Aγαπητή α,μπα, είμαι 20 ετων και γενικά με τους ανθρώπους που ξέρω είμαι ανoιχτη και μου λένε το ποσό εξωστρεφείς είμαι . Δεν ντρέπομαι και δεν φοβάμαι να πω τη γνώμη μου. Εδώ και ένα χρoνo έχω αλλάξει δουλειά, οπού ο καθένας γνωρίζει τον άλλον τουλάχιστον 4 χρόνια, που σημαίνει ότι δεν είναι μόνο συνάδελφοι άλλα είναι σαν μια μικρή οικογένεια. Για να μπω στο θέμα επιτέλους όταν πρώτο μπήκα ήμουν έτσι οπος είμαι πάντα. Δεν φοβόμουν να πω της ιδέες μου και προσπαθούσα στα διαλείμματα να αρχίσω συζήτησηs με τους συνάδελφους με τους οποίους ηλικιακά είμαστε πολύ κοντά. Άρχισα να παρατηρώ πως κατά την διάρκεια της ώρες εργασίας και των διαλειμμάτων κάθε φορά που έκανα από καμία μικρή πλάκα η απλά ρωτούσα κάτι τα παιδιά ξίνιζαν τα μούτρα τους, άρχιζαν να ψιθυρίζουν η απλά γύριζαν τα μάτια τους. Ξεκίνησα να το παρατηρώ πιο εντατικά και κάποια στιγμή τους ρώτησα πιο είναι το πρόβλημα και μου μου είπαν πως δεν έκαναν τίποτα. Αυτό το πράγμα με επηρέασε λίγο και πλέον το σκέφτομαι 5 φορές πριν να πω κατι η απλά όσο σημαντικό και να είναι δεν το λέω γιατί φοβάμαι. Αυτή η δουλειά μου αρέσει πάρα πολύ άλλα είναι δύσκολο να δουλεύεις σε ένα περιβάλλον, όπου κανένας δεν σε παίρνει στα σοβαρά. χρειάζομαι κάποιες σοφές συμβουλές – Ας πουμε λιζα
Είναι καλό να μην φοβάσαι να πεις τη γνώμη σου, είναι καλό να μη ντρέπεσαι, αλλά αν κάνεις αυτά χωρίς φίλτρο, τότε δεν έχεις κοινωνικές δεξιότητες.
Το φίλτρο είναι αυτό που χρειάζεται ώστε να ξέρεις πότε να πεις τι. Η γνώμη σου, ας πούμε, είναι χρήσιμη αν σου ζητηθεί, αλλιώς, είναι ενόχληση. Οι ιδέες σου, πρέπει να παρουσιαστούν σε ένα πλαίσιο συνεργασίας όπου θα ζητήσεις να πάρεις το λόγο και θα αναπτύξεις τις σκέψεις σου χωρίς να θίξεις κάποιον άλλον. Γενικά, ωραίες οι ιδέες και οι γνώμες, αλλά αν λέγονται χωρίς να λαμβάνονται υποψη τα συναισθήματα των άλλων, τότε αυτό δεν λέγεται εξωστρέφεια, αλλά αγένεια.
Το κριτήριο για να πεις κάτι είναι: θα νιώσει άσχημα αυτός που θα το ακούσει, και αν ναι, πρέπει να το ακούσει; Αν ναι, υπάρχει τρόπος να το πω ώστε να μην φανεί επίθεση; Αν ναι, μήπως το ακούσει μαζί και κάποιος άλλος που δεν θα έπρεπε; Αν ναι, μήπως να το αφήσω για την ώρα, και να βρω μια πιο κατάλληλη στιγμή;
Δεν ξέρω αν κάνεις όλα τα παραπάνω λάθη, αλλά αυτό πιστεύω ότι είναι μια πιθανότητα, επειδή από τον τρόπο που γράφεις φαίνεται ότι δεν σου περνάει ακόμα από το μυαλό ότι το να σκέφτεσαι πέντε φορές πριν μιλήσεις είναι κάτι καλό. Χρήσιμο. Απαραίτητο. Να φοβάσαι, όχι. Αλλά να φιλτράρεις, ναι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καλημέρα, ειμαι η κοπελα που εστειλε την ερωτηση. Καταρχην Λενα σε ευχαριστω για το χρονο σου. Και ευχαριστω και τους υπολοιπους σχολιαστες. Καταρχην οφειλω να ζητησω συγνωμη για τα ορθογραφικα Λαθη. Εχω γενηθει στο εξωτερικο και η εκμαθηση της ελληνικης γλωσσας γινεται στα πλαισια του Σαββατιανου Μαθηματος. Λογω αθλητικων υποχρεωσεων η παρουσια μου δεν ηταν τακτικη με αποτελεσμα η γραμματικη μου να ειναι ελλειπης. Επισης πρεπει να ομολογησω πως απεκρυψα καποια στοιχεια διοτι δεν ημουν σιγουρη αν καποια απο τις θειες μου ή φιλες της μαμας μου διαβαζουν την στηλη σας και φοβομουν πως θα καταλαβουν ποια ειμαι εφοσον προκειται… Διαβάστε περισσότερα »
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο δύο γενιές ταυτόχρονα να διαβάζουν Α,μπα
Μην σταματάς να λες τη γνώμη σου. Κανείς άνδρας ποτέ δεν είχε τέτοιες ανασφάλειες και προβληματισμούς. Αν είστε επαγγελματίες δεν χρειάζεται sugar coating.
