Γεια σου Λένα, θέλω να σου μεταφέρω έναν προβληματισμό μου να μου πεις τη γνώμη σου. Η γυναίκα μου έχει βαλθεί να βρει άντρα σε μία φίλη της Χ., που είναι 38 και χωρίς σχέση αυτή τη στιγμή. Αν και η ίδια η φίλη της όντως έχει πει ότι νιώθει πολύ μόνη και ψάχνεται, τη δική μου της έχει πιάσει κακιά λύσσα, που λένε. Το έχει πάρει πατριωτικά. Αυτό σίγουρα κάτι υποδηλώνει για την ίδια, αλλά ας μην το αναλύσουμε. Τις προάλλες που είχαμε βρεθεί με φιλική παρέα, έπιασε (φυσικά) την κουβέντα για αυτό το θέμα, και μία από την παρέα της είπε ότι όντως ήξερε κάποιον που είναι σε αυτή την ηλικία, αδέσμευτος και “ψάχνει να κάνει οικογένεια” (Ντιν νταν). Όταν ρώτησε ποιος ήταν, της λέει “Α, είναι ο Ψ., τον ξέρει ο άντρας σου, τον είχε δει τότε.” Πράγματι εγώ θυμήθηκα ότι τον είχα δει μία φορά σε έναν κοινό καφέ, και είχε πετάξει μία τόσο χοντρή ρατσιστική ατάκα που φρόντισα και δεν τον ξαναείδα από τότε. Φεύγοντας από την παρέα, λέω στη γυναίκα μου “μην τυχόν και γνωρίσεις στην Χ. τον Ψ., είναι ρατσιστής”. Μου λέει “Εγώ θα της το πω κι ας αποφασίσει η ίδια”. Της λέω “Ναι, αλλά τότε θα αναπαραχθούν”. Ε, τι ήταν να το πω, μου έκανε επίθεση ότι είναι απαράδεκτο αυτό που λέω, και ότι δεν μπορώ να κρίνω εγώ ποιος θα κάνει παιδιά και ποιος όχι, κλπ κλπ. Το θέμα είναι, ότι ενώ το σκέφτομαι και συμφωνώ ότι όντως δεν είναι σωστό να κρίνω εγώ κάτι τέτοιο, αν όντως πέρναγε από το χέρι μου, θα το έκανα. Δεν θα τους σύστηνα. Και ερωτώ. Δείχνει αυτό ότι ενώ ξέρω ποιο είναι το σωστό, δεν το κάνω στην πράξη; Ή τελικά έχω δίκιο επειδή άλλο να κρίνεις ποιος θα κάνει παιδιά, και άλλο να τους βοηθάς και να τα κάνουν;
–ΧΨΩ
Αν το καλοσκεφτούμε, οτιδήποτε κάνουμε μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία ενός παιδιού – ή στην αποτροπή δημιουργίας του. Κατά κάποιο τρόπο, όλοι είμαστε μικροί Θεοί, απλώς εν αγνοία μας – δεν ξέρουμε τι επιπτώσεις έχει η φαινομενικά ασήμαντη απόφαση μας να αγοράσουμε τυρόπιτα από αυτόν τον φούρνο και όχι από τον άλλον στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Οπότε θα ήταν παρεμβατικό, αλλά δεν είσαι και ο Στάλιν. Δεν πειράζει αν δεν τους σύστηνες. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι δεν σου φαίνεται αρκετά κακή ιδέα να συστήσει η γυναίκα σου έναν ρατσιστή στην φίλη σου ώστε να την αποτρέψεις. Ο φόβος σου είναι ο πολλαπλασιασμός.
Σε ευχαριστούμε πολύ για την ερώτηση. Γέλασα πολύ (ειδική μνεία στο ‘ντιν-νταν’)
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Είναι ξεκάθαρο ότι τυρόπιτα πρέπει να αγοράζουμε από τον καλύτερο φούρνο για να αυξήσουμε τις πιθανότητες μακρόχρονης λειτουργίας του και της δικιάς μας μακρόχρονης ευχαρίστησης! Εκτός αν τίθεται θέμα οξείας λιγούρας οπότε εκεί “every man for himself!”
Εκτός κι αν ο φούρνος με την καλύτερη τυρόπιτα είναι ρατσιστής ή κακός εργοδότης ή βρομιάρης ή πανάκριβος.
