Αγαπητή μου, Α,μπα;, Ζώντας σε μια μεγαλούπολη και μια χώρα που δεν είναι τόσο πατριαρχικές όσο η Ελλάδα, έχω αρχίσει να αισθάνομαι λίγο πιο ελεύθερη ως γυναίκα. Βλέποντας κάποιες γυναίκες γύρω μου (και τους περισσότερους άντρες) να μην ξυρίζουν τα πόδια τους, έχω αρχίσει δειλά-δειλά κι εγώ να το κάνω (δεν αμφισβητώ το δικαίωμα καμιάς να αφαιρέσει και το παραμικρό χιλιοστό τρίχας στο σώμα της, απλά εγώ ξυρίζομαι/αποτριχώνομαι σχεδόν παντού γιατί έχω υποστεί πίεση από μικρή, θέλω να πω, δεν ήταν δική μου επιλογή, εάν ήμουν πραγματικά ελεύθερη, δεν θα αφαιρούσα τις τρίχες των ποδιών μου μέχρι και των δαχτύλων μου). Έχω και την υποστήριξη του συζύγου μου που είμαι τυχερή και είναι φεμινιστής(για όσους σκεφτούν ότι έτσι δε θα αρέσω στους περισσότερους άντρες). Προς το παρόν, κυκλοφορώ τους καλοκαιρινούς μήνες με τρίχα 3-4 ημερών (φαίνεται αρκετά γιατί έχω λευκή επιδερμίδα αλλά πολύ μαύρη τρίχα κι έντονη τριχοφυία). Γύρω μου δε φαίνεται να με κρίνει κανένας. Από τη μια, λοιπόν, αισθάνομαι τύψεις που κάνω αυτό που πραγματικά θέλω αλλά που δεν είναι αυτό που μου έμαθαν ότι θέλει η κοινωνία να κάνω ﮲ από την άλλη αισθάνομαι πάλι τύψεις που δεν μπορώ ούτε τον εαυτό μου να πείσω να κάνει αυτό που πραγματικά θέλει. Σα να κάνω «λάθος», ό,τι κι αν κάνω, είτε κάνω αυτό που θέλουν οι άλλοι, είτε αυτό που θέλω εγώ. Θέλω να σε ρωτήσω, μιας και φτάνω τα 40: θα σταματήσουν ποτέ αυτές οι «τύψεις»; Θα αισθανθώ έστω για ένα θέμα στη ζωή μου πραγματικά ελεύθερη κι ικανοποιημένη;
-Πολύ χαίρομαι που υπάρχει ένας γυναικείος κι ασφαλής χώρος στο ίντερνετ!
Τι θα πει «πραγματικά ελεύθερη και ικανοποιημένη;» Ανέμελη σε σημείο να μην σκέφτεσαι τίποτα; Αυτό ΄τελείωσε περίπου όταν πήγες στην πρώτη δημοτικού. Δεν είναι πολύ ρεαλιστικός στόχος όσο ζεις σε μια οργανωμένη κοινωνία που έχει κανόνες, ειδικά όταν οι κανόνες έχουν στόχο να σε καταπιέζουν προς μια πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Είσαι ελεύθερη. Επειδή είσαι ελεύθερη, τελευταία δεν αποτριχώνεσαι. Μπορείς να το κάνεις χωρίς να σε κοιτάζουν στραβά, χωρίς να σε κρίνει κανένας. Αυτό, ελευθερία λέγεται. Πραγματικά ικανοποιημένη; Αυτό, είναι κάτι που μπορείς να δουλέψεις μέσα σου μέχρι να το κατακτήσεις, αλλά δεν είναι αυτή η κατάσταση η απόδειξη της επιτυχίας – ή της ολοκλήρωσης, ή της αξίας σου. Μπορείς να είσαι ικανοποιημένη που κάνεις βήματα προς την κατεύθυνση που ονειρεύεσαι; Δεν είναι λίγο. Δεν είναι αμελητέο. Μπορείς έστω να το προσπαθήσεις; Μη νομίζεις ότι όλες οι γυναίκες θα έκαναν το ίδιο στη θέση σου. Μη νομίζεις ότι δεν ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να κυκλοφορείς με τρίχες στα πόδια – Θεέ μου – μετά από τόσα χρόνια εντατικής αποτρίχωσης πάνω-κάτω, μέσα-έξω.
