Για ένα θέμα που πιστεύω ότι απασχολεί πολλες γυναίκες λίγο μετά τα 30, το οποίο αποτελεί ταμπού στην εποχή μας. Οχι, δεν έχει να κάνει με την σεξουαλικότητα, όχι δεν έχει να κάνει με το γάμο άμεσα, δεν έχει να κάνει με γκομενικο, ούτε με οικονομικό θέμα. Θέλω να μιλήσω για το ζήτημα της μοναξιάς από φίλες. Απλές, κανονικές φίλες, για το αληθινές δεν το συζηταω, πρέπει να υπάρχει στο άλλο το παράλληλο σύμπαν. Μιλώντας για το εδώ λοιπόν, μου συμβαίνει να μην ήμουν ποτέ κοινωνική ιδιαίτερα, παρόλα αυτά είχα δύο φίλες παλιότερα εκ των οποίων η μία έφυγε στο εξωτερικό, η άλλη παντρεύτηκε και εν μέσω άλλων αλλαγών τσακωθηκαμε, έγινε μια άγνωστη και για να μη στα πολυλογώ τέλος πάντων μερικά χρόνια τώρα δεν έχω καμία παρέα. Θα μου πεις εσύ “μα αυτά συμβαίνουν συνέχεια στη ζωή μας, άνθρωποι πάνε κι έρχονται, μην το βάζεις κάτω θα γνωρίσεις άλλους”. Θεωρητικά θα ήταν σωστό αν ήταν ο κόσμος αγγελικά πλασμένος. Κι έρχομαι στο ζουμί της υπόθεσης: Πρακτικά απαγορεύεται στις γυναίκες να βγαίνουν έξω μόνες τους ακόμα και γκόμενο να γνωρίσεις, πάλι σε κοιτάνε περίεργα πώς δεν είσαι έστω με μια ξαδέρφη σου ρε διαολε!? Πόσο μάλλον να κάνεις καινούριες γνωριμίες ιδίου φύλου. Κατευθείαν το συμπέρασμα είναι 1. Έχεις μια ανίατη ασθένεια για να μην σε πλησιάζει κανείς 2. Είσαι πρώτα η ιδια καθίκι και δεν σε συμπαθεί κανείς 3. Είσαι λεσβία και μου την πέφτεις – no offence για τις ομοφυλόφιλες γυναίκες εδώ το θέμα μας είναι άλλο- . Πραγματικά το ζήτημα αυτό έχει μετασχηματιστεί σε κανονικό πρόβλημα διότι σαν να είμαι στο περιθώριο της κοινωνικοποίησης χωρίς να φταίω σε κάτι, με αποτέλεσμα να κλεινομαι στον εαυτό μου, να μην μπορώ να πάω ούτε ένα ταξίδι ( τι νόημα έχει αν δεν το μοιράζεσαι με κάποιον?) Ακόμα ακομα ούτε γκόμενο δεν μπορώ να βρω εφόσον δεν βγαίνω έξω, αναγκαστικά. Θα μου πεις πάλι τώρα εσύ “γιατί δεν γραφεσαι σε ένα γυμναστήριο, ένα σεμινάριο, μια σχολή χορού και θα βρεις εκεί παρέες”. Να σε ενημερώσω ότι οι άνθρωποι πάνε διαδικαστικά σε αυτά (διότι το δοκιμασα ήδη) και φεύγουν βιαστικά δεν ασχολούνται να δημιουργήσουν φιλίες. Πες μου τη γνώμη σου, πώς μπορώ να βγω από αυτό το αδιέξοδο;;
– Δάφνη
Το ζήτημα δεν έχει μετασχηματιστεί σε πραγματικό πρόβλημα, ΕΙΝΑΙ πραγματικό πρόβλημα και μάλιστα πολύ σοβαρό, και ακόμη πιο σοβαρό είναι ότι πιστεύεις ότι δεν φταις σε κάτι.
