Α μπα μου, Λοιπον, ακου να δεις τι γινεται. Μπηκα προσφατως στο κλαμπ των πρωτων αντα, και ειμαι σε σοβαρη σχεση εδω και 3 χρονια. Το κυριως προβλημα μου, και ισως ο σημαντικοτερος λογος που δεν προχωραμε, ειναι η οικογενεια του. Υπαρχει μια αμοιβαια αντιπαθεια! Για να ακριβολογω, δεν θελω να περναω καθολου χρονο μαζι τους, ειναι ανθρωποι αλλης παστας, αλλης νοοτροπιας και με τιποτα δεν μπορω να τους συμπαθησω οσες προσπαθειες κι αν εκανα! Και θεωρω οτι αργα η γρηγορα αυτο θα μας δημιουργησει θεματα στην μεταξυ εμου και του συντροφου επικοινωνια, αν και ο ιδιος εχει πλεον αποδεκτει την κατασταση αν και εννοειται δεν πως δεν του αρεσει καθολου αυτη η αμοιβαια ψυχροτητα που υπαρχει. Θελω την ειλικρινη σου αποψη! Τι να κανω?
-LookingforAnswer
Δεν ξέρω τι θα πει είναι άλλης πάστας και άλλης νοοτροπίας και πώς αυτό μπορεί να φανεί εμπόδιο στην κοινή σας ζωή. Δεν χρειάζεται να τους συμπαθήσεις, να συνυπάρξετε χρειάζεται. Δεν χρειάζεται να σε συμπαθήσουν, να μην παρεμβαίνουν χρειάζεται. Η συμπάθεια δεν προκύπτει εύκολα, χτίζεται και με τον καιρό. Δεν ξέρω τι ακριβώς αντιμετωπίζεις για να σου πω αν πιστεύω ότι αυτό θα σας δημιουργήσει προβλήματα.
Κι εδώ ερχόμαστε στο προκείμενο: το τι θα γίνει εξαρτάται κυρίως από τον φίλο σου. Αν αυτός είναι διατεθειμένος να ζει σε ψυχροπολεμική κατάσταση με τους δικούς του, δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι, εκτός από το να μη ρίχνεις λάδι στη φωτιά, εννοείται. Δε μου φαίνεται καλή ιδέα, όμως, να μένεις στο “δεν μπορώ να τους συμπαθήσω”, ειδικά αν δεν σου έχουν κάνει κάτι. Ή σου έχουν κάνει; Δεν ξέρω, χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γενικά πάντως, δεν χρειάζεται να είμαστε κόλος και βρακί με την οικογένεια του συντρόφου μας. Το από-μακριά-κι-αγαπημένοι και αρκεί και ενδείκνυται στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Δεν χρειάζεται να συμπαθιέστε κοινώς, ούτε να τρώτε μαζί κάθε Κυριακή και σχόλη, ούτε να μιλάτε στο τηλέφωνο, ούτε να έχετε πολλά πολλά γενικά. Δικοί του συγγενείς είναι, ας τους αναλάβει κατ’ αποκλειστικότητα. Περιστασιακές συναντήσεις όπου θα ανέχεστε η μία πλευρά την άλλη χωρίς κόντρες και καυγάδες θα είναι το ιδανικό.
Αυτά αν εσύ θες να είσαι μαζί του και εκείνος έχει εμπεδώσει πως εσύ είσαι η οικογένειά του πλέον.
Συμφωνώ μαζί σου no_roots! Είναι δύσκολο να βρούμε σύντροφο που να ταιριάζουμε στα περισσότερα, είναι δυνατόν να περιμένουμε να ταιριάζουμε και με ολόκληρη την οικογένεια του? Εδώ με την δική μας οικογένεια άμα κάτσουμε πολύ ώρα μαζί σε κανά τραπέζι θα γίνει το σώσε πολλές φορές. Πιστεύω και το να ταιρίαζεις πολύ με την οικογένεια του άλλου μπορεί να είναι και παγίδα πολλές φορές γιατί δεν βάζεις όρια από νωρίς.