Πιστεύω ότι κάποτε θα σταματήσουν οι συγκεκριμένες τύψεις, αν συνεχίσεις να κυκλοφορείς έτσι για χρόνια και γίνει το νέο σου λουκ. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουν ποτέ «αυτές» οι τύψεις, θα ξεφυτρώσουν αλλού με άλλη μορφή, με άλλη ευκαιρία. Εσύ συνέχισε να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, μικρά βηματάκια, σιγά σιγά, για να επαναπρογραμματίσεις μέσα σου το σωστό και το λάθος. Από εμάς, αγωνιστικούς χαιρετισμούς 😊
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Στα 19 μου φόρεσα φούστα με αξύριστα 3-4 ημερών πόδια (φαίνονται σε εμένα) αλλά είχε 30 βαθμούς ζέστη και αισθανόμουν τόσο άσχημα. Στις σκάλες του μετρό στην άνοδο βλέπω μπροστά μου 2 τέλεια αποτριχωμένα πόδια και αισθάνομαι ακόμα πιο άσχημα για τα δικά μου που τα βλέπει έτσι ο κόσμος, ώσπου βλέπω ότι ανήκουν σε αγόρι. Γέλασα τόσο πολύ. Ε εκείνη την στιγμή, δεν ξέρω γιατί, συνειδητοποίησα τι βλακείες μου χαλούσαν την μέρα και από τότε δεν ασχολούμαι πια.
Μήπως νιώθεις τύψεις γιατί δεν κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις εν τέλει;
Ξυριζόσουν, λες, επειδή στο επέβαλλε η πατριαρχία. Μήπως τώρα δεν ξυρίζεσαι γιατί στο επιβάλλει ο φεμινισμός;
101
ο φεμινισμός δεν *επιβάλλει* σε καμία να (μην) ξυρίζεται.
2 ΠΟΙΝΤΣ για να με μισησετε:
1. Το ξυρισμα σιγά την ώρα που παιρνει στο ντουσ! (2 λεπτα?) Και μιλάω σαν ατομο που το κάνω
καθε μέρα ας πουμε.
2. Σιγα την επανασταση και το μηνυμα που περνατε με το να μην ξυριζεστε. Με την εμφάνιση σορυ αλλά μηνυματα που να με πεισουν εμένα ή και οποιονδηποτε αλλο δεν περνάς. Ουτε θα σοκαριστει κανενας, το πολύ πολύ να μην του αρεσει αισθητικά το θέαμα.
Varaw_myges θα συμφωνήσω. Θυμήθηκα τώρα το άρθρο της σελίδας Η αγέρωχη Κύπρια Σοφία Χατζηπαντελή”, το μοντέλο που έβαψε επίτηδες τα φρύδια της μαύρα και τα άφησε και καλά να σπάσει τα ταμπού λεει. Έλεος κάπου!
Δύο με τρία λεπτά κάνω εγώ για να ξυρίσω μόνο τη φάτσα μου, (και όχι τη Δευτέρα που έχει μεσολαβήσει Σ/Κ και έχει αγριέψει), εσύ κάνεις δύο λεπτά για να ξυρίσεις δύο πόδια; 30 δευτερόλεπτα το μπούτι; Ρισπέκτ.
Θεωρώ ότι στα 40 σου δεν θα έπρεπε να έχεις τύψεις για το γεγονός ότι δεν ξυριζεις τα πόδια σου. Αν βέβαια είναι αυτό που πραγματικά θέλεις και δεν το κανεις απλά για να το κανεις… και πίστεψε με είμαστε πολλές που δεν έχουμε πχ τον χρόνο ειδικά το καλοκαίρι κάθε 3 μέρες να είμαστε με το ξυραφάκι στο χέρι και πάμε στην παραλία αξύριστες. Εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει το πόδι μου με τρίχες. Αλλά το δικό μου πόδι. Για των άλλων ειλικρινά δεν μου πεφτει λόγος. Πάντως στο εξωτερικό που βρίσκομαι στην Ζυριχη πολλές φορές θα δεις αξύριστες… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι δύσκολο να αντισταθείς αφού μας έχουν ποτίσει με τόσο μένος για κάτι απολύτως φυσικό όπως οι τρίχες στο σώμα μας, γιατί είναι έτσι & γιατί είναι αλλιώς. Αντιαισθητικές, ανθυγιεινές, ό,τι άλλο αντι- μπορείς να σκεφτείς, ενώ είναι απλώς τρίχες – από αυτές τις ίδιες που τα αρσενικά έχουν σε αφθονία και καμαρώνουν για το γουναρικό. Μην τυχόν όμως και κόψουμε τρίχα από τα μαλλιά μας, α αυτό είναι έγκλημα! Μην τυχόν και πέσουν από αλωπεκίαση ή χημειοθεραπεία, α, τι κρίμα έχασες τη θηλυκότητά σου και τρέχα να φτιάξεις περούκες… Είναι γελοίο αν το καλοσκεφτείς, ο διαχωρισμός τριχών σε επιθυμητές… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι προσταγές της κοινωνίας δυστυχώς. Και οι άντρες έπρεπε να ξυρίζονται καθημερινά στο πρόσωπο (πλέον έχει γίνει