Αγαπητή «Α, μπα»: Δεν αντέχω άλλο το εργασιακό μου περιβάλλον

Γεια σου Αμπα και λοιπή παρέα. Σου γράφω το πρόβλημά μου να μου πεις την γνώμη σου. Αν και πιστεύω είναι πολύ σύνθετο και δεν λύνεται άντε έτσι. Ξέρω ότι θέλει αγώνες και θυσίες από μεριάς μου. Εδώ και 6 χρόνια δουλεύω σε μια εταιρεία που ποτέ δεν ταίριαξα. Υποτίθεται είμαι γραμματεία αλλά μόνο αυτό δεν κάνω. Έχω περάσει βοηθητικά από όλα τα τμήματα και έχω κάνει κάθε λογής δουλειές, από μεταφορές μέχρι οικονομικά θέματα, με τα οποία δεν το έχω καθόλου. Εν ολίγης παιδί για τις δουλειές. Δεν με εξέφραζε ποτέ αυτή η δουλειά, ένιωθα πάντα να μου φέρονται άσχημα και υποτιμητικά λόγω θέσης κυρίως τα αφεντικά αλλά κάποιες φορές και συνάδελφοι, πάντα κεκαλλημένα οι δεύτεροι. Έχω δεχθεί από το αφεντικό προσβολές πολλές φορές για την εμφάνισή μου, σεξιστικά σχόλια καθημερινά, επικριτική συμπεριφορά σε σχέση με τη δουλειά μου, μέχρι και χρήματα από τον μισθό μου έχουν αφαιρέσει τουλάχιστον 2 φορές για λάθη που δεν ήταν αποκλειστικά δική μου ευθύνη, αλλά από κακή συνεννόηση και διαχείριση δική του. Πάντα ήθελα να φύγω και πάντα έψαχνα, όλα αυτά τα χρόνια για νέα δουλειά. Άλλες φορές δεν τα βρίσκαμε στα χρήματα γιατί οι εργοδότες θεωρούν πολλά τα χρήματα, γιατί οι περισσότεροι θεωρούν ότι πάνω από 700€ είναι πολλά γι’ αυτήν τη θέση, παρόλα αυτά από όποια εταιρεία έχω περάσει έως τώρα κάνεις ΤΑ ΠΑΝΤΑ, τις περισσότερες φορές όμως δεν τα βρίσκουμε στους χρόνους, καθότι πάντα ζητώ 1 μήνα για να προειδοποιήσω τον εργοδότη μου. Κάτι το ότι συνεχίζω τις σπουδές μου με στόχο να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό, κάτι που έχω βρει τον άνθρωπο που αγαπώ και θέλουμε παιδί και τα χρόνια περνάνε, αποφάσισα ότι μέχρι σήμερα ότι έβαλα στόχο το κατάφερα και ήρθε η ώρα να κάνω ένα διάλλειμα. Αποφασίσαμε από κοινού με τον σύντροφό μου να βάλουμε μπροστά για παιδάκι. Με κούρασε πάρα πολύ όλη αυτή η απόρριψη τόσα χρόνια για αναζήτηση θέσης που από την μια δεν με εκφράζει, από την άλλη την παίζω στα δάχτυλα καθότι αν μη τι άλλο δεν ανέχομαι να μου λένε ότι δεν είμαι καλή σε αυτό που κάνω. Κουράστηκα να πηγαίνω πίσω στα προσωπικά μου γιατί δεν έχω βρει ακόμη άλλη δουλειά, κι αν βρω θα πρέπει να περιμένω κάποια χρόνια, να αποδείξω την αξία μου και μετά να κάνω παιδί. Και αν κάτσει και δεν χρειαστεί να το ξαναπεράσω όλο από την αρχή. Αλλά δεν αντέχω και άλλο αυτό το περιβάλλον. Αν κάποιος μου έλεγε ότι αύριο ξεκινάω καινούρια δουλειά και ταυτόχρονα έχω το ελεύθερο να κάνω παιδί, θα ήμουν πανευτυχής. Κι ας πάρει ο σύντροφός μου τις άδειες ανατροφής και άδειες λοχείας και ότι θέλει. Φτάνει να φύγω από αυτό το τοξικό περιβάλλον το συντομότερο.

-DasedandComfused

Κάτι δεν καταλαβαίνω. Σε μια δουλειά που σε υποτιμάνε συστηματικά και δεν αντέχεις ούτε λεπτό, γιατί θέλεις να προειδοποιήσεις για έναν ολόκληρο μήνα; Δηλαδή, έχεις βρει παραπάνω από μια καλύτερη δουλειά, αλλά δεν πας για να είσαι απολύτως εντάξει στο αφεντικό που σου κράτησε λεφτά για δικό του λάθος; Δεν μπορείς να κάνεις έστω μια διαπραγμάτευση για δυο εβδομάδες;

Κατά τα άλλα, συμφωνώ απολύτως με το να μην αφήσεις την προσωπική σου ζωή να πάει πίσω, αν και δεν κατάλαβα τι εννοείς με το «ήρθε η ώρα να κάνω ένα διάλειμμα».

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News