Α,μπα, Μολις διαβασα οτι δεν απαντας σε ατομα που πανε ήδη σε ψυχολόγο. Κ αν ομως αμφισβητεις κατα καιρους οσα συζητατε; Προσωπικά,με έχει βοηθήσει να καταλάβω αρκετά πράγματα για μένα με βασικό μοτίβο μια ανασφαλεια που με διακατέχει στις σχέσεις . Μετά από ενα δίμηνο γνωριμίας φαίνεται παράλογο να γίνει μια συζητηση για το τι θέλει ο αλλος; Ο ψυχολογος με συμβουλευει να μην ρωταω και οτι η αναζητηση σαφηνειας μπορει να φοβισει τον αλλο. Εγω δεν μπορω να το δεχτω αυτο, το αμφισβητώ και νιωθω μονιμως οτι με κατατρωει αυτο. Τι γνωμη εχεις; Ευχαριστω πολυ!
Αν αμφισβητείς αυτά που συζητάτε, το συζητάτε ακόμη περισσότερο, κι εσύ εκφράζεις αυτό που σε κατατρώει ξανά και ξανά, για όσο χρειαστεί. Γι’αυτό είναι εκεί. Δεν είναι φίλος σου για να φοβάσαι πώς θα το πάρει. Έχει τα εργαλεία να διαχειρίζεται την αμφισβήτηση ως ψυχολόγος, αλλιώς τι ψυχολόγος θα ήταν. Δεν είσαστε εκεί για να συμφωνείτε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η γνωστή ιστορία που περιμένεις τη σφραγίδα της σχέσης. Τα πάμε τα συμφωνήσαμε, τώρα όλα καλά. Και μετά αν ο άλλος αλλάξει γνώμη, ακολουθεί η απορία “μα καλά αφού μου χει πει… Γιατί το πε τότε αν δεν ένιωθε σίγουρος;” Ο φαύλος κυκλος. Φίλη μου αν ο άλλος θελει, και θέλει όπως εσυ, φαίνεται και δεν χρειάζεται να γίνει καμία ερώτηση και καμιά συζήτηση. Έρχεται φυσικά, μόνο του. Αυτές οι συζητήσεις συμβαίνουν πάντα όταν ο ένας δεν θέλει και τόσο.
Αυτό ακριβώς ήθελα να γράψω. Well said.
Αυτά που λες είναι μεν σωστά, αλλά όχι καθολικά. Έχω βρεθεί παραπάνω από μία φορά στην άβολη θέση να βγαίνω με ένα άτομο και η όλη μας αλληλεπίδραση με βάση τα δικά μου στάνταρ να έχει όλα τα χαρακτηριστικά της σχέσης και ο άλλος να μου λέει μετά από 2-3 μήνες ότι δεν έχουμε σχέση, απλά βγαίνουμε.
Elenalda, δεν έχεις άδικο, απλά υπάρχουν πιο διακριτικοί τρόποι να γίνει η συζήτηση απο την εντελώς ξενερωτική ευθεία ερώτηση. Λίγο ψιλοκουβέντα να πιάσεις σχετικά με σχέσεις και όνειρα και οτιδήποτε σχετικό με αυτά μπορείς να δεις τις αντιλήψεις του άλλου που κυμαίνονται και σε τί φάση βρίσκεται. Εκτός αν τις κρύβει επιμελώς ή δείχνει να δυσφορεί, οπότε ούτως ή άλλως δεν αξίζει να ασχοληθείς και πολύ, πόσο μάλλον να κάνεις και σχέση. Απο την άλλη πλευρά, 2-3 μήνες για πολλούς ανθρώπους είναι πάρα πολύ λίγο για να ξέρουν αν θέλουν κάτι παραπάνω με το συγκεκριμένο άτομο ή όχι, οπότε πάνε… Διαβάστε περισσότερα »
Καταλαβαίνω τι λες και δεν πάλι δεν διαφωνώ επί της ουσίας. Απλά αν εσύ καίγεσαι και σιγολιώνεις για τον άλλο και σε έχει βαρέσει ο έρωτας κατακούτελα δεν σου αρκούν τα υπονοούμενα ή υπάρχει ο κίνδυνος να τα ερμηνεύσεις τελείως λάθος.
Νομίζω πάντως πως ο ψυχολόγος δεν είναι συμβουλάτορας. Σου δίνει τα εργαλεία. Τις αποφάσεις και την ευθύνη του πώς θα φέρεσαι, πρέπει να τις πάρεις μόνη σου. Μου κάνει εντύπωση που σε συμβουλεύει συγκεκριμένες συμπεριφορές, όπως λες.
Έχω την αίσθηση ότι η έκφραση αμφισβήτησης εκ μέρους του θεραπευόμενου ειδικά απέναντι στον ψυχοθεραπευτή (ένα πρόσωπο που συμβολικά μπορεί να εκλαμβάνεται ως φορέας εξουσίας/αυθεντία) έχει μεγάλη θεραπευτική αξία. Το πώς είμαστε στη θεραπευτική σχέση ενδεχομένως αντανακλά τον τρόπο που σχετιζόμαστε εξωθεραπευτικά. Αλλά και η ίδια η σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου μπορεί να λειτουργήσει σαν μια “επανορθωτική” εμπειρία έναντι του μέχρι τότε τρόπου που είχαμε μάθει να σχετιζόμαστε με τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, η δυσκολία που μπορεί να έχω στο να εκφράσω τη διαφωνία/δυσαρέσκεια/αμφισβήτησή ίσως να αποτελεί και την πρόκληση/στόχο μου και ως εκ τούτου, θα πρέπει να είναι καλοδεχούμενη να τη… Διαβάστε περισσότερα »
“Μετά από ενα δίμηνο γνωριμίας φαίνεται παράλογο να γίνει μια συζητηση για το τι θέλει ο αλλος; Ο ψυχολογος με συμβουλευει να μην ρωταω και οτι η αναζητηση σαφηνειας μπορει να φοβισει τον αλλο.” αλλο το αν ειναι παραλογο, κι αλλο αν μπορει να φοβισει τον αλλον. ειναι διαφορετικα πραγματα. παραλογο δεν ειναι, αλλα μια χαρα μπορει να φοβισει τον αλλον, πολλω δε μαλλον, που εσυ εισαι ηδη ανασφαλης με τις σχεσεις, και την ανασφαλεια σου αυτη ειναι ΒΕΒΑΙΟ οτι την βγαζεις με χιλιους αλλους τροπους λεκτικους και εξωλεκτικους, πριν ακομα κανεις την ξεκαθαρη ερωτηση., επομενως, ο αλλος που ειναι… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν μου άρεσε ποτέ αυτή η ερώτηση. Όχι, για εμένα δύο μήνες δεν είναι αρκετοί για να ξέρεις τι είδους σχέσης θέλεις με τον άλλον. Στους δύο μήνες δεν ξέρεις πως πίνει ακόμα τον καφέ του, που λέει ο λόγος.
Παρόλα αυτά, η δουλειά του ψυχολόγου είναι να σε κάνει να καταλάβεις γιατί βιάζεσαι να επισφραγίσεις μια σχέση.
Και συμφωνώ με mitsi. Όταν τα πράγματα κυλάνε καλά και θέλετε κι οι δυο, δεν χρειάζεται να ρωτήσεις τίποτα.