Η σύζυγός μου βρήκε πρόσφατα δουλειά. Η εργοδότρια περιμένει από όλους να της μιλάνε στο πληθυντικό, παρόλο που όλοι βρίσκονται πάνω κάτω στην ίδια ηλικία. Αν και δε μου αρέσει, το καταλαβαίνω, είναι ένας τρόπος να επιβάλλεται και να υπογραμμίζει την εξουσία της στους υφιστάμενούς της. Το ερώτημα είναι, σε μια επερχόμενη κοινωνική επαφή εγώ πώς την αποκαλώ; Ξέρω από αντίστοιχες περιπτώσεις ότι συστήνεται (και τη συστήνουν) με το επίθετό της, ενώ απευθύνεται στον ενικό προς τον άλλο, ακόμα και σε κάποιον που δεν εργάζεται για εκείνην. Δε θέλω να φέρω σε δύσκολη θέση τη σύζυγό μου, αλλά δε θεωρώ και σωστό, αφού δεν έχει κάποια εξουσία επάνω μου να της μιλάω στον πληθυντικό και εκείνη όχι. Πώς προτείνεις να το χειριστώ;
–Ο κύριος με τα Σου
Τι είναι πιο πάνω, ιεραρχικά; Να μην φέρεις σε δύσκολη θέση τη γυναίκα σου, ή να παίξεις τα δικά σου παιχνίδια εξουσίας με το αφεντικό της γυναίκας σου;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ξεχνά την γαλλική σου παιδεία. Συστήσου και αν τολμήσει να μιλήσει στον ενικό πες της «Αν έχετε την καλοσύνη θα ήθελα να μου μιλάτε στον πληθυντικό μιας και δεν γνωριζόμαστε». Σιγά μη της αποδώσουμε και φόρο τιμής επειδή πληρώνει την σύζυγο σου για την εργασία της.
Σύμφωνω και νομίζω ότι αν ήταν γυναίκα αυτή που ρωτούσε, η απάντηση θα ήταν “τι είσαι κάνα κοριτσάκι να σου μιλάει στον ενικό? Δεν έχεις καμια σχέση μαζί του και καμιά υποχρέωση!”
Παιδιά εντάξει, ωραία τα λέμε από τα πληκτρολόγια μας, αλλά όπως εμμέσως είπε κι η Λένα, με τα αφεντικά τα παιχνίδια εξουσίας συνήθως δεν βγαίνουν σε καλό. Πες εκεί στον κόσμο αυτό που θέλει ν’ ακούσει, δεν είπαμε να της βάψει και τα νύχια…
Σωστοον!
Αν βρεθείτε από κοντά λέω να της απευθυνθείς στον πληθυντικό, αν σου απευθυνθεί πίσω στον ενικό, τότε να της απευθυνθείς κι εσύ στον ενικό επισημαίνοντάς της ότι το γυρίζεις στον ενικό.
(Είμαι φαν του πληθυντικού, αλλά όχι του παράλογου).
Α κι αυτό είναι ωραίο. Πληθυντικό στην αρχή, κι όταν ο άλλος μιλήσει στον ενικό “να το γυρίσουμε στον ενικό ε; ναι, καλύτερα”.
Εγώ πιστεύω ότι από κάποια ηλικία και μετά, γύρω στα 30 θα έλεγα, ίσως και πιο πριν, σε άνθρωπο τον οποίο δεν γνωρίζεις προσωπικά, είτε είναι ο σερβιτόρος, είτε η κομμώτρια, είτε η δήμαρχος, στον πληθυντικό θα πρέπει να απευθύνεσαι. Και ασε αυτόν ή αυτήν να σου πει «δεν χρειάζεται», ας μιλάμε στον ενικό.
