Αγαπητή «Α, μπα»: Δεν πιστεύω ότι ο άντρας μου είναι καλό πρότυπο για τον γιο μου

Είμαι 38 ετών κι έχω ένα γιο ενός έτους. Εγώ είμαι φεμινίστρια αλλά, όπως συχνά συμβαίνει, δε βρήκα κάποιον άντρα για ταίρι που να είναι φεμινιστής. Στη θεωρία ο σύζυγός μου λέει (σημ.: κρυφά σε μένα, μην τον ακούσει κανένας φίλος του!) ότι είναι φεμινιστής αλλά στην πράξη τα πράγματα είναι αλλιώς. Εννοείται ότι μέχρι και πρόσφατα, παρότι από μικρή ηλικία έβλεπα τι καταπίεση βιώνουμε οι γυναίκες στην πατριαρχία κι εγώ η ίδια συνειδητά δεν συνέβαλα στην καταπίεση καμιάς γυναίκας, το αντίθετο μάλιστα(π.χ.ακόμη κι απ´το Γυμνάσιο θυμάμαι, όποτε άκουγα κάποιον συμμαθητή να αποκαλεί «τσουλάκια» τις συμμαθήτριες, που γινόταν συχνά, δεν το άφηνα να πέσει κάτω), δεν είχα μάθει ποτέ να «γίνομαι δυσάρεστη» στους άντρες που είχα ερωτική σχέση (και σ´ευχαριστώ που μας έμαθες αυτή τη φράση μέσω του σάιτ σου), έτρωγα gashlighting και χειρισμό από τους άντρες και δεν είχα τις λέξεις για να περιγράψω όλα αυτά που μας κάνουν οι περισσότεροι άντρες (και δοξάζω το «Ναι, είσαι μισογύνης» που έβαλε λέξεις σε όλα τα βιώματά μας και τις σκέψεις μας) οπότε δε μπορούσα να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου. Έτσι, στην πράξη, ο σύζυγος παρότι δε μιλάει υποτιμητικά για τις γυναίκες ο ίδιος, δεν θα τσακωθεί με έναν φίλο του που, επειδή ήμουν κοντά, άκουσα ότι του έλεγε κάτι για φεμιναζί(βέβαια, ούτε κι εγώ ήθελα να τον διορθώσω για τον προσβλητικό όρο, γιατί απλά δεν είχα το κουράγιο, επιλέγω πια τις μάχες μου), ή στο σπίτι κάνει καθάρισμα μία φορά το δίμηνο, γιατί (κλασική δικαιολογία που έχω ακούσει από διάφορους άντρες)λέει τόσο έκανε κι όταν έμενε μόνος του, του φαίνομαι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ (κλασική τακτική για να υποτιμήσεις μια γυναίκα και να την κάνει να μην έχει επιχειρήματα να σου πει γιατί τι επιχειρήματα να αντιτάξεις στην υποτίμηση;) που καθαρίζω μία φορά την εβδομάδα (είμαστε φτωχοί για να προσλάβουμε άτομο, για να σε προλάβω). Αλλά στη θεωρία, θα βλέπουμε Big Bang Theory και θα αναδείξει με σχόλιο κάτι σεξιστικό που λένε (συνέχεια) οι πρωταγωνιστές. Και, σκέφτομαι, όσο και να δείξω στο γιο μου ότι δεν είναι σωστό να εκμεταλλευόμαστε τους άλλους, όσο δηλ κι αν του μιλήσω για το φεμινισμό, να του πάρω βιβλία, να του μιλήσω για τα βιώματά μου και πώς παλεύω ενάντια σε τόσους άντρες στον περίγυρό μου και να του περιγράψω τη συμπεριφορά αυτών και γιατί συμπεριφέρονται έτσι(πατριαρχία), κάτι ο πατέρας του που δεν θέλει να αποτινάξει εντελώς τα προνόμιά του εις βάρος μου, κάτι η κοινωνία, σίγουρα δε θα πληγώσει μελλοντικά τουλάχιστον μία γυναίκα με κάποιο σχόλιο, με κάποια συμπεριφορά; Εγώ είμαι πολύ πληγωμένη ζώντας στην πατριαρχία. Πώς μπορώ να βοηθήσω τις υπόλοιπες αδερφές μου ώστε ο γιος μου να μην φερθεί ποτέ μισογυνιστικά εν γνώση του(όχι δηλ εξ´αιτίας κάποιου κατάλοιπου που δεν θα έχει συνειδητοποιήσει, π.χ. ένα ακούσιο mansplaining) σε κάποια γυναίκα; Με απασχολεί πολύ αυτό, φαντάζομαι κι άλλες γυναίκες που έτυχαν να γεννήσουν γιο.

