Λένα Φουτσιτζή
Με αφορμή την ερώτηση της 12ης του Φλεβάρη (εδώ) που και στα σχόλια αναφέρθηκε το mental load που έχουν οι γυναίκες συνήθως, ήθελα να σε ρωτήσω για κάτι που έχω συζητήσει με διάφορα άτομα και πάντα μου φαίνεται περίεργη η απάντηση. Στις πατριαρχικές κοινωνίες, λοιπόν, συνήθως αυτοί που έχουν διευθυντικές θέσεις, που ´ναι ανώτεροι στην ιεραρχία(και μισθολογικά), είναι άντρες. Και οι νοικοκυρές συνήθως είναι γυναίκες, εργαζόμενες. Παίρνουν λοιπόν αυτοί οι προαναφερθέντες ανώτεροι μισθάρες, γιατί έχουν πολλές ευθύνες, κι αυτοί επίσης έχουν mental load, δηλ δε σταματάνε ποτέ να σκέφτονται τη δουλειά. Και θεωρούνται αυτοί εργατικοί κι επιτυχημένοι κι ότι αξίζουν τα πολλά λεφτά. Λες κι οι υπόλοιποι υπάλληλοι δε δουλεύουν. Λες κι οι υπόλοιποι δεν περνάνε ώρες στα μέσα μαζικής μεταφοράς για να πάνε στη δουλειά τους, μετά δουλειά, μετά σούπερ μάρκετ, μαγείρεμα, σκούπισμα, παιδιά, κτλ. Ξέρω π.χ. προσωπικά έναν CEO πολυεθνικής, άντρα, που δεν κάνει τίποτα στο σπίτι ή με τα παιδιά του, μόνο δουλεύει. Κι όλοι τον θαυμάζουν. Ενώ μια οποιαδήποτε γυναίκα που συνήθως γίνεται λάστιχο για να φροντίσει την οικογένεια, δεν θεωρείται επιτυχημένη, δεν θεωρείται ότι θα έπρεπε να έχει τόσα έσοδα όσο ο CEO. Δεν ξέρω αν τα εξηγώ καλά, αλλά δεν είναι άδικο ο CEO να θεωρείται πιο δουλευταράς κι επιτυχημένος, και να επιβραβεύεται και με πολλά λεφτά για αυτό, ενώ η νοικοκυρά όχι; Δηλ αν οι ευθύνες είναι που φέρνουν τα λεφτά, οι εργαζόμενες νοικοκυρές (ναι, υπάρχουν κι εξαιρέσεις, κι άντρες νοικοκύρηδες, αν κι εγώ δεν έχω συναντήσει στη ζωή μου ποτέ κανέναν που να κάνει όλες τις δουλειές σπιτιού+παιδιά όπως π.χ. οι περισσότερες γυναίκες που έχω συναντήσει στη ζωή μου) δεν θα έπρεπε να είναι στο τοπ της ιεραρχίας(κοινωνικής ή μισθολογικής);
Οι CEO δεν παίρνουν μισθάρες επειδή έχουν mental load, αλλά επειδή φέρνουν λεφτά. Παίρνουν πολλά λεφτά επειδή δίνουν πολλά λεφτά στους μετόχους. Το νοικοκυριό δεν φέρνει λεφτά. Είναι άμισθη υποστηρικτική εργασία που επιτρέπει σε κάποιον άλλον να λάβει μσθό, ο οποίος θεωρείται μόνο δικός του, σα να τον λάμβανε και χωρίς την άμισθη υποστήριξη. Το κομμάτι «νοικοκυρά» δεν κινεί άμεσα χρήμα, άρα δεν αναγνωρίζεται καν ως δουλειά. Θεωρείται υποχρέωση. Δεν είναι λίγοι που αποκαλούν τις γυναίκες με παιδιά που δεν δουλεύουν, αργόσχολες.