Είσαι λίγο μετά τα τριάντα και όλα αυτά τα χρόνια είχες δύο φίλες. Και πιστεύεις ότι αυτό εξηγείται με το «δεν είμαι ιδιαίτερα κοινωνική». Η μια πήγε στο εξωτερικό και σου φαίνεται λογικό ότι δεν μιλάτε πια, μόνο και μόνο επειδή πήγε στο εξωτερικό. Και με την άλλη μαλώσατε και δεν μιλάτε. Δυστυχώς από όλα αυτά μόνο το τελευταίο είναι μέσα στα συνηθισμένα πλαίσια περί φιλίας.
Η έλλειψη φίλων – η παντελής έλλειψη φίλων – σε γυναίκες άνω των τριάντα δεν είναι κάποιο διακεκριμένο φαινόμενο για να τοποθετήσεις τον εαυτό σου για να πεις ότι απασχολεί πολλές γυναίκες. Δεν είναι γυναικείο φαινόμενο, δεν ξέρω καν αν είναι κάποιου είδους φαινόμενο, γενικά. Αυτό που ισχύει σε ένα σημείο είναι ότι με κάθε μεγάλη αλλαγή της ζωής οι φίλοι τείνουν να μειώνονται, επειδή οι δρόμοι διακλαδίζονται περισσότερο και τα κοινά σημεία λιγοστεύουν. Από εκεί μέχρι τον οριστικό μηδενισμό φίλων, τον απόλυτο μηδενισμό που αποκλείει και γνωστούς, μια κάποια παρέα έστω και διεκπεραιωτική, υπάρχει κάποια απόσταση.
Επίσης ναι μεν σε χορούς και σεμινάρια ο κόσμος πάει για τον χορό και τα σεμινάρια και μπορεί να μην έχει όρεξη για φιλίες, εν τούτοις, και σε αυτά τα πλαίσια γίνονται φιλίες. Πάντα υπάρχει δυνατότητα να δημιουργηθεί μια παρέα, μια συμπάθεια, που μπορεί να οδηγήσει σε μια φιλία, και για αυτό υπάρχουν προϋποθέσεις, συναισθηματικές προϋποθέσεις από τη μεριά σου. Έχεις μια συμπεριφορά που σου δημιουργεί προβλήματα με τους άλλους, και είσαι κάποια βήματα πιο πριν, γιατί ακόμη δεν έχεις καταλάβει καν ότι έχεις μια συμπεριφορά που σου δημιουργεί προβλήματα με τους άλλους. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω δυστυχώς, αλλά μπορώ να σου πω ότι είναι κάπως απίθανο να μην έχεις συμβάλει με την συμπεριφορά σου στο να μην έχεις καθόλου μα καθόλου παρέα τώρα. Σε συμβουλεύω να απευθυνθείς σε ειδικό και να ξεκινήσεις από εκεί: δεν έχω φίλους.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κοίτα να δεις όμως: Εγώ αν έβλεπα μια κοπέλα να κάθεται μόνη της σ’ένα μπαρ, θα σκεφτόμουν 1. Ήθελε να βγει, καμία φίλη δεν ήταν διαθέσιμη, βγήκε μόνη. Μ’αρέσουν οι άνθρωποι που δεν ακυρώνουν τα σχέδια τους όταν υλοποιούνται και με άλλον τρόπο. Δείχνει ευελιξία. Θέλω να την κάνω φίλη μου. 2. Για Χ λόγους δεν έχει φίλες, δεν στερείται όμως τις εξόδους της. Μ’αρέσουν οι άνθρωποι που δεν στερούνται πράγματα, επειδή δεν υπάρχουν τρίτοι να τους τα προσφέρουν. Θέλω να την κάνω φίλη μου. 3. Τη στήσανε. Δε δείχνει θυμωμένη ή έξαλλη. Μ’αρεσουν οι άνθρωποι που δε χαλάνε τη… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραίο σχόλιο, Πόντια!🙂
Λέω δύσκολες πίστες τα προαναφερόμενα γιατί αυτοί οι χώροι, για κάποιον που δεν είναι κοινωνικός και έχει ζήσει με 1μιση φίλη στη ζωή της, είναι σαν να τους πετάς στο κέντρο του Μανχάταν με ποδήλατο. Στη Δάφνη που δηλώνει όχι και πολύ κοινωνική, ταιριάζει, κατά τη γνώμη μου πάντα, καλύτερα πρώτα μια βόλτα με τα πόδια στα προάστια, για να δει ότι δε βρίσκεται στη Μέση Γη στην πραγματικότητα.