μόδα το αντίθετο) και όλοι ξέρουμε τι ζόρια τραβάνε οι άντρες που χάνουν τα μαλλιά τους. Να οι εμφυτεύσεις, να τα σπρέι βαψίματος, να οι κομοδινί περούκες. Εν ολίγοις, είναι η τυραννία της ομορφιάς για την οποία μιλάμε, η οποία έχει φυσικά πολλές προεκτάσεις. Δεν είναι μόνο πατριαρχικές, εντείνονται από την καπιταλιστική κοινωνία της διαφήμισης. Πρέπει να πουληθούν ξυραφάκια νέας τεχνολογίας, αφροί και κρέμες. Μάλιστα, τώρα πάνε να εντάξουν και το αντρικό κοινό (ανεκμετάλλευτο ακόμα) και βάζουν αστέρες της Ρεάλ Μαδρίτης να διαφημίζουν… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, σκόπευα να κάνω και μια μνεία για τους άνδρες που δεν γουστάρουν τις δικές τους τρίχες, αλλά (αυτο)κριτικάρονται αν τις βγάλουν με όποιον τρόπο. Αλλά κι αυτοί δεν ακούν ότι είναι “γυναικωτοί” ή “θηλυπρεπείς” αν αποτριχώνονται; Ergo, και πάλι είναι θέμα πατριαρχίας γιατί το να αφαιρείς αυτό που σε κάνει ανδροπρεπή είναι προβληματικό = επειδή σε εξισώνει με τις γυναίκες. Το τι με κάνει εμένα να αισθάνομαι καλύτερα είναι τελείως προσωπικό θέμα αλλά σίγουρα το να έχω τύψεις, ή να αποστρέφομαι το σώμα μου που δεν αποτριχώνομαι μόλις δω τρίχα, δεν είναι καλό για την ψυχική μου υγεία. Και… Διαβάστε περισσότερα »
Σαφέστατα, αυτό λέω κι εγώ “Είναι προσταγές της κοινωνίας δυστυχώς”. Το να αποστρέφεσαι το σώμα σου επίσης είναι διαφορετική διαδικασία από το “πρέπει να κουρευτώ γιατί έχω γίνει σα γίδι”. Υπάρχουν υπερβολικές και μη αντιδράσεις σε όλα. Το να αποστρέφεσαι το σώμα σου είναι μία από αυτές. Για παράδειγμα κι εγώ μπορεί να μη γουστάρω που έχω κάνει μπάκα, αλλά δεν φτάνω σε σημείο να πω ότι αποστρέφομαι το σώμα μου. Αποστρέφομαι την μπάκα, απεταξάμην αυτή, αλλά εντάξει, τι να κάνουμε, θα φτιάξουμε το σώμα του Κριστιάνο Ρονάλντο του χρόνου, ας βουτήξουμε φέτος με σαμπρέλα. Αντίστοιχα και μία γυναίκα, μπορεί… Διαβάστε περισσότερα »
#myhairisbetterthanyours 8P
“Προς το παρόν, κυκλοφορώ τους καλοκαιρινούς μήνες με τρίχα 3-4 ημερών” 3-4 ημερών; ουάο, lol! Αντικειμενικά σιγά την τρίχα, αλλά αν ξετρυχιάζεται -κανείς- κάθε μέρα, ακόμη κι αυτό κάνει αίσθηση, anyway… Να σου κάνω κι εγώ μία ερώτηση: αν σου έδιναν όλες τις βεβαιώσεις και τα εχέγγυα ότι ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πρόκειται να σε κοιτάξει στραβά ή να σε προσβάλει γι’ αυτό το θέμα, θα αισθανόσουν το ίδιο περίεργα; Μήπως είσαι σε μία άτυπη επιφυλακή, χωρίς να το καλοκαταλαβαίνεις; Θέλω να πω μέσα στο σπίτι σου, ρε παιδάκι μου πώς αισθάνεσαι; Αν αισθάνεσαι εντελώς cool τότε, ναι, φοβάσαι το έξω… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που λες το με τα δικά μας μάτια το είχα συνειδητοποιήσει έντονα όταν ένα καιρό προσπαθούσα να μάθω ταχυδακτυλουργικά. Τη στιγμή που κάνεις το κόλπο (το κρύψιμο, την αλλαγή χεριού κλπ) νομίζεις ότι σε βλέπουν όλοι. Και αν είσαι αρχάριος, επειδή εκείνο το δευτερόλεπτο έχεις ξαφνικά περισσότερο άγχος, ή επειδή μπορεί να κοιτάξεις εκεί που δεν πρέπει, τότε το βλέπουν και οι άλλοι. Ενώ αν δεν δώσεις εσύ σημασία, πολλές φορές δεν δίνουν ούτε οι άλλοι. Επειδή από μόνοι τους δεν ξέρουν ούτε πού πρέπει να κοιτάξουν, ούτε πότε. (Αυτό όμως δεν ισχύει για τους άλλους που επίσης ξέρουν… Διαβάστε περισσότερα »
Ποπό, φαντάστηκα τον “Phil Dunphy”, να τα λέει αυτά. 🙂
Οι τυψεις σου ίσως προκύπτουν γιατί πιθανα προτιμάς την ελευθερία του δεν ξυρίζομαι, αλλά το πόδι σου, σου αρέσει πιο πολύ ξυρισμένο. Μην τρελαίνεσαι, κάνε απλα ότι γουστάρεις πιο πολύ κάθε φορά, αυτό δεν είναι άλλωστε ελευθερία?
