Γειά χαρά σε όλες και σε όλους, διαβάζοντας χρόνια τώρα πια τη στήλη αυτή αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ αυτά που έζησα κι εγώ σχεδόν μια δεκαετία της ζωής μου. Η συμβολή της α,μπα και των σχολιαστών υπήρξε καθοριστική στο να ανοίξω τα μάτια μου και να βρω τη δύναμη να φύγω. Στα φοιτητικά χρόνια γνωρίζω έναν μ…(εννέα χρόνια μεγαλύτερος από εμένα) ο οποίος ήταν και η πρώτη σχέση μου… δεν ξέρω από που να ξεκινήσω αλλά όσα έγιναν ακόμα δεν μπορώ να τα ξεχάσω κι ας έχει περάσει ένας χρόνος. Ο άνθρωπος αυτός με χειριζόταν απόλυτα, με εκβίαζε συνεχώς οτι θα χωρίσουμε αν δεν κάνω το τάδε και το δείνα (και έτσι υπέκυπτα σε όλα γιατί δεν ήθελα να τον χάσω), ηταν σεξομανής, του άρεσαν τα bdsm ενώ εμένα όχι και αισθανόμουν συνεχώς φόβο, με πίεζε συνέχεια για τρίο και το χειρότερο ζητούσε από μένα να βρω την κοπέλα που θα συμμετείχε. Έλεγα συνεχώς ψέματα ότι δεν βρίσκω επειδή στην ιδέα και μόνο πάθαινα πανικό. Όλα αυτα τα κάλυπτε ταυτόχρονα με ένα πεπλό απίστευτης αγάπης και δοσίματος απέναντι μου. Εκ των υστέρων, θεωρώ οτι όσα συνέβησαν δεν ήταν με την συγκατάθεση μου και πιστεύω οτι δεν απέχουν καθόλου από όσα κάνει ένας βιαστής. Οταν αποφάσισα οτι δεν παέι άλλο και ο φόβος και η δυστυχία δεν κρύβονταν πια, τον χώρισα αλλά δεν με άφηνε και με ικέτευε να γυρίσω υποσχόμενος να μην με πιέζει να δίνω συνεχώς… όταν έπαψα να στέλνω μηνύματα και εξαφανίστηκα για να γλιτώσω, επειδή κατάφερνε με εξαιρετική μαεστρία να με κάνει να γυρίζω πίσω, θυμάμαι ακόμα να διaβάζω στο κινητό μου τη λέξη” ψόφα”. Η υποτίμηση και ο εξευτελισμος της προσωπικότητας μου ήταν καθημερινό φαινόμενο. Οι τσακωμοί ήταν συνεχείς μέχρι που άρχισε να με βρίζει με πιο προσφιλή έκφραση του τη λέξη “καργιολάκι”. Πόσο άρρωστος ήταν αυτός ο άνθρωπος?! Ακόμα αναρωτιέμαι πως μπορεί να υπάρχουν τόσο σκατόψυχοι άνθρωποι, λυπόμουν τόσο για μένα και πίστευα ότι δεν θα ξεφύγω ποτέ απ’ αυτόν, ώσπου διαβάζοντας και δουλεύοντας συνεχώς μέσα μου την ιδέα οτι πρέπει να εξαφανιστώ έκανα το μεγάλο βήμα, πάντα με φόβο ότι θα μου κάνει κακό και δεν θα με αφήσει ήσυχη. Η παρενόχληση συνεχιζόταν επί μήνες και πάντα φοβόμουν όταν βρισκόμουν έξω. Μετά απο όλα αυτά και άλλα άπειρα θλιβερά σκηνικά αισθάνομαι ανήμπορη να εμπιστευτώ να αγαπήσω και με πλημμυρίζει ένα αίσθημα μοναξιάς. Είμαι καλύτερα τώρα, έχω μοιραστεί με φίλους και οικογένεια όσα πέρασα αλλά πραγματικά θα είμαι ποτέ καλά, θα βρω ποτέ αυτόν που θα με σέβεται και αγαπά? Αυτό που τριγυρνάει στο μυαλό μου είναι γιατι έπρεπε να τα ζήσω όλα αυτά, γιατι τα επέτρεψα θυμώνω με τον εαυτό μου και ταυτόχρονα τον λυπάμαι! Φοβάμαι οτι δεν θα γνωρίσω ποτέ έναν κανονικό άνθρωπο τουλάχιστον τώρα πια ξέρω και δεν θα είμαι το θύμα κανενός! Κανένας συμβιβασμός, ευχαριστώ για τη βοήθεια γιατί τώρα πιστεύω σε εμένα και στις δυνάμεις μου! ΥΓ το άτομο δεν βρέθηκε ποτέ
Θα τον συναντήσεις σίγουρα αυτόν τον άνθρωπο, αλλά το θέμα είναι: θα τον αναγνωρίσεις;
