Αγαπητή Α,μπάνιο ήρθε η ώρα να ζητήσω κι εγώ τη γνώμη σου για ένα θέμα που πολύ με προβληματίζει. Είμαι 26 χρόνων και έπιασα φέτος δουλειά για πρώτη φορά στη ζωή μου. Είμαι γραμματέας σε ένα φροντιστήριο και παράλληλα κάνω μαθήματα σε κάποιες τάξεις (έχω πτυχίο φιλολόγου και έτσι μπορώ να τα κάνω όλα και να συμφέρω). Το πρόβλημα μου ότι η εξωτερική μου εμφάνιση επηρεάζει τον τρόπο που μου φέρονται οι γονείς – πελάτες του φροντιστηρίου. Η αλήθεια είναι ότι μικροδείχνω αρκετά και αυτό σε συνδυασμό με το ότι είμαι μινιατούρα (κοντούλα και λεπτούλα) κάνει αρκετούς να με υποτιμούν. Άλλοτε μου μιλάνε με υποκοριστικά, άλλοτε παίρνουν διδακτικό ύφος σαν να μιλάνε στο παιδί τους, άλλοτε με τρόπο αμφισβητούν την ικανότητα μου ως καθηγήτρια και άλλες πάλι φορές μου μιλάνε στον ενικό χωρίς καν να λένε το όνομα μου αλλά χρησιμοποιώντας χαρακτηρισμούς του στυλ “κοπελιά” κτλ. Αυτή η υποτίμηση έχει ως αποτέλεσμα πολλές φορές να μην θέλουν καν να μιλήσουν μαζί μου για ζητήματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων μου, αλλά να ζητάνε εμμονικα κάποιον “υπεύθυνο”. Απο την άλλη εγώ προσπαθώ να είμαι πάντοτε τυπική και σοβαρή και να θέτω τους κανόνες με τον τρόπο μου (χρησιμοποιώντας η ίδια πληθυντικό για παράδειγμα). Όμως δεν έχω την αντίστοιχη αντιμετώπιση και αυτό με εκνευρίζει και δυσκολεύει τη δουλειά μου αφού δεν μπορώ να βρίσω έναν πελάτη μιας επιχείρησης που δεν είναι δικιά μου. Πως πιστεύεις ότι πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς τέτοιες καταστάσεις; Σ’ ευχαριστούμε για τις υπέροχες συμβουλές σου!!
–Εκνευρισμένη φεμινίστρια
Δεν φταίει μόνο ότι είσαι μινιατούρα, είναι ότι είσαι 26 χρονών και είναι η πρώτη σου δουλειά.
Πρώτα, αναγνώρισε το γεγονός ότι είναι η πρώτη σου δουλειά και δεν είναι εντελώς παράλογο να μην έχεις ακόμα το ειδικό βάρος που χρειάζεται για να σε αντιμετωπίζουν με περισσότερο σεβασμό. Όταν γεράσεις και αποκτήσεις τον σεβασμό, θα έχεις χάσει άλλα πράγματα που έχεις τώρα, όπως τη νεότητα και τη χαρά της απειρίας. Σκέψου καλά πότε δικαιολογείται να ζητάνε κάποιον υπεύθυνο και πότε όχι, πριν εκνευριστείς. Φυσικά και δεν μπορείς να βρίσεις πελάτη επιχείρησης, ούτε αλλουνού, ούτε δικιάς σου. Μπορείς να απαντάς σύμφωνα με τις γνώσεις σου, και να μην αντιστέκεσαι αν θέλουν να μιλήσουν σε άλλον. Ας μιλήσουν σε άλλον. Αν τους πουν τα ίδια που είπες κι εσύ, θα το θυμούνται την επόμενη φορά.
