Αγαπημένη Α,μπα, χρειάζομαι την βοήθειά σου σε κάτι που με έχει ανησυχήσει πολύ το τελευταίο διάστημα και είμαι αρκετά πεσμένη πλέον όταν πηγαίνω στην δουλειά μου…Είμαι 3 μήνες ήδη σε μια νεοσύστατη επιχείρηση-πρότυπο, κι αυτό λόγω εργοδότη. Είμαι 34 κι έχω δουλέψει σε αρκετές επιχειρήσεις του κλάδου μου, έχοντας φτάσει στο παρελθόν σε βαθύτατη απογοήτευση λόγω εργοδοσίας/προϊσταμένων, έχοντας περάσει από καταθλιπτικές περιόδους λόγω ανεργίας και απορρίψεων, έχοντας αμφισβητήσει και μειώσει τον εαυτό μου όσο δεν πάει. Το θέμα μου ήταν τελικά ότι δεν άντεχα άλλο να δουλεύω για εργοδοσίες και διευθύνσεις χωρίς καμία απολύτως επιχειρηματική παιδεία, χωρίς ανθρωπιστικές ευαισθησίες και με μόνη καθημερινότητα το χάος, το στρες, και το μαστίγιο. Αρρώσταινα τόσα χρόνια γιατί πολύ απλά είμαι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος που δεν μπορεί να αποδώσει σε συνθήκες στρες και τρέλας όπως μπορούν πολλοί άλλοι, ενώ σε ηρεμία αποδεδειγμένα μπορώ τα μέγιστα. Πριν 3 μήνες λοιπόν, αυτή η επιχείρηση μου έκανε κλικ με το που έστειλα το cv μου, ακόμα περισσότερο όταν έκανα την συνέντευξη μου και βέβαια τα έκανα πάνω μου από χαρά όταν μου είπαν ότι με διάλεξαν και ξεκινάω. (Μου είπαν άκουσον άκουσον ότι αναγνωρίζουν, εκτιμούν και χρειάζονται την προϋπηρεσία και την εμπειρία μου(!), όταν π.χ. ένας διευθυντής μεγάλης επιχείρησης πριν χρόνια μου είχε πει κατάμουτρα στην συνέντευξη ότι το cv μου είναι για τον π….ο). Λεφτά, ωράρια, απόσταση από σπίτι και συνάδελφοι σούπερ, και το αφεντικό να μου δείχνει εξαρχής ότι με σέβεται, να με ρωτάει και να με ακούει, όπως και όλους μας δηλαδή, και να δηλώνει ότι θα έχουμε λόγο και συμμετοχή στα πάντα για να πάμε μπροστά σαν ομάδα και να μείνουμε εκεί για πολύ καιρό. Μαζί με ψιλοπραγματάκια καθημερινά αλλά τόσο σημαντικά έχουμε όλοι καταλήξει ότι είναι η ονειρική επιχείρηση και το καλύτερο αφεντικό της Ελλάδας σίγουρα. Ένιωσα επιτέλους ότι εισακούστηκαν οι ευχές μου τόσα χρόνια που ταλαιπωρήθηκα κι ότι μου το χρώσταγε η ζωή. Όλα καλά μέχρι 1 μήνα πριν που δεν θυμάμαι καν πως, αλλά άρχισαν να μου μπαίνουν υποψίες ότι με βλέπει αλλιώς. Είναι αυτό το κλίμα, που εγώ τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι όταν συμβαίνει από την μεριά του άλλου κι ας κάνω ότι δεν καταλαβαίνω, είναι κι αυτό το ένστικτό μου που γενικά σπάνια πέφτει έξω. Είναι και κάποια λόγια που έχω ακούσει, χωρίς να υπάρχει πέσιμο, είναι τα συχνά αγγίγματα ‘’πατρικής’’ στοργής και φιλιά στο κεφάλι και στο μάγουλο από συσσωρευμένη συμπάθεια που δεν αντέχω άλλο, δεν θέλω να με ξανακουμπήσει, αισθάνομαι απαίσια εκείνη την