Αγαπητή Λένα,
Σου στέλνω για ένα θέμα που προβληματίζει έναν πολύ καλό μου φίλο. Θα ήθελα την άποψή σου και ευπρόσδεκτη επίσης θα ήταν και η άποψη των σχολιαστών (αν κι εφόσον κρίνεις ότι είναι άξιο δημοσίευσης). Ο φίλος μου μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον «ιδιαίτερο». Και οι δύο γονείς του ήταν καλοκάγαθοι άνθρωποι (και λίγο ιδιόρρυθμοι επίσης) αλλά σε τέτοιο βαθμό που μπορούσαν άνετα να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης, όπως και συνέβη. Συγκεκριμένα, οικονομικής φύσεως. Μετά το θάνατό τους λοιπόν, άφησαν στα παιδιά τους ως κληρονομιά ναι μεν κάποια ακίνητη περιουσία, αλλά και πολλά χρέη δε, καθότι είχαν μπει εγγυητές σε κάποια δάνεια…». Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Το φιλαράκι μου λοιπόν προσπαθεί να αντεπεξέλθει δίνοντας ως και το τελευταίο του σεντ για να ξεχρεώσει (δικηγόρους, εφορία, τράπεζες). Και όλη την προσπάθεια την έχει επωμισθεί μόνος του καθότι ο αδερφός του (έστω Χ) είναι ανίκανος για το οτιδήποτε. Δεν ξέρω πώς να τον χαρακτηρίσω ακριβώς αλλά θεωρώ πως έχει κάποια μορφή νοητικής αναπηρίας. Ενώ πέρασε κανονικά από όλες τις βαθμίδες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (το πρόβλημα δεν ήταν τόσο εμφανές για να πάει ειδικό σχολείο) και σπούδασε και σε ένα ΙΕΚ, παρόλαυτά δε μπορεί να προσαρμοστεί κοινωνικά. Δεν μπορεί να κάνει έναν ολοκληρωμένο διάλογο με συνοχή, το βλέμμα είναι μονίμως στο κενό. Σε 2-3 δουλειές που τον είδα, προφανώς και τον κράτησαν για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Είναι από αυτά τα άτομα που τα βλέπεις στο δρόμο απλά να περπατούν και καταλαβαίνεις ότι έχουν πρόβλημα. Απλά, όσο οι γονείς ήταν εν ζωή προσπαθούσαν να το καλύψουν όσο γίνεται… Ίσως να μην παραδέχτηκαν ποτέ την αλήθεια, ίσως να το αντιλαμβάνονταν και να ήθελαν να το αποσιωπήσουν. Μη αναζητώντας βοήθεια από κάποιον ειδικό και καλύπτοντας οι ίδιοι όλα τα οικονομικά του έξοδα. Τα οποία παρεμπιπτόντως δεν ήταν και λίγα… Πάντα έβγαινε για τα ποτάκια του, και ανά διαστήματα είχε και κοπέλες (ολίγον περιθωριακές τύπισσες) κερνούσε, γενικά δεν κρατούσε το χρήμα. Αυτό το παιδί λοιπόν έμαθε πάντα να ζητάει χρήματα από κάπου.(κι εδώ που τα λέμε είναι ανίκανος να βγάλει τα δικά του).Τώρα που κανένας γονιός δεν ζει, πλέον ζητά από τον αδερφό του, ο οποίος δεν ξέρει τι να πρωτοκαλύψει. Το παιδί έχει το δικό του σπίτι (είναι παντρεμένος και λόγω εργασίας ζει σε άλλη πόλη) και ενώ δουλεύει και η γυναίκα του, ζορίζονται πολύ. Ο Χ που ζει μόνος πλέον αναγκαστικά, μονίμως έχει παράπονα ότι τα χρήματα δεν του είναι αρκετά, και βρίζει τον αδερφό του και τη γυναίκα του. Από τη μία δε μπορεί να πάρει τον Χ και τις βρισιές του στα σοβαρά από την άλλη δεν μπορεί να κοντρολάρει και τη ζωή του όταν γνωρίζει ότι έχουν πόσα κοινά κληρονομικά και πρέπει να πάρουν αποφάσεις από κοινού(?!!) και χρειάζονται 2 υπογραφές για σχεδόν οτιδήποτε…(ο Χ μπλόκαρε πώληση ακινήτου επειδή αρνούνταν απλά να υπογράψει) αλλά οικονομικά οι υποχρεώσεις για τα πάντα να είναι μόνο για έναν… Επίσης ο φίλος μου δοκίμασε να πάει τον Χ σε ψυχίατρο με κόλπο, αλλά ο Χ τρελάθηκε και σηκώθηκε κι έφυγε (του τύπου δεν είμαι εγώ τρελός κλπ). Η κατάσταση δυστυχώς μυρίζει «αμαρτίες γονέων» αλλά και τώρα που τα τέκνα παιδεύουσι δεν βλέπω φως.
