Τώρα τι να πω; Ότι πρώτη φορά μπαίνω στην διαδικασία να γράψω κάτι που με αφορά φορά παρτιδα; Η ιστορία μου έχει ως εξής. Είμαι παντρεμένη 7 χρόνια με έναν γιο. Η σχέση με τον άντρα μου έχει περάσει πολλές μπόρες να πολλές στιγμές άσχημες που είπαμε Τέλος χωρίζουμε δεν πάει άλλο. Αλλά πάντα καταλήγαμε να συζητάμε κ να λέμε θα προσπαθήσουμε γιατί αγαπιόμαστε κ έχουμε το παιδί. Φταιγανε βέβαια κ τρίτα πρόσωπα. Η οικογένεια του πιο πολύ που μας έπρηζε στην ουσία με τα προβλήματα τους. Κυρίως οικονομικά. Περάσαμε δύσκολες οικονομικές στιγμές. Δουλεύουμε κ οι δύο πολύ σκληρά κ καταλήξαμε να μην βλεπόμαστε πάρα μόνο λίγες ώρες την εβδομάδα. Δεν μπορώ να πω ότι δεν πάμε για ποτό για φαγητό τα Σάββατα. Κάνουμε κοινά πράγματα μαζί. Το θεμα είναι ότι από την αρχή του γάμου Ξεκίνησε Η αποχή στο σεξ. Με διαρκείες 6 μηνών 4 μηνών 3 μηνων και συνέχεια το συζητάμε μπας κ λυθεί κ ποτέ δεν λύνεται. Εγω να πω την αληθεια εχω χασει τελείως το ερωτικό ενδιαφέρον. Νιώθω αντίθετα έλξη με άλλους άντρες. Πότε δεν κάνω παραπάνω κίνηση γιατί ξέρω ότι άμα κάνω θα προχωρήσει κ θα τον κερατωσω κ δεν το θέλω πραγματικά. Από την άλλη σκέφτομαι δε γίνεται να μην κάνω καθόλου σεξ όλη μου την ζωή. Να συνεχίζεται αυτό το πράγμα. Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω. Νομίζω το πάθος έχει σβήσει. Να πηγαίνω με άλλους μου φαίνεται ανήθικο. Να χωρίσω λυπάμαι κ το παιδί μου κ αυτόν κ εμένα που δεν θα ήθελα με τίποτα να γίνω αποτυχημένη στον γάμο που στην ουσία τόσο ήθελα. Τον αγάπησα κ τον αγαπώ Αλλά λείπει το πάθος. Χωρίς σεξ γίνεται μια ζωη; Να κρατήσει ένας γαμος;
-Μαρία
Ο λόγος που δεν χωρίζεις δεν είναι το παιδί, αλλά ότι αν χωρίσεις, στα μάτια σου θα είσαι μια «αποτυχημένη». Έχεις υιοθετήσει αυτή την φριχτή φράση που σου γυρνάει στο μυαλό, το «απέτυχε στο γάμο της». Λες και είναι καμία επιτυχία ο γάμος.
Αυτό λες, και κράτα αυτό, και μην το υποτιμάς, μην το προσπερνάς, γιατί μόνο αυτό σε κρατάει στον γάμο. Ούτε το παιδί που έχετε, ούτε η αγάπη που του έχεις. Και δεν φταίνε τα τρίτα πρόσωπα, αλλά πώς επιτρέψατε και οι δύο, ή μόνο ο ένας, να εισβάλουν στο σπίτι σας. Αν σας έπρηζε η οικογένεια του, τότε φταίει αυτός που δεν τους έβαλε φρένο. Η οικογένεια του είναι έξω από το σπίτι σας, ή έτσι θα έπρεπε να είναι.
Δεν λείπει το πάθος. Λείπει η σχέση μεταξύ σας. Αυτή είναι που έληξε, και γι’αυτό δεν κάνετε σεξ. Το αν πηγαίνετε για ποτό στο Σάββατο και κάνετε πράγματα μαζί δεν αποδεικνύει κάτι. Δεν χρειάζεται να μισείς τον άλλον για να χωρίσεις.
