Αγαπητή Αμπα, Είμαι σε μια σχέση εδώ και 4 χρόνια. Ο σύντροφος μου είναι εσωστρεφής και πολύ ήπιων τόνων. Εγώ αντίθετα είμαι πολύ εξωστρεφής και πληθωρική στις αντιδράσεις μου. Μεταξύ άλλων όμως είμαι και κάτι που δε μου αρέσει… Για να σου δωσω να καταλάβεις, ο σύντροφος μου ειναι ένας άνθρωπος που δεν προτιμά να παίρνει πρωτοβουλίες, σε όλους τους τομείς. Όπως για παράδειγμα στο σεξ, όπου πάντα εγώ θα κάνω την πρώτη κινηση. Επιπλέον ειναι ένας άνθρωπος που δύσκολα συζητάει τα προβλήματά του, επιλέγοντας να κρατήσει μια στάση αμυντική, ή κακοδιαθετη, με μένα να προσπαθώ να μαντέψω αν έχω κανει κάτι, ή αν έχει συμβεί κάτι στη δουλειά του ή την οικογένεια. Τέλος εγώ έχω μια ιδιαίτερη σχέση με την οικογενεια του, πάντα τους σκέφτομαι και έμπρακτα ενώ εκείνος δεν έχει κάποια ιδιαίτερη διάθεση να κάνει το ίδιο. Μου έρχονται λοιπόν στο μυαλό άσχημες στιγμές, που εγώ ξεσπάω και σαν υστερικη τα αραδιάζω όλα αυτά. Ότι δε με θέλει και δεν τον ελκυω ερωτικα γι αυτό δεν παίρνει πρωτοβουλία στο σεξ. Ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πρέπει να μαντεύω κάθε φορά τι έχει οταν έχει μουτρα και κακή διάθεση. Οτι φταίει η οικογένεια του που δεν έχει μάθει να έχει ενσυναισθηση και να ερμηνεύει τα ίδια του τα αισθήματα. Ότι ειναι γάιδαρος που έρχεται στο σπίτι των δικων μου με άδεια χέρια, και που δεν επιδιώκει να έχει τη σχέση που έχω εγώ με τους δικούς του. Και νιώθω απαίσια μετά. Γιατί τα λέω όλα αυτά με άσχημο τρόπο, ξεσπάω και ισοπεδωνω τα πάντα. Γιατί αγγιζω όρια που δε θα έπρεπε, τα οποία αφορούν εκείνον και την οικογένειά του. Γιατί τον κάνω να αισθάνεται σαν έχει πρόβλημα. Σαν να μην υπάρχουν καλά εκείνη την ώρα, απλά σαν να είναι εκείνος ένα κινούμενο αμάρτημα. Και αυτό το είχα πάντα, το έκανα και με τους δικούς μου, μάζευα μάζευα, χωρίς να προσπαθώ να τα συζητήσω πιο πριν ήρεμα, και τελικά τα έλεγα, όλα μαζεμένα και με απόλυτη ισοπέδωση, χωρίς φραγμούς. Και βαρέθηκα να είμαι έτσι. Γιατί νιώθω ότι εκείνος φοβάται. Μερικές φορές σαν να νυχοπατα μην κανει κάτι στραβο. Ναι τώρα παίρνει πρωτοβουλία στο σεξ, και ναι πήρε και δώρο στους δικούς μου, και παραδεχτηκε ακόμα ότι μπορεί να φταίνε οι δικοί του που βγήκε τόσο κλειστός και λιγομίλητος (πόσο ντρέπομαι) . Δε θέλω να είμαι έτσι, δε με συμπαθώ. Δε θέλω να ειμαι αυτο που αποστρεφομαι, μια πιεστική, χειριστικη σύντροφος. Και το βλέπω, αλλά δεν ξέρω αν καταφέρω να το διορθώσω. Και νιώθω άσχημα, που ο σύντροφος μου συμβιβάζεται στη θέληση μου, από φόβο να μην αντιμετωπίσει αυτά τα ξεσπάσματα. Αλλάζουν οι άνθρωποι πιστεύεις; ακόμα και στα 30? Δεν ξέρω πως. Αλλά δε θέλω να είμαι αυτή που γίνομαι εκείνες της στιγμές.
Εδώ μόνο το μάντρα του ‘Α μπα’ μπορεί να μπει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα πω μόνο αυτό. Το γεγονός ότι σου βγάζει τον χειρότερο σου εαυτό πρέπει να το λαβεις πολύ σοβαρά υπόψιν σου.