Μοιάζει σα να κινδυνεύεις να πέσεις σε μια επικίνδυνη παγίδα.

Θα το γράψω όσο πιο περιεκτικά γίνεται:

Μην προσπαθείς να διορθώσεις όλα τα κακά που συνέβησαν σε σένα μέσα από το παιδί σου.

Το γράφω ξανά:

Μην διανοηθείς να προσπαθήσεις να διορθώσεις όλα τα κακά που συνέβησαν σε σένα μέσα από το παιδί σου.

Ούτε τόση δύναμη έχεις, ούτε τόση εξουσία έχεις, ούτε είναι αποκλειστικά δική σου ευθύνη να μην γίνει το ένα ή το άλλο ο γιος σου.

Το παιδί σου θα επηρεαστεί από σένα και χίλιους δυο άλλους μεγαλώνοντας, όπως και από τα βιβλία, τις διαφημίσεις, τα σούπερ μάρκετ, από τα πάντα γύρω του.

Επίσης, το παιδί σου είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος που από ένα σημείο και μετά, θα κάνει του κεφαλιού του χωρίς να χρειάζεται να ευχαριστήσει εσένα (ως οφείλει).

Αυτά που έπαθες και έζησες εσύ, αν σε βαραίνουν, πρέπει να τα επεξεργαστείς, είτε μόνη σου, είτε με βοήθεια. Αν είσαι πληγωμένη, βρες πώς θα βαδίσεις προς την ίαση. Αυτή η διαδικασία δεν πρέπει να περιλαμβάνει το παιδί σου.

Η ανατροφή του θα γίνει χωρίς να το καταλάβεις, στις σιωπές και στα βλέμματα, μέσα από τα παραδείγματα που του δίνεις. Θα μάθει για σένα μέσα από τον τρόπο που μιλάς με τους άλλους, μέσα από τις αποφάσεις που παίρνεις για τον εαυτό σου. Μέσα από τις δικές σου σχέσεις με τους άντρες. Αν έχεις θέματα με τον άντρα σου, αντιμετώπισε τα θέματα με τον άντρα σου. Μην βάζεις το παιδί σου μπροστά για να κάνει αυτά που δεν κάνεις εσύ για σένα. Είναι, εκτός από τεράστιο βάρος, εντελώς λάθος να του δώσεις να καταλάβει «κοίτα τι μου κάνει ο πατέρας σου, μην κάνεις εσύ τα ίδια στις γυναίκες». Το παιδί θα λύσει το δικό σου πρόβλημα; Μπορεί το παιδί να σου λύσει το δικό σου πρόβλημα; Είναι σωστό να του το ζητάς; Εσύ δεν είσαι ο γονιός;

Αν παρουσιαστείς ως θύμα, δεν ξέρω τι θα καταλάβει. Μπορεί να σε υπερασπιστεί και να γίνει μαχητής/φεμινιστής και να χάσει τη σχέση του με τον πατέρα του, μπορεί να νιώσει περιφρόνηση όμως για σένα και να συνταχθεί με τους νικητές. Σε κάθε περίπτωση, μην του ζητάς να διαλέξει στρατόπεδο μέσα στο σπίτι. Είναι κάτι που κάνουν πολλές γυναίκες με τα παιδιά τους προσπαθώντας να βγάλουν τα σπασμένα της δικής τους ζωής, και αυτό που καταφέρνουν είναι μια τεράστια τρύπα στο νερό.

Χρειάζεσαι ενδυνάμωση για σένα, για τον εαυτό σου. Αυτό είναι το παράδειγμα που χρειάζεται κάθε παιδί, αγόρι ή κορίτσι.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News