Ο συντηρητισμός σου είναι που σε εμποδίζει να δεις τι πρέπει να κάνεις, αλλά σε εμποδίζει να δεις και τι έχει γίνει ως τώρα, και αυτό δεν λύνεται με συμβουλές. Και δεν το λέω για να σε κατηγορήσω, δεν είναι ότι κάνεις κάτι ιδιαίτερο, αυτά που πιστεύεις είναι αυτά που επικρατούν, κι αυτό που επικρατεί είναι ο βαθύς συντηρητισμός. Ότι κρατάς τον γάμο σου για το παιδί, ότι όποιος χωρίζει είναι αποτυχημένος, ότι «τον αγαπάς», ότι φταίνε τα τρίτα πρόσωπα… Ένας κλοιός για να μείνεις για πάντα σε μια σχέση που έχει λήξει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μην το λέτε αυτό, ρε παιδιά. Μάλλον δεν συνειδητοποιείτε τι ΟΓΚΟΛΙΘΟ ρίχνετε στις πλάτες των παιδιών σας, μάλλον πιστεύετε ότι κάποιος θα σας πει “μπράβο, είσαι σπουδαίος γονιός” εάν απαρνηθείτε κάθε ελπίδα για έναν ευτυχισμένο, ισότιμο γάμο. Ξέρετε όμως πώς θα νιώσει το παιδί σας στο μέλλον, όταν θα αναρωτηθεί εύλογα “μα γιατί δεν χωρίζετε επιτέλους;” και του απαντήσετε “για το καλό σου”; Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό που του μαθαίνετε ουσιαστικά είναι ότι γάμος και παιδιά ισούται με δυστυχία, μοναξιά, εγκατάλειψη; Μην το λέτε αυτό, μην το σκέφτεστε καν, μην περιμένετε κουλουράκια και πατ πατ στην πλάτη που μένετε σε αδιέξοδες… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό. Ο ογκόλιθος. 14 ετών έκανα την ερώτηση. Τα έγραψες όλα όμως <3
Κι εγώ την έκανα ως παιδι συνέχεια αυτή την ερώτηση, και αυτή την παράκληση, αλλά αγρόν ηγορασαν έως πολλα χρόνια αργότερα.
Είναι κοινό βίωμα σε τόσο πολλούς τελικά. Κι εγώ λύσσαγα που δεν έπαιρνα από κανέναν τους μια ικανοποιητική απάντηση, και απορούσα που παρεξηγούνταν και θύμωναν λες και τους πρότεινα κάτι εξωφρενικό, ενώ προσπαθούσα απλά να βρω μια λύση και για τους δύο.
Το έκαναν το βημα τουλάχιστον; Έστω και αργά;
Όχι, Ύπνε μου. Μετά από χρόνια και χρόνια που δεν αντάλλασσαν κουβέντα στο ίδιο σπίτι, ήρθαν και πάλι κοντά, μάλλον επειδή έφυγα εγώ. Μετά προέκυψαν και διάφορα θέματα υγείας που τους ανάγκασαν να αναθεωρήσουν πολλά πράγματα που θεωρούσαν δεδομένα ή τελειωμένα και να συζητήσουν πράγματα που είχαν καταχωνιαστεί και απωθηθεί για πολύυυυ καιρό. Αυτό βεβαίως δεν αναιρεί πόσο νοσηρή ήταν εκείνη η κατάσταση που λουστήκαμε όλοι για χρόνια. Τελικά πιστεύω ότι και η ίδια η σχέση τους ίσως είχε βοηθηθεί αν είχαν πάρει τότε την απόφαση να χωρίσουν. Ίσως να είχαν ξεκουνηθεί νωρίτερα για να βρουν μια καλύτερη ισορροπία, ποιος… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ τόσο πρέπει να ήμουν όταν ξεκίνησα να τους ρωτάω. Πόσες φορές είχα ανακοινώσει, με τρελή χαρά, στην κολλητή μου πως “σε λίγο θα γίνω παιδί χωρισμένων γονιών”, για να το ανακαλέσω μερικές μέρες αργότερα… Τι θα έλεγε ο κόσμος, πώς θα ζούσαμε χωρίς τα χρήματα του πατέρα, εγώ θυσίασα τη ζωή μου για εσάς (η μόνιμη καραμέλα της μάνας…) Τελικά δεν χώρισαν ποτέ, σχεδόν μισό αιώνα κράτησαν οι άγριοι καυγάδες τους. Η κατάσταση ησύχασε για λίγο μόνο στις τελευταίες εβδομάδες ζωής του πατέρα μου. Έτσι ήξεραν να επικοινωνούν, τι να λέμε τώρα. Τα παιδιά τους τι έφταιγαν όμως…… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς τα ίδια και εγώ. Από τα 13 θυμάμαι να λέω σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετους ανθρώπους ότι είναι καλύτερα για όλους μας να χωρίσουν. Το αποτέλεσμα; Τράβηξαν μια κατάσταση η οποία απείχε από μια υγιή σχέση όσο απέχει η Ελλάδα από την Αυστραλία μέχρι τα 21 μου όπου επιτέλους η μαμά μου έφυγε για το σπίτι (εννοείται ο μπαμπάς μου μέσα σε όλα κατηγόρησε κι εμένα λόγω των επανειλημμένων προτροπων να χωρίσουν). Μεσα σε αυτό το διάστημα (και ειδικά μέχρι την ενηλικίωση που εμένα μαζί τους) έγινα μάρτυρας πολλών σκηνών απείρου κάλλους αφού κάθε μου διεκδίκηση ήταν μια ευκαιρία… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ πάνω σε αυτό τον ογκόλιθο όπως πολύ σωστά λες Penthesilea θέλω να σχολιάσω παραθέτοντας τη δική μου ιστορία. Η μάνα μου είχε αποφασίσει ότι θέλει διαζύγιο από τον πατέρα μου οταν ήμουν 6 χρονών. Ο πατέρας μου, το σόι του και το σόι της μάνας μου πέσανε όλοι πάνω της και με ομοφωνία της είπαν τι είναι αυτές οι βλακείες που σκέφτεται και πως έχει ένα παιδί να βάλει πάνω από όλα. Ετσι λοιπόν πέρασα τα παιδικά και τα εφηβικά μου χρόνια με ενα τεράστιο μαύρο σύννεφο να καλύπτει το σπίτι μας, με καυγάδες και δυο γονείς που… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, να κρατήσετε τη σχέση σας για το παιδί σας. Να μην συζητήσεις να ανοίξετε το γάμο σας, ή γιατί δεν κάνετε σεξ. Αυτός κάνει με κάποιον; Θέλει να κάνει; Δε χρειάζεται να ξέρεις;
Να κρατήσετε τη σχέση για το παιδί, μέχρι η πικρία να αρχίσει να φαίνεται. Να μαλώνετε πιο συχνά. Να μπορεί να δει ότι οι γονείς του δεν είναι πραγματικά “μαζί”, δεν αγαπιούνται, αλλά οκ, οι φίλοι σας ξέρουν ότι είστε ζευγάρι. Βγαίνετε κάθε Σάββατο για ποτό. Κάνετε γιορτές όλοι μαζί.
Γιατί να προσπαθήσεις να είσαι πλήρης αν μπορείς να είσαι πετυχημένος;
Επειδή είναι επώδυνα συνηθισμένο, γι αυτό.
Τα ζευγάρια αυτά που είναι σε παρόμοια κατάσταση με την περίπτωση που περιγράφει η φίλη είναι πολύ περισσότερα από ότι φανταζόμαστε. Όταν υπάρχουν και οικονομικά προβλήματα όπως λέει ότι αντιμετώπισε και ίσως αντιμετωπίζει ακόμα, συντρέχουν επιπλέον λόγοι για να συντηρείται το αδιέξοδο. Τέτοια κατάσταση βίωσα κι εγώ και δεν είχα το σθένος να πάρω μια γενναία απόφαση. Τελικά, την πήρε ο άλλος και με εγκατέλειψε. Αν είχα φύγει εγώ πρώτη, θα είχα πληγωθεί λιγότερο. Και όχι, χωρίς σεξ δεν υπάρχει γάμος ούτε συμβίωση. Υπάρχει μόνο συγκατοίκηση με αβέβαιη διάρκεια.
Κοντινή μου φίλη έκανε και σκεφτόταν το ίδιο με ‘σένα. Πάλευε κανένα 7χρονο, και ήταν και της εκκλησίας, οπότε ένας λόγος παραπάνω. Μάντεψε τι έγινε στο τέλος. Και παράλληλη έκανε τον 8ο και για 4 χρόνια, και το έμαθε ο άντρας της, και, φυσικά, είναι στα χωρίσματα τώρα. Χρειάζεται να σου πω πόσο συχνά επαναλαμβανόμενη είναι αυτή ιστορία; Ή μήπως χρειάζεται να σου πω ότι η ζωή και των δυο σας είναι μία, μοναδική, δεν επιστρέφεται, κι αξίζει να τη ζήσετε όπως θέλετε και μπορείτε, μαζί με το να δώσετε στο παιδί σας πιο υγιές πρότυπο για το τι σημαίνει… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτη την ερωτηση ακριβως θα μπορουσε να το ειχε στειλει η μητερα μου 30 χρονια πριν.
Φυσικα δε χωρισε, “για τα παιδια”, αλλα εδω και χρονια εχει ψυχολογικα προβληματα και ειναι αλκοολικη. Μεταξυ τους φυσικα ολο τρωγονται.