Πόντια σωστή, και τα ποτάκια σου, και τα καφεδάκια σου, και κάνεις και γνωριμίες, έχεις πρόγραμμα.
Εσύ είσαι ψυχούλα από τις λίγες, Πόντια.
Είπες και τα ωραία πρώτα. Μάλλον θα σκεφτόμουν το 4 ή το 5.
Πάντως όποτε έχω βγει ή ταξιδέψει μόνη μου είτε έχω αρνηθεί παρέα ευγενικά, αν θέλω να παραμείνω μόνη μου, είτε έχω βρεθεί να αναλύω επί παντός επιστητού με παντελώς άγνωστους, που ανταλλάξαμε για κάποιο λόγο ένα βλέμμα. Δεν εννοώ σεξουαλική έλξη, εννοώ κοιταχτήκαμε και πιάσαμε κουβέντα στο άσχετο. Πιστεύω σθεναρά ότι οι άγνωστοι “πιάνουν” ευκολότατα την αύρα γύρω από κάποι@ που βλέπουν μόν@, αν επιδέχεται προσέγγιση, ή αν είναι καλύτερο να μείνουν μακριά επειδή έχει τον ανθρωποδιώκτη για χ,ψ,ω λόγους.
Αν εννοείς ταξίδια στο εξωτερικό, έχω κάνει ήδη μόνη μου και μάλιστα στα 23 και γνώρισα ένα σωρό κόσμο κτλ. Τον ανθρωποδιώχτη δεν τον έχω, σε διαβεβαιώ.
Όταν οι άλλοι άνθρωποι θέλουν να βρίσκονται κοντά σου, γιατί είσαι συμπαθής, γιατί τους κάνεις να νιώθουν όμορφα γι αυτό που είναι, γιατί έχουν ενδιαφέρον αυτά που λες, γιατί τους αρέσει η αισθητική σου, έρχονται κοντά σου χωρίς να το καταλάβεις. Όταν δεν θέλουν, απομακρύνονται από κοντά σου χωρίς να το καταλάβεις και “είναι πολύ απασχολημένοι” (για εσένα). Το χειρότερο είναι πως όσο δεν έχεις φίλους τόσο λιγότερο “εξασκείσαι” σε υγειής τρόπους συναναστροφής και γίνεσαι λίγο αγρίμι χωρίς να το καταλάβεις. Όσο πιο πολύ αγρίμι γίνεσαι τόσο πιο πολύ σε αποφεύγουν. Ένας πολύ σκληρός φαύλος κύκλος που είναι εμφανής από… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω να προτείνω ταξίδι μόνη μεν αλλά μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, δηλαδή ταξίδι με ορειβατικό σύλλογο, για μαθήματα θεάτρου, δημιουργικής γραφής κ.λπ. γιατί πιστεύω ότι η συναναστροφή είναι κάπως μεγαλύτερη από τη μια ώρα στο μάθημα χορού ή στο γυμναστήριο, και είναι πιο εύκολο να αναπτυχθεί μια οικειότητα, μια συμπάθεια και να σχηματιστεί μια παρέα. Έχω αλλάξει δυο φορές τόπο διαμονής, μια φορά λίγο πριν τα τριάντα (μέσα στην Ελλάδα) και μια φορά λίγο μετά τα τριάντα (εκτός Ελλάδας) και έχω δοκιμάσει τα πάντα, χάλια τα πήγα την πρώτη φορά, και άρχισα να ξυπνάω προς το τέλος, οπότε στη… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν πριν 13 χρόνια ήρθα στην Αθήνα δεν ήξερα κανέναν. Σιγά σιγά εντάχθηκα όταν άρχισα να πηγαίνω σε έναν ποδηλατικό σύλλογο. Εκει έκανα τις πρώτες μου παρέες, εκεί γνώρισα και τον άντρα μου.