Μεγάλη αλήθεια αυτό με την παγίδα και τα όρια! Το θέμα ξέρεις ποιο είναι, επειδή το βίωσα; Είσαι ευγενική, θα μιλήσεις, θα συζητήσεις, θα πεις και ένα “γεια” στο skype επειδή στο ζήτησαν και ας είσαι νευριασμένη εκείνη την ώρα για έναν άσχετο λόγο για να μη γίνεις αγενής, και ας μην γουστάρεις να σε παίρνουν με κάμερα στα καλά του καθουμένου. Και μετά θα αρχίσουν “αυτό να το κάνετε έτσι, αυτό να το κάνετε γιουβέτσι”. Και αν απομακρυνθείς μετά ξαφνικά επειδή προφανώς και θέλεις να θέσεις όρια, γίνεσαι η ξινή και αναρωτιούνται “μήπως της κάναμε κάτι;”. Ε, όχι. Από… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ και νομίζετε οτι κατι τετοιοι καταλαβαίνουν απο περιστασιακες συναντησεις? Περιστασιακές εχουμε καταλήξει να εχουμε κι εμεις αλλα σε καθε περιστασιακη κανουν κηρυγμα για το πως θα πρεπει να ειμαστε (συμφωνα παντα με τις δικες τους αξιωσεις). Κι ενω ειμαστε εντελως οικονομικα ανεξαρτητοι ολα αυτα ετσι?
Ας πω κ εγώ την εμπειρία μου! Τον πατέρα του συντρόφου μου ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΤΈΧΩ ΜΕ ΤΊΠΟΤΑ!!!! Είναι ακριβώς ότι μισώ σε ένα άντρα!!!! Το γνωρίζουν όλοι αυτό! Κ ο σύντροφος μου κ ο ίδιος γιατί έγινα ουκ ολίγες φορές δυσάρεστη! Για αυτό το λόγο καταλήξαμε να βλέπουμε τους γονείς του μια φορά το δίμηνο (μπορεί και περισσότερο) και αυτό γιατί συμπαθώ απεριόριστα τη μαμά του συντρόφου μου (κλασικό θύμα πατριαρχιας που την έβγαλαν από το σχολείο για να παντρευτεί τον αξεστο) και δεν μου μιλά εκείνη τη μία ώρα που είμαι εκει με το μωρό ο πατέρας του. Κ… Διαβάστε περισσότερα »
Για να σας επηρρεάσει σαν ζευγάρι η οικογένειά του είναι να είναι παρεμβατικοί, να έχουν γνώμη και να θέλουν να σας την επιβάλλουν. Και ο άντρας σου να τους το επιτρέψει.
Αν τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει και απλά δεν τους πας, χρειάζεται απλά να είσαι ευγενική και με τρόπους στις συναναστροφές σας, γιορτές, συναθροίσεις κλπ και να μην δίνεις σημασία στη δική τους συμπεριφορά. Αυτό το λέω, όχι γιατί πρέπει να το παίξεις οσιομάρτυρας και να τους ανεχτείς αλλά γιατί τέτοιες τριβές κατ’εμέ δεν έχουν κανένα απόλύτως νόημα και δεν οδηγούν πουθενά. Μέθοδος αϊκίντο και μπενάκης-βγενάκης.
Και να μην το επιτρεπει δυστυχως οι παρεμβατικοι ανθρωποι δημιουργουν προβληματα. Και τηλεφωνα να μην απαντας, θα στελνουν email, δε βγάζεις ποτε άκρη
Κοίταξα τη μαγική σφαίρα και σας είδα αγαπημένους γύρω από ένα χριστουγεννιάτικο τραπέζι με μια τεράστια γαλοπούλα στη μέση.
Δώστε και λίγες πληροφορίες!
Τελειο!