Δηλαδή αν είσαι 22 μπορείς να μιλάς ας πούμε σε έναν πελάτη σου στον ενικό. Όταν πας 25 σε όλους στον πληθυντικό. Τι κουλή συλλογιστική είναι αυτή?Εγω αν η ανηψια μου στα 20 μιλούσε σε σερβιτόρο στον ενικό θα φρίκαρα και θα της εξηγούσα ότι είναι πολύ λάθος.
Δεν αναφέρεται στην ηλικία του ομιλητή.
Αναφέρεται στην ηλικία του ανθρώπου στον οποίο απευθύνεται.
Αυτό που λέει η Μagica εννοούσα 🙂
Κι εμένα θα μου κλώτσαγε να μου απευθυνόταν το αφεντικό του άντρα μου στον ενικό σε περιβάλλον εκτός εργασίας (πχ μια κοινωνική εκδήλωση), ενώ είχε την ΑΠΑΙΤΗΣΗ να τ@ απευθυνθώ στον πληθυντικό. Ιεραρχικά λοιπόν, θα έβαζα πάνω από όλα τους κανόνες καλής συμπεριφοράς και τη συμβουλή που μου έλεγε μικρή ο πατέρας μου ΄φρόντισε στη ζωή σου να μην σε φτύνουν και να κοιτάς αλλού λέγοντας ΄α βρέχει”. Για να μην φέρω το έτερον ήμυσι σε δύσκολη θέση με τις συστάσεις, θα συστηνόμουν μόνη μου. Κι ενώ σε όλες τις περιπτώσεις είμαι Εβελίνα, για ένα τέτοιο άνθρωπο θα ήμουν ΄Δρ.… Διαβάστε περισσότερα »
Πεστα βρε Εβελινα, σιγά μην την κάνουμε και μάγκισσα την κυρία. Και νομίζω ότι τέτοια άτομα από κόμπλεξ τα κάνουν αυτά εκεί που νομίζουν ότι τους παίρνει. Στον ξένο θα μαζευτεί.
Μια μικρή διευκρίνιση που ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητη υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το κάνουν λάθος. Δεν λέμε «Είμαι ο ΚΥΡΙΟΣ Παπαδόπουλους» (ή Είμαι η κυρία Παπαδοπούλου) αλλά λέμε «Είμαι ο Παπαδόπουλος, σύζυγος της κυρία Κωνσταντίνου». Το κύριος / κυρία είναι τιμητικοί τίτλοι που μας τους δίνουν οι άλλοι και δεν γίνεται να το κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας. Μόλις πριν από λίγο μια 60άρα κυρία, χρόνια επιχειρηματίας, της πιάτσας και με τεράστιο κοινωνικό κύκλο μου είπε στο τηλέφωνο «Είμαι η κυρία Τάδε» και θυμήθηκα την πρώην συνεταίρο της, με την οποία είναι στα μαχαίρια και Χωριάτα την… Διαβάστε περισσότερα »
@mm “δεν γίνεται να το κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας” και “Χωριάτα την ανεβάζει, Χωριάτα την κατεβάζει”. What?!! Γίνεται μια χαρά, δεν μιλάμε για τίτλο ευγενείας. Από που και ως που το ΄κύριος’ είναι ΄τιμητικός τίτλος΄ που μας τον δίνουν οι άλλοι; Ποιοι είναι οι άλλοι; Πότε γίνεται η τιμητική τελετή; Ποιος είναι ο τελετάρχης; Περί χωριατιάς, τέτοια στερεότυπα που προκαλούν αρνητικά συναισθήματα., οπότε καθόλου δεν θα επεκταθώ.