ώρα, ενώ όταν έρχεται επίσκεψη στον χώρο γιατί αλλού είναι η κύρια δουλειά του, εμένα μου μπαστακώνεται και δεν βλέπω την ώρα να φύγει, και είμαι νευρική και ψιλοχαμένη μέχρι τότε. Έχω αλλάξει τελευταία, είμαι πιο τυπική και ψυχρή απέναντί του, δεν ξέρω αν έχει καταλάβει. Τί πρέπει να κάνω? Αφιέρωσα πολύ χώρο να γράψω για τα περιφερειακά για να καταλάβεις πόσο τυχερή κι ευτυχισμένη ένιωσα στην αρχή μ’ αυτή την ευκαιρία κι ότι δεν θέλω να την χάσω, γιατί ούτε μικρή είμαι, ούτε άλλες αντοχές και προσδοκίες έχω κι επιτέλους στα 30+ περιμένω μια επαγγελματική και οικονομική σταθεροποίηση να κάνω ίσως οικογένεια. Δεν μπορώ βεβαίως να είμαι σίγουρη ότι ο άνθρωπος(που είναι στην ηλικία του πατέρα μου) με γουστάρει, η διαίσθησή μου το λέει, και κάπως πρέπει να ξεκαθαρίσει αυτό για να ηρεμήσω γιατί έτσι θα με πάρει η κάτω βόλτα. Θα εκτιμούσα πολύ την βοήθειά σου!
Αν σου την πέφτει το αφεντικό σου που έχει την ηλικία του πατέρα σου, χωρίς να έχεις δώσει την συγκατάθεση σου, δεν είσαι καθόλου τυχερή που βρήκες αυτή τη δουλειά, και το όνειρο που ζεις είναι κάτι που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Άλλο να πιστεύεις ότι βρήκες την τέλεια δουλειά, και άλλο να το επιβεβαιώνεις. Μην κολλάς στο όραμα επειδή όλα φαινόταν τέλεια, δες τι πραγματικά συμβαίνει. Για την ώρα δεν έχει βγει το πόρισμα, αλλά φοβάμαι ότι για να βγει πρέπει να κάνεις κάτι, αντί να κάθεσαι παγωμένη και ακούνητη μέχρι να βγει το αφεντικό από το γραφείο σου.
Ναι, κάπως πρέπει να ξεκαθαρίσει όλο αυτό. Και θα ξεκαθαρίσει αν μιλήσεις, και πεις ότι αισθάνεσαι άβολα με τη σωματική επαφή. Πρόσεξε: δεν έχει σημασία ποια είναι η πρόθεση του. Αν είναι σεξουαλική παρενόχληση φυσικά είναι πολύ χειρότερα, αλλά δεν είναι ανάγκη να αποδείξεις ότι είναι για να μιλήσεις. Ακόμα και αν είναι πατρικής φύσης τα αγγίγματα – σε ένα αγγελικό σύμπαν ας πούμε ότι είναι – και πάλι έχεις κάθε δικαίωμα να μην τα θέλεις.
Τίποτα δεν σου χρωστάει η ζωή. Είναι επικίνδυνο να σκέφτεσαι έτσι και θα σε οδηγήσει εύκολα στην πικρία. Δεν έχει σημασία πόσο δύσκολη ήταν ως τώρα, μπορεί να γίνει σε δευτερόλεπτα πολύ, μα πολύ πιο δύσκολη. Η πίστη ότι βρήκες κάτι τέλειο επειδή σου το χρώσταγε η ζωή μπορεί να είναι τα ροζ γυαλιά που φόρεσες και αποφάσισες ότι βρήκες την εργασιακή Εδέμ. Τρεις μήνες είσαι εκεί, τι είναι τρεις μήνες; Μετά από τρία χρόνια τα ξαναλέμε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μίλα και πες ότι δεν αισθάνεσαι καλά με την σωματική επαφή. Ας σε πει μονόχνωτη δεν πειράζει. Θα πάρει όμως το μήνυμα. Αν το πράγμα συνεχιστεί πήγαινε σε δικηγόρο γιατί αυτό είναι παρενόχληση.
