Αγαπητή «Α, μπα»: Χωρίσαμε αλλά μου λείπει η παρουσία του

Αγαπητη Λενα , μπαινω απευθειας στο θέμα , εχει κανα τρίμηνο που έχω χωρίσει απο την πρωτη μου σχεση (2 χρονια ) . Η απόφαση ηταν συνειδητή και δικια μου γιατι καταλαβα οτι του γκρινιαζα συνέχεια για πράγματα που δεν μπορούσε να αλλάξει, ήταν στο χαρακτήρα του (όπως οτι ηταν καπως αδρανής κ δεν ήθελε να κανουμε πολλα πράγματα εκτος σπιτιου ) , αλλα και εγω δεν ηθελα αλλο μα συμβιβαζομαι .Επίσης είχε ψυχικά προβλήματα (αγχος με κατάθλιψη νομιζω δεν μου ειχε πει ποτέ ακριβως ) και εκανε θεραπεία, εχοντας δει αρκετη βελτιωση , ωστοσο εγω ενιωθα οτι ηθελα κατι διαφορετικο . Γενικα ειχαμε καλη επικοινωνια και τον ενιωθα σαν κολλητο μου , μπορουσα να του πω τα παντα . Αυτη τη στιγμη νιωθω ανακουφισμενη που χωρισαμε και δεν χρειαζεται να ανεχομαι πλέον καποιες καταστάσεις ή να καταπιεζω τα θελω μου . Εντούτοις μου λείπει σαν άτομο, η παρέα μας , το οτι ειχα καποιον δικο μου που μπορούσα να νιώσω πραγματικα ανετα . Θα θελα να κάναμε παρέα ή έστω να πίναμε κανενα καφε και του το ειχα πει , αλλα ταυτόχρονα δε θέλω να βγούμε και να “ξανακυλησω” και να τα ξαναβρουμε . Δε το θελω καθολου . Αλλά μου λείπει η παρουσία του σαν άτομο στη ζωή μου . Τι προτείνεις να κάνω; Να βγω για καφέ;(εχουμε κ κοινή παρεα που την εχουμε κοψει απο τότε που χωρισαμε ) τα φιλιά μου ** σκεφτομαι το ενδεχόμενο οτι μου λείπει η σχέση απλώς , αλλα δεν θέλω να βιαστώ να βρω κάποιον απλα για να μην είμαι μόνη, αλλα αυτη τη στιγμη νιωθω λιγο χαομενη, σαν να έχασα το αποκούμπι μου

– 22

 

Δεν είναι σα να έχασες το αποκούμπι σου, έχασες το αποκούμπι σου. Είναι μεγάλο πράγμα το αποκούμπι. Μερικοί μένουν δεκαετίες σε ανθυγιεινές σχέσεις, όχι απλώς για το αποκούμπι, αλλά για την ιδέα του, χωρίς να το έχουν καν στην πραγματικότητα. Είναι η πρώτη σου φορά, γι’αυτό και το πρωτόγνωρο. Πού να δεις πόσο χαομένη θα νιώσεις όταν σε παρατήσουν αντί να παρατήσεις εσύ.

Θα το ξεπεράσεις, όπως το ξεπερνάει όλος ο κόσμος, με τον καιρό. Σιγά σιγά οι συνήθειες που είχες μαζί του θα ατονήσουν γιατί θα αντικατασταθούν με άλλες συνήθειες, με άλλες δραστηριότητες, και δεν θα σου λείπει αυτό το κομμάτι με τον ίδιο τρόπο, και τότε θα καταλάβεις πραγματικά γιατί χώρισες και γιατί νιώθεις τώρα ανακουφισμένη.

Να μην βγείτε για καφέ, αν η πρόθεση σου είναι να τον χρησιμοποιήσεις ως δεκανίκι. Μόνο αν έχεις πάρει την ικανή ψυχική απόσταση ώστε να τον βλέπεις ως έναν ξεχωριστό άνθρωπο που δεν μπορείς να εκμεταλλευτείς λόγω της αδυναμίας που σου έχει. Όταν σταματήσεις να νιώθεις ότι έχασες το αποκούμπι σου, θα δεις αν όντως θέλεις να κάνετε παρέα ή όχι.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News