Ζείτε στην Ελλάδα αν κατάλαβα σωστά. Το δεν προχωράμε περισσότερο σημαίνει γάμος; Αν ναι καλά κάνετε και δεν προχωράτε. Στην Ελλάδα όταν παντρεύεσαι κάποιον παντρεύεσαι και την οικογένεια του. Στην απίθανη περίπτωση που δεν το συνειδητοποιήσεις τον πρώτο καιρό του γάμου, θα το νιώσεις καλά στο πετσί σου όταν κανείς παιδί. Ο σύντροφος σου δεν φύτρωσε, είναι προϊόν και των οικογενειακών του επιρροών. Κυρίως αυτών, ακόμα και αν λειτουργούσαν ως παραδείγματα προς αποφυγή. Ή θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να τα πηγαίνετε καλά ή δεν θα πρέπει μα προχωρήσετε. Εκτός και αν υπάρχει ρεαλιστικό σχέδιο μετακόμισης σε άλλη πόλη ή… Διαβάστε περισσότερα »
Διαφωνώ Manouri marmelada. Δεν έχει να κάνει με το αν ζει Ελλάδα ή όχι η φίλη. Όταν παντρεύεσαι κάποιον, οπουδήποτε και αν είναι αυτό, παντρεύεσαι και την οικογένεια του. Τα όρια που βάζει ο άντρας σου και τα όρια που βάζεις εσύ στους γονείς σου είναι το ζητούμενο. Εκεί πρέπει να εστιάσει νομίζω η φίλη. Και εκτός πόλης ή χώρας ή ηπείρου να μετακομίσουν αν τα σαφή, σαφέστατα όρια δεν έχουν μπει, οι τσακωμοί και οι καυγάδες δεν θα αργήσουν να έρθουν (επισκέψεις γονιών, συχνά τηλεφωνήματα, απόψεις των γονιών μέσω του γιού/της κόρης κτλ.). Η μαγική απάντηση σ’ όλα αυτά… Διαβάστε περισσότερα »
Πρακτική συζήτηση πριν γεννηθούν παιδιά δεν μπορεί να γίνει. Ούτε τριπαρισμένος με LSD δεν μπορείς να διανοηθείς τις αλλαγές που φέρνει ένα παιδί… Σκέψου μερικά πράγματα: 1) Κάνουν παιδί θα έχουν τη φυσική και οικονομική δυνατότητα να μη δεχθούν βοήθεια από την ευρύτερη οικογένεια; Και αν τη δεχθείς θα μπορέσεις να συνεχίσεις την τακτική της πολιτισμένης αδιαφορίας; 2) παντρεύεσαι και σου προσφέρουν στέγη, θα αρνηθείς δώρο εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ή όχι; Και αν ναι τι σχέση θα έχεις μετά; 3) το αντίθετο η οικογένεια του συντρόφου σου χρωστάει τρελά και τα πράγματα φτάνουν στα άκρα. Θα βοηθήσει το ζευγάρι ή… Διαβάστε περισσότερα »
Manouri marmelada φυσικά και υπάρχουν άπειρες περιπτώσεις που θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ποια θα ήταν η καλύτερη αντίδραση. Ωστόσο ακριβώς επειδή είναι εντελώς μάταιο κάτι τέτοιο σημασία δεν έχει να σκεφτείς όλα τα πιθανά σενάρια που μπορούν να συμβούν αλλά να συζητήσεις με τον άντρα σου/γυναίκα σου και να ανακαλύψεις αν είστε στο ίδιο μήκος κύματος σ’ αυτό το θέμα. Για παράδειγμα αν κάποιος σου πει οτι θεωρεί ως ιδανικό σενάριο τα παιδιά του να τα μεγαλώνει η μαμά του και όχι η νταντά ή κάποιος βρεφονηπιακός σταθμός σε περίπτωση που δουλεύουν και οι 2, έχεις μια πρώτη πολύ χρήσιμη… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι λίγο αυτοεκπληρούμενη πορφητεία να περιμένει κανείς ότι οπωσδήποτε θα δημιουργηθεί πρόβλημα μεταξύ του ζευγαριού επειδή ο ένας δε χωνεύει τους γονείς του άλλου. Και είναι και άδικο γιατί οκ, υπάρχουν (όχι λίγοι!) άνθρωποι που όντως οι γονείς τους δεν είναι και οι πιο συμπαθείς άνθρωποι του κόσμου, αλίμονο αν είναι όλες οι σχέσεις τους καταδικασμένες. Σκέψου ότι τα παιδιά ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τι άνθρωποι είναι οι γονείς τους, και σε πολλές περιπτώσεις παλεύουν για όλη τους τη ζωή πρώτα για να μη γίνουν σαν αυτούς και μετά για να κρατήσουν μια απόσταση ώστε να προστατεύουν τον εαυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ διαφωνώ και με τις δύο 🙂.
