Γειά σε όλη την παρέα! Τι κάνουμε όταν νιώθουμε πως αν γνωρίζαμε σήμερα τους κολλητούς μας, ίσως να μην γίνονταν κολλητοί; Έχω φίλους 15ετίας που δεν είναι ότι δε θα τους συμπαθούσα καθόλου αν τους γνώριζα τώρα, αλλά δε θα είχα τόσα κοινά μαζί τους. Οι συζητήσεις μας είναι βασισμένες στην οικειότητα, αλλα δεν είμαστε πια στο προαύλιο του σχολείου, και ξέρω ότι δε μπορώ να συζητησω ιδεολογικά ζητήματα, γιατί κάπου θα κολλήσει το πράγμα και θα συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Η απλώς δε δίνουμε βάρος στα ίδια ζητήματα. Είχα τόση ανάγκη να συζητήσω για την Ελένη Τοπαλουδη αυτές τις μέρες, είχα τόση οργή μεσα μου και τόση ανάγκη να εξωτερικευσω σκέψεις και συναισθήματα, και τα μοιράστηκα μόνο με “ξένους”, κυρίως γνωστές μου από φεμινιστικες και άλλες οργανώσεις. Όχι με “δικούς μου” ανθρώπους. Δε βρήκα κοινό έδαφος με κανέναν στενό, παιδικό φιλο, κι ας είμαστε 3 χρόνια μόνο μεγαλύτεροι από όσο θα ήταν η Ελένη σήμερα. Είτε εξέφρασαν μεν τη θλίψη τους αλλά μετά άλλαξαν θέμα, είτε απέρριψαν τη σύνδεση της υπόθεσης με την πατριαρχια γιατί ήταν “απλά δύο καθάρματα, που κολλάει η πατριαρχια; “. Μια φίλη μου δεν είχε ακούσει καν για την υποθεση! Το ίδιο συμβαίνει και με άλλα ζητήματα που είναι θεμελιωδη για μένα, όπως όταν ανακάλυψα πως τον καφέ και τη σοκολάτα τα μαζεύουν παιδιά – σκλάβοι που ζουν σε άθλιες συνθήκες, και έψαξα και βρήκα fair trade προϊόντα, και όταν το συζήτησα με ένα φίλο ή αντίδραση του ήταν “στο σούπερ μάρκετ το πουλάνε αυτό το φερ τρειντ; Α, καλά, σιγά μην τρέχω σε άλλο μαγαζί ρε μαλ@κα”. Εντάξει, δεν ήταν έγκλημα, δεν βάζει εκείνος τα παιδάκια να δουλεύουν, αλλά δεν είναι το επίπεδο επικοινωνίας που έχω με άλλους ανθρώπους, που είναι φίλοι μου αλλά δεν έχουμε μεγαλώσει μαζί και δε μπορώ να μην κάνω τη συγκριση. Άλλος φίλος μου έκανε ζωαρα στην καραντίνα. Τσακωθηκαμε αλλά τελικά αποφάσισα να το προσπερασω για χάρη της φιλίας μας. Όμως είμαι σε περίοδο αλλαγών και έχει πάρει η μπάλα και τις σχέσεις μου, και αναρωτιέμαι…μετράνε πιο πολύ τα οσα έχουμε περάσει, οι αναμνήσεις, η αγάπη, ή οι προσωπικότητες μας όπως είναι διαμορφωμενες σήμερα; Τις κρατάμε τις φιλίες με τους ανθρώπους που μεγαλώσαμε μαζί και αγαπάμε και μας έχουν στηρίξει τόσες φορές, αλλά ίσως δεν ταιριάζουμε πια;
-Ελενη
