Αγαπητή α,μπα η κατάσταση είναι σοβαρή! Εδώ και ένα χρόνο έχω γυρίσει στο πατρικό μου (ίσως η χειρότερη απόφαση που έχω πάρει ποτέ) και έχω πολλά προβλήματα με τον μεγαλύτερο αδερφό μου. Νιώθω μια πέτρα στην καρδιά μου να μεγαλώνει μέρα με την μέρα αλλά ας πάμε στο ψητό: ο αδερφός μου είναι τρομερά εγωιστής και κακομαθημένος, κάθε μέρα προκαλεί φασαρίες στο σπίτι, δεν κάνει καμία θυσία και καμιά προσπάθεια για τα μέλη της οικογένειας και το σπίτι και έχει την απαίτηση να τον βοηθήσουμε να πάρει αμάξι, να του πλένουμε τα ρούχα, να του μαγειρεύουμε τα αγαπημένα του κλπ. Δε λέω πολλές φορές είναι ευχάριστος, έχει χιούμορ και μου λέει να βγούμε με την παρέα του αλλά ακόμα και τότε μου βγάζει την πίστη. Το χειρότερο βέβαια είναι ότι κάθε απόπειρα συζήτησης καταλήγει σε μονόλογο, δεν μας αφήνει να του πούμε το παραμικρό, επιτίθεται λεκτικά και τέλος φεύγει. Μια φορά μου είχε πει ότι θεωρεί τον εαυτό του αποτυχία, ίσως γι’αυτό αντιδρά έτσι. Η καρδιά μου όμως γίνεται περιβόλι κάθε φορά, εκνευριζομαι και απογοητεύομαι. Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι έχει περάσει την εφηβεία χρόνια τώρα. Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο, τα περιόρισα όσο μπορούσα. Πώς να τον αντιμετωπίσω; Τον αποφεύγω όσο μπορώ αλλά αυτό δεν είναι λύση. Αρρωσταίνουμε οικογενειακώς από αυτήν την κατάσταση.-Βάσια
Το να τον αποφεύγεις όσο μπορείς είναι λύση. Είναι μια λύση. Είναι η λύση που έχεις τώρα, όσο είσαι εκεί. Δεν είναι η ιδανική λύση. Η ιδανική λύση είναι να άλλαζε ο αδερφός σου. Καλύτερα να μην βασίζεσαι σε αυτή. Μια ενδιάμεση λύση είναι να φύγεις από το σπίτι. Ή μάλλον, κακώς λέμε «λύση». «Αντιμετώπιση» θα έπρεπε να λέμε.
Η συμβίωση με τη στενή οικογένεια μετά τα παιδικά χρόνια δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα. Έρχονται πάρα πολλές, μα πάρα πολλές ερωτήσεις με αυτό το θέμα. Δεν μπορώ να πω κάτι χρήσιμο: πρέπει να φύγεις. Αν φύγεις, θα έχεις άλλα προβλήματα, προφανώς. Αλλά θα είναι τα δικά σου προβλήματα. Αν περιμένεις να έχεις απόλυτη οικονομική ασφάλεια ή σπίτι στο οποίο θα μένεις μόνη σου, μπορεί να αργήσει πολύ το πράγμα, οπότε σκέψου τι συμβιβασμούς μπορείς να κάνεις, όπως είναι η συγκατοίκηση. Αλλιώς, επιστρέφουμε στην αρχική αντιμετώπιση· προσπάθησε να τον αποφεύγεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κακομαθημένος είναι αυτός που θέλει κάθε φορά να τρώει το μπούτι, αυτό που περιγράφεις είναι o Kuzco.
Τέλος πάντων, λες “μας”, που ίσως να σημαίνει ότι οι γονείς σου συμφωνούν; Ίσως μπορείς να κάνεις στρατόπεδο μαζί τους να μαζευτεί λιγάκι μπας και δεν βγει τελείως αντικοινωνικό γουρούνι στην κοινωνία, αλλά το δικό σου σχέδιο πρέπει να είναι να μείνεις μόνη σου. Ας είναι με συγκάτοικο, με μεταχειρισμένα έπιπλα και αταίριαστα σερβίτσια, ας έχει το σπίτι μόνο ένα στρώμα κι ας τρως στο πάτωμα. Τουλάχιστον θα σου μένει το μπούτι.
Ανεξαρτησία, πληρώνεται ακριβά, αλλά είναι καλή επένδυση, αλήθεια.
Ετοιμάζουν να σχολιάσω ακριβώς το ίδιο. Και όπως λες η ανεξαρτησία πληρώνεται.
Αταίριαστα σερβίτσια; Quel decadence!
Μονές κούπες, μπύθουλας και λαουτζίκος.