Πάρε το χρόνο σου. Σε αυτές τις ηλικίες τα 4 χρόνια που είναι το γκρουπ είναι σαν 4 δεκαετίες. Θα νιώσεις άνετα όταν είναι η ώρα. Κι αν δεν έρθει η ώρα ποτέ, και πάλι δεν σε πειράζει γιατί είσαι επαγγελματίας!
12 χρόνια προπονούνται μαζί από τεσσάρων χρονών, αυτό κατάλαβα. Ίσως οι υπόλοιποι έχουν αναπτύξει κάποιους δικούς τους κώδικες και τους είναι δύσκολο να δεχθούν καινούριο άτομο στην παρέα και την ομάδα. Δώσε χρόνο και σε εκείνους, αλλά και στον εαυτό σου, αγαπητή φίλη. Γιατί μπορεί να μην σου κάνουν ούτε κι εσένα. Εμείς εδώ στο Α,μπα θα είμαστε εδώ για εσένα!
Μάλλον δεν κάνατε κάτι λάθος απλά, όπως λένε οι κοινωνιολόγοι στη δυναμική της ομάδας, η ομάδα έχει τις δομές της κτισμένες και σχέσεις μεταξύ των μελών και το νέο μέλος χρειάζεται να περάσει κάποιο είδος “εξετάσεων” για να ενταχθούν στην ομάδα. Δυστυχώς δεν είναι κάτι ξεκάθαρο στις περισσότερες περιπτώσεις οπότε απλά πρέπει να είστε με την ομάδα και ίσως να κτίζετε επαφές με κάποια μέλη της ομάδας χωριστά.
Καλή δύναμη γιατί πονά να είσαι αυτός/αυτή που δεν ανήκει στην ομάδα.
Νομίζω με το update είναι μια εντελώς νέα ερώτηση, ίσως η Λένα θα μπορούσε να την απαντήσει και αυτή. Αρχικά το να προπονούνται μαζί από τα 4 τους χρόνια (κι όχι για 4 χρόνια) αλλάζει πολύ το πράγμα. Είναι κάτι παραπάνω από οικογένεια νομίζω, μεγάλωσαν μαζί. Είσαι νέα και προσπαθείς να γίνεις μέλος της ομάδας αλλά δυστυχώς δεν μπορείς να το κάνεις με το καλημέρα. Θέλει χρόνο γιατί είσαι η καινούργια κι αυτές μεταξύ τους έχουν ζήσει άλλα πράγματα, έχουν inside jokes και γενικοτερα δεν μπορείς να δημιουργήσεις την ίδια σχέση που έχουν μεταξύ τους από τον πρώτο καιρό. Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Να πω κάτι ως τελείως εφαπτομενικά σχετική με τον χώρο του αθλητισμού: @ προπονητής/προπονήτρια φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης γι’αυτο που περιγράφεις, ειδικά όταν μιλάμε για ομάδες ανηλίκων αλλά και στους ενήλικες. Τα καλύτερα προπονητικά teams σε ομαδικά αθλήματα όπως σίγουρα θα ξέρεις δεν δίνουν βάση μόνο στην τεχνική και τα drills, αλλά στην ενίσχυση των σχέσεων εντος ομάδας. Έρχεται ένα καινούργιο κορίτσι σε μια ήδη δεμένη ομάδα, ποιανού δουλειά είναι δηλαδή να το ενταξει; Του νέου προσώπου ή ευθύνη των άλλων μελών που έχουν τα δικά τους η καθεμία; Του προπονητή σου δουλειά