Εκεί είναι η δουλειά και η προετοιμασία που μπορείς να κάνεις, και πιστεύω ότι μετά από αυτό που έζησες, είναι απαραίτητο να καταλάβεις γιατί έπρεπε να τα ζήσεις όλα αυτά, γιατί τα επέτρεψες, ώστε να πάψεις να θυμώνεις και να λυπάσαι τον εαυτό σου, και να τον συγχωρήσεις. Οι λόγοι που σε έκαναν να τα επιτρέψεις δεν έχουν να κάνουν τόσο με σένα όσο με την κοινωνία που σε περιβάλλει και τα μηνύματα που έχεις λάβει ως τώρα για το τι σημαίνει αγάπη κα με τι πρέπει να είσαι ευχαριστημένη. Καλύτερα να κάνεις την θεραπεία και να δεις όλα αυτά, παρά να ελπίζεις να σε σώσει κάποιος άλλος, όπως μοιάζει να κάνεις τώρα. Η αναζήτηση συντρόφου είναι κάτι πολύ ενεργητικό, και χρειάζεται και σχέδιο, και εσωτερική επεξεργασία και προετοιμασία, ώστε να καταλαβαίνεις γρήγορα ποιος άνθρωπος είναι για σένα, χωρίς να χάνεις χρόνο. Θέλει αυτό που λέμε «καθαρό μυαλό». Και τώρα μόνο αυτό δεν έχεις.
Αφού κατάφερες και βρήκες τη δύναμη να φύγεις, είσαι πολύ πιο δυνατή απ’ όσο καταλαβαίνεις τώρα, και δεν το λέω για να χρυσώσω κάποιο χάπι, το εννοώ 100%. Δεν κρίνεσαι από αυτά που σου συμβαίνουν – που μπορούν να συμβούν σε οποιαδήποτε, η κακοποίηση γυναικών μέσα σε σχέσεις είναι η νόρμα, όχι η εξαίρεση – αλλά από τα μαθήματα που παίρνεις, από τον τρόπο που τα επεξεργάζεσαι. Αντί να αυτομαστιγώνεσαι θα έπρεπε να δίνεις συγχαρητήρια στον εαυτό σου που ξέφυγες. Αν είσαι πολύ μακριά από αυτό το στάδιο, πήγαινε σε έναν ψυχολόγο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έφτιαξα προφίλ για να απαντήσω στο συγκεκριμένο θέμα. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Λένα και στις σχολιάστριες διότι αυτή η σελίδα ήταν αυτό που με βοήθησε να δω ότι δεν έφταιγα για όλα όσα πέρασα σε μια σχέση ίδια με της γράφουσας. Έχω διώξει κάθε ενοχή που ένιωθα και πλεον αισθάνομαι περήφανη που κατάφερα να ξεφύγω από αυτόν τον άνθρωπο. Στη κοπέλα θα πω ότι θα εκπλαγεί αν δει πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των γυναικών που έχουμε βρεθεί σε κακοποιητικες σχέσεις, είμαστε όντως τα θύματα και χρειάζεται μεγάλη δύναμη για να φύγεις. Όντως το καλύτερο είναι να… Διαβάστε περισσότερα »
Αρχικά συμφωνώ με τη Λένα, είσαι πολύ δυνατή που κατάφερες να ξεφύγεις και θα το συνειδητοποιήσεις αυτό στην πορεία. Έχεις δύσκολο δρόμο μπροστά σου, αλλά θα γίνεται όλο και πιο εύκολο όσο περνάει ο καιρός. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να έχεις ξεπεράσει το τραύμα. Θα είσαι καλά όταν θα μπορείς να κοιτάς ότι έγινε ψυχρά και αντικειμενικά και όταν θα συγχωρήσεις τον εαυτό σου και θα νιώσεις οτι έχεις τον έλεγχο της ζωής σου. Ξέρω οτι δύσκολα θα το πιστέψεις αυτήν τη στιγμή, αλλά δεν είναι δίκαιο για εσένα να αυτομαστιγώνεσαι. Σε χειρίστηκε. Πάτησε σε όλα τα χαρακτηριστικά που… Διαβάστε περισσότερα »
“…αλλά πώς να αναγνωρίσουμε τις καμπάνες αν δεν τις έχουμε ξανακούσει ποτέ πριν; Δεν φταις εσύ που αυτός είναι τέρας”
Πόσο συμφωνώ μαζί σου! Διάβασα λέξη προς λέξη την απάντησή σου, νιώθω ακριβώς τα ίδια για όσα πέρασα.