Το χωριάτα δεν θα το χρησιμοποιούσα προσωπικά ως βρισιά, αλλά έβαλα σαν ένδειξη του πως την βλέπουν οι άλλοι (και δεν έχει να κάνει με την καταγωγή της ξεκάθαρα)
Ως προς το κύριο/κυρία κάνεις πάρα πολύ λάθος. Δεν το χρησιμοποιούμε για να αυτοσυστηθούμε, όπως δεν το χρησιμοποιούμε και για ανθρώπους που έχουν πεθάνει. Δες:
https://www.in.gr/2018/04/11/culture/glossakailogotexnia/o-kyrios-kai-kyria/
ή
https://blog.kariera.gr/%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC-%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/apo-edw-h-gunaika-mou-apo-edw-to-aisthima-mou/
Βασικά ψάξε και θα δεις ότι δεν υπάρχει πουθενά σε λόγο ή σε έγγραφο ανθρώπου που έχει βασικές κοινωνικές δεξιότητες ο αυτοχαρακτηρισμός κύριος ή κυρία.
Συμφωνω με mm.
Ειναι γελοιο να πεις : Γεια σας, ειμαι ο κυριος(!!)Χθεσινοπουλος.
Οποτε ακουω να συστηνονται ετσι(ελαχιστες φορες ευτυχως) γελαω πολυ, κυριοι.
@Zouzouna Goutsouna κι εγώ γελώ πολύ με αυτούς που έχουν υιοθετήσει μια υποτιθέμενη κοινωνική σύμβαση και νομίζουν ότι είναι set in stone, ενώ παράλληλα γελάνε με αυτούς που έχουν διαφορετική θεώρηση περί κοινωνικών συμβάσεων, χωρίς να αντιλαμβάνονται τη μικρόνοη υποκειμενικότητα της άποψής τους. Γελώ διπλά όταν για να υποστηρίξουν αυτή την υποκειμενική άποψη μου παραθέτουν πηγές όπως in.gr και kourdistopikramugdalo.gr. Τι να λέμε, το PubMed και τα λεξικά ωχριούν μπροστά σε αυτούς τους θησαυρούς γνώσης. Οποιοδήποτε λεξικό ανοίξεις (μόλις άνοιξα τέσσερα) δεν θα δεις πουθενά να αναφέρουν ότι το ‘κύριος’ είναι τιμητικός τίτλος.
Τιμητικος τιτλος δεν ειναι σιγουρα 🙂
Προσφωνηση ειναι δηλαδη μονο οταν μας απευθυνουν τον λογο οι αλλοι.
@mm Φυσικά και υπάρχει στον λόγο και δεν κάνω καθόλου λάθος. Ορίστε κοίτα. Χρησιμοποιώ λόγο τώρα και σου λέω ότι είμαι η κυρία Λειβαδά. Αν δεν μπορείς να αντιληφθείς κάτι τόσο βασικό, δεν έχει νόημα να συνεχίσει η κουβέντα. Ξέρω τι θα πεις, wait for it. Θα πεις ότι μίλησες για λόγο ανθρώπου *που έχει κοινωνικές δεξιότητες*. Δηλαδή πάει κάπως έτσι στο μυαλό σου: Α. Κανείς δεν λέει κύριος/κυρία για τον ευατό του. Β. Αμμ, εγώ το λέω. Και καμιά εκατοστή άνθρωποι που ξέρω επίσης. Όλοι έχουν επαρκείς κοινωνικές δεξιότητες. Α. Κανένας πραγματικά σωστός (κοινωνικά ή όπως αλλιώς τον ορίζεις)… Διαβάστε περισσότερα »
Κι όμως ο κανόνας ευγένειας προτάσσει όπως είπε ο/η mm το κύριος και κυρία να προσδιδεται από τριτους και σε καμία περίπτωση από το ίδιο το πρόσωπο που μιλάει. Στη περίπτωση σου λοιπόν, το τυπικό θα ήταν ” είμαι η Εβελινα Λειβαδα”. Γενικά πάντως είναι από κείνα τα πράγματα που σιγά σιγά ξεχνιούνται ως παλιομοδιτικα και παρωχημενα γι αυτό η γνώση αυτή χάνεται.