Πάνω σε αυτό το θέμα βρίσκομαι κι εγώ σε διαρκή πόλεμο με τον εαυτό μου! Ενώ το θεωρώ εντελώς καταναγκαστικό και βαρετό, και επώδυνο (αν κάνεις αποτρίχωση) και αντιοικονομικό, δεν μπορώ να φτάσω στο επίπεδο να βγω έξω αξύριστη και να φαίνονται τα πόδια μου. Για αυτό και πολύ συχνά φοράω μακρύ παντελόνι, όταν βαριέμαι να κάνω αποτρίχωση. Και μετά θυμώνω με τον εαυτό μου που εξαναγκάζεται να κάνει αυτόν τον κοινωνικό-φυλετικό συμβιβασμό. Η δικαιολογία μου είναι, ότι μιας και δεν έχω επιτυχία στον ερωτικό τομέα, δεν με παίρνει να βάζω και έξτρα εμπόδια στον εαυτό μου, σε αυτό το… Διαβάστε περισσότερα »
“Η δικαιολογία μου είναι, ότι μιας και δεν έχω επιτυχία στον ερωτικό τομέα, δεν με παίρνει να βάζω και έξτρα εμπόδια στον εαυτό μου, σε αυτό το θέμα. ”
Μόλις έθεσες με τρομερή διαύγεια γιατί δεν λειτουργούν τελικά στην εξέδρα τα πρότυπα που προβάλλονται από τον liberal τύπο ως απελευθερωμένα. Είναι όλες γυναίκες που περνούν με άνεση το κριτήριο της ετεροκανονικής πηδηξιμότητας.
Ας μην γίνεσαι τόσο σκληρή με τον εαυτό σου όλη την ώρα, όπως το τρολάκι (;) της ερώτησης, πολύ ωραίο nickname παρεπιπτόντως.
Οσο μεγαλώνω, καταλαβαίνω πως τα πράγματα τελικά δεν είναι μαύρο ή άσπρο, αλλά έχουν πολλές αποχρώσεις του γκρι και προσπαθώ να μην είμαι τόσο αυστηρή και με τον εαυτό μου και με τους άλλους. Καθε μέρα και καλύτερα! (παρεπιπτόντως, ευχαριστώ!)
Ηair(s) is a feminist issue. 😉
Στο δημοτικό κάναμε διαγωνισμό τρίχας. Τα κορίτσια και κάποια αγόρια συγκρίναμε τη τριχοφυια μας στα χέρια και στα πόδια. (Μάλιστα σε αυτές τις ηλικίες τύχαινε να βλέπεις κορίτσια να εχουν πολύ περισσότερες απο τα αγόρια) Κάποια παιδιά που είχαν πιο έντονη τριχοφυία σε αυτη τη φάση κυκλοφορούσαν φυσιολογικότατα και χωρίς καμια ντροπή ουτε καν το βλέπαμε περίεργα.Μέσα σε ενα καλοκαίρι με το που μπαίνεις στο γυμνάσιο για τόλμα να βγεις έτσι εξω… Αρχίζουν οι απολογίες “Αχ κοίτα μωρέ τις τρίχες στα χέρια μου…Τι συμφορά…” Μπορεί εγώ να ήμουν περίεργη, πάντως ένιωθα πως ήταν πιο πολύ σαν ρόλος που έπρεπε να… Διαβάστε περισσότερα »