Είναι μια απόφαση που πρέπει να πάρεις μόνη σου, για τον εαυτό σου. Δεν είναι ερώτηση αριθμητικής. Εξαρτάται, είναι η απάντηση. Εσύ πρέπει να ξέρεις ποια είσαι, και πώς ιεραρχείς τις σχέσεις σου, όχι όλες, κάθε μία ξεχωριστά. Οι παρέες του σχολείου δύσκολα μεταφράζονται σε φιλίες της ενηλικίωσης και αυτό που περνάς είναι μέρος της ενηλικίωσης. Οι «ξένοι» όπως τους λες τώρα, μπορεί να γίνουν φίλοι στο μέλλον. Δεν χρειάζεται να διαγράψεις τους μεν για να έχεις φίλους τους δε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πρόσφατα συζητούσα στην ψυχοθεραπεία ακόμα μια φορά για την καλύτερη μου φίλη και νονα της κόρης μου η οποία έχει αλλάξει τα τελευταία 2 χρόνια με διάφορους τρόπους. Δεν ήταν η πρώτη φορά που εξέφραζα αυτό το παράπονο στην ψυχολόγο, όμως για πρώτη φορά το συζητήσαμε εκτενώς και μου ζήτησε να της πω όλα αυτά στα οποία κουμπωναμε τα 15 χρόνια που γνωριζόμαστε. Η απάντηση δεν ήταν εύκολη. Και τότε η ψυχολογος μου είπε κάτι που με έβαλε σε πάρα πολλές σκέψεις: “νομίζω πως δεν άλλαξε εκείνη. Εσύ έχεις αλλάξει”. Και αυτό είχε μεγάλη δόση αλήθειας. Οπότε ψάχνω κι εγώ… Διαβάστε περισσότερα »
Ξέρω πόσο επίπονη είναι η διαδικασία, αλλά όσο περίεργο κι αν σου ακούγεται η απάντηση θα δωθεί μόνη της σε μερικά χρόνια. Κι αυτό γιατί έχει διαφορά να είσαι καλή φίλη με κάποιον που δεν του αρέσουν τα θρίλερ ενώ εσύ τρελαίνεσαι και με κάποιον με τον οποίο έχετε διαφορετικό σύστημα αξιών. Λες ότι έχεις ανάγκη να μιλήσεις για κάποια πράγματα και από όσο καταλαβαίνω έχεις ήδη αρχίσει να επεκτείνεις τον κύκλο σου για να καλύψεις αυτή την ανάγκη. Όσο θα αυξάνονται οι υποχρεώσεις και θα μειώνεται ο χρόνος, θα τον διαθέσεις ανάλογα με τις επιθυμίες σου. Όχι μόνο όσο… Διαβάστε περισσότερα »
Μεγαλώνοντας αλλάζουμε αλλά δυστυχώς δεν αλλάζουμε προς την ίδια κατεύθυνση. Έρχεται μια μέρα λοιπόν που οι σχολικοί μας φίλοι είναι εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι από εμάς σε σημείο να μας ενώνει μόνο η αγάπη και η συνήθεια. Αυτό όμως δεν θεωρώ ότι είναι κακό και όσο και αν δεν το πιστεύεις τώρα είναι ανεκτίμητο. Θα κάνεις νέους φίλους που θα ταιριάζουν περισσότερο με τον άνθρωπο που έχεις γίνει και θα υπάρχουν και αυτοί που θα είναι δίπλα σου όπως και να είσαι. Δεν χρειάζεται να διαλέξεις!
Τι όμορφη απάντηση!
Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες και σε νιώθω πολύ. Έχω βιώσει αυτή τη φάση και μου πήρε αρκετό καιρό για να απομυθοποιήσω αυτούς τους παιδικούς φίλους που από τη μία υπήρχε τέτοια οικειότητα αλλά από την άλλη είχα αρχίσει να τους νιώθω ξένους. Έχει δίκιο η Αμπα, πρέπει να αξιολογήσεις κάθε σχέση ξεχωριστά. Δε θέλω να σε προκαταβάλλω αρνητικά πάντως στη δική μου περίπτωση σχεδόν όλοι οι παλιοί μου φίλοι νιώθω ότι με απογοήτευσαν, ότι με πήγαν πίσω σαν άνθρωπο, ότι έχασα πολύ ενέργεια από ένα σημείο και μετά. Έδωσα χρόνο, ευκαιρίες αλλά στο τέλος κράτησα τις αποστάσεις μου. Υποθέτω ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Βρίσκομαι σε πολύ παρόμοια φάση και ο τίτλος της ερώτησης μου χτύπησε φλέβα! Είναι καιρό τώρα που είχε αρχίσει να συμβαίνει να μη με χωράνε οι φιλικες μου σχεσεις, κυρίως γιατι αλλάζω και βλέπω καθαρότερα και τους άλλους και εμένα και το τι θέλω, μεσα απ τη θεραπεια κυρίως. Η επαφή με το φεμινισμό μεσα απο αυτο το σάιτ συντέλεσε πολύ στο να μη συνεννοούμαι πια εύκολα με μια μεγαλη μεριδα του κύκλου μου… (δεν το μετανιωνω φυσικα!) Ο κορωνοϊός το αποτελείωσε, με τη συνομωσιολογία που εβγαλε στη φόρα! Νομιζω το κλειδί είναι να το αποδεχτείς οτι οι παλιόφιλοι δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Να μην τον βλέπει καθόλου. Ο φίλος που είναι γιόλο θα τηρήσει τις αποστάσεις ή μήπως θα φορέσει μάσκα για να την προστατεύσει; Αν είναι γιόλο γενικά, θα είναι γιόλο και απέναντί της. Είμαστε καλομαθημένοι, θέλουμε ζωάρα, αλλά δε θέλουμε και να αλλάξουμε τις συνήθειές μας. Ε, δε γίνονται και τα δυο. Τέλος πάντων ας αποφασίσει ο καθένας αν θέλει να ζήσει για ένα διάστημα με περιορισμούς ή αν επιθυμεί να ρισκάρει να πεθάνει. Συγνώμη που χαλάω το ευφορικό κλίμα της καλοκαιρινής διάθεσης, αλλά. Αλλά έχει ξεκινήσει ήδη το δεύτερο κύμα δυναμικά, προσβάλλονται βαριά πολύ νεότερες ηλικίες μέχρι στιγμής, να… Διαβάστε περισσότερα »
οι φιλίες για ιστορικούς λόγους (σχολείο, γειτονιά, παρέα γονιών ή συγγενείς) δοκιμάζονται έντονα μετά την εφηβεία και είναι πολύ λογικό, γιατί αρχίζεις να διαμορφώνεις τη βιοθεωρία και την κοσμοθεωρία σου. Κάποτε ήταν αρκετός ο χαβαλές και το γέλιο, η εκτόνωση και οι κοινές δραστηριότητες για να νιώθεις καλά, δε χρειαζόταν κάτι παραπάνω. Στο σήμερα έχεις άλλες ανάγκες, που, συχνά, οι παλιές παρέες δεν καλύπτουν. Για μένα οι φιλίες αρχίζουν μετά τα 18 και συνηθίζω να λέω ότι πριν είχα γνωστούς και απλές σχέσεις που δε με κάλυπταν, παρόλο που, τουλάχιστον μια, ήταν σχέση ζωής( από το νηπιαγωγείο). Ακόμη κι αυτή,… Διαβάστε περισσότερα »
Περνάς από μια φάση που κατά τη γνώμη μου περνάνε όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι και μάλιστα όχι μία φορά αλλά περισσότερες κατα τη διαρκεια της ζωής τους. Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουμε κι αυτά που μας συνέδεαν με κάποιους ανθρώπους σε κάποια αφάση της ζωής μας δεν μας συνδέουν για πάντα. Ιδιαίτερα οι φιλίες με άτομα από το σχολείο ή τη γειτονιά δεν ήταν αποτέλεσμα επιλογής. Έτυχε να είμαστε όλοι μαζί στο α σχολείο ή στη β γειτονιά και κάναμε παρέα. Μετά μερικά άτομα πάνε παν/μιο, ψάχνονται ιδεολογικά και πάνε παρακάτω (όπως εσύ) και κάποια όχι. Δεν νομίζω ότι έχει νόημα… Διαβάστε περισσότερα »
Σου εύχομαι κι εγώ τα καλύτερα (been there, done that από ότι περιγράφεις). Και επειδή το έχω παρατηρήσει έχουμε αρκετά κοινές ιστορίες με κάποιο τρόπο, να σου σημειώσω ότι δεν είναι μόνο η χαμηλή αυτοπεποίθηση το πρόβλημα (που είναι δηλαδή πρόβλημα αλλά δεν είναι το μόνο), είναι και το γεγονός ότι οι άνθρωποι που γνωρίζεις και σε γνωρίζουν τόσα χρόνια με κάποιο τρόπο μπαίνουν στο απυρόβλητο και δεν τους περνάμε από το ίδιο κόσκινο που περνάμε τους καινούριους ανθρώπους που γνωρίζουμε. Είναι η νοσταλγία που προκαλεί η σέπιας, αυτό το αίσθημα που ασκούν πάνω μας οι πολυκαιρισμένες και παλιές φωτογραφίες.