Δεν είναι καν κανόνας ευγενείας. Tο κύριος/κυρία είναι προσφώνηση και δεν έχει κανένα νόημα να προσφωνούμε τον εαυτό μας εκτός αν είμαστε διχασμένη προσωπικότητα και η μισή μας προσωπικότητα μιλάει για την άλλη μισή 😀
@mm όπως είπα ήδη, το έψαξα σε τέσσερα λεξικά. Λεξικά, όχι σάιτ τύπου in.gr. Tώρα βέβαια το αλλάζεις. Πριν είπες ότι είναι τιμητικός τίτλος, τώρα είναι απλά προσφώνηση. Προφανώς και είναι σωστό ότι είναι προσφώνηση, αλλά πριν δεν είπες αυτό. Σταματώ εδώ αυτή τη συζήτηση διότι δεν ωφελεί. Εκτός από το να ψάχνει κανείς, πρέπει να μπορεί και να φιλτράρει την πληροφορία, την πηγή της, την αξιοπιστία της. Το ότι είδες κάτι γραμμένο σε ένα σάιτ δεν καθιστά αυτό το κάτι γεγονός.
@Evelina Leivada Όταν λες «Γεια σας κύριε Κώστα» είναι προσφώνηση, όταν λες «Από εδώ ο κύριος Κώστας Χατζηπαύλου, ο εργοδηγός μας» είναι τιμητικός τίτλος. Άμα είδες σε λεξικό ελληνικής γλώσσας την φράση «Είμαι ο κύριος Κώστας», σε παρακαλώ να μου το πεις να πάω να το αγοράσω. Τα προηγούμενα μηνύματα τα είχα γράψει πριν δημοσιευτεί η απάντησή σου προς την Zouzouna Goutsouna, αλλιώς πάλι θα σε ρώταγα για τα λεξικά. Απλά μου κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση η επιμονή σου που άρχισα να το ψάχνω και σε άλλες γλώσσες. Αν έχω καταλάβει καλά (εδώ δεν είναι κάτι που μπορώ να το… Διαβάστε περισσότερα »
mm καλε ειμαι κιουρια εγωωωω 😆
@ Zouzouna Goutsouna, Ναι, αυτός είναι ο μόνος τρόπος που θα μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε για τον εαυτό μας “Δεν είμαι καμιά δεύτερη, είμαι κυρία εγώ” Μέχρι εκεί όμως.
Μπορείς να λες και «Γεια σας είμαι η Αξιότιμη κυρία Εβελίνα Λειβαδά» ή ακόμα καλύτερα «Το πρόσωπο που βλέπετε μπροστά σας είναι η αξιότιμη κυρία Εβελίνα Λειβαδά». Δικαίωμά σου. Ξέρεις δεν είναι κακό να επιλέγεις, εν γνώσει σου να χρησιμοποιήσεις μια λάθος έκφραση θέλοντας να πετύχεις κάτι (να διακωμωδήσεις ίσως τους τύπους; να δείξεις ότι είσαι υπεράνω αυτών; να δείξεις ότι δεν σε νοιάζει η γνώμη των άλλων;). Είναι όμως λίγο περίεργο να επιμένεις ότι κάτι είναι σωστό και να κινδυνεύεις να γίνεις ρεζίλι ενώ στο έχουν επισημάνει και έχεις την δυνατότητα να το ψάξεις. Αλήθεια εκτός από αυτά που… Διαβάστε περισσότερα »
Εχεις δίκιο 100%.Η γραμματική,το συντακτικό, ακόμα και ο …Ζαμπουνης συμφωνούν:δεν προσφωνουμε τον εαυτό μας κυριο η κύρια .Οποιος αμφιβαλλει ας κοιταξει πως υπογραφει στα mail του.
@Tonia Giovani, θα θέλατε να μας παραθέσετε μία γραμματική που το λέει αυτό; Όχι ότι αυτό σημαίνει τίποτα, αλλά να, δεν νομίζω ότι συμβαίνει ούτε καν αυτό. Εύκολα μπορείτε να με διαψεύσετε, απλά δώστε μου μια βιβλιογραφική παραπομπή. ΥΓ. Αστείο να σχολιάζετε τη μόρφωση των άλλων ενώ γράφετε έτσι.