Μαντεψε τι θα προτιμουσαμε εμεις ως παιδια της….
Εχοντας φτασει κι εγω στο σημειο να πρεπει να αποφασισω διαζυγιο και αισθημα αποτυχιας ή το ρισκο του να χωρισω, το μονο που ρωτησα τον εαυτο μου ηταν: αντεχεις να ζησεις σαν τη μανα σου; Η απαντηση ηταν φυσικα οχι, και ηταν η καλυτερη αποφαση που εχω παρει τα τελευταια χρονια.
“Εχοντας φτασει κι εγω στο σημειο να πρεπει να αποφασισω διαζυγιο και αισθημα αποτυχιας ή το ρισκο του να χωρισω, το μονο που ρωτησα τον εαυτο μου ηταν: αντεχεις να ζησεις σαν τη μανα σου; Η απαντηση ηταν φυσικα οχι, και ηταν η καλυτερη αποφαση που εχω παρει τα τελευταια χρονια”….ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ!! Σ’ ευχαριστώ 🙂
Μόλις θα καταλάβεις ότι δεν υπάρχει κανένας γάμος για να διατηρήσεις ζωντανό θα λυθούν όλα σου τα προβλήματα. Έχει τελειώσει αυτή η σχέση.
Δηλαδή ένας γάμος χωρίς σεξ είναι πετυχημένος; Για ποιον; Για τον κόσμο που βλέπει τα πράγματα απ’ έξω; Γιατί για σένα δεν είναι σίγουρα, αφού έγραψες εδώ. Ή φοβάσαι μήπως το κίνητρο “θέλω σεξ” είναι ποταπό και αυτό θα σε κάνει ανήθικη στα μάτια σου; Ε λοιπόν δεν σε κάνει. Το σεξ είναι ανάγκη, δείχνει συντροφικότητα, αγάπη, δέσιμο, κι αυτά δεν αντισταθμίζονται με μια έξοδο για ποτό και φαγητό, πράγματα δηλαδή που κάνεις και με τους φίλους σου. Συνεπώς αν δεν υπάρχει συναινετική απόφαση να ζείτε χωρίς σεξ, δεν είστε ζευγάρι και μάλιστα επιτυχημένο. Θα θυσιάσεις τον εαυτό σου και… Διαβάστε περισσότερα »
At which point exactly you thought this marriage was a success? (Chandler Bing – Ross Geller S08E14)
Έχω εντυπωσιαστεί, καλά, μα όλες ή καλό σεξ ή χωρίζετε; Είναι όντως φεμινισμός αυτό; Ρωτάω ειλικρινά. Συμφωνώ με την απάντηση ότι πρέπει να έχουμε αίσθηση ότι ο συντηρητισμός κρατά τον θεσμό του γάμου και να μην κρυβόμαστε με άλλες δικαιολογίες. Αλλά διαφωνώ με τα περισσότερα σχόλια: αν είσαι παντρεμένη με παιδί έχεις πάντα να κάνεις δύσκολες επιλογές και συμβιβασμούς και πιστεύω ότι η επιλογή δεν είναι αυτονόητη. Φυσικά οποιαδήποτε επιλογή μιας γυναίκας μπορεί να είναι σεβαστή. Και ναι υπάρχουν πετυχημένοι γάμοι/ σχέσεις χωρίς σεξ (με φυλακισμένους, λόγω αρρώστιας ή αναπηρίας, λόγω ηθικών αξιών και δεν ξέρω εγώ τι άλλο). Στην… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν κάνουν οι άνθρωποι σεξ σε όλους τους γάμους, στον συγκεκριμένο γάμο η γράφουσα θέλει σεξ και πάνω σε αυτό σχολιάζουμε.