Γι’αυτό είναι ανώτερη θέση κοινωνικά του CEO σε σχέση με μια εργαζόμενη νοικοκυρά (ή έναν νοικοκύρη). Ούτε οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ κάνουν δουλειά που σώζει ζωές ή έχει τόσο μεγάλη κοινωνική προσφορά ώστε να δικαιολογούνται τα εκατομμύρια στα οποία κολυμπάνε, ούτε οι μπασκετμπολίστες του NBA, και τα λοιπά και τα λοιπά. Παίρνουν αυτά τα λεφτά επειδή κινούν λεφτά, τα τραβάνε, και τα αναδιανέμουν σε πολύ λιγότερους ανθρώπους. Κι αυτό, πάνω κάτω, λέγεται καπιταλισμός.
Ολοσωστη η απάντηση της Λένας. Θέλω μόνο να προσθέσω πάνω στο ότι αποκαλούνται αργοσχολες οι νοικοκυρές που δεν εργάζονται. Είχα μια μαθήτρια πρόσφατα εδώ στο Λονδίνο beginner από τη Σαουδική Αραβία, με χιτζαμπ, νικαμπ, όλα, μόνο τα μάτια της βλέπαμε. Η οποία φυσικά δεν εργαζόταν. Οι υπόλοιπες γυναίκες της τάξης (δυτικές όλες) με δουλειά. Οι άντρες της τάξης και Σαουδαραβες κ Δυτικοί. Ε, κάθε φορά που ανέφερε η Raedah ότι δεν εργάζεται οι Δυτικοί αντρες την έλεγαν τεμπέλα (οι Saudi τίποτα.) Φόρτωσα κι εγώ κ άρχισα να τους φωναζω ‘αυτή τεμπέλα, που όλη μέρα πλένει, μαγειρεύει, καθαρίζει, μεγαλώνει παιδιά κ… Διαβάστε περισσότερα »
Θα φανεί άσχημο, αλλά θεωρώ πως άνθρωποι που αρνούνται να ενταχθούν στα κοσμικά κράτη δεν έχουν καμία δουλειά να έρχονται και να απολαμβάνουν τις όποιες παροχές. Αυτό περιλαμβάνει και την κοπέλα και τους υπόλοιπους Σαουδάραβες.
Δεν φαίνεται απλά, είναι άσχημο. Υπονοείς δηλαδή οτι στα “κοσμικά” κράτη δεν υπάρχουν νοικοκυρές, οτι αυτό είναι κάτι ξένο προς εμάς; Ή οτι είναι επιλήψιμο για μια γυναίκα να επιλέξει να μην εργάζεται εκτός σπιτιού;
Ναι, είναι άσχημο αυτό που λες. Προσωπικά θεωρώ ότι όσο μεγαλύτερη τριβή έχουν με τον Δυτικό πολιτισμό τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο γι’αυτες τις γυναίκες. Για παράδειγμα είχα μια μαθήτρια από το Μπαχρέιν νομίζω (μπορεί να κάνω και λάθος, πάντως αραβική χώρα) που μου είπε συγκινημένη ότι πριν 7 χρόνια μπόρεσε πρώτη φορά να βγει μόνη της από το σπίτι χωρίς τη συνοδεία ενός άντρα (άνω των 40 η μαθήτρια). Εν τω μεταξύ έχουν ένα εργοστάσιο και την έστειλε ο πατέρας της να μάθει Αγγλικά στο Λονδίνο για να γίνει σωστή manager του… Διαβάστε περισσότερα »
Θα σου εξηγήσω κάτι. Δεν ανέχομαι να έρχονται στην Ευρώπη και να κουβαλάνε τα μεσαιωνικά μυαλά της χώρας τους. Κανονικά έπρεπε να ισχύει καθολική απαγόρευση ακόμα και της μαντήλας. Η κοπέλα δεν κάνει τίποτα διαφορετικό από αυτά που έκανε στη χώρα της και ούτε φαίνεται να σκοπεύει να αλλάξει, οπότε καλύτερα να επιστρέψει στη Σαουδική Αραβία να κρύβεται από πάνω μέχρι κάτω, παίζοντάς το νοικοκυρά, αναπαραγωγικό μέσο και σάκος του μποξ.