Βέβαια εγώ είμαι πολυ κοινωνική αλλά μέσα στο σύλλογο είδα και πιο συνεσταλμένα άτομα να το καταφέρνουν. Μας ένωνε το ποδήλατο και οι ποδηλατικές εκδρομές.
Η αλήθεια είναι πως μετά τα 30 είναι αρκετά δύσκολο να κάνεις φιλίες, αλλά κι εγώ που έχω μόνο μια φίλη (τραγικό..οκ) συνήθως βγαίνω μόνη μου και πάω όπου μου καπνίσει, αδιαφορόντας πλέον για τα αδιάκριτα βλέμματα. Τί να κάνουμε; Δεν θα μονάσουμε κιόλας επειδή δεν έχουμε και 5 φίλες, ή βαριόμαστε τις ανούσιες παρέες με απλώς γνωστούς.
Σε καταλαβαίνω, γιατί έχω βρεθεί ακριβώς στην ίδια θέση και αυτό το ζήτημα των φίλων μετά από κάποια ηλικία είναι θέμα, που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι. Ειδικά αν έχεις αλλάξει πόλη μετά τις σπουδές ή αν είσαι από άλλη πόλη, ο τρόπος, που μπορείς να κάνεις καινούριες φιλίες είναι σαφώς πιο πολύπλοκος, μετά από μία ηλικία. Κάποιοι φεύγουν, κάποιοι κάνουν παιδιά και δυστυχώς τους χάνεις. Δεν είναι φιλία με κάποιον, που βλέπεις μια φορά το χρόνο ή μιλάς που και που στο τηλέφωνο. Διαφωνώ με τη Λένα, που κάπως σε κατσαδιάζει σχετικά, με το γιατί δε θεωρείς φίλη, αυτή που μένει… Διαβάστε περισσότερα »
Η Λένα το λέει αυτό γιατί το έζησε. Κράτησε και δουλειά και φίλους σπό μακρυά. Εγώ πάλι που έφυγα σε μεγάλη η ηλικία για το εξωτερικό κι έπαθα ένα σοκ τεράστιο γιατί ήμουν μαθημένη στη βολική αγκαλιά των παλιών φίλων είδα πως θέλει προσπάθεια για να τους κρατήσεις και να σε σκεφτούν να σε ενημερώσουν για τις αλλαγές στη ζωή τους. Πως γίνεται; τους ενημερώνεις εσύ για τις δικές σου. Και με μια απο τις φίλες μου που ξέρει τα μέσα μου και τα έξω μου και δεν της έχω κρύψει ποτέ τίποτα όπως κι αυτή και που είναι ο… Διαβάστε περισσότερα »
Luckystrike πολύ όμορφο αυτό που είπες, θα το κρατήσω.