είναι. Αν δεν το έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Fullhouse, θα μοιραστώ μαζί σου τον μοναδικό τρόπο που έχω βρει να αντιμετωπίζω τέτοιες καταστάσεις. Οι οποίες δεν σταματούν στα 16 ούτε στα 46. Μου έτυχε προσφατα κάτι αντίστοιχο σε έξτρα σπουδές στα 40 φεύγα μου όπου όλοι ήταν ήδη παρεακι εδώ και 4 χρόνια. Στο διαταύτα, έναν τρόπο έχω βρει: μην προσπαθήσεις να γίνεις μέλος της ομάδας αν το κλίμα είναι τέτοιο. Είτε έχεις κάνει εσύ το αρχικό λάθος είτε εκείνοι, δεν διορθώνεται έτσι, ή διορθώνεται αλλά θέλει πολύυυυυ χρόνο. Ο μόνος τρόπος να κάνουν παρέα μαζί σου είναι να θέλουν να κάνουν παρέα μαζί σου. Και αυτό -δυστυχώς-… Διαβάστε περισσότερα »
Open S. σε ευχαριστω πολυ για την καινουργια οπτικη που μου προσφερες! θα παραγγειλω το προτεινομενο βιβλιο αμεσως !
Καλή δύναμη και επιμονή σε ό,τι και αν κάνεις. Μια προσωπική παράκληση, όταν κάτι αλλάξει -και ας αργήσει- στείλε μας ένα update!
εαν θα ειχες και καποιο ISBN για το βιβλιο θα σου ημουν ευγνωμων,
Fullhouse το βιβλίο λέγεται Λωρενς Ολιβιε Εξομολογήσεις ενός Ηθοποιού. Από τις εκδόσεις Libro,. Δεν ξέρω αν κυκλοφορεί ακόμα γιατί το αγόρασα πρόσφατα μεταχειρισμένο. Στα αγγλικά φαντάζομαι θα υπάρχει ακόμα είναι το “Confessions of an Actor” widenfield and Nicolson.
Αναρωτιέμαι τι είδους αστεια και ερωτήσεις έκανες. Αναρωτιέμαι πόσο χρονών είναι οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύεις, πώς σε υποδέχτηκαν, ποιός σε εκπαίδευσε και σε ενημέρωσε.
Αναρωτιέμαι επειδή συνήθως όλοι είναι ευγενικοί με τους καινούριους, ειδικά στην ηλικία που είσαι και επειδή δεν καταλαβαίνω αν έκανες κάτι ανεπίτρεπτο ή αν οι συνάδελφοι είναι αγενείς και άξεστοι. Σου μιλάνε; Σου προτείνουν να κάτσεις μαζί τους στο φαγητό; Ή αν κάτσεις, κάνουν small talk; Ή σε αγνοούν;
Είσαι άραγε στ΄αλήθεια εσύ το πρόβλημα;
Μήπως είναι κάπου στη μέση η απάντηση; Δηλαδή και οι συνάδελφοι να είναι αγενείς και η κοπέλα, λόγω αμηχανίας προφανώς, να ήταν κάπως “ατσούμπαλη” και να παρεξηγήθηκαν με τις πλάκες της;
Πάντα είναι κάπως έτσι, αλλά πάντα κάπου γέρνει η τραμπάλα και μετά το update της ξερω προς τα πού.
Δεν την έχουν δεχτεί ως μέλος της ομάδας ξεκάθαρα, δεν ξέρω αν είναι θέμα χρόνου να γίνει, αλλά δεν μου αρέσει ότι όλες οι φιλικές εκδηλώσεις είναι μπροστά σε άλλους και ποτέ τετ α τετ. Ίσως χρειάζεται χρόνος.