Χθες είχε έρθει μόνιμος συνεργάτης της εταιρείας που δουλεύω και μπαίνει στο γραφείο που μοιράζομαι με άλλη συνάδελφο και δεν έφευγε αν δεν του δίναμε αποχαιρετιστήριο φιλάκι! Η συνάδελφος σηκώθηκε και τον άφησε – ενώ ούτε αυτή ήθελε – εγώ, ενώ είχα βιδωθεί στην καρέκλα κάνοντας ότι γράφω κάτι παααρα πολύ σημαντικό στο κινητό, είχα γουρλώσει και τα μάτια απ’ τη “σοβαρότητα του θέματος”, μπαστακώθηκε κυριολεκτικά μέχρι που, αντί να γίνω δυσάρεστη για να είμαι καλά εγώ, σηκώθηκα κι εγώ ο μαλάκας και του έδωσα κι εγώ! Μίλα φίλη. Για να είσαι καλά. Δε θα πάθει κανείς τίποτα…το λέω να… Διαβάστε περισσότερα »
Εντάξει μωρέ μην αγχώνεσαι και πολύ. Start up στην Ελλάδα είναι, δεν θα πάει και πολύ μακριά.
Μπορεί να πέφτω έξω αλλά από τα φιλιά στο κεφάλι -ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ- υποθέτω ότι είναι απλώς πολύ διαχυτικός και λιγάκι απροσάρμοστος.
Είναι extreme σενάριο να την πέφτεις σε κάποιον/α έτσι.
Πραγματικά δεν έχουν σημασία οι προθέσεις του. Σημασία έχει ο τρόπος που αισθάνεται η ερωτώσα όταν ένας άνθρωπος παραβιάζει τον προσωπικό της χώρο, και σαν φυσική συνέπεια, εν τη παρουσία του αφεντικού της. Τα συναισθήματά της λένε πως δεν είναι ευπρόσδεκτη η επαφή, την οποία εκβιάζει το αφεντικό της, από τη θέση ισχύος του. Επομένως είναι παρενόχληση και πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Ορθότατα παρέθεσε η Φωτεινή ανάλογη υπόθεση με το Joe Biden, που ενδέχεται να του κοστίσει το χρίσμα για υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ.
idril συμφωνώ απόλυτα με ό,τι γράφεις, απλώς έχει μεγάλη σημασία στο πώς θα το χειριστεί ποιες είναι οι προθέσεις του.
Αλλιώς θα μιλήσω σε θείο που ξέρει ότι είναι ενοχλητικός όταν τσιμπάει μάγουλα, αλλιώς σε επιδειξία στο παρκάκι.
Λέει και για φιλιά στο μάγουλο.
Οχι, όχι, όχι. Αν είναι δυνατόν, από που και ως που τόση οικειότητα. Και μένα έτσι μου την έπεφτε ένας πρώην 70 και χρονών συνεργάτης, με φιλιά στο κεφάλι, τσιμπήματα στο μάγουλο και άλλα αηδιαστικά (35 χρονών γυναίκα ήμουν τότε). Καμιά φορά είναι καλύτερα να σου πιάνουν τον κώλο.
Επίσης έχω παρατηρήσει ότι είναι συνήθης τακτική των ηλικιωμένων για να την πέφτουν σε πολύ νεότερες. Δήθεν πατρική αγάπη.
