Αγαπητή «Α, μπα»: Αισθάνθηκα ο πιο μόνος και πιο ανάξιος αγάπης άνθρωπος στον κόσμο

Γύρισα στο σπίτι μόλις μετά από μια μάζωξη με αφορμή τα γενέθλια ενός φίλου. Μαζεύτηκαν πολλοί φίλοι, από διάφορα μέρη και ήταν μια πολύ ωραία φάση με χορό και τραγούδι και ωραίες συζητήσεις. Ωστόσο ήμουν ίσως η μόνη στα 20 περίπου άτομα που ήμουν ελεύθερη. Πάνε περίπου έξι μήνες από τότε που με άφησε ο άντρας που ως τώρα ρίσκαρα περισσότερο και αγάπησα περισσότερο (είμαι 25). Μεταξύ της παρέας ήταν και πολλά ζευγάρια. Όλοι ήταν αγκαλιά με τη σχέση τους ή μιλούσαν για/με τη σχέση τους.Το θέμα είναι ότι γύρισα και κλαίω. Αισθάνθηκα ο πιο μόνος και πιο ανάξιος αγαπης ανθρωπος στον κόσμο… Λίγο τα καψουροτραγουδα, λίγο ότι έμμεσα αναφέρθηκε ο πρώην (ήταν κάποιοι φίλοι του εκεί ) και νιώθω χάλια . Πάνε 6 μήνες που δεν τον έχω δει από τη μέρα που με χώρισε , πάνε 3 μηνες που δεν του έχω μιλήσει, έχω προσπαθήσει να βγω, να πιω, να ψωνισω, να φλερταρω, να ταξιδέψω, να δουλέψω. Όμως ακόμα αυτός είναι εκεί. Έχω κάποιο πρόβλημα που πρέπει να λύσω; Δεν πιστεύω ότι είναι τόσο αγιάτρευτη η αγάπη ειδικά όταν με τον άλλον δεν έχεις επαφή. Αλλά μου τελείωσαν οι προσπάθειες. Δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω . Πώς μπορεί να βγει από το μυαλό μου αυτός που αγάπησα τόσο ; Δεδομένου ότι ήδη μεσολάβησε ένα εξάμηνο απουσίας του και ακόμα είναι εκεί.. θεωρώ πως θα βοηθούσε μια νέα καλή γνωριμία αλλά δεν έχει προκύψει ούτε μπορώ να εξαρτωμαι από αυτό . Θέλω επιτέλους να μη με τσακίζει κάθε στίχος από καψουροτραγουδο

-Έρικα

Νομίζω ότι το έγραψες σε δύσκολη στιγμή και είμαι σχεδόν σίγουρη ότι τώρα νιώθεις ήδη καλύτερα. Ήταν λίγο στραπάτσο αυτή η βραδιά, πώς να το κάνουμε.

Δεν πειράζει που στενοχωριέσαι με τα καψουροτράγουδα έξι μήνες μετά. Κάνεις βήματα προς τα μπροστά, είναι βέβαιο. Αλλά δεν είναι γραμμική η διαδικασία. Κάνεις κάποια μπροστά, μετά κάποια πίσω (όπως αυτό, τη μέρα που έγραψες αυτό το μήνυμα) αλλά συνολικά, προχωράς, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνεις. Θα έρθει μια μέρα που θα συνειδητοποιήσεις με έκπληξη ότι έχεις να τον σκεφτείς μια εβδομάδα. Σχεδόν θα θρηνήσεις αυτή την απώλεια.

Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος δεν είναι να βγαίνεις, να κάνεις ταξίδια ή να βρίσκεις άλλους, αλλά να το σκέφτεσαι όπως σου έρχεται, ξανά και ξανά και ξανά. Μην προσπαθείς να τον βγάλεις από το μυαλό σου. Σκέψου. Σκέψου τι πήγε στραβά. Δεν θα γίνει από την αρχή. Ειδικά αν το καταπιέζεις, θα σκέφτεσαι μόνο τα καλά. Αν συνεχίσεις να σκέφτεσαι, σιγά σιγά θα βγουν στην επιφάνεια και τα προβληματάκια. Όταν γίνει αυτό, πριν το καταλάβεις καλά καλά, υπάρχει περίπτωση να πεις «καλά τι έκανα εγώ με αυτόν».

Δεν σου αρέσει τώρα να το ακούς, αλλά υπάρχει πολύ καλός λόγος που χωρίσατε. Απλώς ακόμα δεν ξέρεις ποιος είναι.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News