Εγώ πάντως νιώθω μια κριτική για το ότι παρτάρουν και μάλλον την νιώθουν και οι συμπαίκτριες, αυτό σίγουρα μπορείς να το δουλέψεις μικρή μας φίλη. 😊
Σε ευχαριστω για την απαντηση. Οι οποιοι ενδοιασμοι και αν εχω για τον τροπο ζωης τους ειναι κατι που συζητω με την οικογενεια μου και μονο. Αλλωστε οι γονεις μου μας διδαξαν απο μικρα οτι δεν ειναι σωστο να κρινουμε τον τροπο ζωης τριτων. Φυσικα ομως και γνωριζουν πως εγω δεν πινω εφοσον μετα τους πρωτους αγωνες στους οποιους συμμετειχα και πηραμε τη πρωτη θεση, καταναλωσαν κρυφα αλκοολ που ειχαν φερει μαζι ενω εγω προτιμησα να μην συμμετασχω.
Να ξεκαθαρίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν συστήνω να συμμετέχεις σε δραστηριότητες που δεν θέλεις για να ενταχθείς, έτσι για να υπάρχει 😊
Είναι δυσκολο από δεκα σειρες να καταλάβουμε αν η ομάδα εκεί έχει αποφασίσει να μη σε δεχτεί και αν αποτελείται από bullies ή αν εσύ ασυναίσθητα πετάς χοντράδες που τους φέρνουν σε δύσκολη θέση. Κάθε γραφείο έχει ένα μικροκλίμα καλώς ή κακώς και πρέπει να παρατηρήσεις πολύ καλά ποιο είναι αυτό. Μπορεί να μη σε ενδιαφέρει κιόλας να ενταχθείς, δεν είναι απαραίτητο να φτάσουμε όλοι σε σημείο να κάνουμε πλακίτσες με τους συναδέλφους.
Είσαι μόνο 20. Είναι τόσο λογικό να μην ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να πεις και πως, κυρίως στο περιβάλλον εργασίας. Δεν έχει να κάνει με εξωστρέφεια αλλά και με εμπειρία και γνώση. Σιγά σιγά θα βρεις τον τρόπο.
Μια συμβουλή από μένα είναι να μάθεις και να ακούς. Ακόμα και εκεί που δεν μιλάει κάποιος. Άκου τι λένε, τι δεν λένε, τι χρειάζεται η ομάδα, η δουλειά σου, ο συνάδελφος σου. Έτσι θα μάθεις. Και έτσι θα αποκτήσεις αυτοπεποίθηση. Και τότε θα θέλουν και οι υπόλοιποι πραγματικά να ακούσουν αυτά που έχεις να πεις.
Δυστυχώς σε αθλητικές ομάδες παιζει πολυ συχνά αυτό. Οι παλιότεροι και μεγαλύτεροι σε ηλικία, που βρίσκονται και σε υψηλοτερη κατηγορία πολύ δυσκολα δέχονται κάποιον καινούριο, είτε πρόκειται για ατομο από το νεανικό που μπαίνει στην γυναικεία/ ανδρική ομάδα πλέον, είτε για παίκτη που ερχεται από αλλη πόλη. Προφανώς εσύ θα παίζεις στην θέση μίας άλλης, η οποία προφανώς και είναι χρόνια ( πχ η πλέι μέικερ), με την οποία η υπόλοιπη ομάδα παίζει χρόνιαα και είναο οικογένεια. Εσύ λοιπόν ” απειλείς” την θέση κάποιου ατόμου εκεί μέσα. Οι συναθλήτριες σου θα ηρεμήσουν μόνο αν δούνε οτι βολεύτηκες στον πάγκο ή… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν μπαίνουμε σε ένα περιβάλλον με καθορισμένες δυναμικές είναι χρήσιμο αρχικά να παρατηρήσουμε τι γίνεται και να εισχωρήσουμε σιγά σιγά γιατί πολλές φορές η πολύ άνετη συμπεριφορά νέων μελών φαίνεται επιθετική και φέρνει τους άλλους σε αμυντική θέση.
Κάνε ένα restart , γνώρισέ τους λίγο καλύτερα και θα δεις εαν (και το εύχομαι) ταιριάζεις μαζί τους.
Εξαρτάται τι είδους πλακίτσες κάνεις. Δεν τις εκλαμβάνουν όλοι ως αθώες πλακίτσες, μερικοί ίσως παρεξηγηθούν. Λες όμως οτι όταν τους ρωτούσες κάτι, ξίνιζαν. Γιατί συνέβαινε αυτό; Πήραν προσωπικά αυτό που τους ρωτούσες;