Vasilis δεν μπορείς να περιμένεις από μια καταπιεσμενη γυναίκα να αντιδράσει μόνη της χωρίς κοινωνική στήριξη, γιατί πολύ απλά για να στο πω ωμά, δεν θα κακοποιηθεις εσύ μετά βάναυσα, αρα μιλάς εκ του ασφαλούς. Πριν κάποιες δεκαετίες στην Ελλάδα θεσπίστηκε νόμος να πηγαίνουν όλα τα παιδιά σχολείο υποχρεωτικά, αγόρια και κορίτσια. Μέχρι τότε ο, τι ήθελε ο πατέρας. Έτσι έχουμε μια ολόκληρη γενιά γυναικών που μορφωθηκε κ έφερε την κοινωνική πρόοδο για τις δικές τους κόρες. Φυσικά δεν προηγήθηκαν διαδηλώσεις γυναικών ‘αφήστε μας να πάμε σχολείο’. Το κράτος φρόντισε για την κοινωνική πρόοδο, ως οφείλει. Αυτό οφείλουμε εμείς ως… Διαβάστε περισσότερα »
“Παίζοντάς το νοικοκυρά, αναπαραγωγικό μέσο και σάκος του μποξ”. Σόρρυ αλλά αυτή η φράση είναι τίγκα στο victim blaming και σε έλλειψη ενσυναίσθησης. Όποιος αντιμάχεται αυτήν την πράγματι σκληρή και απάνθρωπη καταπίεση που συναντάται σε κάποιες κοινωνίες, όπως και λογικά γενικά την καταπίεση της γυναίκας και του ανθρώπου συνολικά παντού (και στις στραφταλιζέ δυτικές κοινωνίες), είναι δίπλα σε αυτές τις γυναίκες και προσπαθεί να τους δείξει τη δύναμή τους και να τις στηρίξει. Και όχι να κρατά αφ’ υψηλού στάση και να νιώθει ανώτερος επειδή έτυχε να γεννηθεί στο δυτικό κόσμο.
περιλαμβάνεις και τους χριστιανούς σε αυτά που λες;
τουλαχιστον αλλαξε το “παιζοντας”, με το “εξαναγκαζομενη δια της βιας” για να εισαι πιο κοντα, εστω σε μια τετοια αποψη που προσπαθεις να διατυπωσεις…
Δεν έχουν καμιά δουλειά να έρχονται αυτοί που δεν σέβονται τους νόμους του κράτους στο οποίο πηγαίνουν. Οι δυτικές κοινωνίες όμως αν υπερτερούν είναι γιατί υποστηρίζουν την ελευθερία κάθε πολίτη να ακολουθήσει κάθε – νόμιμο – τρόπο ζωής. Κατά τ’ άλλα συμφωνώ με την εξωγήινη ότι υπάρχει μεγαλύτερη ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα για αυτές τις γυναίκες αν ζουν σε δυτικά κράτη.
Όλα σωστά εξωγήινη αλλά επίτρεψέ μου να διαφωνήσω με το “είναι αναγκασμένη να κυκλοφορεί κρυμμένη από τον κόσμο μέσα σ’ αυτή την αμφίεση”. Στην Αγγλία ζει όχι στη Σαουδική Αραβία. Κάποτε πρέπει να απαγορευτεί αυτή η ιστορία, φτάνει με τις μπούργκες.
Μα Εντελβαις εννοείται. Φυσικά και πρέπει να απαγορευτεί, από πού βγαίνει το συμπέρασμα ότι λέω το αντίθετο ήθελα να ‘ξερα. Αλλά εδώ είναι με τον σύζυγό της και ακολουθεί αυτά που της έχουν επιβληθεί. Γι’ αυτό έχω πει πολλές φορές ότι είναι χρέος μας να βοηθήσουμε τις αδελφές μας να απαλλαγούν από όλα αυτά. Το να ζουν έστω και λίγο σε μια χώρα όπως η Αγγλία και να βλέπουν και αυτές και οι σύζυγοι τους πώς ζει ο υπόλοιπος κόσμος μόνο καλό μπορεί να φέρει. (Οι μαθητές μου μένουν προσωρινά στο Λονδίνο για να μάθουν τη γλώσσα και γυρίζουν πίσω)
Κάποιες είναι αναγκασμένες γιατί θα εκδιωχθούν από την οικογένειά τους ή θα τιμωρηθούν ακόμα και με θάνατο αν θεωρηθούν ότι προσβάλουν την τιμή του πατέρα ή του συζύγου. Δεν έχει σημασία αν ζουν στην Αγγλία ή στη Δανία γιατί ουσιαστικά ζουν αποκλεισμένες μέσα σε αόρατα κράτη. Και όσο γκετοποιούνται αυτοί οι πληθυσμοί, τόσο περισσότερες γυναίκες θα αποκλειονται απο ερεθίσματα και ευκαιρίες.
Πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή που άνοιξες Εντελβάις. Και υπάρχουν επιχειρήματα και για τις δύο πλευρές. Είναι σίγουρα καταπιεστικό και απαράδεκτο για εμάς που έχουμε μεγαλώσει αλλιώς, για αυτές τις γυναίκες όμως είναι το σώμα τους και η προσήλωση στη θρησκεία, η οποία εξ’ορισμού συνεπάγεται καταπίεση. Όσο καταπιεστικό μου φαίνεται το νικαμπ, αντίστοιχα καταπιεστικό μου φαίνεται και το γεγονός οτι η γιαγιά μου, πιστή Χριστιανή, δεν έχει φορέσει ποτέ στη ζωή της παντελόνι, κυκλοφορεί πάντα με μαντίλα στα μαλλιά και ζούσε μέχρι πριν λίγα χρόνια για να υπηρετεί στο σπίτι και στα χωράφια τον αφέντη παππού μου. Αλλα νιώθω μεγάλη παραβίαση… Διαβάστε περισσότερα »
Εύκολο να το λέμε έξω από το χορό, αλλά τι πιέσεις και τι πλύση εγκεφάλου δέχονται αυτές οι γυναίκες νομίζω δε μπορούμε ούτε να το φανταστούμε.
Πραγματικά απορώ με κάποιους που κρίνουν την κοπέλα που φοράει μπούρκα ότι δεν εντάσσεται κλπ.Μα είναι αναγκασμένες οι γυναίκες αυτες!Δεν έχει σημασία αν ζουν σε άλλο κράτος.Πιεζονται απ’ την οικογένεια τους.Αν αλλάξουν ένδυμα μπορεί να φάνε ξύλο,να τις απαγορεύσουν κι άλλα πράγματα.ακομα κι αν μην συμβεί αυτό δέχονται τέτοια έμμεση ψυχολογική πίεση (πχ ότι θα ντροπιασουν την οικογένεια)που δεν έχουν άλλη επιλογή. Μήπως φταίνε κι από πάνω?? Η μόνη λύση κατ εμέ είναι να θεσπιστεί νόμος σε όλες τις δυτικές χώρες που να απαγορεύει την μπούρκα.νομος όπου αν παραβιαστεί θα υπάρξει ποινή, πρόστιμο κλπ ώστε οι οικογένειες να το αποδεχτούν… Διαβάστε περισσότερα »
Αν οι δυτικές κοινωνίες δεν προσφέρουν ένα ασφαλές πλαίσιο γι αυτές τις γυναίκες ώστε να κυκλοφορούν όπως θέλουν και να μην έχουν συνέπειες από την οικογένεια και τον άμεσο περίγυρο τους, η απαγόρευση της μπουρκας μπορεί να έχει ως συνέπεια το ολοκληρωτικό κλείσιμο τους στο σπίτι ή την τιμωρία για τις επαναστατριες.