Αυτό που με πλήγωνε όταν μιλούσα με φίλη μετά από χρόνια και χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες ήταν η απάντησή της ότι έμενα μαζί του γιατί μου κάλυπτε κάποια ανάγκη και αν ήταν τόσο άσχημα γιατί έμενα? Πάντα ήμουν “ελεύθερη” να φύγω.
Εμένα πάλι με ενοχλούσε και ενοχλεί όταν αφού τους έχω πει ότι ήταν χειριστικος και λεκτικά κακοποιητικος, μου λένε πόσο πολύ τον συμπαθούν και τι καλό παιδί είναι. Δηλαδή, τι ηλίθια ανάγκη τους βγαίνει να τον υπερασπιστουν, δεν θα το καταλάβω ποτέ.
Μπράβο σου! Χαίρομαι πολύ να διαβάζω για κοπέλες που βοηθήθηκαν από την α,μπα. Και πάλι μπράβο σου. Κι αν το θεωρείς μικρό αυτό που έκανες έλα να σε γνωρίσω στην αδερφή μου που είναι 35 χρόνια με το τέρας κι ακόμα ελπίζει. Μπράβο και καλή συνέχεια. Μην περιμένεις τον πρίγκιπα. Εσύ σώθηκες μόνη σου από το δράκο
Ακολουθεί πέρσοναλ στόρι, γιατί με άγγιξε πολύ η επιστολή. Που λες φίλη, την πρώτη μου σχέση δεν την ολοκλήρωσα. Δε μου έβγαζε εμπιστοσύνη αυτός ο άνθρωπος, άνεση, ηρεμία, ήμουν κι από φουλ χριστιανόπουλα-βαράτε οικογένεια, ήθελε δουλειά και υπομονή (που δεν την είχε). Κάποια στιγμή χωρίζω γιατί κάποιος άλλος, από την παρέα του, ναι, εγκλημάτισα, αλλά τι να γίνει, μου ενέπνευσε εμπιστοσύνη και τρυφερότητα (χωρίς να έχει γίνει τίποτα μεταξύ μας και χωρίς να ξέρω ο Άλλος πώς θα το χειριζόταν, δεν ανέφερα ποιος ήταν, ήταν δικό του θέμα αν θα το μοιραζόταν ή όχι, γιατί ήταν αμοιβαίο – επέλεξε κι… Διαβάστε περισσότερα »
*δύο χρόνια.
