Λενάκι μου, Είμαι φανατική της στήλης σου αν και δεν μπορώ να πω ότι συμμετέχω σε σχόλια και είναι η 1η μου φορά που στέλνω. Ξέρω βέβαια ότι η ερώτηση μου είναι κάπως συνηθισμένη. Είμαι με έναν άνθρωπο (ας τον πούμε Κ) εδώ και 3 χρόνια περίπου, εγώ 27 και αυτός 33. Τα πρώτα 2 χρόνια η σχέση μας ήταν εξ αποστάσεως, εγώ Αθήνα και αυτός Θεσσαλονίκη (είναι και γέννημα θρέμμα από εκεί). Με τα πολλά και αφού είδαμε ότι θέλουμε κάτι παραπάνω από μία σχέση εξ αποστάσεως αποφασίζουμε να ψάξει δουλειά Αθήνα και να μείνουμε μαζί, μιας και εγώ δυσκολευόμουν πολύ να βρω δουλειά πάνω, όντας πολιτικός μηχανικός και με μόλις 1,5 χρόνο προϋπηρεσία. Πραγματικά στο θέμα συγκατοίκησης μπορώ να πω ότι πήγαιναν όλα καλά μέχρι που άρχισαν να εμφανίζονται κάποια προβλήματα. Τράκαραν το αμάξι του, μπλεξίματα με ασφαλιστικές και εμπειρογνώμονες και τελικά η λύση του ήταν να αφήσει την προσωρινή δουλειά που είχε εδώ, να πάει σε μία επίσης προσωρινή αλλά με καλύτερα χρήματα Θεσσαλονίκη για να πάει και το αμάξι στον δικό του μηχανικό γιατί όλοι λέει εδώ κάτω είναι άσχετοι και εκμεταλλευτές. Οκ το δέχομαι μεν με γκρίνια γιατί έκλεισε να φύγει ανήμερα τα γενέθλιά μου και χωρίς να σκεφτεί ότι έδινα και αγγλικά για proficiency και θα ήθελα τον άνθρωπό μου κοντά μου, ειδικά αφού είχε το περιθώριο να καθυστερήσει την αναχώρηση του. Μετά από απουσία 3 εβδομάδων επιστρέφει, μένει 1 εδώ και ξαναπάει επάνω για άλλες 2 γιατί είχε υποσχεθεί να βοηθήσει το πρώην αφεντικό του. Γυρίζει πάλι για 1 βδομάδα μέχρι να ανακαλύψουμε ότι για μία καθυστέρηση πληρωμής στην εφορία τον έβγαλαν από τη ρύθμιση με αποτέλεσμα το υπόλοιπο 3000€ να μείνει εκτός ρύθμισης και τρελάθηκε από το άγχος του. Τα παράτησε όλα και ανέβηκε πάλι πάνω να κάνει ένσταση και παρόλο που δεν έγινε δεκτή όλοι οι λογιστές τον καθησύχασαν ότι για τέτοιο ποσό και ειδικά αν βάζει έστω ενδεικτικά ένα μικρό ποσό κάθε μήνα δεν υπάρχει περίπτωση να τον ενοχλήσει ποτέ κανείς. Και η λύση του? Να ανέβει επάνω 3-4 μήνες να δουλέψει εντατικά στο πρώην αφεντικό του να βγάλει τα χρήματα να ξεχρεώσει και βλέπουμε και να ψάξει μετά πάλι εδώ. Ε και Λένα μου συμφώνησα αλλά τουλάχιστον να κοιτάει και εδώ για δουλειά και αν εμφανιστεί κάτι να δώσει όσα έχει μαζέψει και μετά να πληρώνει λίγα κάθε μήνα και συμφώνησε. Περιττό να σου πω ότι δεν το έκανε ποτέ. Είναι πάνω εδώ και ένα μήνα και ξέρω ότι δεν έχει στείλει ούτε 1 βιογραφικό, ότι δεν κοιτάει καν, στην αρχή αρχή μάλιστα τον κάλεσαν για συνέντευξη και την απέρριψε εννοείται. Κάθε φορά που πάω να συζητήσω το συγκεκριμένο θέμα τσακωνόμαστε γιατί λέει δεν καταλαβαίνω τη θέση του, γιατί λέει αυτός άφησε τα πάντα (φίλους, δουλειά) για να έρθει εδώ και εγώ δεν έχω κάνει τίποτα για αυτόν, αλλά Λενάκι μου με τρώει να μην ξέρω τι έχει σχεδιάσει στο μυαλό του να κάνει γιατί όλο αυτό όπως το παρουσιάζει είναι πολύ αβέβαιο δε σημαίνει δηλαδή ότι όταν αυτός θα έχει ξεχρεώσει μέσα σε 3 μήνες όλες οι δουλειές θα τον περιμένουν εδώ και θα τον πάρουν αμέσως. Οπότε θα έχουμε πάλι τα ίδια προβλήματα. Και η ερώτηση μου είναι: με πονάει πολύ που ο άνθρωπός μου είναι μακριά και μιλάμε ελάχιστα έως καθόλου μέσα στη μέρα γιατί δουλεύει και φτάνω σε σημείο να με πιάνουν τα κλάματα γιατί μου έτυχαν 1-2 προβλήματα σοβαρά (όπως ότι με έκλεψαν με την απειλή μαχαιριού) και να μην μπορώ να τον βρω ή να τον βρίσκω μετά από ώρες και σε αυτόν να δείχνω ότι είμαι καλά για να μην τσακωνόμαστε? Πώς να το διαχειριστώ μέσα μου να αισθανθώ λίγο καλύτερα και να έχω καλύτερη διάθεση? Οι βόλτες με φίλους βοηθάνε, αλλά τις υπόλοιπες ώρες πάλι τα ίδια. Θα με βοηθούσε αν ήξερα ότι ψάχνει εδώ και προσπαθεί να γυρίσει, αλλά δεν τολμάω να το αναφέρω πλέον.
Δεν θα έλεγα ότι είναι συνηθισμένη η ερώτηση. Λυπάμαι πολύ για την τραυματική εμπειρία που είχες (που σε λήστεψαν με απειλή μαχαιριού). Όμως πρέπει να δεχτείς ότι είναι ξεκάθαρο ότι θεωρεί σπίτι του τη Θεσσαλονίκη και δεν μπορεί – δεν θέλει – να προσαρμοστεί στην Αθήνα. Εκεί στρέφεται σε κάθε δύσκολη στιγμή, σε όσα ξέρει εκεί, και όχι σε σένα. Είναι ώρα να δεχτείς ότι δεν θέλει να μείνει μαζί σου στην Αθήνα. Αν έχεις φτάσει σε σημείο να μην μπορείς να αναφέρεις πια το θέμα, νομίζω ότι η συζήτηση πρέπει να αλλάξει.
Μπορεί να είναι δύσκολο να βρεις δουλειά στη Θεσσαλονίκη, αλλά είσαι διατεθειμένη να το κάνεις; Η συζήτηση αυτή πρέπει να γίνει μαζί του. Πες του ότι βλέπεις ότι θέλει να μείνει στη Θεσσαλονίκη, οπότε τι μπορείτε να σχεδιάσετε από κοινού με αυτό το δεδομένο; Ή θεωρείς ότι η σχέση σας πήρε μια τροπή που την βάζει σε άλλο μονοπάτι; Εσύ ξέρεις, αλλά αυτή την συζήτηση δεν μπορείς να την αποφύγεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ξέρω παντρεμένο άνθρωπο που πήγαινε στην άλλη άκρη της Ελλάδας για να κουρευτεί. Εντάξει δε λέω, κουρεμένος γύριζε, αλλά έβλεπε και το αίσθημα με την ευκαιρία
Μήπως πήγαινε σε μυστηριώδες χωριό της Θεσσαλίας, γιατί ξέρω κι εγώ έναν!
Όχι! Είναι πολλοί μα είναι σκόρπιοι
🤣🤣
Ιζόλδη θεά 👏👏
Χαχαχαχαχαχα με έστειλες γιατί εγώ ξέρω έναν άλλον παντρεμένο που πήγαινε πάνω για να του πλύνει-σιδερώσει η μαμά τα ρούχα!!! Να δεις ποιος ήταν, ποιος ήταν…ωχ!!! Ναι ρε συ!!! Εγώ τον είχα παντρευτεί!!!
Λογικό, η μανούλα του στη σκάφη με πράσινο σαπούνι;
Δεν ξέρω πως αλλά κι αυτός κι η αδερφή ορκίζονταν ότι δεν μπορούν να ζήσουν αν τα ρούχα τους δεν μυρίζουν “σπίτι μαμάς”. Οκέεεειιιι είπα κι εγώ κι έμεινα η μαμά μόνη μου.