😊
Δεν ξέρω τι έζησε η Λένα. Ο σκοπός μου δεν είναι να συγκρίνω ανόμοιες καταστάσεις ή να δω ανταγωνιστικά, ποιος είναι πιο μάγκας και τι κατάφερε. Νομίζω, χωρίς, να είμαι σίγουρη, ότι η Λένα έφυγε μαζί με τον άνθρωπο της, αλλά και πάλι δεν είναι αυτό το ζήτημα. Ή μάλλον είναι. Η γράφουσα, λέει κάτι αυτονόητο για μένα. Πως ναι, δυσκολεύουν τα πράγματα, στο πεδίο των σχέσεων όταν μεγαλώνεις και άλλο να είσαι τελείως μόνη κι άλλο να έχεις έναν δικό σου άνθρωπο. Τεράστια διαφορά. Προσωπική μου άποψη πάντα, αλλά δεν υφίσταται φιλία μέσω skype. Αυτό , που λες ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν συγκρίνω. Δίνω τη δική μου άποψη κι απάντηση σ’αυτή σου τη διαφωνία με τη Λένα. Πολύ. Πάρα πολύ καταλαβαίνω κάθε έναν που λέει θέλω φίλους. Για μένα είναι κεφάλαιο τεράστιο. Ναι. Δυστυχώς δεν μπορείς να έχει τη φίλη σου εκείνη τη στιγμή να βγεις για καφέ όταν θέλεις. Όμως δε σημαίνει πως χάνεσαι. Ειδικά τώρα πια που δε χρειάζεται καν να τη βρεις στο τηλέφωνο και με μηνύματα σε βάιμπερ, γουάτς απ, μέσεντζερ, φμπ μπορείς να στείλεις μήνυμα, βίντεο, ηχητικό μήνυμα ότι θες είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Όμως το να κάνεις καινούριους φίλους θέλει προσπάθεια, χρόνο και δουλειά.… Διαβάστε περισσότερα »
Μετά την δημοσίευση του ερωτήματος μου, δεν επέστρεψα να δω τις απαντήσεις. Σοκαρίστικα από την α,μπα που με έκραξε, διότι και προς υπεράσπιση μου, έχω πολύ χιούμορ και γενικά ένα χαλαρό άτομο. Είσαι η μόνη που κατάλαβες ακριβώς αυτό που λέω, το ανθρώπινο συν το πρακτικό κομμάτι μου λείπει. Επίσης δουλεύω μέσα στην εβδομάδα και μόνο το σ/κ μου μένει χρόνος για κοινωνικοποίηση, δεν έχω και τον άπλετο χρόνο για δραστηριότητες. Να προσθέσω ότι μια χαρά πηγαίνω σε εστιατόρια, σινεμά μόνη μου κτλ, το να μοιράζομαι όλα αυτά είναι το θέμα μου. Τουλάχιστον με τις συναδέλφους βγαίνουμε αραιά και που,… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ξέρω γιατί δεν έχεις φίλες. Ξέρω όμως, από προσωπική εμπειρία, ότι πράγματι μπορεί να συμβεί. Εγώ θα σταθώ σε αυτό που λες ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να κυκλοφορήσει μόνη της. Σε όλη μου τη ζωή πιο πολύ έχω κυκλοφορήσει μόνη μου παρά με γκόμενους ή φίλες. Έχω πάει διακοπές πολλές φορές, έχω πάει για ψώνια, σινεμά, θέατρα, βόλτες στη πόλη. Και να σου πω και κάτι. Το έχω απολαύσει και πιο πολύ από ότι με παρέα. Γιατί η παρέα μπορεί να γκρινιάζει, να μη θέλει να κάνει πράγματα, να βαριέται το ένα και το άλλο ενώ δεν υπάρχει… Διαβάστε περισσότερα »
ναι μεν αλλα.. Η αληθεια ειναι οτι ανω των τριαντα γυναικες που δεν εχουν βρει συντροφο και δεν εχουν κανει οικογενεια κρινονται και η ταμπελα του “δυσκολου ανθρωπου” πολλες φορες μπαινει αδικα. εγω με την σειρα μου να σου πω οτι εχω αλλαξει χωρα και πολη και κυκλο φιλων πολλες φορες στην ζωη μου και η μονη μου συμβουλη ειναι να εισαι ανοιχτη. Ακομα και αν δεν ειναι αυτος ο χαρακτηρας σου θα σου πω ενα μυστικο… δεν χρειαζεται να ειναι.. fake it till you make it και τουλαχιστον στην δικη μου περιπτωση αυτη η ατακα με εχει βοηθησει πολυ.… Διαβάστε περισσότερα »
Θα το προτείνω και γω, έχεις δίκιο. 😊
Η φράση κλειδί ειναι: τι νόημα έχει να πας ταξίδι αν δεν μπορείς να το μοιραστείς με κάποιον;
Οι άνθρωποι που δεν νιώθουν ολοκληρωμένοι μόνοι τους και χρειάζονται οπωσδήποτε κάποιον για να δίνει νόημα στη ζωή τους, δημιουργούν ασυναίσθητα ένα αίσθημα ευθύνης στους άλλους που τελικά γίνεται αφόρητο.