Υπνερωτομαχία η ιστορία σου μοιάζει πάρα πολύ με το πώς τελείωσε και η δική μου πρώτη σχέση. (Κατά την οποία by the way ποτέ μα ποτέ δεν ευχαριστήθηκα το σεξ – είχε μόνο πόνο και δυσφορια σωματική και ψυχική.) Παρόμοιες καταστάσεις. Μετά το χωρισμό με παρακολουθούσε, πάρκαρε επιδεικτικά το αυτοκίνητό του κάτω από το σπίτι, έπαιρνε τη μητέρα μου τηλέφωνο να της πει εμμέσως πλην σαφως ότι είμαι μια πορνη, κι άλλα πολλά που μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν απωθήθηκαν από τη μνήμη μου ή κάποια δουλευτηκαν και ερμηνευτηκαν, ευτυχώς. Αποκορύφωμα ήταν εκείνο το τηλεφώνημα στο οποίο έκανα το λάθος… Διαβάστε περισσότερα »
Από τη μία λυπάμαι να ‘χω τέτοιες κοινές ιστορίες, απ’την άλλη με κάνει να νιώθω ακόμα πιο κοντά στην Αμποφαμίλια. Σ’ευχαριστώ που το μοιράστηκες, Scotland, μεγάλη αγκαλιά και πατ πατ και σ’εσένα <3
Πολύ μεγάλη αγκαλιά. 😊
Για να κάνουμε την αρχή θα αρχίσουμε να σου λέμε εμείς πόσο δυνατή είσαι που τα κατάφερες και μεθόδευσες και τη φυγή σου με ασφάλεια!!!!!!!!! Είσαι πολύ γενναία και αξίζει στον εαυτό σου να του το αναγνωρίσεις!!!!
Εναν ανθρωπο που θα σε σέβεται και αγαπά χρειαζεται να βρεις, τον εαυτο σου. Για οποιονδηποτε αλλον δεν υπαρχουν εγγυησεις.
Έχοντας περάσει παρόμοια κατάσταση όσον αφορά και την περίοδο της σχέσης αλλά και τον χωρισμό θέλω να σου πω πως σε συναισθανομαι..έκανα πολλά χρόνια να καταλάβω γιατί ανέχτηκα τόσα κι ακόμη ίσως δεν έχω συγχωρήσει τον εαυτό μου απόλυτα..σε αυτό με.βοηθαει η ψυχοθεραπεία. Το σίγουρο είναι πως δεν φταις εσύ, υπάρχει οπωσδήποτε κάποιος λόγος μου ανέχτηκες ότι ανέχτηκες. Δεν εισαι μόνη, δεν είσαι κατώτερη από άλλους ανθρώπων εξ αιτίας όσων πέρασες. Σημασία έχει που βρήκες τη δύναμη και έφυγες. Χτίσε τώρα έναν άνθρωπο που θα αγαπάς και θα σέβεσαι πρώτα ΕΣΥ! Κι ύστερα αν έρθει μια σχέση καλώς να έρθει.… Διαβάστε περισσότερα »
Κάθε φορά που διαβάζω ή ακούω για μια τέτοια ιστορία σκέφτομαι πόσο δυνατές και γενναίες γυναίκες υπάρχουν εκεί έξω. Επίσης σκέφτομαι τι άνθρωποι κυκλοφορούν, και πως απο καθαρή τύχη έχουμε γλιτώσει οι υπόλοιπες…
Φίλη μου, μετά από τέτοια εμπειρία έχεις βγεί σίγουρα πιο δυνατή, μην ρωτάς “γιατί σε μένα” είναι τελείως μάταιο, χρησιμοποίησε αυτή την δύναμη σου για τις μελλοντικές αποφάσεις και επιλογές. Σου εύχομαι ό, τι καλύτερο.
Μπράβο σου που τα κατάφερες να αναγνωρίσεις την κατάσταση σε τέτοια ηλικία, και να βρεις και το κουράγιο να φύγεις. Είμαι σίγουρη ότι η ιστορία σου περιλαμβάνει μέσα πολύ πόνο, φόβο, απόγνωση, θλίψη, μοναξιά και σίγουρα ενοχές. Όμως, τελικα σκέψου οτι κατάφερες να βοηθησεις τον εαυτό σου. Βοήθησε τον λίγο ακόμα και πάνε σε ψυχολόγο. Χρειάζεσαι μια μικρή εξωτερική βοήθεια για να εμπιστευτείς πάλι τον εαυτό σου και να νιώσεις χαρούμενη. Από εμενα, μια μεγάλη αγκαλιά για καλή νέα αρχή.