμα.
Η επίθεσή σου είναι χωρίς λόγο! Δεν έχουν περάσει όλοι τέτοιες καταστάσεις για να ξέρουν το manual. Άσε που δεν υπάρχει manual! Προφανώς η κοπέλα βρίσκεται σε σύγχυση που το πιο πιθανό να προκλήθηκε από το δυσάρεστο νέο. Θέλει να στηρίξει και ψάχνει τρόπο χωρίς να επιβαρύνει το φίλο της ακόμα και με ενδιαφέρον που μπορεί να εκφραστεί παρεμβατικα. Δεν το βρίσκω καθόλου εγωιστικό. Εγωιστικό (και βολικο) θα ήταν να έκανε πως δε ξέρει τίποτα!
Αγαπητή φίλη,
Συμφωνώ με Α, Μπα. Αν τελικά σου φανερώσει τι έχει μπορείς να κάνεις ένα μικρό προτζεκτάκι με βίντεο και να του στέλνεις για να ξεχνιέται την ώρα της χημειοθεραπείας ή να του προσφέρεις συνδρομή σε κάποιο πάροχο μουσικής ώστε να ακούει την αγαπημένη του μουσική και άλλα τέτοιου τύπου που θα κάνουν πιο ανάλαφρη την διαδικασία. Η σκέψη μετράει 🙂
Εμένα μου έχει τύχει απλά με το να είμαι εκεί ή με το να παραμένω σιωπηλή να βοηθιέται ο άλλος που τραβάει το ζόρι.
“Το πιο απλό είναι να πάω να δώσω αίμα, αλλά δεν μπορώ λόγω αιματοκρίτη.”
Δεν ξέρω τι τύπο λευχαιμίας έχει, αλλά μπορείς να γίνεις δότρια μυελού των οστών μέσω της διεθνούς τράπεζας δοτών μυελού.
Θα μπορεί να ΄δώσει και αιμοπετάλια αν χρειαστεί
η μία ψήφος “πώς σας φάνηκε; Α-ΜΠΑ” είναι δικιά μου, το πάτησα καταλάθος και δεν ξεπατιέται. καθόλου Α-ΜΠα δεν μου φάνηκε.
Λίγο με προβλημάτισε η τόση υπεκφυγή, «Είναι μπερδεμένη υπόθεση, θα σου πω» και εγώ οπωσδήποτε θα ξαναρωτούσα, λίγο με το συνέχεια έχω ένα θέμα, πιστεύω ότι κανείς πρέπει να δείχνει το ενδιαφέρον του αλλά και να σέβεται τα μηνύματα που λαμβάνει. Του άμεσα ενδιαφερόμενου, όμως, όχι των φίλων του.
Τώρα ο φίλος σου βρίσκεται ακόμα σε φάση συνειδητοποίησης για το τι συνέβη στη ζωή του και τι σημαίνει αυτό για τη μετέπειτα, αν υπάρξει, (να ‘σαι σίγουρη αυτό σκέφτεται) ζωή του. Γι’ αυτό τον βλέπεις λίγο αναποφάσιστο, λίγο απόμακρο κτλ. Τι θα έκανα εγώ. Θα έστελνα ένα μήνυμα «Έμαθα τι συμβαίνει και να ξέρεις ότι η θετική μου σκέψη είναι μαζί σου και για οτιδήποτε χρειαστείς θα είμαι κοντά σου» Τα συναισθήματα και η διάθεση του φίλου σου, αν έχει ξεκινήσει χημειοθεραπεία, μπορεί να αλλάζουν κάθε ώρα. Μη σου πω ανά πεντάλεπτο. Μπορεί να αισθάνεται καλά ένα πρωινό και… Διαβάστε περισσότερα »