Μη νομίζεις, δεν είμαι τόσο καλή, δεν ξέφυγα από μόνη μου, κάπως ήρθαν τα πράγματα και ήταν ένας συνδυασμός που μου επέτρεψε να ξεφύγω. Γιατί από μόνη μου δε μου περνούσε καν από το μυαλό ότι ήμουν σε κάποια φυλακή για να ξεφύγω. Σε αντίθεση με σένα εγώ είμαι ανταγωνιστικό άτομο και μάλιστα το πιο ανταγωνιστικό που ξέρω. Ωστόσο έχω μόνο έναν, όχι ανταγωνιστή, αλλά αντίπαλο κανονικό: τον εαυτό μου. Όχι επειδή είμαι η καλύτερη ή καμιά ξεχωριστή περίπτωση αλλά γιατί θεωρώ σφάλμα λογικής να συγκρίνομαι με άλλους ανθρώπους. Αυτό όμως που για μένα ήταν και είναι λογική, guess what,… Διαβάστε περισσότερα »
Για να μην πολυταλαιπωρείσαι, εγώ δεν είχα wild εφηβεία (και πώς να είχα; Αφού δούλευα τα καλοκαίρια από τα 14) και έγραψα και καλά στις πανελλήνιες και πέρασα και στην πρώτη μου επιλογή (που δεν ήταν από τις τοπ σχολές αλλά εγώ αυτήν ήθελα). Και όοολα τα χρόνια δούλευα (διακοπές δεν ξέρω τι είναι, δε νομίζω ότι έχω κάνει πάνω από 3 φορές στη ζωή μου, από 5-7 μέρες, και τώρα να με πάει κάποιος, θα αγχωθώ, δε θα ξέρω πώς να συμπεριφερθώ για την περίσταση). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έκανα τεράστιο αγώνα αλλά κάθε φορά που… Διαβάστε περισσότερα »
Μιλάμε πάντα για κακοποιητικές σχέσεις, και όχι για κακοποιητικές παρέες, και όμως οι τελευταίες είναι εξίσου ύπουλες και undermining.
Έχω παρόμοια βιώματα με τα δικά σας, όχι από την παρέα μου στο σχολείο, αλλά από την παρέα μου στο πανεπιστήμιο. Και δυστυχώς, μερικές είμαστε πολύ αλερτ στο να αναγνωρίσουμε τον εκάστοτε κακοποιητη σύντροφο και να την κανουμε με ελαφρά, αλλά οι φίλοι με αντίστοιχες συμπεριφορές μένουν στο απυρόβλητο. Στην δική μου περίπτωση, τα φιλαράκια ήταν οι άντρες σε μεικτή παρέα.
Πιστεύω ότι από όλους μας τους φίλους μπορούμε να πάρουμε κάτι και σε όλους να προσφέρουμε κάτι. Εγώ με τους φίλους μου που είναι λίγο πιο αδιάφοροι στα πράγματα, φροντιζω να ανοίγω τέτοια θέματα – που όντως κλείνουν νωρίτερα από ο, τι με άλλους φίλους μου- αλλά τουλάχιστον δίνεται ένα έναυσμα. Και με χαρά έχω διαπιστώσει ότι έχουν ψαχτεί σε κάτι που έχουμε συζητήσει μαζι. Νίκη είναι που έμαθες σε έναν άνθρωπο το όνομα της Ελένης Τοπαλουδη. Βέβαια αν σε κουράζει όλο αυτό και δεν υπάρχει και η συναισθηματική βάση για να σε κρατήσει, μπορείς να ψάξεις και για άλλους… Διαβάστε περισσότερα »