Επειδή έχω διατελέσει και ceo και νοικοκυρά, απλά θέλω να πω ότι ο κόπος των γυναικών όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται κοινωνικά, αλλά επιπροσθέτως δεν υπάρχει ασφάλεια, σύνταξη, ψυχολογική ικανοποίηση και πολλά άλλα. Από την άλλη όταν διευθύνεις μια επιχείρηση ή έναν οργανισμό έχεις ευθύνες που δεν έχουν καμία σχέση με τις ευθύνες ενός νοικοκυριού. Εχεις στα χέρια σου την τύχη των εργαζομένων, τη βιωσιμότητα της επιχείρησης, πράγματα τα οποία αν είσαι ευσυνείδητος δεν σε αφήνουν ποτέ να κοιμηθείς το βράδυ. Θεωρώ ότι είναι πράγματα ασύγκριτα και δεν ξέρω πού οδηγεί αυτή η κουβέντα. Δύσκολο το ένα, δύσκολο και το άλλο… Διαβάστε περισσότερα »
Απλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ότι μάλλον με πήραν ως νοσηλεύτρια που είμαι σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης!! Είμαι πολύ χαρούμενη! Φιλία παιδιά!
συγχαρητήρια και κουράγιο για τις δύσκολες μέρες!
Μπράβο, υπέροχο νέο👏👏👏👏👏👏👏💖💖💖
💐
Συγχαρητήρια, καλή δύναμη, να προσεχεις!
Συγχαρητήρια Piripiri και καλή δύναμη! 🙂
Σας ευχαριστω! Θα προσέχω 😀
Καλή αρχή και καλή δύναμη!
Μπραβο σου!! Μεγαλη προσοχη..
όπως είναι άδικο να αμοίβονται ελάχιστα αυτοί που μας φτιάχνουν τα σπίτια και τους δρόμους, αυτοί που παράγουν την τροφή μας, αυτοί που μας κρατάνε καθαρούς και δεν παθαίνουμε πλέον πανούκλα. Είναι οι αξίες του πολιτικοοικονομικού μας συστήματος όπως πολύ σωστά είπε και η Λένα
Οι Ceo των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της Αμερικής με τις μισθάρες κατέστρεψαν οικονομίες, χώρες και ανθρώπους και τα λάθη τους τα πληρώνουν οι φορολογούμενοι.Δεν είναι καπιταλισμός αυτός, αλλά ανεγκέφαλοι που κερδοσκοπούν χωρίς ίχνος οικονομικής σκέψης.Και εκ του αποτελέσματος ανίκανοι να διαχειριστούν και τα συμφέροντα των μετόχων τους.
Moodus ενώ υπάρχει αλήθεια σ’αυτο που λες, πρέπει να σκεφτούμε ποιον εξυπηρετεί το να κατηγορούνται τα golden boys για την κατάρρευση της οικονομίας. Στην ουσία ευθύνεται ο καπιταλισμός και τα αδιέξοδα του. Διάλεξαν όμως (πανέξυπνο το παραδέχομαι) να παρουσιάσουν μια λαομισητη ομάδα ως υπεύθυνους (λειτούργησαν δηλαδή ως αποδιοπομπαιοι τραγοι) για να μην φανεί ποιος φταίει στην πραγματικότητα, που δεν είναι άλλος από το ίδιο το σύστημα. Έτσι και η μάζα βρήκε δίοδο για να εκτονωσει το θυμό της για αυτό που συνέβη και ο καπιταλισμός συνέχισε την πορεία του άθικτος, για να μην πω ότι παρουσιάστηκε και ως σωτήρας που… Διαβάστε περισσότερα »
Κάνεις λάθος…οι ceo φέρουν μεγάλη ευθύνη, κερδοσκοπούσαν ελεύθερα γιατί με την Προεδρία Μπους ο ιδωτικός τομέας δεν ρυθμιζόνταν από πουθενά.Στόχευαν στην λογική too big to fail, βέβαια κάποιες έπεσαν αλλά οι συνέπειες ήταν τραγικές για όλον τον τραπεζικό κλάδο παγκοσμίως.Οι κυβερνήσεις προκειμένου να σώσουν τις τράπεζες επιμερίστηκαν τα χρέη τραπεζών οι οποίες είχαν εκτεθεί σε χαμηλής ποιότητας εξασφαλίσεις, προερχόμενα από αυτά τα μεγάλα μυαλά.Πίστεψε με φέρουν μεγάλο μέρος ευθύνης που χώρες και κυρίως φορολογούμενοι έπρεπε να πληρώσουν δυσθεώρητα δημόσια χρέη λόγω κρατικοποίησης τραπεζών.