Καταρχάς όταν ο άλλος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο άσχημα, δεν είναι της φαντασίας σου, δεν είσαι υπερβολική και όντως με φιλιά και αγγίγματα μετά από 3 μήνες (WTF!) σου παραβιάζει το χώρο σου και τα όρια του σώματός σου. Εμένα πχ με κάνουν να αισθάνομαι άσχημα οι άνθρωποι που έρχονται και μου μιλάνε μπροστά στη μούρη μου, όχι να με πιάνουν κιόλας! Δεν έχει ευγένειες σε αυτά. Την επόμενη φορά που θα πάει να σε πλησιάσει απλά τραβήξου, σήκωσε το χέρι σου ανάμεσά σας και πες του : “Προτιμώ όχι”. Τίποτα άλλο δε χρειάζεται, ούτε δικαιολογίες ούτε τίποτα. Κοίτα… Διαβάστε περισσότερα »
Ακόμα κι αν τα φιλιά στο κεφάλι και τα αγγιγματα είναι πατρικής φύσεως, τα όρια ήδη έχουν παραβιαστεί. Δεν είστε καν συνάδελφοι, είναι το αφεντικό σου και μέσα σε 3 μήνες από το απόλυτο επαγγελματικό όνειρο έφτασες να μη θέλεις να πας στη δουλειά. Με τους άντρες συναδέλφους σου φέρεται εξίσου πατρικά;
Αν κάτι δε σου πάει καλά μην το αγνοείς. Ωραιοποιείς την κατάσταση στην εταιρία, που μπορεί να είναι καλή αλλά σίγουρα δεν είναι παράδεισος όταν νιώθεις σε επιφυλακή. Θυμήθηκα αυτόματα τους πρώτους μήνες που ήρθα στην δουλειά που είμαι τα τελευταία 4 χρόνια. Ο διεύθυντης και αφεντικό μου, έβαλε ξεκάθαρα όρια ασφαλείας από την αρχή. Στην αρχή ήταν υπερβολικά αποστασιοποιημένος και κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται να ανησυχώ. Από την πρώτη μέρα. Ποτε δεν κάθησε πολύ κοντά μου, τις ελάχιστες φορές που μπορεί να με έχει αγγίξει δεν ήταν στο ελάχιστο αξιο παρεξήγησης και ακόμα και σήμερα που είμαστε πιο χαλαροί… Διαβάστε περισσότερα »
“Σας παρακαλώ πολύ δεν νίωθω άνετα όταν κάποιος με ακουμπάει ή με φιλάει χωρίς την άδεια μου, προτιμώ να κρατήσουμε τις αποστάσεις μας”. Αν συνεχίσει ή πει κάτι του τύπου έλα μωρέ και το πάει στο αστείο του λες “είπα όχι” και αν χρειαστεί βγαίνεις από το δωμάτιο. Και επειδή ξέρω πως θα σκεφτείς ναι αλλά θα γίνω δυσάρεστη μπλα μπλα μπλα sad face θα πω οτι αξίζει για μια δόση για την δική σου ψυχική ηρεμία. Εκτός αν προτιμάς να βάλεις μόνη σου τον εαυτό σου σε τόσο στρες, που λες κίολας ότι δεν μπορείς να το διαχειριστείς και… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που έκανε ο Joe Biden ως εργοδότης, και όσο ήταν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ. Μίλα, δεν έχεις καμία υποχρέωση να ανέχεσαι να σε ακουμπάνε με οποιονδήποτε τρόπο δε θέλεις. Κάτι άλλο θα ήθελα να σχολιάσω όμως εγώ, το ότι δε λειτουργείς σε συνθήκες πίεσης δε σε καθιστά ιδιαίτερο άνθρωπο, αντιθέτως, είναι απολύτως νορμάλ, όλοι δουλεύουμε καλύτερα σε ηρεμία. Το ότι μας έχουν πείσει ότι έτσι είναι τα εργασιακά περιβάλλοντα δεν σημαίνει ότι όντως λειτουργούν καλύτερα έτσι, απλώς οι μάνατζερς δε μπορούν ή δεν ξέρουν καλύτερα. Στο δια ταύτα, μη θεωρείς τον εαυτό σου χιονονιφάδα που χρειάζεται ιδιαίτερο περιβάλλον για να… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτά φίλες μου πρέπει να τα λέμε με την πρώτη, πριν γιγαντωθούν μέσα μας και δε μιλάμε μετά από τον φόβο ότι αν ανοίξουμε το στόμα μας θα χάσουμε τον έλεγχο. Να μιλάμε ουδέτερα, ούτε σαν να μας την πέφτουν ούτε σαν να μας μιλάνε πατρικά. Ουδέτερα. Δεν μου αρέσει η σωματική επαφή. Ούτε φταις που δε σου αρέσει να σε πιάνουν ή/και να σε φιλάνε, δεν είναι κακό, ούτε όλοι το κάνουν συνειδητά, ΟΜΩΣ δεν μας ενδιαφέρει αμφότερους το γιατί. Δε γίνεται να νιώθουμε άσχημα επειδή κάτι δεν μας αρέσει, δεν είναι υποχρεωτικό να μας αρέσουν όλα. Ας καταπιεστεί… Διαβάστε περισσότερα »