Αγαπητή Α,μπα και σχολιαστές σας χαιρετώ, Θέλω πρώτα να πω ότι πλέον έχω κλείσει 5 χρόνια ως αναγνώστρια της σελίδας κι έχω βοηθηθεί αρκετά χάρη στην στήλη πήγα σε ψυχολόγο σε Κ.Ψ.Υ 3 χρόνια – αν και δεν ήταν όσο χρειαζόταν όπως είπε και η ψυχολόγος – Το σημερινό πρόβλημά μου είναι ότι δεν ξέρω να απαντώ σε απαξιωτικές και αγενείς συμπεριφορές. Βλέπετε έχω μάθει να είμαι καλό κορίτσι… Σήμερα το βράδυ μετά από μια κουραστική ημέρα στη δουλειά πήγα να πάρω ένα κρύο τσάι και να κάνω μια βόλτα στην παραλία. Φτάνω στην είσοδο και δυστυχώς πετυχαίνω τον αγενή ταμία και ακολουθεί ο εξής διάλογος: -Γεια σας λέω -Πείτε μου – Ένα γκράντε λεμόνι με τα μισά παγάκια. – Δεν ΠΟΥΛΑΜΕ ΦΡΟΥΤΑ, τι ακριβώς θέλετε σμουθι κάτι άλλο; Απαντώ, ξέχασα να πω ένα τσάι με τα μισά παγάκια. – Έτοιμο. – Ευχαριστώ. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα ήμουν και ευγενική πανάθεμα με. Αχ , αυτά τα άτιμα αντανακλαστικά της ‘ευγενοϋποτέλειας’… Όμως όταν άρχισα να το συνειδητοποιώ εξοργίστηκα όχι μόνο γι αυτή την φορά και για όλες τις φορές που με μείωσαν έτσι χωρίς να έχω κάνει κάτι ή να προσβάλλω. Δεν θέλω να το αφήσω έτσι δεν θέλω πια να μη δίνω σημασία μωρέ και μετά όταν δεν δίνω να με λένε και θύμα. Θέλω να γίνομαι δυσάρεστη. Ένα πράγμα που σκέφτηκα είναι να τον αναφέρω στην εταιρεία ή αν ξαναπάω, που δεν θέλω, να μιλήσω στον ίδιο, δεν ξέρω τι θα λειτουργήσει;
-Μάγκι
Αυτό που ρωτάς είναι ζήτημα χαρακτήρα και δεν φτιάχνει με συμβουλές ή με φανταχτερές ατάκες. Αν θυμώνεις την ώρα που πρέπει, θα σου έρχονται οι απαντήσεις, οι δικές σου απαντήσεις, που θα ταιριάζουν στο συγκεκριμένο περιστατικό.
Πρέπει να σου πω όμως και κάτι βασικό: η αγένεια των άλλων, δεν είναι δικό σου πρόβλημα. Αυτός ήταν τρομερά αγενής και αντιαπεγγελματικός, είναι σα να το βλέπω μπροστά μου, καταλαβαίνω απόλυτα τι λες. Έχω βρεθεί αμέτρητες φορές σε αυτή τη θέση, μέχρι που κατάλαβα τι σκέφτομαι λάθος. Πώς να σου το πω, δεν ξέρω αν είναι σωστό να συζητάμε πώς θα αλλάξεις εσύ συμπεριφορά, αντί να αλλάξει αυτός. Το μόνο που ουσιαστικά έχει νόημα να λες είναι να επισημαίνεις την αγένεια, αν πρόκειται για επαγγελματική συναλλαγή. Αν είναι κοινωνική συναναστροφή, δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα, ξεγράφεις τον αγενή και τέλος. Αν είσαι εσύ που εξυπηρετείς είναι το πιο δύσκολο από όλα, αλλά κι εκεί γίνεται να χτίσεις άμυνα, αν φτιάξεις μια ειδική πανοπλία για αυτές τις συναλλαγές. Ως πελάτισσα όμως, δεν χρειάζεται να αυτομαστιγώνεσαι που ο άλλος δεν έχει ένα δράμι μυαλό ή/και καλλιέργεια. Το πιο εύκολο είναι να κάνεις μεταβολή και να φύγεις. Έχε αυτό στο μυαλό σου, ως την πιο άμεση αντίδραση, αν δεν ξέρεις τι να πεις.
