Γεια σου αμπίτσα μου, γενικά είσαι υπέρ της τεράστιας βιβλιοθήκης στο σπίτι με όλα τα βιβλία που διάβασε ο ιδιοκτήτης ή του δανεισμού των βιβλίων;
Γιατί αποκλείει το ένα το άλλο; Ό,τι και να εννοείς, είναι προσωπική απόφαση. Οι γεμάτες μεγάλες βιβλιοθήκες αρέσουν σε όλους, ακόμα και σε αυτούς που δεν διαβάζουν, δίνουν ηρεμία σε ένα χώρο. Για να τις αποκτήσει κανείς χρειάζεται χρόνο, χρήμα, χώρο, και δικό του σπίτι. Πολύ θα ήθελα να είχα όλα τα προηγούμενα. Για εμάς τους νομάδες ευτυχώς υπάρχει το kindle.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Βιβλιοθήκη φυσικά, μια τεράστια, που να καλύπτει τοίχους ενός ολόκληρου δωματίου κ πολυθρονάρες κ ωραία φωτιστικά κ τζάκι (είμαι κ λίγο risky😋), κι ένα πικάπ που να παίζει μουσική ταιριαστή σ’αυτό που διαβάζω και, εντελώς προαιρετικά, ο σκύλος της διαφήμισης που σου σερβίρει και το ουισκάκι σου, ααααααχ! Μέχρι στιγμής το μόνο που έχω είναι εκατοντάδες βιβλία, με το κάθε ένα έχουμε μοιραστεί ξεχωριστές στιγμές κ χαίρομαι κ μόνο που υπαρχουν, αλλά που θα μου πάει, θα το φτιάξω το δωματιάκι!
Γενικά δεν δενομαι με πράγματα . Ξεφορτωνομαι ότι δεν χρειάζομαι / δεν χρησιμοποιώ πλέον συνήθως χαρίζοντας το η κάνοντας κάποια δωρεά . Αυτό κάνω και με τα βιβλία . Έχουμε πάρα πολλά στο σπίτι και αγοράζουμε τακτικά καινούργια (βιβλιοφαγοι) έχω kindle και τάμπλετ αλλά και πολλά σε χαρτί. Όταν κάποιος μου ζητά να του δανείσω 10 φορές στις δέκα του χαρίζω το βιβλίο. Κάθε έξι μήνες πηγαίνω στη βιβλιοθήκη του σχολείου τα περισευουμενα. Παλιά τα μοίραζα και στο γραφείο στους συναδέλφους. Μοναδική εξαίρεση τα βιβλία του Στίβεν Κινγκ που τα συλλέγω και δεν τα δανείζω . Κατά τα άλλα πιστεύω… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαστε και οι νομάδες που δε μπορούμε να αποχωριστούμε τα βιβλία μας. Κάθε δυο χρόνια σε κόυτες και κάθε φορά περισσότερα. Λατρεύω να έχω βιβλιοθήκη. Σαν παιδί έτσι ανακάλυψα τα βιβλία ψαχουλευοντας στη βιβλιοθήκη των γονιών μου. Τώρα την κοιτάζω, σκέφτομαι τι θα διαβάσω μετά, τη γνώμη είχα για εκείνο το βιβλίο που έπεσε το ματι μου, ξεφυλλίζω. Όταν πηγαίνω σε αλλά σπίτια πάω κατευθείαν στη βιβλιοθήκη, μου δείχνει σχεδόν πάντα μια διαφορετική εικόνα των ενοίκων που δε γνώριζα.
Πραγματικά τίποτε δεν αποκλείεται! Αγαπώ τη βιβλιοθήκη μου που έφτιαξα με τις αγορές αγαπημένων βιβλίων και δώρων με τα χρόνια, τα βιβλία που διάβασα από δημόσιες βιβλιοθήκες ή και σε καφέ βιβλιοπωλείου, τα βιβλία που δανείστηκα ψηφιακά και τα βιβλία που ζουν στις εφαρμογές ανάγνωσης στο τάμπλετ μου και μπορώ να ξαναδιαβάσω. Πρακτικά είναι αδύνατον να τα κρατάω όλα αυτά τα βιβλία σπίτι μου, αλλά δεν βλέπω γιατί ο περιορισμένος χώρος φύλαξης αποτελεί λόγο να μη τα διαβάσω.