Μη στεναχωριέσαι βρε μαμά, θα μεγαλώσουν τα παιδάκια σου και θα σου φέρνουν κι εσένα ρούχα
Έχω κάψει άσχημα τη γούνα μου από τη στάση ‘λέω πως θέλω το Α, αλλά δεν κάνω κάτι για να το καταφέρω, αντιθέτως κάνω το Β’. Σε μπερδεύει, νομίζεις πως ο άλλος θέλει να είναι μαζί σου αφού έτσι σου λέει ξανά και ξανά, η στάση του όμως δείχνει άλλα, και τελικά φτάνεις σε σημείο να μην ξέρεις τι σου γίνεται. Και μένα μου φαίνεται πως δε θέλει να μείνει στην Αθήνα. Επίσης, δεν ξέρω αν είναι τόσο καλό σημάδι το ότι έχετε χάσειτην μπάλα στην επικοινωνία για ένα τόσο σημαντικό θέμα. Νομίζω πως πρέπει να ξεκαθαρίσεις δυο πράγματα (τα… Διαβάστε περισσότερα »
μιμόζα μου δεν ξέρω αν βοηθά και στο δικό σου θέμα, πάντως ο συγκεκριμένος δεν φαίνεται να τον ενοχλεί η Αθήνα, περισσότερο φαίνεται να μην τον ενδιαφέρει και τόσο πολύ η σχέση του με τη γράφουσα, οπότε και στη Θεσσαλονίκη μια από τα ίδια θα είναι.
Όταν μένεις σε ένα μέρος πολλά χρόνια δημιουργείς δίκτυο: εναν καλό υδραυλικό, εναν καλό ηλεκτρολόγο, εναν καλό μηχανικό αυτοκινήτου, ατομο εμπιστοσύνης για οικιακή βοήθεια, καλός σουβλατζής κλπ κλπ… Με τα χρόνια σιγά σιγά θα φτιάξεις έναν κύκλο με αξιόπιστα speed dials που ξέρεις απο την οικογένειά σου, που σου πρότειναν οι φίλοι σου, που βρήκες εσύ τυχαία, που είναι καλά και δοκιμασμένα. Αυτό για να το ξαναχτίσεις κάπου αλλού είναι χρονοβόρο και κοστοβόρο και σε γυρίζει σε κατάσταση noob (γιατί παλιά την πάτησες και πλήρωσες και δουλειά δεν έκανες, αλλά πλέον αυτό δε σου συμβαίνει-λες μέσα σου!). Δεν έχει να… Διαβάστε περισσότερα »
Θεωρώ ότι εδώ έχουμε τυπικό δείγμα ευνουχισμενου γιου ή καλύτερα ανθρώπου που δεν του έδωσαν πρωτοβουλίες. Πνίγεται στο άγνωστο, δεν έχει μάθει να λύνει τα προβλήματα του μόνος και περισσότερο μοιάζει να είναι σε πανικό κ δεν ξέρει πως να διαχειριστεί την “ενηλικίωση» του μακρυά από το σπίτι που του τα έλυναν όλα άλλοι.
Είναι μια μαύρη αλήθεια ότι οι περισσότεροι άνθρωποι από Βόρεια Ελλάδα,ειδικά από Θεσσαλονίκη έχουν μεγάλα προβλήματα προσαρμογής στην Αθήνα. Δεν τσουβαλιαζω έτυχε όμως στο περιβάλλον μου να έχω δει και να έχω ζήσει αρκετές τέτοιες περιπτώσεις. Η Αθήνα τους φαίνεται αφιλόξενη ,χαώδης , οι άνθρωποι τους φαίνονται πονηροι και κανουν χρονια να προσαρμοστούν. Και μιλαμε για μεγαλους ερωτες η υποχρεωτική βαση εργασίας. Ο δικος σου πολυ μαμακιας με φαινεται μπρε σα να μη θέλει να ξεβολευτει ένα πράγμα…
Εχω βρεθει σε παρομοια φαση οταν ειχα σχεση με μια Σαλονικια…δεν μπηκα καν στην διαδικασια να της πω να ερθει Αθηνα…χωρις τους φιλους σου, την οικογενεια, τα γνωστα σου μερη…σε μια αγνωστη πολη αναμεσα σε αγνωστους οπως η Αθηνα…
με μαθηματικη ακριβεια θα ειχαμε θεματα.