Ο Χ ούτε να δουλέψει μπορεί αλλά ούτε και να διαχειριστεί τα χρήματα που του στέλνονται. Κοντεύουν να του κόψουν το ρεύμα και σε λίγο καιρό αν τα χρέη μαζευτούν η εφορία θα τους πάρει το σπίτι. Ρωτώ λοιπόν: Γνωρίζει κάποιος, αν μπορεί να παρέμβει κάποια αρχή λόγω του ότι το άτομο έχει πρόβλημα και να τον πάρουν, έστω και χωρίς τη θέλησή του, για εξέταση ή και νοσηλεία; Αν διαγνωστεί η περίπτωσή του ίσως να πάρει κάποια αναπηρικό επίδομα ή να έχει κάποια φορολογική ελάφρυνση… κάτι τέλοσπάντων. Αν η κατάσταση μείνει ως έχει, το ότι θα τους πάρουν το σπίτι μετά από χρόνια το θεωρώ δεδομένο και ο Χ απλά θα μείνει στο δρόμο. Είναι άδικο για όλους αυτό. Και για τον Χ (που είναι ανήμπορος να αντιληφθεί τον χαμό που έρχεται όταν του εξηγεί ο αδερφός του) και για τον φίλο μου που παλεύει μόνος κι έχει χάσει τον ύπνο του.
Χίλια συγνώμη για το… υπέρδιπλο σεντόνι… Ηθελα να εξηγήσω την κατάσταση όσο καλύτερα γίνεται!
– βοήθεια χριστιανοί-κοντεύω να φλιπάρω
Αυτό που λες λέγεται ακούσια νοσηλεία, διάβασε αυτό για να καταλάβεις ότι δεν είναι απλά πράγματα αυτά. Δεν θα το έχεις σκεφτεί, αλλά αυτός που μπορεί να ζητήσει βοήθεια και δεν το κάνει, είναι ο φίλος σου που παλεύει μόνος του και έχει χάσει τον ύπνο του. Τα κοινά νομικά θέματα είναι ένα πράγμα, αλλά το ότι έχει αντικαταστήσει και συνεχίζει τα λάθη των γονιών του χωρίς να έχει το περιθώριο να σκεφτεί τι ακριβώς του συμβαίνει και ποια είναι η ευθύνη του απέναντι στον αδερφό του, είναι ένα τελείως άλλο πράγμα που για να ξεδιαλύνει χρειάζεται βοήθεια ψυχολογική. Αν πήγαινε σε ψυχίατρο θα τον κατατόπιζε χίλιες φορές καλύτερα από το γκουγκλ. Πρότεινέ του το, και αν παρουσιάσει αντίσταση, θύμισέ του ότι και ο αδερφός του έτσι ένιωσε και δεν πήγε. Κάποια πράγματα είναι πιο μεγάλα από εμάς και χρειαζόμαστε βοήθεια για να τα λύσουμε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Διαγνώσεις δεν μπορούμε να κάνουμε.Ο φίλος σου όμως,που ξέρει τον αδελφό του,πρέπει να πάει μόνος του,να μιλήσει με έναν ψυχίατρο.Εκείνος θα τον καθοδηγήσει.Όταν υπάρχει ανάγκη,παρεμβαίνει η πολιτεία,όπως σου γράφει η Λένα.Δεν είναι εύκολη διαδικασία.Έχει τρέξιμο.Και θα ξεσκονίσουν και τον ίδιο για τα κίνητρα του.Δε μαζεύουν έτσι απλά κόσμο με μια αίτηση.Πρέπει να σιγουρευτούν,ότι είναι απαραίτητο κι ότι δεν υπάρχει δόλος από πίσω.Κι άλλη διαδικασία μετά,αν νοσηλευτεί και διαγνωστεί με κάποια πάθηση,γιατί δε γίνεται αυτόματα,ώστε να μπορέσει,να εξασφαλίσει στον αδερφό του κάποια σύνταξη ή επίδομα.Και επιπλέον ενέργειες,αν χρειαστεί,για να πάρει πάνω του την οικονομική διαχείριση.Όμως το βασικό είναι να αντιμετωπίσει ο… Διαβάστε περισσότερα »
Μου φαίνεται ότι συνεχίζει ίδιο και απαράλλαχτο το έργο των γονιών του. Ο καλός, ο συμπαραστάτης των αδυνάτων, ο γίνομαι χαλί να με πατήσεις.