Σωστα επισημάνθηκε. Δε συστηνομαστε ποτε με το “ειμαι η κυρια ταδε” Δυστυχως η ευτυχως οταν κάποιος το κάνει βγαζω συμπέρασμα για την ελλιπή μόρφωσή του.
Για εμενα δεν είναι παιχνίδι εξουσίας, αν της μιλήσεις στον πληθυντικό κι αυτή το γυρίσει στον ενικό ειναι απλα αγενής. Μπορείς να της πεις ευγενέστατα οτι θα προτιμουσες να παραμεινετε στον πληθυντικο, και τελείωσε η ιστορία.
Συστήσου και εσύ με το επίθετο σου. Εάν σου απευθυνθεί στον ενικό κάνε το ίδιο.
Οι καλοί τρόποι ως προς τις κοινωνικές επαφές τέτοιου τύπου ορίζουν να μιλάμε στον πληθυντικό σε άτομα που μας συστήνουν. Νομίζω πως και αυτή σε εσένα στον πληθυντικό θα μιλήσει. Αλλά και να μη μιλήσει, οι καλοί τρόποι ορίζουν να συνεχίσεις να μιλάς εσύ στον πληθυντικό, εκτός αν θεωρείς πως είσαι αυτός που πρέπει να της υποδείξεις πώς να συμπεριφέρεται και να τη συνετίσεις μπροστά σε συναδέλφους της (υφισταμένους και προϋσταμένους). Προφανώς θα δημιουργήσεις πρόβλημα στη γυναίκα σου και η συμπεριφορά αυτή είναι πιο ανάρμοστη και παιδαριώδης από τη συμπεριφορά της ντίβας διευθύντριας.
Ο καιρός είναι υπέροχος.Μια βόλτα στην παραλία,ένα παγωμένο τσάι-θα βρείτε καταπληκτικές γεύσεις και χωρίς ζάχαρη-και πάει ο γρύλος.Δεν έχετε συναντηθεί καν.Κάνετε υποθετικά σενάρια στηριζόμενα σε αμφίβολες φήμες και ξιφουλκείτε μπροστά στον καθρέφτη σας.Ας έρθει εκείνη η ώρα.Που φαντάζομαι δε θα έχετε την απαιτούμενη οικειότητα μεταξύ σας από την πρώτη στιγμή,η οποία να σας επιτρέπει το “τι έγινε,Σταυρούλα μου,όλα καλά”.Ούτε κάτι να σας εμποδίζει,να δείξετε με τον τρόπο σας,ότι επιθυμείτε,να σας μιλάνε επίσης στον πληθυντικό.Στην τελική μπορείτε να γελάσετε και με το καβαλημένο καλάμι και να την κουτσομπολεύετε,να περάσει η ώρα σας.Παραλία,βόλτες,δροσερά ποτά…
Αυτό το πρόβλημα, ναι… Εγώ το αντιμετωπίζω με τρίτο ενικό ή πρώτο πληθυντικό : “τι γίνεται”, “πώς πάει”, “τι κάνουμε”, “πώς πάμε;”. Κι όταν πρέπει να απευθυνθείς, περιμένεις να σε κοιτάξει, χτυπάς διακριτικά τον ώμο με το ένα δάχτυλο τοκ τοκ, ή επικαλείσαι το κλασσικό “ψιτ”. 🙂
ομολογουμένως μου έφτιαξες τη μέρα !!!
Προβληματιζεσαι τοσο πολυ για μια δυο φορες στη ζωη σου και αν , που θα τυχει να της απευθυνεις το λογο;!;!
Σε τσουζει πολυ προφανως που πρεπει να μιλας σε μια γυναικα με εξουσια στον πληθυντικο.
Ξεχνας οτι θα συναντηθειτε λογω της γυναικας σου.