Αν εσύ δεν βρίσκεις ενδιαφέροντα τον εαυτό σου ώστε να περνάς καλά μαζί του, πως περιμένεις να σε βρουν οι άλλοι ενδιαφέρουσα;
Υ. Γ. τα μοναχικά ταξίδια είναι απίστευτα ωραία και ενδιαφέροντα. Άσε που γνωρίζεις πολύ κόσμο που δεν θα γνώριζες αν ήσουν με παρέα 🙂
Αχ εδώ θα πάρω το μέρος της γράφουσας. Εντάξει η αλήθεια είναι πως απέχω πολύ από την ολοκλήρωση αλλά μ’ αρέσει να είμαι με ανθρώπους γύρω μου. Έχω πάει σε οτι θες μόνη μου. Φαγητό, καφέ, ποτό, συναυλίες άπειρες, σινεμά, θέατρο, μπάνιο. Για το ταξίδι όμως θα ήθελα παρέα. Όχι γιατί ντρέπομαι. Μπαααα. Αλλά μ’αρέσει το τζέρτζελο. Η κουβέντα. Κι άμα δω κάτι που να μ’ενθουσιάσει να έχω κάπου να το πω. Αλλιώς θα σκάσω. Που και που λαχταρώ στη σκέψη μου καμιά βδομαδούλα στα κύθηρα μονάχη μου αλλά και πάλι νομίζω πως αν ήταν να πάω μόνη μου γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω κάνει κι εγώ δύο ταξίδια μόνη μου και ήταν πολύ ωραία! Το πρώτο ήταν Καμπότζη και Βιετνάμ, και επειδή δεν ήθελα να περιπλανιέμαι όλη μέρα μόνη μου, είχα κλείσει κάποια τουρς, διάρκειας μερικών ωρών, ώστε να έχω την ασφάλεια της ομάδας αλλά και την ευκαιρία να γνωρίσω κόσμο. Επίσης, δεν ξέρω αν υπάρχει στην Ελλάδα αλλά στο εξωτερικό υπάρχουν ταξιδιωτικά γραφεία, όπως η Intrepid, που οργανώνουν ταξίδια αποκλειστικά για γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες τους. Από την άλλη, ως γνωστόν τίποτα δεν είναι για όλους οπότε καταλαβαίνω αν κάποιος/-α δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα ενός μοναχικού ταξιδιού, ακόμα κι αν… Διαβάστε περισσότερα »
Mitsi έχω κάνει πολλά ταξίδια μόνη μου και με τη δουλειά και για διακοπές. Δεν έχει τύχει να μην γνωρίσω τουλάχιστον 2-3 άσχετους ανθρώπους. Με 4 από αυτούς που γνώρισα στο εξωτερικό κρατάω ακόμα επαφή και έχουμε αλληλοφιλοξενηθει.
Επίσης mitsi επεσημανες και κάτι άλλο σημαντικό. Γιατί περιμένουμε να μας πλησιάσει πάντα κάποιος άλλος; Εντοπίζεις ένα ενδιαφέρον πρόσωπο κάπου στο χορό, στον καφέ, στο νησί, στο δρόμο (όχι απαραίτητα του αντίθετου φύλου) γιατί δεν πλησιάζεις εσύ; Η ανασφάλεια μας, μην τυχόν και μας πουν απελπισμενους ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο, μας καταστρέφει τη διασκέδαση!
