Γεια σου Αμπα! Λοιπόν, είμαι 35 και πριν λίγο καιρό επισκέφτηκα (μαζί με τους γονείς μου) τη θεία μου. Είχε γύρω στα δέκα χρόνια να με δει και η πρώτη της κουβέντα ήταν ‘ααα Ελενάκι μου, πώς μεγάλωσες έτσι καλέ, έκανες ρυτίδες’. Απάντησα μόνο ‘ω τί ευγενικό σχόλιο’ και κέρδισα μια λοξή ματιά από τους γονείς μου, που μάλλον θεώρησαν ότι έπρεπε να το έχω βουλώσει. Εκείνη αντέδρασε με ένα ύφος wtf, σαν να μην κατάλαβε. Ίσως και να μην έπιασε την ειρωνία, γιατί δεν είναι κανένα τσακάλι και μίλησα σε κανονικό τόνο, όχι ειρωνικό. Η επίσκεψη κράτησε γύρω στις 3 ώρες, όπου τίποτα χονδροειδές δεν ειπώθηκε, παρά μόνο ήταν ανελέητα βαρετά. Όταν φύγαμε, εγώ αποφάσισα ότι δε θέλω να ξαναδώ αυτή τη θεία μου ποτέ ξανά. Νιώθω όμως πολύ μπιτσάρα που μόνο μία ατάκα, σχετικά ανώδυνη, με έκανε να απορρίψω δια παντός ένα συγγενή μεγάλης ηλικίας και με προβλήματα υγείας. Είμαι τόσο υπερβολική? Η συγκεκριμένη θεία χρειάζεται παρέα και συμπαράσταση και εγώ ξενέρωσα με μια ατάκα αγένειας χωρίς να μετρούν μεσα μου τα αντεπιχειρήματα της χαμηλής μόρφωσης και της μεγάλης ηλικίας. Είμαι μήπως εντελώς στον κόσμο μου;…
–Ελενάκι, το ρυτιδιασμένο
Μπορείς να συμπαρασταθείς και με άλλους τρόπους αν χρειαστείς, η παρέα δεν γίνεται με το ζόρι.
Η χαμηλή μόρφωση και η μεγάλη ηλικία είναι ένας παράγοντας, αλλά ο βασικός παράγοντας είναι ο χαρακτήρας.
Η χαμηλή μόρφωση δεν λέει πολλά, στις μεγάλες ηλικίες λίγοι είναι μορφωμένοι, έτσι ήταν τότε τα πράγματα, αλλά δεν λένε όλοι οι μεγάλοι χοντράδες. Φυσικά και κατάλαβε τι είπε. Αυτό που την εξέπληξε είναι ότι δεν το βούλωσες, όπως έχει συνηθίσει τους γύρω της να κάνουν όταν λέει χοντράδες.
Δεν είμαι από αυτούς που δικαιολογούν την αγένεια στις μεγάλες ηλικίες. Ούτε στις μικρές, αλλά αναφέρομαι στις μεγάλες γιατί υπάρχει μια ανεκτικότητα που δεν καταλαβαίνω, κι έτσι ρίχνουμε τους ηλικιωμένους που και ευγενικοί είναι, και το καλό παράδειγμα στις νεότερες γενιές δίνουν, αλλά δεν επιβραβεύονται.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Λες ότι είχε να σε δει κοντά στα 10 χρόνια, οπότε τι εννοείς όταν λες ότι τη διέγραψες δια παντός; Είχες σκοπό να αρχίσεις να πηγαίνεις τακτικά για να της κρατάς συντροφιά, ή εννοείς ότι δε θα πας στις επόμενες επισκέψεις το 2030 και το 2040; Αυτά τα γράφω γιατί λες ότι χρειάζεται παρέα και συμπαράσταση, αλλά υποθέτω πως χρειαζόταν και παρέα και συμπαράσταση και πιο πριν. Δε θα αλλάξει κάτι τρομερό αν τη διαγράψεις εσύ. Ως προς το ίδιο το σχόλιο, εγώ προσωπικά δίνω ελαφρυντικά στη μεγάλη ηλικία. Δεν τους δικαιολογώ απόλυτα, αλλά δε δίνω την ίδια βαρύτητα στο… Διαβάστε περισσότερα »
Γέλασα πολύ,γιατί είναι τόσο αλήθεια.Άλλο κακό να μην τις βρει.Και την κοπέλα,που της είπε μια θείτσα,ότι μεγάλωσε,και τη θεία,που δε θα ξαναδεί μια ανιψιά,που δεν έβλεπε ποτέ.Με τους μεγάλους κι εγώ είμαι περισσότερο ελαστική.Μετά τα 70-75+ τι να παρεξηγήσεις;Τους έχουν εγκαταλείψει τα κουράγια τους,φίλοι-συγγενείς (πολλοί με τον φυσικό,αναμενόμενο τρόπο),συχνά τους εγκαταλείπουν κοινωνικές δεξιότητες λόγω απομόνωσης,η εποχή τους,οι αναστολές τους,τα μυαλά τους…Μπορεί να τους νοιάζομαι κι ένα κλικ παραπάνω τους γεροπαράξενους,γιατί θέλει προσπάθεια,να είσαι κοντά τους.Σαφώς όμως κανένας δεν είναι υποχρεωμένος,να παραβλέπει και να ανέχεται συμπεριφορές,που τον ενοχλούν.
