«Α, μπα» classics: Θεωρώ σεξιστική την ψήφο υπέρ της Χίλαρι

Α, μπα μόλις διάβασα μια ερώτηση αναγνώστριας που λέει αυτό: ”Παρ’ όλα αυτά που λέω, εξακολουθώ ενδόμυχα να θέλω πάρα πολύ να βγει η Χίλαρι, μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκα. Πέρα από αυτό, στηρίζω 100% Bernie” Ρωτάω τώρα. Αυτό δεν είναι σεξισμός; Όπως ήταν ρατσιστικό κατά την γνώμη μου το ότι ο Ομπάμα βγήκε γιατί δεν έχανε ψήφο μαύρων με τίποτα. Μήπως δεν θα έπρεπε κάποιοι να ψηφίζουν με τέτοια κριτήρια και να επικεντρώνονται στην ουσία των πραγμάτων; P.S.: Για την Χίλαρι που απάντησες δυο λόγια. Ψήφισε υπέρ του πολέμου στο Ιράκ, υπέρ των deal τύπου NAFTA και ΤΤΡ που συμφέρουν μόνο τις μεγάλες εταιρείες, μέχρι το 2010 ήταν κατά των δικαιωμάτων των gay, τα παίρνει από όλες τις εταιρείες τύπου Goldmann Saschs, ψήφισε το 2010 υπερ των συμφερόντων των μεγάλων τραπεζών.

– #NeverHillary

Οι λέξεις «σεξισμός» και «ρατσισμός» έχουν πολύ συγκεκριμένη σημασία. Δεν είναι σεξισμός ό,τι έχει σχέση με μια γυναίκα και δεν μας αρέσει, και δεν είναι ρατσισμός ό,τι έχει σχέση με έναν μαύρο και δεν μας αρέσει. Όταν χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις με λάθος τρόπο, χάνουμε αξιοπιστία, και ακόμη και οι πιο πρόθυμοι συνομιλητές χάνουν το κίνητρο να μοιραστούν τις σκέψεις τους. Οι πιο πρόθυμοι είναι συνήθως και οι πιο αξιόλογοι, οπότε είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε τι λέμε. Τα λάθη είναι φυσικά ανθρώπινα, αλλά το να έχουμε καταλάβει σωστά τον ορισμό τόσο σημαντικών λέξεων δεν είναι τόσο δύσκολο.

Επειδή υπάρχει μια γενική απροθυμία για χρήση του google και άρα, και των λεξικών, ας κάνουμε τώρα όλοι μαζί την προσπάθεια.

Σεξισμός: αντίληψη, νοοτροπία διακρίσεων εις βάρος κάποιου, με βάση το φύλο του || (ειδ.) νοοτροπία, αντίληψη, συμπεριφορά που επιβάλλει διακρίσεις εις βάρος του γυναικείου φύλου || συμπεριφορά, συνθήκες ή πρακτικές που καλλιεργούν στερεότυπα κοινωνικών ρόλων, με βάση το φύλο.

Η αφετηρία είναι το «με βάση το φύλο», αλλά το κλειδί είναι «εις βάρος». Κατά συνέπεια, είναι σεξισμός να λες «η Χίλαρι δεν μπορεί να γίνει καλή πρόεδρος επειδή είναι γυναίκα», γιατί αυτό είναι διάκριση εις βάρος του φύλου της. ΔΕΝ είναι σεξισμός να λες «θέλω να βγει η Χίλαρι μόνο επειδή είναι γυναίκα», γιατί σε αυτή την περίπτωση το φύλο της Χίλαρι δεν είναι εις βάρος της (ειδικότερα, ακριβώς το αντίθετο). Αυτή είναι άλλου είδους δήλωση, και μπορεί να μην σου αρέσει για χίλιους δυο λόγους, πάντως σεξισμός, όχι, δεν είναι. Ο ρατσισμός είναι επίσης ‘εις βάρος’ και κατ’ αναλογία, δεν είναι ρατσισμός να υποστηρίζουν μαύροι έναν μαύρο πρόεδρο.

Τώρα ας μπούμε στην πραγματική διαμαρτυρία σου. Επειδή λες πολλά, και μερικά από αυτά για μένα είναι ασύνδετα, θα απαντήσω με ξεχωριστές παραγράφους.