Αν έχεις αυτά υπόψη σου, τότε θα αποδείξεις την αξία σου με τα χρόνια, κάνοντας καλή και συστηματική δουλειά, και με τον καιρό θα καταλάβεις και τι πρέπει να φοράς ώστε να δείχνεις επαγγελματίας μεν, αλλά σε αρμονία με την ηλικία σου δε. Μην αρχίσεις να ντύνεσαι σαν τη Μέρκελ, εννοώ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Επειδή το αντιμετώπιζα έντονα πιο παλιά και το αντιμετωπίζω ακόμα στη δουλειά μου επειδή μικροδείχνω πολύ (είμαι πολιτικός μηχανικός με δικό μου γραφείο που καλούμαι να αντιμετωπίσω συχνά υποθέσεις υψηλού οικονομικού βάρους, δηλαδή θέματα που άπτονται της περιουσίας του άλλου και πρέπει να εμπνέω εμπιστοσύνη και να δείχνω άμεσα την σοβαρότητά μου) , θα δώσω κατευθείαν συμβουλές: α) Γενικά να μην μιλάς γρήγορα β) Αν φοράς γυαλιά (να τα φοράς πιο συχνά), Βοηθούν πολύ! γ) Να μην έχεις ποτέ επιτηδευμένα ατημέλητο look (μεγάλο μου απωθημένο). Μπορείς όμως να έχεις ένα αξεσουάρ rebellion! δ) Ενα σακάκι/μπλέιζερ πάντα βοηθάει. Μπορεί να έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Θα τα ακολουθησω κατα γραμμα. Εδω μικροκαμωμενη σε μεγαλη εταιρια που εδω και πολλα χρονια με περνανε για φοιτητρια που κανει πρακτικη. Το τι υποτιμητικο βλεμμα μου εχουν ριξει δεν περιγραφεται με λογια.
To πάθαινα και εγω και ειδικα απο τους οικοδομους που μου ελεγαν οτι δεν ξερουμε τιποτα εμεις που βγαλαμε πανεπιστημια, αλλα αυτοι που δουλευουν απο τα 16 ξερουν καλυτερα και αλλα τετοια ωραια. μου εριξαν την ψυχολογια ,δεν ειχα πια ορεξη για το επαγγελμα και εκλεισα το γραφειο
Μήπως η συμπεριφορά τους έγκειται και στο γεγονός ότι σε βλέπουν να δουλεύεις και στη γραμματεία και νομίζουν ότι απλά βουλώνεις τρύπες του φροντιστηρίου χωρίς να είσαι κατ’ επάγγελμα εκπαιδευτικός; Καλό θα ήταν να μιλήσεις με το διευθυντή του φροντιστηρίου λέγοντάς του για την υποτιμητική αυτή συμπεριφορά και να τον ρωτήσεις τι μπορεί να γίνει. Επίσης, μήπως να σκεφτόσουν να ζητήσεις να είσαι μόνο καθηγήτρια;
Μου θύμισες τώρα την πρώτη φορά που δούλεψα ως υπάλληλος σε οδοντιατρείο (24 χρονών μόλις είχα πάρει πτυχίο οδοντιάτρου), οπότε έρχεται ασθενής για εξαγωγή, κάθεται και μόλις πάω να ξεκινήσω με κοιτάει με απορία και λέει : “Τι εσύ θα μου το βγάλεις;;”. Η αυθόρμητη απάντηση μου: “Βλέπετε κανέναν άλλον εδώ τριγύρω;;” 😂
Εμένα κάποιοι μου το λένε ακόμη.
Έχεις εσύ δύναμη να μου το βγάλεις?