Δηλαδή είσαι σίγουρος πως η φίλη θα συμπαθήσει τόσο πολύ το ρατσιστή φίλο που θα αποφασίσει και να αναπαραχθεί μαζί του; Δηλαδή απλά επειδή είναι 38 και μόνη έχει απολέσει και κάθε κριτική ικανότητα; Ή θα το πιάσει το παιδί πριν καν προλάβει να τον γνωρίσει;
Καλά τα λες no_roots, αλλά μην μας κάνει και εντύπωση, με τόσα που βλέπουμε και ακούμε δεν μου φαίνεται και παράλογος ο άνθρωπος. Εξάλλου όπως λέει και ο ίδιος η γυναίκα του έχει λυσσάξει με αυτό το θέμα και δεν τον απέρριψε για την φίλη της!
Αχ, πολύ θα ήθελα να μάθω τη συνέχεια αυτής της ιστορίας!
και να μην τους γνωριζες, σιγα τα ωα. Αν η φιλη θελει ρατσιστη, ρατσιστη θα βρει. Αν θελει νορμαλ ανθρωπο, νορμαλ θα βρει (με καποια τυχη βεβαια γιατι υπερισχυουν οι ρατσιστες δυστυχως). Και γενικως εσυ δε θα ειχες καποια ευθυνη ή εποπτεια επι του θεματος, περα απο το απλα τυχαιο γεγονος οτι τους γνωρισες. Η συνεχεια θα ηταν πανω τους, αν η φιλη ειναι νορμαλ και απεχθανεται τους ρατσιστες, θα τον καταλαβαινε απο την αρχη και ουτε να τον φτυσει. Παλι καλα να λες που συμμετεχουν και αλλοι ανθρωποι σε ενα προξενιο και οχι μονο οι προξενευτες.
Το πραγματικό ανησυχητικό στο ερώτημα είναι η εξίσωση “38άρα γυναίκα =απελπισμένη για τεκνοποίηση”.
Εχμ…δεν είναι αξίωμα.
Αξίωμα δεν είναι ευτυχώς, αλλά που να το πεις και ποιος να σε πιστέψει!
Σιγά σιγά, έτσι που ανοιγόμαστε γενικότερα μιλώντας με λιγότερη συστολή, κι ιδιαίτερα μιας και ο κόσμος αλλάζει καθημερινά, πιστεύω θα αλλάξει κι αυτή η αναχρονιστική θεώρηση. Το όριο πλέον με την πρόοδο της ιατρικής έχει φτάσει στα 50 για την τεκνοποίηση των γυναικών (έστω με μεγάλη δυσκολία απ’όσο μαθαίνω), επομένως έχει πλέον ψιλοεξισωθεί με των αντρών (που έχουν σε ολοένα μικρότερες ηλικίες στυτικά και σπερμοδυναμικά προβλήματα*) κι έτσι η αντίληψη αυτή θα καταπέσει στο κοντινό μέλλον. *όχι ότι με χαροποιεί φυσικά, αλλά είναι μια πραγματικότητα, πώς να το κάνουμε, δεν έχει το σπέρμα και το πέος του σύγχρονου αστικά διαμένοντα… Διαβάστε περισσότερα »
Να μια αισιόδοξη ματιά! Τι να πω μακάρι να έχεις δίκαιο Καραβαν!
Μια μικρή διόρθωση (χωρίς να θέλω να σας το χαλάσω 🙂 )
Τα 50 είναι το νομικό όριο για τεκνοποίηση των γυναικών με εξωσωματική. Και δυστυχώς γίνεται με χρήση δανεικών ωαρίων.
Αντίθετα, από τους άντρες μπορούν να πάρουν σπέρμα επεμβατικά από τους όρχεις, με μέθοδο παρόμοια της ωοληψίας, σε κάθε ηλικία (τρανό παράδειγμα ο Βουτσάς).
Οντως, αλλα νομιζω οτι εδω αναφερεται μονο στη συγκεκριμενη και στην αναγκη της να βρει συντροφο/κανει οικογενεια, ανεξαρτητως της ηλικιας της.
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να βρει μια άλλη γυναίκα,να κάνει οικογένεια και παιδιά.Δεν είναι στο χέρι σας να μείνει άτεκνος.Επίσης,αν θεωρούμε,ότι τα παιδιά γίνονται καρμπόν οι γονείς τους,μάλλον δεν έχουμε ανάγκη ούτε από σχολεία ούτε από πολιτική ούτε από διάλογο ούτε από τίποτα.Ούτε ελπίδα έχουμε.Και δε θέλω να σε φρικάρω,αλλά το να κρίνεις ένα παιδί,αγέννητο κιόλας ακόμα,με κριτήριο τους γονείς του κι αυτό προβληματικό είναι.Δε διαφέρει και πολύ από το να μιλούσε ο υποψήφιος γαμπρός-ρατσιστής για ένα τσιγγανάκι πχ με βάση την άποψη που έχει για τους γονείς του.Αν δε θεωρείτε τον συγκεκριμένο καλό άνθρωπο,μην τον γνωρίσετε στην κοπέλα.Το γεγονός… Διαβάστε περισσότερα »
Και να αναπαραχθούν, δεν σημαίνει ότι θα βγάλουν ρατσιστόπουλα. Από ρόδο βγαίνει αγκάθι κ.λπ. κ.λπ. έχει πει η λαϊκή σοφία.