Συμφωνώ κι εγώ για το νοιάξιμο για τους γεροπαράξενους, μιλάμε για άνθρωπο άλλης εποχής και άλλης μόρφωσης. Φυσικά δικαίωμα της να μην ξαναπάει, αλλά μιλάμε για μακρινή και μάλλον ξεχασμένη θεία όπου είχε να πάει δέκα χρόνια, *έκανε κακά* η φοράδα στ’ αλώνι αν δεν ξαναπάει για άλλα δέκα.
Ελάτε βρε παιδια πώς κάνετε έτσι… Υπαρξιακο είναι το θέμα αν το καλό σκεφτουμε (πρωι πρωί).Οι γεροι όταν συναντάνε παλιους φίλους το πρωτο πραγμα που λένε είναι πώς γερασες έτσι ρε Μήτσο;! Το έχω ακουσει άπειρες φορές. Ο χρόνος που περνάει είναι αμείλικτος και αυτό το γνωρίζουν οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Εμείς θιγομαστε κατά βάθος γιατί δεν έχουμε αποδεχτεί ακόμα το πεπερασμένο της υπαρξης και άρα το αναπόφευκτο της φθοράς άρα και την αποδοχή της ρυτιδας. Οχι;!
οπως ειπες : οταν συναντανε παλιους φιλους. Δηλ συνομηλικους.
Υπαρξιακο ισως και εδω ειναι το θεμα, με μια δοση χαιρεκακιας, για μια πολυ νεωτερη της γυναικα
Όχι. Γιατί δεν έχει καθόλου να κάνει με τα υπαρξιακά μας, αλλά ξεκάθαρα με την πατριαρχια, την κοινή παραδοχή ότι η γυναίκα γερνάει και πάει γι’αποσυρση και πέταμα. Εσύ έβαλες Μήτσο στο παράδειγμα σου για να δείξεις ότι τα ακούνε και οι άντρες αυτά, αλλά ξεχνάς ότι στους άντρες οι ρυτίδες και το γήρας είναι συνυφασμένα με τη γοητεία ενώ στις γυναίκες με τη μη πηδηξιμοτητα. Οπότε, είναι ιδιαίτερα αγενές και αποσκοπεί στο να υπενθυμίζουμε στις γυναίκες την (κατώτερη) θέση τους.
Η θεία ήταν γυναίκα. Λες να τα είπε αυτά στην κοπέλα ως μη πηδηξιμη η ίδια;!
Δεν έχει να κάνει αυτό που λες Mirka, αυτα που της είπε προέρχονται από εσωτερικευμενο μισογυνισμο και δυστυχώς η πλειοψηφία των ηλικιωμένων γυναικών υποφέρουν από αυτόν.
ΠΟΤΕ δεν τον κατάλαβα τον a priori σεβασμό στους “μεγαλύτερους”. Στο 99% των περιπτώσεων είναι απλά ελευθέρας για να λέει ο άλλος ό,τι καφρίλα του κατέβει κι εσύ να οφείλεις να το βουλώσεις γιατί “ηλικία”.