αν δεν μπορω θα σου πω να βάλεις ενα χεράκι, να τους λες
Εγώ πάντως, θαύμασα μια ειδικευόμενη στο νοσοκομείο του Ρίου (Πάτρας όχι Βραζιλίας), που ήταν ακριβώς σαν εσένα και σε μέρα εφημερίας, που καταλαβαίνεις τι γινόταν….. είχε τέτοιο στυλ, που μέχρι και κάτι παππούδες από Μανωλάδα (όποιος ξέρει καταλαβαίνει), ήταν σούζοι….. Σε καταλαβαίνω, όσο δε φαντάζεσαι. Έχω κι εγώ προβληματάκι επιβολής, παρ όλο που είμαι ψηλή, έχω και μπάσα φωνή και δεν είμαι και μικρή. Νομίζω πως αυτό οφείλεται σε εσωτερική φοβία, ότι δεν είσαι αρκετά καλή ή ότι αν ασκήσεις το επάγγελμα σου με τον τρόπο , που πρέπει , θα σε πουν αντρογυναίκα, σκύλα, αγ…..τη, και πολλά άλλα. Αυτή… Διαβάστε περισσότερα »
Είχε κόκκινα μαλλιά η ειδικευομενη αυτή; αν είναι αυτή που ξέρω, είναι γνωστή μου, πολύ ήπιων τόνων άνθρωπος γενικά, στη δουλειά της όμως έχει τσαγανό που απορρέει από την τριβή της με το αντικείμενο. Αυτό είναι λοιπόν το μυστικό για να σε παίρνουν στα σοβαρά, η απειρία φαίνεται από μακριά.
Όχι ήταν καστανή με γυαλιά, στο παθολογικό
Βρε παιδιά τι της λέτε της κοπέλας. Σαν να κάνει κατι λάθος. Είναι κάφροι οι Έλληνες, τελεία. Δεν έχουν τακτ, μιλάνε όπως να’ναι και δεν δίνουν δεκάρα για το τι θα σκεφτεί ο άλλος. Τόσο πολύ είναι κλεισμένοι στο μικρόκοσμό τους. Μη με κράξετε, δε λέω για ΟΛΟΥΣ αλλά προφανώς είναι καμπόσοι, με βάση και μόνο αυτά που διαβάζουμε εδώ μέσα. Εσένα σε λένε αγενώς κοπελιά, τον άλλον τον λένε ” ο Αλβανός”, και δεν καταλαβαίνουν καν την αγένειά τους. Μάζεψέ τα και φύγε αν για σλενα οι τρόποι είναι σημαντικοί. Έξω δεν θα τολμούσε κανείς να σου μιλήσει έτσι,… Διαβάστε περισσότερα »
Κοίτα πόσο πολλές είμαστε εδώ! Κι εμένα αυτή ήταν η πρώτη μου δουλειά, στα 19 μου όμως και σε φροντιστήριο αγγλικών με απαράδεκτη διεύθυνση! Τότε όλα τα παιδιά ήταν μικρά και η διαφορά ήταν εμφανής, εν πάση περιπτώσει έφυγα από κει και άρχισα στην δική μου επιστήμη, σε τάξεις που μπορούσα να αναλάβω, τα ιδιαίτερα, είμαι μαθηματικός. Είμαι πάρα πολύ τυχερή γιατί είχα να κάνω με ανθρώπους που ήθελαν να με σεβαστούν, μια μαμά να φανταστείς μου μιλούσε στον πληθυντικό μέχρι που κάποια μου είπε, με συγχωρείς, αλλά μου φαίνεται λίγο περίεργο τόσο μικρή που είσαι να σου μιλάω στον… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως εμένα οι περισσότεροι γονείς και τα περισσότερα παιδιά, με δική μου παρότρυνση, μου μιλάνε στον ενικό και δεν είχα ποτέ τέτοια προβλήματα. Ίσα-ίσα. Υποθέτω εξαρτάται από το άτομο που ως επαγγελματίας έχεις κάθε φορά απέναντί σου.