Μην ξαναπάς, πάντως. Δεν χρειάζεται να ψάχνεις την αντιπαράθεση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σε παρόμοια κατάσταση έβγαλα φεύγοντας μια φωτογραφία το κατάστημα, έδειξα το κινητό
στην πωλήτρια και της είπα μια και μόνο μαγική λέξη: “TripAdvisor”. Ζήταγε συγγνώμη για μια ώρα.
Πάντως, όταν περιμένουμε να μας εξυπηρετήσουν καλό είναι να κάνουμε κι εμείς την προσπάθειά μας να είμαστε ευχάριστοι και να διευκολύνουμε τον υπάλληλο, μετράει πολύ. Μπορεί πριν από σένα να είχαν περάσει άλλοι 15 που του φέρθηκαν σαν σκουπίδι ή να τον εκμεταλεύεται το αφεντικό και να νιώθει κι αυτός ότι πνίγεται γιατί δεν μπορεί να αντιδράσει. Πριν δώσεις την παραγγελία σου προσπάθησε να είσαι πιο σαφής, να μιλάς καθαρά και να κοιτάς τον άλλο στα μάτια γιατί αν λες ότι θες ένα λεμόνι αντί για ένα τσάι λεμόνι λογικό είναι να σου πει ότι δεν πουλάνε φρούτα. Δε λέω… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα! Πολύ μου άρεσε η φράση ‘δεν έχει μόνο αυτός (ο πωλητής) την ευθύνη για την εξυπηρέτηση σου’.
Οι πελατες δεν είναι το κέντρο του κόσμου σίγουρα. Και μολονότι η παρότρυνση να σκεφτόμαστε τι μπορεί να έχει περάσει ο άλλος πριν εμφανιστούμε εμείς είναι πολύ σωστή, πρέπει και ο/η υπάλληλος να σκέφτεται ότι ο επομενος πελάτης δεν φταίει και ούτε οφείλει να υποστεί συσσωρευμενα νεύρα και κούραση. Είναι θέμα επαγγελματισμού.
Ρε παιδιά σόρυ, αλλά δεν κατάλαβα την ιστορία. Η κοπέλα ζήτησε γκράντε λεμόνι και αυτός νόμιζε ότι θέλει φρούτο λεμόνι; Είναι αυτονόητο ότι το γκράντε λεμόνι σημαίνει παγωμένο τσάι; Ειλικρινά δεν το έπιασα
Αυτο που επισημαινεται ειναι η αγενεια του υπαλληλου που υποθετaι θα μπορουσε να πει…εννοειτε τσαι λεμονι με παγακια?
Εμένα μάλλον χαζούλης μου φαίνεται αν είναι έτσι. Τέτοια γκάφα, μόνο από χαζομάρα δικαιολογείται. Και ναι υπάρχει πολύ χαζομάρα, το λέω με σιγουριά και ως δικηγόρος. Δεν κοκορεύομαι, (΄ότι είμαι δικηγόρος εννοώ) αλλά έχω πάθει πολλές φορές πλάκα, (στο παρελθόν κυρίως που ήμουν άμαθη), από το πόσο οι άνθρωποι δεν μπορούν να σκεφτούν βασικά πράγματα. Σε κάθε περίπτωση, νομίζω πρέπει να διακρίνουμε, πότε ο άλλος είναι απλά ούφο και πότε είναι αγενής . Θέλει εξάσκηση
Το ζήτημα δεν είναι αν δεν κατάλαβε, είναι ο τρόπος που έκανε την διευκρινιστική ερώτηση. Γιατί να πει “δεν πουλάμε φρούτα εδώ”? Μπορούσε να πει σκέτο: “εννοείτε τσάι λεμόνι ή smoothie λεμόνι?” ή κάτι παρεμφερές τελοσπαντων αναλόγως με τα ποτά που έχουν με γεύση λεμόνι
Εγω πάντως θα σου πω&την αλλη πλευρά:Δουλευω στην τεχνική θποστηριξη κολοσσου τεχνολογιας&υπάρχουν άπειρα παραδείγματα πραγματικά πειραγμένων που μόλις ακούσουν φωνή στην αλλη πλευρά,πραγματικά βγάζουν ΟΛΑ τους τα νευρά,κόμπλεξ&απωθημένα που έχουν απο 3 χρονών,τότε που χτυπαγαν στο τραπεζάκι&αντί η μανα τους να τους πει “πρόσεχε παιδί μου,στραβο είσαι&δε βλεπεις το τραπεζάκι?”,βαραγε το κακό τραπεζάκι&όλη την απαραδεκτη ανατροφή τους.Μιλάνε αγενεστατα,απαιτούν χωρις να θελουν καν να εξηγήσουν τί ακριβώς θελουν να κανουν,περιμένουν δηλ.να μυρίσεις τα νύχια σου&φυσικά φυσικά περιμένουν να γυρισεις τον κόσμο αναποδα ακόμα&αν έχουν αδικο(μη σου πω,ειδικά όταν έχουν άδικο!)ενω στην έχουν στημενη στη γωνια&αμα κανεις να πεις όχι&εξηγησεις,σου λένε είσαι… Διαβάστε περισσότερα »
