Παλιά μιλούσα πολύ για τα θέματα μου με τις δύο κοντινές μου φίλες, μεταξύ αυτών και για όποια θέματα είχα με τη σχέση μου. Όμως τα χρόνια πέρασαν, είμαι πλέον 30, έρχομαι όλο και πιο κοντά με εκείνον και την ίδια στιγμή οι συνθήκες μας έχουν απομακρύνει με τις φίλες μου (είμαστε στην ίδια πόλη, αλλά μένουμε πολύ μακριά και εκείνες δουλεύουν πολλές ώρες, ενώ η μία έχει και παιδάκι). Σαν αποτέλεσμα αυτού δεν αισθάνομαι άνετα να τους μιλάω για προβλήματα που έχω με τον -πλέον- αρραβωνιαστικό μου. Δεν ξέρω αν φταίει, όμως, μόνο η απομάκρυνση που αναφέρω. Δηλαδή, κάποιες φορές που το σηκώνει η κουβέντα και μιλάμε όμορφα κ.λπ. κ.λπ. και είμαι στο τσακ, κάτι με κρατάει να μη μιλήσω γι΄ αυτά. Νιώθω σαν να τον προδίδω με το να λέω σε άλλους θέματα και προβλήματα που είναι καθαρά μεταξύ μας, σαν να κουτσομπολεύω. Για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα, πχ για ένα πρόβλημα διαχείρισης των χρημάτων ή μιας επένδυσης ή μιας μεγάλης αλλαγής ή μιας εγκυμοσύνης ή και πιο συναισθηματικής φύσης, αλλά σαφέστατα πιο σοβαρό από τα χαζά που μοιραζόμουν μαζί τους όταν ήμουν 20. Είναι φυσιολογικό στάδιο ή σημαίνει ότι δεν τις νιώθω πλέον κοντά μου;
Είναι φυσιολογικό στάδιο να μην τις νιώθεις πλέον το ίδιο κοντά σου. Μόνη σου είπες ότι έρχεσαι πιο κοντά με τον σύντροφο σου και ότι έχεις απομακρυνθεί κάπως από εκείνες. Δεν λέω ότι είναι αναμενόμενο ή υποχρεωτικό, αλλά αφύσικο σίγουρα δεν το λες. Όταν λες «δεν ξέρω αν φταίει μόνο η απομάκρυνση», μάλλον εννοείς ότι αφοσίωση σου συναισθηματικά είναι με τον σύντροφο σου και όχι με τις φίλες σου, και δεν είναι σωστό ή λάθος, είναι αυτό που είναι. Αν η ανάγκη σου για εγγύτητα καλύπτεται με κάποιον τρόπο που σε ικανοποιεί, δεν χρειάζεται να αλλάξεις κάτι, ούτε να νιώθεις ότι χρωστάς περισσότερη διαφάνεια στις φίλες σου. Κάθε άνθρωπος βάζει αλλού τα όρια εκμυστήρευσης με τον καθέναν, και αυτά επίσης, αλλάζουν. Όσο είσαστε όλες ευχαριστημένες από τη σχέση σας, δεν χρειάζεται προβληματισμός.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ενώ δε διαφωνώ, φυσικά και αν κάτι λειτουργεί για τους εμπλεκόμενους είναι εντάξει, αναρωτιέμαι πώς είναι να μην μοιράζεσαι τους προβληματισμούς σου, δεν είναι πολύ μοναχικό;
Επίσης, δεν ξέρω αν η λέξη προδίδω είναι σωστή, δηλαδή όσοι συζητάμε (είτε για να συμβουλευτούμε, είτε επειδή θέλουμε απλά να μοιραστούμε κάτι, να δούμε αν συμβαίνει σε άλλους, να ξεκαθαρίσουμε τη σκέψη μας ίσως) προδίδουμε τους δικούς μας;
Η λέξη προδίδω μου βγάζει κάτι απροσδιόριστα συντηρικό για κάποιο λόγο. Κάτι σαν: τα εν οίκω μη εν δήμω.
Εύα συμφωνώ με όλα όσα λες μόνο μια σημείωση.