Μη δανείζετε παιδιά…πολλοί δεν τα επιστρέφουν πίσω ποτέ ή έρχονται πίσω όπως όπως και τα βιβλία είναι χρήμα και επένδυση…πολύ κρίμα
Ως συστηματική αναγνώστρια και βιβλιόφιλη επικροτώ και τα δύο. Η δημιουργία μιας προσωπικής βιβλιοθήκης είναι εξαιρετική ιδέα (ποιος βιβλιόφιλος/η δεν θα’ θελε έναν χώρο του σπιτιού του με ράφια γεμάτα βιβλία από τοίχο σε τοίχο), όπως και ο δανεισμός. Η δημιουργία βιβλιοθήκης φυσικά χρήμα και χώρο, αν και προσωπικά προτιμώ τις μικρές βιβλιοθήκες με διαχειρίσιμο αριθμό βιβλίων. Αγοράζω μόνο τα βιβλία που θέλω οπωσδήποτε να έχω στη συλλογή μου, είτε πρόκειται για βιβλία ακαδημαϊκά που σχετίζονται με τη δουλειά μου είτε για λογοτεχνία που διαβάζω στον ελεύθερο χρόνο μου. Για τα βιβλία που αδυνατώ να αγοράσω ή δεν καίγομαι και… Διαβάστε περισσότερα »
Συγνώμη, αλλά θα γίνω κακιά τώρα. Εάν διαβάζουμε για να κάνουμε επίπλωση … καλύτερα άστο. Προσωπική μαρτύρια, γεγονός που δείχνει ότι είμαι προκατειλημμένη, τον άντρα μου τον αγάπησα για αυτό ακριβώς τον λόγο. Από φοιτητής στο σπίτι του δεν είχε ούτε ένα βιβλίο, πράγμα που μου ξίνισε. Αλλά πάντα μου μίλαγε για το τάδε, για το δείνα ώσπου δεν άντεξα και των ρώτησα, αφού δεν έχεις τίποτα σπίτι. Δεν απάντησε. Ώσπου, μετά από πολύ καιρό, με έστειλε σε μια αποθηκούλα που είχε η πολυκατοικία που έμενε … μόνο βιβλία, κούτες αμέτρητες. Και είναι ο λόγος που δεν έχει ούτε ένα… Διαβάστε περισσότερα »
Συγγνώμη, αλλά δεν κατάλαβα. Αυτό τι δείχνει πέρα απ’το ότι κρατούσε βιβλία φυλακισμένα σε μια αποθήκη, να τα φάνε ενδεχομένως τα ποντίκια; Για πολλούς τα βιβλία είναι φίλοι ζωής, επενδύουμε με χαρά λεφτά και χρόνο, χαιρόμαστε να τα έχουμε γύρω μας, να ζούμε μαζί τους, να τα ξεφυλλίζουμε, να τα ξαναδιαβάζουμε ενίοτε… μας κάνει ρηχούς αυτό; Άρα τίποτα που μας εκφράζει δεν πρέπει να είναι σπίτι μας σε περίοπτη θέση, μη τυχόν κ θεωρηθεί επιδειξιομανία;
Ποιος είναι ο λόγος που τα είχε σε αποθήκουλα; Για να δημιουργεί ένα «μυστήριο» ότι πως γίνεται να ξέρει πολλά και δεν έχει βιβλία;
Εμένα αυτό μου κάνει χειρότερη ποζεριά.. Είμαι ένας καλλιεργημένος που πρέπει να με ανακαλύψεις σιγά σιγά και αποκαλύπτω τις αρετές μου μόνο στους εκλεκτούς!!!
Οι τοίχοι του δωματίου μου είναι καλυμμένοι από βιβλία, τα παλαιότερα των οποίων είναι αγορασμένα με το παιδικό μου χαρτζιλίκι! Σπίτι ή δωμάτιο που έχει βιβλιοθήκη με κάνει να νιώθω όμορφα και οικεία!
Γενικά πιστεύω ότι τα βιβλία-προσωπικής ή δανειστικής βιβλιοθήκης- είναι για να δανείζονται και να διαβάζονται από πολλούς αναγνώστες, για να μοιραζόμαστε τις ιστορίες🙂
Καλέ τι ερωτήσεις είναι αυτές! Και βιβλία σ’ όλο το σπίτι και δανείζουμε και δανειζόμαστε, από φίλους και από βιβλιοθήκες και λίστα με όσα θα διαβάσουμε στο μέλλον και βιβλία από παλαιοπωλεία, ελληνικά και από άλλες χώρες και εγώ αν δω μια ωραία έκδοση αγαπημένου βιβλίου, που είτε είχα δανειστεί είτε έχω άλλη έκδοση θα το πάρω. Και ηλεκτρονικά πλέον που ζω στο εξωτερικό αν θέλω να διαβάσω στα ελληνικά ή στα αγγλικά οπωσδήποτε. Η συλλογή μου βρίσκεται σε περίοπτη θέση στο σπίτι μου στην Ελλάδα και μου λείπει αφάνταστα, το μόνο αρνητικό της νομαδικής ζωής 😊
Η Χρυσιδα Δημουλιδου ειχε τοποθετηθεί πριν κάτι χρόνια κατά του δανεισμού γιατί χανουν οι εκδοτικοι και οι συγγραφείς.