1. Ο Ομπάμα δεν βγήκε επειδή δεν έχανε την ψήφο των μαύρων με τίποτα. Οι μαύροι δεν είναι αρκετοί πληθυσμιακά για να βγάλουν πρόεδρο στην Αμερική. Πράγματι πήγαν στις κάλπες σε μεγαλύτερο ποσοστό από ποτέ, αλλά εκτός από την ψήφο των μαύρων, ο Ομπάμα κέρδισε και την ψήφο των Λατινοαμερικάνων, την ψήφο των νέων, την ψήφο των γυναικών, και ξεπέρασε τον αντίπαλο του δύο φορές ΚΑΙ στην ψήφο των λευκών (για λίγο. Αλλά την κέρδισε). Μέχρι να φτάσουμε στην φετινή ανωμαλία του Τραμπ, πρόεδρος στην Αμερική έβγαινε αυτός που ήταν ο πιο ενωτικός προς το τέλος της καμπάνιας, ακριβώς επειδή η Αμερική είναι μια πολύ μεγάλη χώρα και πλέον οι λευκοί δεν είναι η ομάδα που υπερισχύει χωρίς άλλη προσπάθεια. Αναλόγως, αν βγει η Χίλαρι φέτος, δεν θα βγει επειδή δεν χάνει τη γυναικεία ψήφο με τίποτα. Αν ήταν έτσι δεν θα ξόδευε η καμπάνια της εκατό εκατομμύρια σε τηλεοπτικό χρόνο. Θα πήγαινε διακοπές να περιμένει το Νοέμβριο.

2. Για το σχόλιο «να μην ψηφίσουμε έτσι (με βάση το φύλο, το χρώμα του δέρματος) αλλά να επικεντρωνόμαστε στην ουσία των πραγμάτων»: ποια είναι άραγε η ουσία των πραγμάτων; Ο καθένας μας ψηφίζει ανάλογα με το συμφέρον του. Αν δεν σου αρέσει αυτή η λέξη, γιατί κάτι μου λέει ότι τη βλέπεις στραβά, ο καθένας ψηφίζει – θα έπρεπε να ψηφίζει – όχι συναισθηματικά ή παραδοσιακά, αλλά υποστηρίζοντας αυτόν που πιστεύει ότι είναι πιο πιθανό να προωθήσει αυτά που πιστεύει οι ίδιος πιο σωστά. Δεν είναι απολύτως θέμα ουσίας για έναν μαύρο να έχει έναν μαύρο πρόεδρο; Δεν είναι λογικό και αναμενόμενο να υποθέτει ότι ένας μαύρος πρόεδρος θα κάνει περισσότερα από έναν λευκό για να προωθήσει περισσότερη φυλετική ισότητα, με νόμους και με το παράδειγμα του, μόνο και μόνο με την ύπαρξή του; Δεν είναι λογικό και αναμενόμενο να θέλει ένας μαύρος γονέας να ζήσει το παιδί του δύο θητείες μαύρου προέδρου, για να δει ότι δεν είναι αιώνια καταδικασμένο ως πολίτης β’ κατηγορίας, ότι υπάρχει μια ελπίδα για το μέλλον του; Δεν είναι θέμα ουσίας για μια γυναίκα, για παρόμοιους λόγους, να θέλει να δει μια γυναίκα πρόεδρο; Δεν είναι ουσιαστικό να εκπροσωπηθεί από μια ομόφυλη, και μάλιστα για πρώτη φορά;

Δεν λέω ότι είναι σωστό να ψηφίζει κανείς μόνο με το κριτήριο του φύλου ή της φυλετικής ομάδας, αν κατά τα άλλα διαφωνεί με την ιδεολογία του ατόμου. Λέω ότι αυτό το κριτήριο, ανάμεσα σε άλλα, είναι ουσιαστικό.

3. Με το hashtag #ΝeverHillary νομίζω ότι θα δυσκολευτούμε να κάνουμε ουσιαστική κουβέντα, αλλά διαβάζει κι άλλος κόσμος. Δεν πιστεύω ότι η Χίλαρι είναι η απάντηση σε όλα. Δεν πιστεύω ότι είναι ιδανική λύση. Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή, για πασιφανείς λόγους, είναι η μοναδική λύση, και τα #NeverHillary είναι ανεύθυνα. Σε έναν μη ιδανικό κόσμο, έχουμε μη ιδανικούς υποψήφιους ηγέτες. Ναι, τις περισσότερες φορές πρέπει να ψηφίζουμε τον λιγότερο φριχτό. Δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τον χαρισματικό ηγέτη που θα δονήσει και θα δώσει ελπίδα. Αυτά σε όλες τις χώρες γίνονται μια φορά στα εκατό χρόνια, και αν. Η διαμαρτυρία που καταλήγει σε αποχή από πείσμα είναι πολιτική ανωριμότητα. Φέτος για την Αμερική η απάντηση είναι πιο εύκολη από ποτέ. Ή Χίλαρι, ή Κόλαση.