Έχω μία φίλη που μιλάει σε όλο τον κόσμο. Μέσα απ’αυτή είδα πως οι άνθρωποι γενικώς είναι θετικοί όταν τους μιλάνε οι άλλοι. Μιλάει σε μωρά παιδιά, παππούδες, γιαγιάδες, αγόρια, κορίτσια. Έχει τύχει πολλές φορές να πάμε κάπου και μετά από μισή ώρα να είμαστε ίδια παρέα μα τους διπλανούς. Απίστευτη! Εγώ πάλι είμαι κοινωνική και θα μιλήσω αλλά έχω κάτι που αυτή δεν έχει. Την μάνα μου στο αυτί μου να μου λέει πρόσεχε μη γίνεις βάρος στον άλλον. Οπότε αν δεν ήταν αυτή η φίλη μου δε θα πήγαινε να καθίσω σε άλλη παρέα γιατί θα φοβόμουν πως… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπητή Δάφνη, Καταλαβαίνω όσα γράφεις, γιατί been there, done that. Ήμουν ανέκαθεν κοινωνική, ωστόσο πολλές φίλες μου έφυγαν εξωτερικό ή επαρχία, οι περισσότερες παντρεύτηκαν και βρέθηκα στα 35 μου και ύστερα από τον χωρισμό μου με τον επί πολλά χρόνια φίλο μου σχεδόν εντελώς μόνη. Φυσικά και έχω άτομα να μιλήσω στο τηλέφωνο, αλλά αυτό δεν φτάνει. Είναι δύσκολο να βρεις έναν πραγματικό φίλο να μπορεί να έρθει μαζί σου για ένα ποτό ή ένα σινεμά και ακόμα πιο δύσκολο να σε ακολουθήσει σε ταξίδια. Οι φίλες με παιδιά απλά δεν μπορούν ποτέ και δεν μπορείς και να τις κατηγορήσεις,… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαστε πολλές τελικά!
Θέλω να δηλώσω ότι κι εγώ δεν έχω φίλες με τις οποίες μπορώ να βγω για ποτό. Εκτός του ότι είμαι μονόχνωτη και όχι κοινωνική στην πραγματική ζωή, ευθύνεται λιγάκι η ζωή που παράτησα και έφυγα στην Αγγλία όταν ήμουν 20 πιστεύοντας ότι θα είναι οριστικά, αλλά θα μου πεις πάνε 20 χρόνια. Μόνο που πλέον όλοι μου οι φίλοι, παλιοί και όχι τόσο παλιοί, έχουν οικογένειες και μικρά παιδιά ή τόσο διαφορετικούς τρόπους ζωής και νοοτροπίες, που δεν έχουμε πια κοινά. Και στη δουλειά είναι όλοι πολύ μικρότεροι ΚΑΙ σε σχέσεις. Αν δεν ήμουν σινγκλ, θα ανοίγονταν πολλές πόρτες… Διαβάστε περισσότερα »
Η διαφορά σου όμως είναι ότι έχεις επίγνωση του τι συμβαίνει και κυρίως γιατί. Δε θεωρείς ότι εσύ είσαι μια χαρά και οι άλλοι όχι. Επίσης βρίσκεις τρόπους να καλύψεις τις ανάγκες σου στο μεγαλύτερο δυνατό. Η κοπέλα θεωρεί ότι δεν υπάρχει διέξοδος, και είναι μόνο 30 και κάτι. Άρα κάτι δραστικό πρέπει να κάνει για τον εαυτό της και έπειτα να αξιολογήσει και τους γύρω της.
Από προσωπική εμπειρία έχω να να πω ότι μπορείς μια χαρά να βγεις έξω μόνη σου – δεν καταλαβαίνω γιατί νομίζεις ότι αυτομάτως γίνεσαι το μίασμα της κοινωνίας άπαξ και βγεις έξω μόνη. Σιγά το πράγμα! Και ταξίδι μπορείς να πας μόνη σου. Το έκανα πριν μερικά χρόνια και ήτανε ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου για μένα – το πιο όμορφο δώρο που θα μπορούσα να κάνω στον εαυτό μου. Κατά τα άλλα, συμφωνώ με όσα γράφει η Λένα στην απάντησή της.