Δεν παντρεύεσαι απαραίτητα και την οικογένεια του άλλου, γιατί είμαστε κι εμείς που έχουμε σκατο-οικογένειες και καθόλου δεν θέλουμε να κρινόμαστε από αυτές. Το θέμα είναι ο καθένας από τους δύο να έχει απογαλακτιστεί από πριν (ή τουλάχιστον να θέλει πάρα πολύ να το κάνει κατά τη διάρκεια), να έχει βάλει τα όριά του και να έχει αποφασίσει πως οι συγγενείς είναι ένα “κακό” που δεν είναι απαραίτητα αναγκαίο.
No_roots, αυτό που λέω είναι οτι στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς έχουν κάποια επαφή με τα παιδιά τους και άρα όταν παντρεύσαι έναν άνθρωπο πρέπει να είσαι συνειδητοποιημένος οτι θα έχεις (έστω και τις ελάχιστες) σχέσεις και με αυτούς.
Φυσικά και υπάρχουν οι περιπτώσεις που αναφέρεις όπου γονείς και παιδιά δεν έχουν καθόλου σχέσεις. Νομίζω όμως οτι δεν είναι ο κανόνας γι’ αυτό και δεν τις ανέφερα.
Αναφέρομαι στις περιστασιακές τυπικές σχέσεις που μπορεί κάποιος να έχει με την αρχική του οικογένεια, ούτε κολλητηλίκια, ούτε ανύπαρκτες εντελώς. Ούτε εκεί παντρεύεσαι την οικογένειά του άλλου, ο καθένας “διαχειρίζεται” τη δική του, οι επαφές του άλλου μαζί τους είναι εντελώς περιστασιακές και μόνο όταν είναι απαραίτητες, στο τηλέφωνο μιλάει ο καθένας με τους δικούς του και κανείς δεν καταπιέζει τον άλλο να κάνει κάτι που δεν θέλει. Εμείς, τουλάχιστον, αυτό κάνουμε και λειτουργεί μια χαρά. Βέβαια δεν έχουμε οικονομικές ή κάποιου άλλου είδους εξαρτήσεις με κανέναν τους και βρισκόμαστε στο ίδιο μήκος κύματος (πλέον) όσο αφορά στις σχέσεις με… Διαβάστε περισσότερα »
No_roots και πάλι σ’ αυτά που λες το σημείο κλειδί νομίζω είναι οτι τα χεις βρει με τον άντρα σου και έχετε κοινή γραμμή σ’ αυτό το θέμα. Σε καμμία περίπτωση δεν θα έκρινα κάποιον από το σόι του και νομίζω οτι ούτε στο σχόλιο μου αναφέρω κάτι τέτοιο. Όταν λέω παντρεύεσαι και την οικογένεια του εννοώ οτι στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν πάρε-δώσε που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα είχες ενδεχομένως και γι’ αυτό η κοινή γραμμή με τον σύντροφο/σύζυγο είναι απαραίτητη.
Σε κάθε περίπτωση χαίρομαι πολύ που ταιριάζεις σ’ αυτό το θέμα-αγκάθι με τον άντρα σου.
Εγω συμφωνω και με τις δυο. Φυσικα το πιο σημαντικο ειναι να ξερεις τι θεση εχει ο συντροφος σου. Αλλα αν μενετε πανω κατω, οτι και να κανει ο συντροφος, θα υπαρχει τριβη με την οικογενεια του. Αν μπουν παιδια στην εξισωξη και χρειαζεται να τα κρατησουν, θα τα επηρεασουν με τον ενα η τον αλλο τροπο, δεν θα μπορεις παντα να τους αποφευγεις.
Ναι συμφωνώ ακτινίδιο. Ωστόσο η διαμονή πάνω-κάτω δεν αναφέρεται κάπου άρα δεν την συζητάω για την συγκεκριμένη περίπτωση. Αυτό που λέω για όρια για μένα σημαίνει οτι ακόμα και αν οι γονείς είναι απαράδεκτοι αν με τον άντρα σου έχετε κοινή γραμμή δεν σε επηρεάζει τόσο. Τις περισσότερες φορές που οι γονείς δημιουργούν προβλήματα αυτό συμβαίνει γιατί το παιδί τους δεν παίρνει θέση. Έχει συμπεριφορά ουδετερότητας. Αυτό δεν βοηθάει σχεδόν ποτέ και ο σύντροφος πάντα αισθάνεται ριγμένος.