4. Τονίζοντας ξανά ότι δεν πιστεύω ότι η Χίλαρι θα είναι η απάντηση σε όλα, αλλά ότι θα είναι μια εργατική και αποτελεσματική πρόεδρος (γνώμη μου, που λένε και στο facebook), και τονίζοντας ξανά ότι δεν περιμένω θαύματα από κανέναν και καμία: ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν λάθος, αλλά είναι μάταιο να θεωρούμε ότι η Αμερική θα μπορούσε τότε να είχε κάνει οτιδήποτε άλλο. Κακώς ψήφισε ναι, και αυτή, και οι 77 από τους 100 βουλευτές εκείνη την ημέρα. Δεν την δικαιολογώ, γιατί 21 Δημοκρατικοί ψήφισαν όχι. Κάτι λέει γι’αυτή, και αυτό που λέει δεν μας αρέσει, αλλά δεν μας αρέσει επειδή είμαστε Έλληνες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπηρετεί τα συμφέροντα της δικής της χώρας, και όχι τα παγκόσμια. Αν ο πόλεμος είχε εξελιχθεί διαφορετικά, τώρα αυτό το «ναι» θα είχε άλλο βάρος για την φήμη της εκεί. Είναι της ιδεολογίας της απόλυτης κυριαρχίας της Αμερικής στον κόσμο, ναι. Όπως ΟΛΟΙ οι Αμερικανοί πρόεδροι από την αρχή της δημιουργίας της Αμερικής (ο Ομπάμα έχει κάνει μια μικρή διαφορά σε αυτό, αλλά αυτοί οι πρόεδροι εμφανίζονται μια φορά στα εκατό χρόνια), όπως διάφορες Μεγάλες Ιδέες έχουν ΟΛΟΙ οι ηγέτες για την εξαιρετική θέση της χώρας τους στη γη, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πόλεμος (και γι’ αυτό γίνονται ηγέτες, και γι’ αυτό εμπνέουν τον κόσμο. Για τις άλλες χώρες ο πόλεμος είναι αποτρόπαια επεκτατική βία. Για την χώρα που την κάνει, είναι αγνός πατριωτισμός. Μην σκέφτεσαι την Αμερική. Σκέψου την Ελλάδα.)

5. Για τα άλλα που λες, θα ήθελα να απαντήσω αλλά δεν γίνεται να γράψω βιβλίο μόνο και μόνο για να βρούμε κάποια κοινή βάση. Διαφωνούμε στην χρήση και στον ορισμό μαχητικών εκφράσεων/κλειδιών όπως «μεγάλες εταιρείες», «συμφέροντα», «τα παίρνει», «Γκόλντμαν Σακς» που ανεβάζουν εύκολα την πίεση στις ευαίσθητες ψυχές που ζητούν παγκόσμια ειρήνη ΤΩΡΑ!, αλλά συσκοτίζουν και παθητικοποιούν την ενεργητική (και εδώ θα βάλω και τη λέξη «ουσιαστική») αμφισβήτηση.

6. Είμαστε δύο γάιδαροι που τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα, γιατί κάτι μου λέει ότι ούτε εσύ ψηφίζεις στην Αμερική.

Ένα edit που φαίνεται ότι χρειαζόταν: οι λέξεις ρατσισμός και σεξισμός δεν λειτουργούν αντίστροφα, και οι ορισμοί των λέξεων δεν αλλάζουν επειδή δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους. Οι λόγοι που δεν λειτουργούν αντίστροφα είναι κοινωνικοί, ιστορικοί, και κανονικά, παραπάνω από προφανείς: έχουν προκύψει μετά από μακροχρόνια συστημική καταπίεση συγκεκριμένων ομάδων. Οι αντιρρήσεις του πάσα ένα για το νόημα της λέξης είναι απολύτως χωρίς νόημα. Όποιος «δεν καταλαβαίνει» γιατί δεν υπάρχει ρατσισμός εναντίον των λευκών, μιλάει για κάποιο άλλο θέμα, σε άλλη κοινωνία, που βρίσκεται σε άλλο σύμπαν – ή, πολύ πιο απλά, φοβάται μήπως αν το παραδεχτεί, θα αναγκαστεί να περιορίσει την υπεροχή του. Επίσης, οι αντιρρήσεις τέτοιου είδους δεν δείχνουν ατίθασο πνεύμα, αλλά ελλιπή πληροφόρηση για θέματα που έχουν θεσμοθετηθεί από παγκόσμιες έγκυρες οργανώσεις, οργανισμούς και πάμπολλους ειδικούς εδώ και πολλές δεκαετίες.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News