Έχει μπει στον ίδιο ρόλο.
Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου,που θεωρεί την ψυχική νόσο ντροπή και τη θεραπεία της βασανιστήριο.Μόνο ένας κακός άνθρωπος,πιστεύουν,θα έβγαζε το συγγενή του τρελό και θα τον έκλεινε σε ψυχιατρείο.Που μπορεί βέβαια να μη φτάσει ποτέ εκεί μια κατάσταση,να χρειάζονται πολύ πιο εύκολες παρεμβάσεις,αλλά έτσι το βλέπουν.Βέβαια,είναι οι ίδιοι,που βγαίνουν στα κανάλια και λένε,ότι ο γείτονας είχε πρόβλημα και το ήξεραν όλοι,αλλά κανένας δεν έκανε κάτι για αυτό.Επειδή τα έχω ζήσει αυτά,πρέπει να κλείσεις τα αυτιά στους γύρω γύρω,να ακούς μόνο τους ανθρώπους,που μπορούν να έχουν γνώμη,τους ειδικούς δηλαδή,και να κάνεις την καρδιά σου πέτρα.Κανένας δε θέλει να περνάει ούτε… Διαβάστε περισσότερα »
Επίσης, θα πρέπει να αναζητήσει συμβουλή από δικηγόρο. Για τη διαχείριση των οικονομικών θεμάτων τουλάχιστον, μπορεί να κηρυχθεί έστω σε μερική δικαστική συμπαράσταση ο Χ (με τα δεδομένα που αναφέρονται) ώστε να αναλάβει ο φίλος σας πιο εύκολα αυτά τα ζητήματα, χωρίς να χρειάζεται να παρακαλά την υπογραφή του.
Ένα από τα πράγματα που χαίρομαι σε κείμενα που καίγονται να μας πείσουν ότι η πλευρά τους έχει δίκιο είναι ότι λίγο-πολύ δίνουν στοιχεία που μας κάνουν να αμφιβάλουμε, όπως ακριβώς και η ίδια η ζωή. Καταρχήν το να πάει τον άλλον ψυχίατρο με “κόλπο” είναι από μόνο του δικαιολογία του Χ να βρίζει τον αδερφό του μέρα-νύχτα. Και το ότι ένας άνθρωπος δεν τα πάει καλά με τα χρήματα δεν σημαίνει ότι θέλει ψυχίατρο ή ψυχολόγο. Και επίσης μπορώ να σου πω ότι η κατάστασή τους είναι πολύ πιο κοινή από όσο φαντάζεσαι. Οι γονείς πέθαναν αφήνοντας περιουσία και… Διαβάστε περισσότερα »
Αποποίηση κάνεις αυστηρά μέσα σε ένα 4μηνο από το θάνατο, εκτός και είσαι κάτοικος εξωτερικού, οπότε η προθεσμία είναι 1 έτος. Δεν αποποιήσαι μόνο τα χρέη αλλά και το ενεργητικό της περιουσίας. Κοινώς, οι γονείς από ότι λέει τους άφησαν “ναι μεν κάποια ακίνητη περιουσία………” άρα σπιτάκια…..Οπότε αυτά τα θέλουν όπως καταλαβαίνουμε. Μερική αποποίηση κληρονομιάς απαγορεύεται από το νόμο
Ακριβώς! Για αυτό και ανέφερα ο νόμος “είχε τη λύση”. Δεν ήμουν αρκετά σαφής και σας ευχαριστώ που το διασαφηνίσατε!