Victim blaming, ή ιδέα μου είναι;
Νομίζω ιδέα σου άλλα θα ήθελα να μου το εξηγήσεις σε παρακαλώ.
Το αρχικό μου σχόλιο ήταν πιο πολύ “προειδοποίηση
και για τους δυο, ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά.
Προσωπικά όποτε ένιωθα σε μια σχέση ότι μου έβγαινε ο χειρότερος μου εαυτός ήταν επειδή δεν έπαιρνα αυτό που είχα ανάγκη και δεν γινόταν από αδιαφορία της συντρόφου μου άλλα επειδή δεν ταιριάζαμε τοσο.
Συγγνώμη αν κάνω λάθος, αλλά στο μυαλό μου αυτό το “σου βγάζει το χειρότερό σου εαυτό” ρίχνει ένα μερίδιο της ευθύνης στον απέναντι. Δεν ευθύνεται ο απέναντι για την κακή συμπεριφορά της γράφουσας, είναι εξ ολοκλήρου δική της, είναι ο δικός της τρόπος να αντιδρά σε αυτά που δεν της αρέσουν, δεν την ικανοποιούν, κλπ. Μην παρεξηγηθώ, είναι αναφαίρετο δικαίωμά της να μην της αρέσει το οτιδήποτε, ή να έχει την απαίτηση να αγαπηθεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Αλλά το θέμα μου δεν είναι αυτό, είναι η οριακά κακοποιητική συμπεριφορά της, για την οποία ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο η ίδια.… Διαβάστε περισσότερα »
Για να εξηγηθώ καλύτερα. ΑΠΟΨΑΡΑ ΜΟΥ ειναι, οτι στην συγκεκριμένη ιστορία η κοπέλα θέλει να αγαπηθεί με ενα συγκεκριμένο τρόπο(όπως όλοι μας, κάποιοι ειναι πιο ανοικτοί, πιο κλειστοί κτλ κτλ) . Αυτο δεν το παίρνει απο τον σύντροφο της που πιθανότερα δείχνει αλλιώς το πως την θέλει η αγαπάει. Αυτό της προκαλεί εκνευρισμό και γίνεται ο χειρότερος της εαυτός. Με λίγα λογία δεν ταιριάζετε. Αυτό καταλαβαίνω απο τα παραπάνω. Ειναι 4 χρονιά μαζί και καταλαβαινω ότι δεν τον εχει αποδεχτεί γι αυτό που πιθανότατα ειναι “Ο σύντροφος μου είναι εσωστρεφής και πολύ ήπιων τόνων. Εγώ αντίθετα είμαι πολύ εξωστρεφής και… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό θα μπορούσε να είναι μια εξήγηση Biskof, αλλά η γράφουσα λέει ότι έκανε το ίδιο και στην οικογένειά της. Δηλαδή αναπτύσσει έως και κακοποιητική συμπεριφορά προς τους πολύ κοντινούς της ανθρώπους και αυτό νομίζω χρήζει διερεύνησης.
Προσωπικά νομίζω είναι και τα δυο. Δυστυχώς ο τρόπος που μπορεί κάποιος να έχει επιλέξει για να αγαπηθεί να μην είναι και ο πιο υγιής για τον ίδιο και τους γύρω του.
Αυτός είναι ένας φοβισμένος άνθρωπος που δυσκολεύεται τρομερά να εκφράσει συναίσθημα, είτε με λόγια είτε με πράξεις. Είτε τον αποδέχεσαι και προσπαθείς με υπομονή και αγάπη να τον στηρίξεις (και ίσως τότε αλλάξει), είτε προχωράς. Δεν τον τρομοκρατείς ακόμα περισσότερο, δεν τον κάνεις σκουπίδι, δεν τον διαλύεις. Αυτή η συμπεριφορά είναι βία, πως να το κάνουμε; Η κοπέλα το ξέρει και γι’ αυτό αισθάνεται τύψεις που φέρεται έτσι – και όπως ομολογεί η ίδια, την ίδια συμπεριφορά είχε και από πάντα. Όπως είπε η Λένα, η απάντηση εδώ είναι ο ψυχολόγος.
Να αγιάσει το στόμα σου!
Ε γιατί δεν είναι μόνο fuck buddies, σύντροφοι είναι, οπότε η ανάγκη για σεξ δεν είναι μόνο βιολογική, αλλά και συναισθηματική. Το να μην είσαι σιγουρ@ ότι η απέναντι μεριά σε γουστάρει αρκετά ώστε να το επιδιώξει είναι τρομερά ψυχοφθόρο. Και, εν τέλει, ντεκαυλέ.