Επίσης, προσπάθησε να μην αναφέρεσαι στην οικογένειά σου ως “εμείς”, δεν είστε όλοι το ίδιο, δεν είστε καν μία ομάδα απέναντι στον αδερφό σου. Το ότι εκείνος ζητάει και λαμβάνει υπηρεσίες από τους γονείς του, δεν σημαίνει πως πρέπει να τις λαμβάνει και από εσένα, ας τον υπηρετούν μόνο οι γονείς σου αφού έτσι τον έχουν μάθει, δεν είναι δική σου ευθύνη η διαπαιδαγώγησή του. Ακόμα και στις συζητήσεις μαζί του, προσπάθησε να μην είστε “εσείς” όλοι εναντίον του γιατί κι αυτό, εκτός του ότι επιβαρύνει εσένα, είναι άβολο και για εκείνον. Γενικά, διαχώρισε τη θέση σου από τους γονείς… Διαβάστε περισσότερα »
Δώσαμε την ακριβώς αντίθετη συμβουλή και μάλλον έχεις και δίκιο 😉😏
Και τα κάνουν αυτά οι γονείς, καλομαθαινουν τους γιούς, τους κάνουν παράσιτα και αφέντες και την πληρώνουμε όλες εμείς.
Και μου λέει και ο κύκλος μου, γιατί να μην ξαναπαντρευτώ, βρε απαπαπα πα
Πολύ εύστοχο το σχόλιο. Είναι πολύ σύνηθες οι γονείς να βάζουν μπροστά το πιο “συνετό” παιδί για να κάνει η βρώμικη δουλειά. Και αν παίξεις αυτό το παιχνίδι, πέφτεις σε μεγάλη παγίδα.
Επειδή έχω και εγώ στην οικογένειά μου ένα τέτοιο αστέρι, που σχεδόν 40 δεν ξέρει που βρίσκεται το on/off στο πλυντήριο (και οι γονείς μου χαίρονται γιατί μετά από μια δεκαετία συγκατίκησης έχει μάθει να ψωνίζει στο super market με τα δικά τους λεφτά), ένα έχω να πω: κόψε του τον αέρα. Εμένα μια φορά μου ζήτησε ένα ποτήρι νερό (ενώ και τα δύο του πόδια λειτουργούν μια χαρά) και του απάντησα, ως άλλος υιός Κωνσταντάρα: πήγαινε στην κουζίνα να βάλεις για σένα και φέρε μου και εμένα ένα. Ήταν η τελευταία φορά που είχαμε αυτή τη συζήτηση. Επίσης, ένα… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απολύτως με τη Λένα και θα το επαναλάβω: “η συμβίωση με τη στενή οικογένεια μετά τα παιδικά χρόνια δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα”. Εδώ όμως βλέπω και κάτι άλλο: λες, να τον βοηθήσουΜΕ να πάρει αμάξι, να του πλένουΜΕ τα ρούχα κτλ. Πως βρέθηκε ο αδελφός σου να έχει απαίτηση από εΣΕΝΑ; Πλένεις ρούχα στο σπίτι; Μαγειρεύεις; Αν ναι, για τον εαυτό σου μόνο ή και για τα άλλα μέλη της οικογένειας; Θα μου πεις στο σπίτι θέλω να συνεισφέρω, λογικό, μήπως όμως πρέπει να κάνεις μια συζήτηση με τη μητέρα και τον πατέρα σου γι’ αυτό το θεμα; Κι… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ θα το έβαζα στην κατηγορία Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
Κ να φανταστώ οι γονείς σ δε πολυπανε κόντρα στον Κανακάρη γιατί αυτός θα συνεχίσει τ επίθετο του σογιου ως γνωστόν….οποτε τον αφήνουν ν σε θεωρεί πλυστρα τ,καθαρίστρια τ,σάκο του μποξ του κ ότι άλλο τον βολεύει….
Γιατί?είναι άντρας μωρέ αυτός….ή είναι μικρός ακόμα μωρέ θα μαθει!
Σήκω φύγε κορίτσι μου κ γραφτους όλους…η μάλλον ξεγραψε τους όλους…δεν είσαι υπηρετικό προσωπικό κανενός,δεν είσαι σακος του μποξ κανενός κ μην ξαναανεχτεις ποτέ τέτοια συμπεριφορά από κανένα κρετινο!!!
Μήπως όταν είναι σε διάθεση για συζήτηση να κάνεις μια προσπάθεια να του προτείνεις να πάει σε κάποιον ψυχολόγο να λύσει ο,τι θέματα μπορεί να έχει;
Εννοείται πως δεν χρωστάς σε κανέναν να υπομένεις αυτή την κατάσταση. Αν διαπιστώσεις ότι δεν προτίθεται να αλλάξει τίποτα στην συμπεριφορά του, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να φύγεις με την πρώτη ευκαιρία.