Για να λύσει τα ΠΡΑΚΤΙΚΑ θέματα με τον αδερφό του χρειάζεται να απευθυνθεί σε ΔΙΚΗΓΟΡΟ.
Για να βρει την εσωτερική ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ να κάνει όσα πρακτικά χρειάζονται πρέπει να απευθυνθεί σε ΨΥΧΟΛΟΓΟ.
Εσύ μπορείς μόνο όσο αντέχεις να είσαι δίπλα του και να τον στηρίζεις στις αποφάσεις που πρέπει να πάρει.
Όταν κάποιος πεθαίνει και υπάρχουν κληρονόμοι, υπάρχουν ποσοστά βάσει κληρονομικου δικαίου που αναλογούν στον εκάστοτε, είτε για την περιουσία είτε για χρέη. Οπότε, αν πληρώνει και για τον αδερφό του, είναι προσωπική του επιλογή, όχι υποχρέωσή του. Οπωσδήποτε να το δει με έναν δικηγόρο.
Δυστυχώς δεν είναι έτσι απλό το θέμα. Για να εφαρμοστεί ο ψυχιατρικός εγκλεισμός, μέσω εισαγγελέα, θα πρέπει να υπάρξει συμβάν. Δηλαδή το άτομο, που υποφέρει από τον αδελφό ή τη μάνα ή τον όποιον συγγενή, πρέπει να πάει στον εισαγγελέα, να εκθέσει την κατάσταση και ο εισαγγελέας, αν πεισθεί ότι η κατάσταση είναι σοβαρή, με παραγγελία, στέλνει περιπολικό κλπ Ο αδελφός του φίλου, δεν έχει διαπιστωμένη ψυχική διαταραχή ούτε πρόβλημα αντίληψης τέτοιο ώστε να μην μπορεί να διαχειριστεί τις υποθέσεις του. Αν είχε θα μπορούσε να γίνει δικαστήριο και να τεθεί σε δικαστική συμπαράσταση, δηλαδή ο φίλος, να αποφασίζει για… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν καταλαβαίνω που κολλάει το ότι ο αδελφός Χ έχει μία κακή συμπεριφορά ως προς τις ευθύνες, τα χρήματα, τις απαιτήσεις του από τους άλλους και τα κληρονομικά, με αναγκαστική νοσηλεία και εξέταση. Αυτά που κάνει και ζητάει θα μπορούσε να τα κάνει οποιοσδήποτε παράλογος, κακομαθημένος, ξεροκέφαλος άνθρωπος, ακόμα και έξυπνος να ήταν. Δεν είναι επικίνδυνος ως προς την υγεία του ή των άλλων, ενώ καταφέρνει να ζει ανεξάρτητα μόνος του, με κάποιον τρόπο. Θεωρώ άτοπο λοιπόν να συνδέουμε οποιαδήποτε παρέκκλιση (νοητική, ψυχολογική,κλπ) με αναγκαστική θεραπεία, γιατί τότε κάποια στιγμή θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε εκεί οι περισσότεροι. Είναι απλό το… Διαβάστε περισσότερα »
Να προσθέσω το εξής: από τα στοιχεία που δίνει η ερώτηση διαφαίνεται ότι ο αδελφός Χ μπορεί να έχει μία μορφή νοητικής υστέρησης (αν είχε άλλα συμπτώματα που να παρέπεμπαν αλλού, φαντάζομαι θα τα ανέφερε). Ανάλογα με το πόσο σοβαρή είναι θα μπορούσε να λάβει επίδομα αναπηρίας μέσω του ΚΕΠΑ, αλλά συνήθως αυτά τα κάνουν διάγνωση πριν τα 18. Δεν ξέρω τι γίνεται σε περίπτωση που κάποιος είναι άνω των 18 και δεν αποδέχεται ότι έχει πρόβλημα για να κάνει ο ίδιος αίτηση και να περάσει την διαδικασία. Θα μπορούσε ο σώφρων αδελφός να ρωτήσει το ΚΕΠΑ για να μάθει… Διαβάστε περισσότερα »
Για το ΚΕΠΑ μαζί με την αίτηση χρειάζεται Ιατρική Γνωμάτευση από Δημόσιο Νοσοκομείο, συνοδευόμενη από εξετάσεις και χορηγηθείσα φαρμακευτική αγωγή.