Συμφωνώ και επαυξάνω
Προφανώς και παραπονιέται.
Αν είχες μια πολύ καλή φίλη που κάθε φορά όταν πηγαίνατε για καφέ περνούσατε τέλεια και οι δύο, αλλά αποκλειστικά και μόνο εσύ την προσέγγιζες κάθε φορά για να βρεθείτε, πώς θα ένιωθες;
Δεν καταλαβαινω το ‘της βγαζει το χειροτερο εαυτο’. Δηλαδη εκεινη τον κρινει ολημερις στο μυαλο της και κατα διαστηματα του ξεσπαει εφ ολης της υλης? Και εκεινος πρεπει να νυχοπαταει για να μην δεχεται τετοια ξεσπασματα? Και αν και εκεινη αντιστοιχα του βγαζει το χειροτερο εαυτο? Ως παθουσα που υπηρξα με τετοιου ειδους σαρωτικα επικριτικο αντρα, και για καιρο ειχα χασει οποια δυναμικοτητα μεχρι που αρχισα την ψυχοθεραπεια, θα ηθελα να ρισκαρω την υποθεση, οτι μη βουληση εκ μερους του μπορει να κρυβει ενα τεραστιο βαθυ εσωτερικο αγχος, που μπορει να ειχε την προδιαθεση, και με αυτη την συμπεριφορα της… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα μου συνέβη το αντίθετο, ο ήπιων τόνων και άβουλος σύντροφος ήταν τελικά ο γνωστός χειριστικός παθητικοεπιθετικός τύπος ανθρώπου και το ξέσπασμά μου ήταν κραυγή για να ακουστώ (με ψυχοθεραπεία πορεύτηκα κι εγώ)
Πωπω, αυτο είναι πιο ύπουλο, ειδες ποσες μορφες μπορει να εχει η χειριστικότητα! Το καλο ειναι οτι αυτές οι εμπειρίες, σε όποια μερια της τραμπάλας κι αν σε βρουν, αν σε στείλουν στον ψυχολόγο, ειναι μια καλη ευκαιρια να καθαρισεις τα φιλτρα σου!
Μα mitsi αντιθετως γραφει: ‘Και αυτό το είχα πάντα, το έκανα και με τους δικούς μου, μάζευα μάζευα, χωρίς να προσπαθώ να τα συζητήσω πιο πριν ήρεμα, και τελικά τα έλεγα, όλα μαζεμένα και με απόλυτη ισοπέδωση, χωρίς φραγμούς.” Aλλα και μονο με εκεινον να της εβγαινε, μονο και μονο το οτι η ιδια παραδεχεται οτι “τη φοβαται” ειναι τεραστια καμπανα. Γι αυτο μου φαινεται τουλαχιστον ανεπαρκης η απαντηση “δεν ταιριαζετε και σου βγαζει το χειροτερο εαυτο, απλα φυγε” Κι εμενα ο πρωην, μου εβγαζε το χειροτερο εαυτο. ενα μονιμο αγχος να μη ξυπνησω το τερας της κριτικης και των… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως να ξέρεις, μπορεί να τα έκανες αυτά και στην οικογένειά σου, οπότε αυτό να αποτελεί χαρακτηριστικό σου, αλλά παίζει ρόλο και ο σύντροφος, αυτό σου βγάζει.Κάποιοι μας βγάζουν τον κακό μας εαυτό και κάποιοι άλλοι τον καλό. Έτσι ξέρουμε πότε έχουμε επιλέξει να είμαστε με τον σωστό ανθρωπο. Όταν μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα και μας βγάζει τον καλύτερο εαυτό μας.
Ακόμα και τώρα, όταν αναλογίζομαι ορισμένες αντιδράσεις μου στην προηγούμενη μου σχέση, αναρωτιέμαι “πώς γίνεται να το έκανα εγώ αυτό;” Πώς γίνεται να ήμουν εγώ αυτή που έκλαιγε και ούρλιαζε στα τηλέφωνα σε έξαλλη κατάσταση; Γιατί αισθανόμουν ότι πρέπει να εκφραστώ έτσι; Εάν έβλεπα κάποιον άλλο να αντιδρά έτσι, τι θα σκεφτόμουν; Σίγουρα ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με την πάρτη του. Και σίγουρα κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά με την πάρτη μου. Αυτό που με πείραζε ήταν τελικά ότι εκείνος δεν με άκουγε, δεν μου έδινε καμία μα καμία σημασία. Ακόμα χειρότερα, υποκρινόταν πως με άκουγε, κουνούσε συγκαταβατικά… Διαβάστε περισσότερα »
Μήπως επειδή η ανθρώπινη σεξουαλικοτητα δεν εξαντλείται στο βιολογικό; Λέω,μια ιδέα.