Αυτή είναι επιμέρους αιτία, ωστόσο δεν καθορίζει την καπιταλιστικη κρίση, είναι απλώς το σύμπτωμα, όχι η αιτία. Γι’αυτο ενώ ξεκίνησε η κρίση από τον χρηματοπιστωτικο τομέα και πάρα τις ενέσεις κρατικού χρήματος και το δυσβάσταχτο βάρος στις πλάτες των λαών, η κρίση γενικευτηκε και άγγιξε όλους τους κλάδους. Γιατί η γενεσιουργος αιτία είναι η ίδια η φύση του καπιταλισμού και όχι ένα μάτσο CEO σε μια γωνιά του πλανήτη. Το ίδιο το σύστημα γεννάει τα αδιέξοδα του.
Ε όχι και δεν δημιουργούν λεφτά οι μανάδες νοικοκυρές, που όταν δεν υπάρχουν αυτές πληρώνουμε ένα σκασμό λεφτά σε παιδικούς και νταντάδες για να μας αναθρέψουν σωστούς μελλοντικούς εργάτες και ceo. Σαν να λέμε ότι οι σκλάβοι δεν παρήγαγαν λεφτά. Απλώς ο καπιταλισμός κωλοβολεύεται με την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, απ’οπου μπορεί να την αρπάξει.
Όταν είσαι CEO έχεις στην ευθύνη σου τη βιωσιμότητα μιας εταιρίας και κατά προέκταση καθορίζεις σε μεγάλο βαθμό την οικονομική ευρωστία και των νοικοκυριών των εργαζομένων.
Οι τόσο μεγάλοι μισθοί έρχονται με ευθύνες και επιπτώσεις πολύ διαφορετικου μεγέθους.
Στα 4 χρόνια που ειμαι εδώ που βρισκομαι τωρα, έχουν αλλάξει 3 CEO. Οι δύο προηγούμενοι δεν έχουν βρει ακόμα άλλη δουλειά.
Ειναι δυο διαφορετικες συζητησεις το ‘ποτε θεωρειται επιτυχημενος ενας CEO/μια νοικοκυρα) απο το ποιος κανει πιο σημαντικη δουλεια απο τους δυο. Ενας CEO ειναι πετυχημενος οταν η επιχειρηση του ειναι πετυχημενη. Μια νοικοκυρα ειναι πετυχημενη οταν η οικογενεια της ειναι σε καλη κατασταση. Συγκριση του ποιος ειναι πιο πετυχημενος δεν μπορει να υπαρξει, διοτι αλλο το ενα, και αλλο το αλλο. Αυτο που μπορει να υπαρξει ως κουβεντα ειναι το ποιος ειναι πιο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ για το κοινωνικο συνολο. Προσωπικα, πιστευω η νοικοκυρα, ή ο νοικοκυρης, γιατι, οσο παλαιομοδιτικο και εαν ακουγεται, το σπιτικο μας ειναι η βαση μας για την… Διαβάστε περισσότερα »
Ο καπιταλιστής φίλος μου μου έλεγε ότι ‘μακάρι να μπορούσα και εγώ στο σπίτι και να χαρακτηρίζομαι νοικοκυρά’, αλλά δεν υπάρχει αντίστοιχη περιγραφή για τον άνδρα, είναι απλώς άνεργος, είναι προνόμιο δηλαδή ότι οι γυναίκες μπορούν να το κάνουν. Και όταν του λέω ότι για αυτό φταίει η πατριαρχία μου απαντά ότι η πατριαρχία είναι μια αφηρημένη ιδέα….όταν δεν θες να καταλάβεις, δεν θα καταλάβεις
Μα καλά, αυτή η ερώτηση σε προβληματίζει όντως τόσο καιρό; μου φαίνεται τόσο απλή και προφανής η απάντηση. Πρέπει ίσως να βγάλεις τη δική σου θέση ή το δικό σου παράπονο για να δεις λίγο πιο καθαρά πως κινείται η αγορά.