Όπως στ@ς περισσότερ@ς, κι εμένα εντύπωση μου κάνει που δεν προβληματίζεσαι για το αν η γυναίκα σου έχει βαλθεί να γνωρίσει στην καλή της φίλη έναν, εν δυνάμει, παπαροκέφαλο (που, εντούτοις, εσείς δεν τον ξέρετε καθόλου, πέραν μισού καφέ), αλλά προβληματίζεσαι με το γεγονός ότι *σίγουρα* αυτοί οι άσχετοι μεταξύ τους άνθρωποι, οι τόσο “καημενούληδες και απελπισμένοι”, θα τα βρούνε και *σίγουρα* θα επιδοθούν σε ανελέητο breeding μικρών ρατσιστών.
Η αυτοπεποίθηση(;) και η παιδιάστικη μακαριότητα αυτών που προξενεύουν ό,τι στέκεται στα δύο πόδια με ενοχλεί, αλλά και εσύ δεν πας πίσω (ντινγκ ντονγκ).
Βλαχάκι κάτι έχει καταλάβει νομίζω, μην κοιτάς που είναι πιο εύκολο να μιλάμε για τις ζωές και τις επιλογές των άλλων. Λέει παντως: “Αυτό σίγουρα κάτι υποδηλώνει για την ίδια, αλλά ας μην το αναλύσουμε.”
Διόνη, πράγματι, το αντελήφθην. Αυτή η -σχεδόν- εξωφρενική του τοποθέτηση, που υπονοεί υποτίμηση και των δύο γυναικών, αλλά και γενικότερο wtf (άκους εκεί “θα αναπαραχθούν”), τι δηλώνει, όμως, για τον ίδιο;
Πάντως “απορώ” που ο τύπος δεν τα έχει τακιμιάσει με γυναίκα “ομοϊδεάτισσα”, αναφορικά και κάνω την υπόθεση ότι ίσως αυτός είναι ένας παράγων που τσούζει ολίγον τι.
(Άκους εκει θα αναπαραχθούν, λες και μιλάμε για ιούς και κολοβακτηρίδια).
Καλά αυτο το θα αναπαραχθούν μου χτυπησε και μένα (Ντιν νταν που λέει και ο ΧΨΩ). Να φανταστείς ότι μου πέρασε από το μυαλό ότι η ιστορία είναι πειραγμενη, ότι δηλ αυτός είναι ρατσιστής και ο υποψήφιος αναπαραγωγεας ανήκει σε καμία μειονότητα! Έτσι μου κολλαει περισσοτερο το θεμα της αναπαραγωγής, αλλά ας μην γίνομαι παρανοϊκή!
Διάβασε το “Hateship, Friendship, Courtship, Loveship, Marriage” της Alice munro για σχετικό προβληματισμό !
Φίλε, είσαι σωστός. Δε βοηθάμε ρατσιστή, να βρει ταίρι. Η φίλη της γυναίκας σου είναι απελπισμένη (απ ότι κατάλαβα), ως εκ τούτου, θα τα έφτιαχνε και με καντηλανάφτη (από το ξύλο βγήκε απ τον παράδεισο…), άρα βοήθησες και την κοινωνία και τη φίλη…. Διπλό μπράβο
Καταλαβαίνω το σκεπτικό σου και την αντίθεσή σου γύρω από το “θα αναπαραχθούν”. Δεκτό. Ωστόσο δεν παύουν να είναι δύο άνθρωποι που θέλουν να κάνουν οικογένεια και αν τα βρουν μεταξύ τους, αν ταιριάξουν και αν κρίνουν ότι μπορούν να στηρίξουν ο ένας τον άλλον σε μια ζωή κοινή και θέλουν να κάνουν μαζί με παιδιά, είναι κρίμα να το στερηθούν. Είναι όμορφο να δημιουργείς τη δική σου οικογένεια και είναι δύσκολο να βρεις τον άνθρωπό σου. Αν κρίνουν ότι ο ένας για τον άλλον είναι αυτό που θέλουν, ας κάνουν ό,τι θέλουν.