Εν προκειμένου τη θεία σου τη λυπάμαι, φαντάσου πώς νιώθει με τον εαυτό της, πόσο την έχει καθορίσει το ότι όταν η γυναίκα μεγαλώνει, “χαλάει”, λες κι είναι φρούτο στον πάγκο του μανάβη. Αλλά συμφωνώ απόλυτα στο να μην την ξαναδείς. Τι έχει να σου προσφέρει στο κάτω κάτω;
Α θα σας μιλήσω για την κυρία μαρίτσα. Η κυρία μαρίτσα είναι μία 78χρονη φίλη της μητέρας μου που έχει χίλιες παραξενιές αλλά εγώ την νοιάζομαι πολύ. Πονεμένη ιστορία η κυρία μαρίτσα. Ένα πράγμα για το οποίο καμαρώνεται είναι πως της αρέσει να λέει την αλήθεια. Lucky μου πάχυνες, lucky αυτό σου πάει, αυτό σε κάνει κωλάρα. Μία φορά της είπε κάποια φίλη στο δρόμο με άσχημο τρόπο πως ρυτίδιασε και της κακοφάνηκε. Και της λέω είδες πόσο δεν είναι ωραίο να λέμε την αλήθεια; γιατί λέω είναι τόσο σημαντική η ανάγκη σου να λες την αλήθεια κι όχι να… Διαβάστε περισσότερα »
Το ο, τι είναι μεγάλης ηλικίας δε λέει κάτι. Στα νιάτα της τα ίδια θα έλεγε και στα γεράματα της τα ίδια λέει. Δεν αγιαζουν οι άνθρωποι όταν γερνάνε απλά θεωρούν δεδομένο πως θα σεβαστείς (δλδ πιο πολύ πως θα ντραπεις) την ηλικια τους κ θα το δεχτείς με χαμογελο. Κι εγώ στην ίδια ηλικία με εσένα έχω. Μια κοπέλα δέκα χρόνια μικρότερη μου καθα φορά που με έβλεπε μέσα στο χαμόγελα μου πέταγε πόσο κουρασμένη, κομμένη δείχνω μέχρι που μου πέταξε και για ρυτίδες. Αυτή η κοπέλα λοιπόν που κοπανάει τέτοια στα 25 της όταν φτάσει στα 85 με… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι, μη σκέφτεσαι καθόλου έτσι. Πολλοί είναι ηλικιωμένοι και πάρα πολλοί από εκείνες τις γενιές δεν είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση αλλά δεν είναι όλοι αγενέστατοι και αδιάκριτοι.
Αυτό ακριβώς. Δεν είναι η μόρφωση που έχει να κάνει με τους τρόπους, αλλά η καλλιέργεια.
Πάντα μου χτυπούσε άσχημα η κατηγοριοποίηση των ανθρώπων σε μορφωμένους και μη, για να αποδοθούν διάφορες κακές συμπεριφορές στους αμόρφωτους . Οι “αμόρφωτες” γιαγιάδες είναι, πολλές φορές, πολύ πιο ευγενικές από “μορφωμένες” φίλες και γνωστές.
Η γιαγιά μου ήταν αγράμματη γυναίκα του χωριού αλλά ήταν άγγελος ευγένειας. Δεν δικαιολογείται τέτοια ατάκα, μόνο εξηγείται. Αυτό που σου είπε δεν λέγεται. Δεν λέγεται από κανέναν. Εκτός και ζει στη ζούγκλα μόνος του ή γεννήθηκε από ναυαγούς που στην πορεία πέθανα και έμεινε μόνος του. Απάντησες πολύ ωραία . Το σημαντικό είναι ότι απάντησες. Αν ήσουν άντρας θα της έλεγες “άσε μας ρε θειά” και όλοι θα γελούσαν κι από πάνω. Εγώ που κοντεύω τα 50 , είμαι δικηγόρος, έχω ζήσει και ζήσει ακόμη παλεύω με τις ενοχές της ΄απάντησης όταν με προσβάλουν ή όταν με θίγουν. Προχθές… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ λέω πως όποιος θέλει παρέα και συμπαράσταση θα πρέπει πρώτα εκείνος να φροντίσει να την έχει και αυτό σίγουρα δεν θα συμβεί προσβάλλοντας αυτούς οι οποίοι θα μπορούσαν να του την προσφέρουν. Οι άνθρωποι που θεωρούν πως οι υπόλοιποι τους χρωστάνε γιατί έτσι και μάλιστα είναι υποχρεωμένοι να τους συναναστρέφονται no matter what είναι εντελώς αποθητικοί, πράγμα που καμία σχέση δεν έχει με τη μόρφωση ή την ηλικία τους.
Μπράβο σου που απάντησες! Κ εγώ είχα μια θεία στο χωριό, κάθε φορά που με έβλεπε σχολίαζε τα κιλά μου. Καλέ πώς πάχυνες έτσι; Ή καλά έκανες που αδυνάτισες γιατί είχες παραπαχύνει. Μου ανέβαινε συνέχεια το αίμα στο κεφάλι, δεν απάντησα ποτέ (κακώς, πολύ κακώς), παρολ’αυτά έτρωγα πάντα τις νουαζέτες που με τράταρε με τον καφέ!
Εγώ σε βρήκα ηρωίδα που πέρασες 3 ώρες με τους γονείς σου και την ηλικιωμένη θεία μαζί, η δική μου ψυχική υγεία αντεχει 45-60′ τον καθένα μόνο του, όχι όλους μαζί παρέα.