Σαφώς. Για αυτό και στο συγκεκριμένο παράδειγμα είπα ότι φταίνε κι άλλα πράγματα που έγινα φιλαράκι
Νομίζω οτι δεν θα έιχες καλή εξέλιξη στο επιχειρείν αν έχεις σκεφτεί να βρίσεις πελάτη (δικό σου ή άλλου) .Μια απο τις αρμοδιότητες σου ειναι και να διαχειρίζεσαι τους πελάτες ,ισως θα πρέπει να τους αποδείξεις το κύρος σου. Σκέψου πως θα ηταν η συμπεριφορά σου αν ησουν αναπληρώτρια πχ και δεν ειχατε οικονομική σχεση.Τωρα παρε αυτό και βάλε 100 φορές περισσότερη υπομονή και συγκατάβαση.Το να σε αποκαλεί κάποιος κοπελιά δείχνει οτι δεν εκφράζεται με τυπικότητα αλλά δεν αξίζει βρίσιμο.Το να θέλει καποιος να μιλήσει με τον υπευθυνο ,πάλι δεν είναι κάτι αντάξιο βρισίματος.Προσπάθησε να βλέπεις τους ανθρώπους με μεγαλύτερη… Διαβάστε περισσότερα »
Διακρίνω μια υπεροψία ή μου φαίνεται; Πρώτον είσαι σε γραμματεία σε μέρος που ασχολούνται με παιδιά και μικροδείχνεις, σιγά μην σε προσφωνούνε και “Λαίδη Ράφινγκστοουν”. Δηλαδή αν ήσουν υπάλληλος 45+ σε δημόσια υπηρεσία και ερχόταν ένας άξεστος και σου μιλούσε στον ενικό ή δεν άρεσαν τα λεγόμενά σου και ήθελε να ακούσει ΤΟΝ προϊστάμενο (κεφαλαία λόγω γένους), τι θα έκανες, θα πατούσες τον συναγερμό να τον συλλάβουν για ανάρμοστη συμπεριφορά (άλλωστε δεν κινδυνεύεις να τον χάσεις από πελάτη). Είσαι ακόμα άβγαλτη, αλλιώς θα είχες καταλάβει προ πολλού ότι το μεγαλύτερο προσόν σε έναν υπάλληλο στον ιδιωτικό τομέα (και σημαντικό δέον… Διαβάστε περισσότερα »
Μιας που παίρνεις το θάρρος , να πεις πως είσαι… εγώ είμαι 1,73 , τώρα 65 κιλά και γυαλιά συνήθως. Φωνή μπάσα και 47 χρονών, καστανή πολύ ανοιχτό (άβαφο ακόμα)…. και ένας πέρυσι με είπε ασκουμένη…. καπνίζω δε, σαν αράπης…. (γιατί άραγε;)… Πολλοί , με φωνάζουν κοπελιά και άλλοι τόσοι όταν μιλήσω και πω μια απλή γνώμη, μου λένε άσε τα δικηγορίστικα ….για μόδα γνώμη ή για καλλυντικά…..Δηλαδή έλεος… να εύχεσαι να φαίνεσαι χάλια για να σε σεβαστουν ή να έχεις τελειώσει δημοτικό για να σε ακούσουν;
Το θυμάμαι και λίγο γελάω, λίγο φρίττω: πιάνω δουλειά σε καφέ στα 18, είναι εκεί θαμώνες γύρω στα 24, που εξελίχθηκαν σε φίλους μου στην πορεία, μαζί με μαλάκα τύπο ο οποίος τότε και για λίγο καιρό μετά εμφανιζόταν μαζί τους. Αυτουνού λοιπόν του φάνηκε πάρα πολύ διασκεδαστικό να με φωνάζει “ψιψινέλ”, προσωνύμιο που κόλλησε για λίγο καιρό και στον λιγότερο δουλεμένο αυτής της παρέας. Νομίζω ότι θυμάμαι τη φάτσα απορίας που είχα αναμεμειγμένη με έναν σχετικό εκνευρισμό που του έκοψε του μαλάκα αυτή τη χαρά να με αποκαλεί έτσι πολύ σύντομα. Αναλογιζόμενη τώρα την ιστορία, συνειδητοποιώ ότι δεν ήταν… Διαβάστε περισσότερα »