Όλα εξαρτώνται από τη σχέση που έχει ο σύντροφος σου μαζί τους. Αν τους βλέπει μόνος του και δε σε υποχρεώνει να πηγαίνετε μαζί, δε βλέπω πρόβλημα. Αν χρειαστεί να τους δεις 2 φορές το χρόνο, δε βλέπω πρόβλημα. Όμως κάτι μου λέει ότι ο σύντροφος , θέλει να σου τους επιβάλει. Κατά τη δική μου άποψη, είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχεις αρμονικές σχέσεις με τις οικογένειες και να μην πιέζεσαι να βλέπεις κανέναν, παρά πάνω από όσο αντέχεις. Οι οικογένειες είναι η κύρια αιτία διαζυγίων, σύμφωνα με στατιστικά
Αγαπημενη, οπως λεει η Λενα χρειάζονται συγκεκριμένα παραδείγματα ή εστω κάποια βασικά χαρακτηριστικά. Λες είναι αλλης παστας: Τι παστα; Πρεστο ή Γλυκόξινη; Τους προκαλει ρεξιμο στο τραπέζι αμα τρωτε πάστα; Στέλνετε ερωτήσεις, περιμενετε τοσο καιρό, τουλάχιστον βοηθηστε και λιγο την Λενα με τα στοιχειώδη για να βοηθειτειτε και εσείς.
Δεν μας λες πολλά, όμως. Υπάρχει αμοιβαία αντιπάθεια, εντάξει, αλλά πώς αυτό επηρεάζει τη σχέση σας; Προσπαθούν οι γονείς του να τον επηρεάσουν μιλώντας αρνητικά για σένα; Επίσης, ο σύντροφός σου έχει σχέση εξάρτησης μαζί τους; Θέλει ο σύντροφός σου να μείνετε σε σπίτι που είναι δίπλα τους; Θέλει ο σύντροφός σου να βρίσκεστε συνέχεια με την οικογένειά του; Εν ολίγοις, δέχεσαι πίεση από τον σύντροφό σου ενώ του έχεις εξηγήσει ότι δεν θέλεις συναναστροφές με την οικογένειά του; Γιατί διαφορετικά, μια χαρά μπορείς να τους αποφεύγεις. Το πολύ πολύ να βλέπεις μία-δύο φορές τον χρόνο.
Αν η οικογένεια του τον επηρεάζει εις βάρος σ(γιατί μιλάς γ αμοιβαία αντιπάθεια….νταν Ντιν νταν!!
Κάθε φορά που διαβάζω μια τέτοια ιστορία, ειδικά όταν δεν δίνονται πολλές λεπτομέριες, σκέφτομαι το εξής. Η οικογένεια του ανθρώπου μας είναι αυτή που τον μεγάλωσε και τον διαμόρφωσε (πλην εξαιρέσεων φυσικά) πως γίνεται να μην μπορείς καθόλου την οικογένεια του και να μπορείς τον σύντροφό σου; Δεν λέω να μην τους θέλεις κοντά και να μη θες να παραμβαίνουν αυτό το καταλαβαίνω. Αλλά να μην τους αντέχεις καθόλου πάει να πειο πως έχουν σοβαρά στοιχεία που εσένα σε ενοχλούν. Πως γίνεται να μην έχει περάσει τίποτα απο αυτά στον σύντροφό σου; Εγώ πάντως καταλαβαίνω πολλά για τον εκάστοτε σύντροφό… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ μου ήρθε ο θάνατος. Μου πήρε 12 χρόνια κι ένα διαζύγιο για να καταλάβω ότι ο πρώην είχε ένα στοιχείο που απεχθανόμουν στην οικογένειά του. Τώρα, το είχε σε μικρότερο βαθμό και μεγάλωσε κι έτσι φάνηκε, το έκρυβε, ποιος ξέρει… Μάλλον και τα δύο, τώρα που το σκέφτομαι. Αχ…