Μερικές φορες συζητάμε τα θέματα που έχουμε με τον φίλο / άντρα μας με τις φίλες μας όχι γιατί δεν μπορούμε να τα λύσουμε με τον ίδιο αλλά γιατί μπορεί να πάρουμε μια ενδιαφέρουσα οπτική ή να το βγάλουμε απο μέσα μας ή απλά για να γκρινιάξουμε. Πραγματικά δεν πιστεύω οτι ακυρώνεται κάποια επιλογή έτσι. Για μένα τουλάχιστον, λειτουργεί σαν να απομακρύνω ένα αρνητικό φορτίο. Μερικές φιλίες είναι βάλσαμο για τα μικρά και τα μεγάλα. 🙂
Θα πω τι ισχύει για μένα. Οι φιλίες είναι κάτι δυναμικό, έχω φίλες πολλά χρόνια με τις οποίες κατά καιρούς χανόμαστε (για πολλούς λόγους με κυριότερους τον χρόνο και την απόσταση) και μετά βρισκόμαστε και έχω και πιο καινούριες (από τον εργασιακό χώρο για παράδειγμα) οι οποίες είναι πιο ενημερωμένες για τα διάφορα θέματα που με απασχολούν αυτό τον καιρό. Αν δεν αισθάνομαι άνετα να μιλήσω για ένα θέμα συνήθως σημαίνει οτι έχουν χάσει επεισόδια από την ζωή μου και δεν έχω την διάθεση να τις ενημερώσω. Αυτό δεν συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις. Με μερικές όσο καιρό και να… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ νομίζω πως αυτό είναι και λίγο φαύλος κύκλος. Δε νιώθεις άνετα και δεν τους μιλάς για τα προσωπικά σου,δεν τους μιλάς για τα προσωπικά σου και δε δημιουργείται μια ζεστή ατμόσφαιρα για να νιώσεις άνετα.. Για εμένα είναι απόλυτα ΟΚ να έχεις και τέτοιου τύπου φίλους. Δεν είναι ανάγκη πάντα και με όλους να είμαστε ανοιχτό βιβλίο!!!
Προσωπικά δεν θα ήθελα ο σύντροφός μου να λέει στους κολλητούς του πράγματα που του έχω εκμυστηρευτεί.Ειναι κάτι που πάντα με ανησυχούσε.Δεν έχω έρθει με κάποιον ακόμα τόσο κοντά, όμως αν βρω κάποιον που θα εμπιστεύομαι και θα αγαπω πολύ θα ήθελα να μοιραστώ μαζί του και πιο απόκρυφες πτυχές μου.πχ βιώματα, οικογενειακά, πεποιθήσεις κλπ Ε,θα θυμωνα αν τα ήξεραν οι φίλοι του!! Βέβαια η γραφουσα αναφέρεται γενικα και αόριστα σε προβλήματα οπότε εκεί υποθέτω είναι πιο light και δεν τον εκθέτει; Μια φορά μου είχε εκμυστηρευτεί μια φίλη μου ότι ο τότε σύντροφος της είχε κακοποιηθεί ως παιδί με… Διαβάστε περισσότερα »
Ελπίζω μόνο να μην υπάρχει κάτι που εσκεμμένη δεν λες γιατί φοβάσαι τη γνώμη τους. Κατά τ’ αλλα είναι φυσιολογικό να μην θέλεις να τα μοιράζεσαι όλα.
Μου φαίνεται πως είναι εντάξει να μοιράζεσαι πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή σου και σε προβληματίζουν με τις φίλες σου και πως υπάρχουν τρόποι να το κάνεις αυτό χωρίς να εκθέσεις τον φίλο σου. Είναι μία υγιής διαδικασία και πολύ συχνά μπορεί να σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα διαφορετικά ή να αντιμετωπίσεις κάποια κατάσταση λίγο αλλιώς/καλύτερα.
Δεν ξέρω αν θα το χαρακτήριζα προβληματικό το να μη μοιράζεσαι πολύ προσωπικά πράγματα της σχέσης σου με φίλους. Μάλλον δεν υπάρχει σωστό και λάθος, αρκεί να μην καταπιέζεσαι ή να μην πρόκειται για απόφαση του συντρόφου σου και όχι δική σου. Νομίζω ότι χρειάζεται πάντως έστω και ένας άνθρωπος με τον οποίον να μπορείς να μιλάς χωρίς να αυτολογοκρίνεσαι και να σκέφτεσαι. Για να αποφορτίζεσαι όταν έχεις ένταση ή για να ακούσεις μια άλλη γνώμη.