Οπως θα ειχα και εγω αν το εκανα αυτο.
ΕΙναι πολυ δυσκολη η σχεση απο αποσταση σορρυ
Ε καλά αγνωστη πόλη θα ήταν στη αρχή…αν το πάμε έτσι κανείς δεν θα έφευγε μακρια από τους γονείς του…υπάρχουν άλλοι που ακολούθησαν τον/την συντροφο στην Αυστραλια. Απλά στην περιπτωση σου ή στης γράφουσας δεν θελει ο ένας τον άλλο τόσο πολύ ώστε να ξεβολευτούν…
Δεν παει ετσι…δεν ειναι ολα ρομαντικες κομεντι
η καθημερινοτητα ειναι σκληρη
τα ποσοστα αλλωστε λενε την αληθεια
Τι εννοεις δεν παει ετσι;Ποιες μιλησε για ρομαντικες κομεντι; Δηλαδη δεν ξερεις ζευγαρια που ο ένας ακολουθησε τον άλλο σε διαφορετική πόλη, χώρα, ήπειρο;
Για ποια ποσοστα λες; διαζυγιου; που ακριβως κολλάνε αυτά; μιλαμε για κατι πολύ συγκεκριμένο…
Συγγνώμη μια πολιτικος μηχανικός πόσες περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες έχει Αθήνα; Γιατί δε σκέφτεσαι να δοκιμάσεις να βρεις εσύ δουλειά εκεί; Άσε που η Θεσ/κη είναι απειρως πιο βιώσιμη και όμορφη πόλη. Μάλλον τα θέλεις όλα δικά σου και πίτες και σκύλο.
Η Θεσσαλονίκη όσο όμορφη είναι όταν πας επισκέπτης ή φοιτητής τόση ανεργία έχει.Η δυσκολία να βρεις δουλειά-Όχι στον τομέα σου,οπουδήποτε είναι τεράστια. Και μάλιστα εδώ και χρόνια. Το χω ζήσει κι έχει καεί η γούνα μου,άστα….
Iσχύει δυστυχώς..
Όταν ακούω δουλειά στην Θεσσαλονίκη, με πιάνει κρύος ιδρώτας. . Έχω να ευχηθώ καλή επιτυχία στην κοπέλα, φαίνεται λογική αλλά να πούμε και πόσο δύσκολο είναι να αλλάξει κανείς όλη τού τή ζωή για να προσαρμοστεί σε μια άλλη πόλη με πολύ μεγάλη ανεργία στους νέους όπως η Θεσσαλονίκη. . Νομίζω έχοντας ζήσει τή Θεσσαλονίκη μόνο, ξεκάθαρα μονόπλευρα δηλαδή, ότι στην Αθήνα οι ευκαιρίες ίσως και να είναι περισσότερες. Χωρίς να έχω ζήσει την Αθήνα, επαναλαμβάνω, μόνο έχοντας εμπειρία από σχέση από απόσταση. Πολύ δύσκολες καταστάσεις που θέλουν ανοιχτό μυαλό, καλή επικοινωνία και διάθεση για συμβιβασμούς.. αλλιώς δεν γίνεται.
Δυο πραγματα να ρωτησω: 1. Γιατι ειναι δυσκολο για σενα να βρεις δουλεια Θεσ.κη; και με προυπηρεσια κιολας; Εψαξες καθολου; και αν εψαξες το εκανες λιγο ή πολυ; Απο τα γραφομενα μου φανηκε καπως δεδομενο οτι αυτος θα ερχοταν Αθηνα, αλλα τωρα.. μαλλον εσυ θα πρεπει να πας εκει, ειδικα αν βρει ο ιδιος μια καλη δουλεια. Και εσυ δεν θες (οχι λογω δουλειας ομως), αυτος γιατι να θελει; μηπως εκει κολλαγε αυτο που ειπε οτι δεν εκανες τιποτα για εκεινον; 2. Γιατι τον ηθελες κοντα σου οταν εδινες εξετασεις στα αγγλικα;. Ειναι μια απορια, γιατι κατι αναλογο ξανακουσα παλια… Διαβάστε περισσότερα »