Γιατι συνηθίζουμε να κολλάμε σε καταστάσεις που ξέρουμε πως δεν είναι υγιείς? Ήμουν σε σχεση μην φανταστείς για 3 μήνες.. μόλις προχτές χωρίσαμε για 3η φορα σε ένα μήνα.. Όλα ξεκίνησαν επείδη βρήκα επιτέλους πρακτική που τόσο πολύ καιρό έψαχνα πανω σε συγκεκριμένο κλαδο που με ενδιέφερε. Ο χρονος μου μειώθηκε κατά πολύ γιατί παίρνω ελάχιστα χρήματα στην πρακτική οπότε συνεχίζω να δουλεύω και στο μαγαζί που δούλευα πριν, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε 1-2 φορες την εβδομαδα κ αυτο για 5 ωρες τύπου 7:30-12-1 που μετά πέφτω νεκρη για ύπνο. Η τελευταία αφορμή για χωρισμό ηταν το ότι ήρθε μια πολυ καλή μου φίλη που είχα να δω 2 μήνες και θα έμενε μονο για μία μέρα, αυτή την μία που βρισκόμαστε και μ εκείνον. Με αποτέλεσμα να εξοργιστεί και να αρχίσει την κλασσική πιπίλα του περί προτεραιοτήτων κ βάζω άλλους πάνω απο αυτόν και οτι δεν τον νοιάζει που έρχεται και να το κανόνιζα άλλη μέρα κλπ κλπ Δέχομαι μια φοβερή επίθεση επειδή προσπαθώ για το μέλλον μου και δεν μπορώ να του παρέχω τον χρόνο και την προσοχή που απαιτεί. Δέχομαι πως δεν του φτάνει όλο αυτό και δεν είναι εύκολο να έχεις μία κοπέλα για 1-2 φορές την εβδομάδα όμως τον θέλω πολύ αλήθεια κ δεν έχω καμία αμφιβολία για το αν με θέλει και αυτός.. αλλά δεν μπορω να διαχειριστώ την νευρικότητα και την λεκτική επιθετικότητα του. Καταλλήγω κάθε φορά να γυρνάω πίσω, να ρίχνω τα μούτρα μου, να ανέχομαι προσβολές με αποτέλεσμα να μην βάζω κανένα όριο.. Άσε που νιώθω και τύψεις για την προσπάθεια μου. Να προσπάθησω άλλο? Υπάρχει ελπίδα? Φταίει όντως μόνο ο λίγος χρόνος που έχουμε ή είναι ο χαρακτήρας του τόσο τοξικός που του φταίω για όλα?
– απελπισμενη αλλα τον θελει
Κολλάμε σε καταστάσεις που δεν είναι υγιείς όταν δεν έχουμε μάθει να αγαπάμε τον εαυτό μας. Ελπίδα υπάρχει μόνο αν καταλάβεις ποια είσαι, αγαπήσεις αυτό που είσαι, και αρχίσεις να αποφεύγεις τις κακοτοπιές επειδή ξέρεις ότι δεν υπάρχει κανένας μα κανένας λόγος να ανέχεσαι κακομεταχείριση. Κανένας. Δεν υπάρχει δικαιολογία. Δεν υπάρχει «φταίω με έναν τρόπο που μου αξίζει να με προσβάλουν». Δεν υπάρχει αυτός ο τρόπος. Δεν υπάρχει τρόπος να φταις με τέτοιο τρόπο.
Δεν είναι τοξικός ο χαρακτήρας του, δεν σημαίνει κάτι αυτό, είναι εφεύρεση της εποχής αυτή η λέξη. Είναι επιθετικός και νευρικός και αυτό που ζεις λέγεται λεκτική κακοποίηση. Προσπαθεί να σε περιορίσει. Αν αγαπούσες τον εαυτό σου με τον τρόπο που θα έπρεπε, όχι μόνο δεν θα τον ήθελες για σχέση, αλλά ούτε για έναν καφέ το εξάμηνο κι αυτό μαζί με παρέα.