Ψυχολόγο όπως είπε κ η Λένα. Επίσης, εάν τα ξεσπάσματα σου αφορούσαν μόνο σε ότι έχει να κάνει με τη συμπεριφορά του προς εσένα και όχι στην συμπεριφορά του προς τους γονείς σας ή σε άλλους, θα έλεγα ότι σου βγάζει τον χειρότερο σου εαυτό αυτή η σχέση. Από την άλλη, δεν γίνεται να βγαίνεις εκτός εαυτού επειδή συμπεριφέρεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο απέναντι στην οικογένεια ΤΟΥ, δεν είναι λογικό να εξαπτεσαι τόσο πολύ γι’αυτο, έχει τη σχέση που έχει μαζί τους. Και κάτι ακόμη. Αυτά που λες πάνω στα νεύρα σου και τα μετανιώνεις αργότερα, είναι πράγματα τα οποία… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ muse, και το οτι το ξέρει, καθορίζει και τη δυναμική της σχέσης και της συμπεριφοράς του. Θελω μονο να προσθέσω οτι, ακόμα και αν αυτόν το “χειρότερο” εαυτο η φίλη τον βγάζει μόνο με το σύντροφο, είναι κάτι που χρήζει διερεύνησης. Οι συντροφικές σχέσεις εχουν τη μεγαλύτερη οικειότητα, και εκει μπορουμε να ανακαλυψουμε πολλα για εμας και το πώς συνδεόμαστε οταν τα πραγματα ερχονται πολυ κοντα. Δε λεω οτι δεν μπορει να εχει δυσλειτουργίες ο φιλος της ίσως και σοβαρες. Όμως “ισοπεδωτικη κριτικη” και “κινουμενο αμαρτημα”… ολη η αφήγηση ακουγεται παρεμβατική και σκληρη! Επισης αναφερει οτι ειναι έτσι γενικα… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ πολύ με αυτό το σχόλιο. Γι’αυτό δεν είμαι σίγουρη εάν είναι απλώς ότι αυτή η σχέση της βγάζει τον χειρότερο εαυτό της, ή αν αυτό επεκτείνεται και σε υπόλοιπες σχέσεις. Πάντως αυτές οι απαιτήσεις για συγκεκριμένη συμπεριφορα ως προς τις 2 οικογένειες, δεν μου φάνηκαν λογικές. Πάντως η κοπέλα είπε ότι θέλει να το αλλάξει αυτό και πιστεύω ότι θα το κάνει το βήμα.
Καταλαβαίνω τι λες και συμφωνώ με τη Λένα αλλά θέλω να θέσω μια άλλη πτυχή, βάσει των όσων λες: όταν πηγαίνει στους δικούς σου με άδεια χέρια εγώ το λέω γαιδουριά, όσο για το σεξ, μόνο εκείνος ξέρει γιατί δεν παίρνει πρωτοβουλία.
Δεν ξέρω αν είναι γαιδουριά, αναλόγως το είδος της σχέσης που υπάρχει. Πριν παντρευτώ πηγαιναμε σχεδόν καθημερινά από τους γονείς του συντρόφου μου και φυσικά δεν πηγαιναμε ΚΑΘΕ φορά κάποιο δώρο/κέρασμα. Αν ήταν πιο τυπικές και αραιές οι σχέσεις, ναι, συμφωνώ.
Μπράβο σου που καταλαβαίνεις τι κάνεις λάθος αλλά δεν θεωρείς πως από να τον μειώνεις και να ξεσπάς,καλύτερο είναι να τραβήξεις το δρόμο σου?Έτσι ήταν,έτσι τον γνώρισες.Δεν σου αρέσει?Φύγε! Βρες κάτι στα μέτρα σου.Εσύ μας περιγράφεις μια εντελώς μη λειτουργική σχέση 4 χρόνων και από τις 2 πλευρές.Στα 4 χρόνια το κατάλαβες?Το θέμα δεν είναι να τον μαλώνεις λες και είσαι η μαμά του ώστε να γίνεται αυτό που θέλεις.Ούτε όμως και να τα κρατάς.Όταν κάποιος σου βγάζει τον χειρότερό σου εαυτό και έχεις φτάσει να αηδιάζεις με εσένα την ίδια,κάτι σημαίνει και δεν είναι καλό. Όχι πως η συμπεριφορά… Διαβάστε περισσότερα »