Για να πάρει κάποιος το επίδομα, πρέπει να διαγνωσθεί από επιτροπή με αναπηρία άνω του 67%΄, δηλαδή να είναι ανίκανος να εργαστεί και πρέπει να περνάει από επιτροπή τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο, κάθε φορά με καινούργια δικαιολογητικά, που σημαίνει ότι πρέπει να παρακολουθείται.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πάρει κάποιος το επίδομα και πολλές φορές κόβεται σε ανθρώπους που πραγματικά το χρειάζονται.
Ξέρω καρκινοπαθή που έχει υποβληθεί σε αυτόλογη μεταμόσχευση μυελού των οστών που του το έκοψαν.
Διαβάζω την ερώτηση και σκέφτομαι: “πρέπει να δει δικηγόρο”. Διαβάζω στα σχόλια ” πρέπει να δει δικηγόρο”. Του φίλου σου δεν του έχει περάσει ποτέ από το μυαλό;
Βρε παιδιά αναφέρθηκε όμως ότι ο άνθρωπος ξοδευεται για να καλύψει έξοδα δικηγόρων. Το θέμα είναι ότι σίγουρα χρησιμοποιηθηκε ο δικηγόρος αποκλειστικά και μόνο για την επίλυση καθαρά περιουσιακων θεμάτων σε ότι αφορά τα δάνεια και τις εγγυήσεις αλλά όχι στην προβληματική προσωπικότητα του αδερφού του και πως θα απαγκιστρωθει από αυτόν.
Πόσο μα πόσο θυμώνω με τέτοιους γονείς που αφήνουν τα κληρονομικά τους στον αέρα ειδικά σε περιπτώσεις που είναι εμφανές ότι τα αδέρφια είναι αδύνατο να συννενοηθούν μεταξύ τους!
Αχ βρε Φούστα…Νομίζω πως σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να μην ειναι η μοίρα σου σακατεμένη! Σκέψου τώρα…με 2 γονείς που έχουν κι αυτοί τα θεματάκια τους, τι σόι διευθέτηση θα κάνουν σε κληρονομικά θέματα. Συνήθως οι προνοητικοί άνθρωποι είναι οργανωτικοί, έχουν μια δομημένη σκέψη…Ποιος οργανωτικός και προνοητικός άνθρωπος θα είχε τέτοια οικονομική διαχείρηση που να κληροδοτήσει στα παιδιά του τόσα χρέη;; Ασε που (επειδή ξέρω μια πολύ πολύ παρόμοια περίπτωση)ακόμα κι όταν πηγαίνουν να κανονίσουν τα περιουσιακά, η ζυγαριά γέρνει υπέρ του “αδύναμου” και ο “ικανός” μένει με κληρονομιά την ικανότητά του και μόνον. Προφανώς και δεν γενικεύω, αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Άσε…πονεμένες περιπτώσεις αυτές που περιγράφεις!
Μην το πας όμως μακριά. Αναφέρομαι σε ανθρώπους λειτουργικούς και οργανωτικούς που όμως δεν τακτοποιούν τα περιουσιακά και κληρονομικά όσο είναι εν ζωή. Θεωρώ απαράδεκτο να μη κάτσουν να συμφωνησουν μαζί με τα παιδιά τους για τέτοια θέματα και να χωριστεί αν είναι απαραίτητο η περιουσία, αντί να μείνουν οι απόγονοι μετά να βγάζουν τα μάτια τους.
Αν τα κληρονομικά είναι εξ΄αδιαιρέτου, είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχωριστούν και οι υποχρεώσεις που προκύπτουν.Δεν διευκρινίζεται στην ιστορία, αλλά κάτι τέτοιο καταλαβαίνω. Ουσιαστικά ο ένας εξαρτάται από τον άλλον. Αν ο ένας από τους δυό δεν μπορεί ή δεν θέλει να πουλήσει, ειναι δύσκολα τα πράγματα και για τους δύο.
Ένας δικηγόρος όμως θα μπορούσε να βρει μια λύση.