μεγάλο θέμα που το βρίσκω συνέχεια μπροστά μου. Φουντώνω, λέω μια χαζομάρα, βγαίνω έξω και σκέφτομαι “θα μπορούσα να του πω αυτό, εκείνο, το άλλο” και ξαναφουντώνω. Κάποια άτομα έχουν τη μαγική ιδιότητα της αγένειας, να σε κάνουν να νιώθεις άσχημα, να σε προσβάλλουν υποχθόνια, με χαμόγελο και ύφος. Σχεδόν πάντα νιώθω απολογούμεν@ , συχνά ψελλίζω κάτι ακατανόητο, αλλά και όταν καταφέρνω να απαντήσω, πάλι κάτι έχουν να πουν, το ίδιο αγενές με το προηγούμενο. Κατέληξα ότι δεν αξίζει, αλλά κι αυτό, όσο κι αν το έχω θεωρητικοποιήσει, δε με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα.
Θα μπορουσες να πεις
Ε πως δεν εχετε λεμονια??? Να εγω βλεπω ενα μεγαλο, ξινο λεμονι μπροστα μου και μαλιστα μολις μου μιλησε….
Κακιουλα βρε….ξινουτσικη…
Ελπίζω στη δουλειά σας να έχετε πελάτες που ξέρουν την ορολογία του τομέα και την ονομασία των προϊόντων. Αν και μέσα από γραπτό κείμενο δεν είναι εύκολο να περάσει μάλλον ο/η ταμίας δεν κατάλαβαν τι είχατε στο μυαλό κι εκτός αν υπονοείτε με τα κεφαλαία ότι ήταν ειρωνικος/η δεικτικός δε βλέπω την αγένεια.
Επίσης ένας λόγος που μου αρέσουν τα μεγάλα μαγαζιά είναι ότι επειδή φέρονται στο προσωπικό λίιιιιιγο καλύτερα (σέβονται π.χ. το ωράριο) οι εργαζόμενοι δε λύνουν τα προβλήματα που έχουν με τον εργοδότη πάνω στον πελάτη – όχι ότι είναι σωστό αλλά δεν μπορώ να το κατακρίνω.
Στο βλέμμα σου φαίνονται όλα. Εγώ πλέον δεν απαντάω αλλά το killer look σε κακό service το έχω τελειοποιήσει. Έχω κόψει γέλια με ένα βλέμμα και έχει αρχίσει άνθρωπος να απολογείται από τον τρόπο που τον κοίταξα. Όχι πάντα αλλά έχει συμβεί.
Βασικά σου είπε ότι δεν πουλάνε φρούτα και σε ρώτησε αν θέλεις σμουθι η κάτι άλλο, δεν σου είπε τίποτα ο άνθρωπος….επειδή έχω δουλέψει σε μαγαζί με χυμούς δεν μπορείς να φανταστείς πόσος κόσμος έρχεται και ζητάει ενα λεμόνι, μια μπανάνα, έναν ανανά κτλ τα οποία δεν μπορείς να τα πουλήσεις με το κομμάτι…επίσης ζητάνε και ποτήρια με παγάκια για να βάλουν τα νερά που έχουν φέρει από το σπίτι τους χώρις να έχουν αγοράσει κάτι από το μαγαζί.
Εγω πλέον οταν ειμαι σε τέτοιο σκηνικό εχω αποφασίσει να δείχνω οτι εκνευρίζομαι με την αγένεια, ενα βλέμμα είναι αρκετό για να το καταλάβει ο αλλος ( αν εχω διάθεση φυσικά, αν δεν εχω, αδιαφορώ τοσο που νευριάζουν εκεινοι χααχα) . Υπάρχουν και φορές που απαντάω αναλόγως του τύπου ” αν δεν μπορείτε να με εξυπηρετήσετε μπορώ να παω κάπου αλλού ” το οποίο εκφράζεται απο τη μερια μου χωρίς θυμό και αναλογως του που βρισκομαι παντα εξηγω τους λόγους για τους οποίους πηγα και το λόγο που δε θα ξαναπάω .