Αγαπητή Kira, αυτό που η φίλη λέει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους στο γράμμα που έστειλε είναι οτι δεν είναι χαρούμενη, δεν είναι καλά στην σχέση αυτή (και τα 7 χρόνια που είναι παντρεμένη!). Αναφέρει οτι συνέχεια συζητάει με τον σύζυγο της για το ότι δεν κάνουνε σέξ και παρ’ όλα αυτά λύση δεν βρίσκουνε.Επίσης αναφέρει κάπου οτι σκέφτεται να μείνει (στον γάμο) για να μην στεναχωρεθεί το παιδί αλλά να μην αισθάνεται αποτυχημένη και η ίδια. Για μένα το να πάρει η γυναίκα αυτή την ζωή στα χέρια της και να έχει αποτύχει μεν στον γάμο της, επιτύχει δε, στην… Διαβάστε περισσότερα »
Η αρχική σου ερώτηση είναι κομμάτι παραπλανητική. Δε μιλάμε για “καλό σεξ ή χωρισμό”. Μιλάμε για καθόλου σεξ, και απ’ό,τι φαίνεται απ’την επιστολή, καθόλου επικοινωνία επίσης. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που γράφει ευθέως “να χωρίσω λυπάμαι το παιδί μου και την αποτυχία”. Αυτονόητη επιλογή ως προς το πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι, όχι δεν είναι. Αυτονόητη ως προς το να μη μένεις σε κάτι για το οποίο δε νιώθεις καμία ανάγκη να προσπαθήσεις και σε φθείρει ψυχολογικά, μόνο και μόνο για το “καλό” (εντός πολλών εισαγωγικών, τεράστια κουβέντα) και για να μην “αποτύχεις”, όμως; Δεν είναι;
Ακριβώς. Δεν είναι το δίλημμα σεξ ή χωρισμός νομίζω, αλλά ευτυχία/δύναμη/απόφαση ή μιζέρια και μοίρα μαύρη…
Η κοπέλα γράφει ότι εδώ και 7 χρόνια κάνουν σπάνια σεξ, ότι δεν υπάρχει πάθος, ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σχέση. Κι ότι ο μόνος λόγος που δε χωρίζει είναι “για το παιδί” και για να μην αισθάνεται αποτυχημένη. ‘Ισως υπάρχουν πετυχημένοι γάμοι χωρίς σεξ αλλά για να είναι επιτυχημένοι σημαίνει ότι το χωρίς σεξ ήταν επιλογή των συζύγων που στην προκειμένη, από την πλευρά της γράφουσας τουλάχιστον, δεν είναι. Αλήθεια, πώς την ορίζεις την επιτυχία; Πού ξέρεις εννοώ ότι είναι όντως επιτυχημένοι και δεν το παριστάνουν απλά; Άλλωστε και η γράφουσα προς τα έξω μια χαρά θα δείχνει, και… Διαβάστε περισσότερα »
“Είχα δει ένα TedEx στο YouTube που έλεγε ότι τα ζευγάρια πρέπει να κάνουν σεξ ακόμα και αν δεν το έχουν λύσει το θεμα γιατί μόνο στην πράξη βρίσκεται η λύση”. Σόρι αλλά WTF; Η λύση δηλαδή είναι να κάνουμε σεξ ακόμα κι αν δεν το θέλουμε, γιατί έτσι θα σώσουμε τη σχέση; Πολύ υγιής αντιμετώπιση, αφού το είπαν στο TedEx έτσι θα’ναι. Όσο για όλα τ’ άλλα, με κάλυψαν τα προηγούμενα σχόλια.
Όταν οι γονείς μου χώρισαν ήμουν 11 χρονών. Το περίμενα κι ας ήμουν μικρή ή ίσως το ευχομουν δεν ξέρω. Τα τελευταία χρόνια του γάμου των γονιών μου θυμάμαι έντονα την ατμόσφαιρα στο σπίτι. Δεν υπήρξε ποτέ βία. Ούτε τσακωμοί μπροστά μου. Κι όμως το καταλαβαίνα από την ατμόσφαιρα και φυσικά με επηρέαζε. Όταν ο γάμος είναι τελειωμένος τα παιδιά δεν είναι καθόλου ευτυχισμένα στο υπογράφω, γιατί το παιδί καταλαβαίνει την αδιαφορία μεταξύ των γονιών, την κούραση, τη μιζέρια. Ζεις μέσα σε ένα μόνιμο άγχος κι ας μην υψώσει κανένας τη φωνή του. Και κυρίως δημιουργείς λανθασμένη εντύπωση για τον… Διαβάστε περισσότερα »
Χαρακτηριστικά θυμάμαι μια σκηνή ( αφού είχε φύγει ο πατέρας μου από σπίτι πια) να είμαι με την μαμά μου και την αδερφή μου στην κουζίνα και να γελάμε με κάτι, γελούσαμε πολύ και δυνατά. Ξέρεις γιατί το θυμάμαι; Γιατί ήμασταν ήρεμες και ευτυχισμένες.
Συγκινήθηκα …
Μου θύμισες εμένα με τις κόρες μου..
Τι μου θύμισες τώρα. Πρέπει να ήμουν 15-16 όταν συνειδητοποίησα ότι βλέπω για πρώτη φορά τη μαμά μου να γελάει αληθινά. Δεν το είχα ξαναδεί ως τότε. Γελούσε κάπως πεσμένα κρατημένα πάντα.