«Α, μπα» classics: Προσπαθεί να μου επιβληθεί και να μειώσει ότι καταφέρνω στη δουλειά

Aμπα μου, γεια σου! Θέλω τη γνώμη σου για ένα εργασιακό ζήτημα. Έχοντας τελειώσει το Πολυτεχνείο στα 24 μου, βρέθηκα να κάνω μεταπτυχιακό στη Φινλανδία, σε ανδροκρατούμενο τομέα των ονείρων μου. Οι σπουδές μου πάνε εξαιρετικά ως τώρα και κατάφερα να βρω δουλειά στο αντικείμενο μου, μέσω αυτών και με πολύ προσωπικό κόπο. Είμαι η μοναδική γυναίκα στην ομάδα μου, καθώς και η νεότερη και η μοναδική μετανάστρια. Στην εταιρεία υπάρχουν πολλές γυναίκες, αλλά δυστυχώς ελάχιστες στον τομέα του σχεδιασμού όπως εγώ. Η αντιμετώπιση που είχα ως τώρα ήταν εξαιρετική, τόσο από τον προϊστάμενο μου, όσο και από τους συναδέλφους μου, με δύο εξαιρέσεις. Ο ένας είναι ο (Τούρκος, αν και δεν νομίζω ότι έχει σημασία) προϊστάμενος του προϊσταμένου μου, Ο οποίος από την πρώτη μου συνέντευξη με τρομοκρατεί και με κατηγορεί για πράγματα που δεν έχω καν κάνει. Ευτυχώς δεν έρχομαι συχνά σε επαφή μαζί του και ο άμεσος προϊστάμενος μου δείχνει να γνωρίζει την κατάσταση και να το διαχειρίζεται. Υποθέτω ότι προϋπάρχει ζήτημα ιεραρχίας μεταξύ τους, οπότε σε αυτή την περίπτωση είμαι όσο πιο συνεπής και τυπική μπορώ και ξεσκίζομαι στη δουλειά για να αποδείξω ότι είμαι εκεί με την αξία μου. Η δεύτερη περίπτωση αφορά Φινλανδό συνάδελφο που προσελήφθη στην ίδια θέση με εμένα δύο εβδομάδες νωρίτερα. Από την πρώτη στιγμή προσπαθεί να μου επιβληθεί και να μειώσει ο,τι καταφέρνω, παρόλο που το αποτέλεσμα είναι συστηματικά καλό και βελτιώνομαι μέρα με τη μέρα. Σήμερα, ενώ ο προϊστάμενος μου ήταν εκτός γραφείου και είχα ολοκληρώσει τα καθήκοντα μου, μου φόρτωσε δική του δουλειά, την οποία ολοκλήρωσα αδιαμαρτύρητα, του έδωσα feedback και ξεκίνησα να δουλεύω στο καθήκον που εν τω μεταξύ μου ανέθεσε ο προϊστάμενος μου. Μιας και ήταν καινούργιο για εμένα, το ανέφερα στους συναδέλφους, προκειμένου να μάθω αν υπάρχει κάποια διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσω και δεν γνωρίζω. Αμέσως ο γλυκούλης αναφώνησε “βέβαια, το αφεντικό δεν ήθελε να σε έχει να κάθεσαι και σκαρφίστηκε καινούργια δουλειά για σένα”. Ένιωσα απαίσια και αφού απομακρύνθηκε από το γραφείο το ανέφερα στον συνάδελφο που το θεώρησε ανεπίτρεπτο σαν σχόλιο. Το χειρότερο είναι πως δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει και το ακόμα χειρότερο πως ο Τούρκος τον εκτιμά και μάλιστα την δεύτερη μου μέρα στο γραφείο τον έβαλε να μου κάνει κήρυγμα για το πώς να κάνω σωστά commits στον server, ενώ δεν είχε δημιουργηθεί κανένα θέμα από την πλευρά μου. Δεν ξέρω τι φταίει, ειλικρινά. Η δική μου συστολή και απειρία; Η δική τους προκατάληψη; κάτι άλλο; Πώς θα πρότεινες να το διαχειριστώ;;

Kiitos paljon!

Δεν φταίει κάτι ιδιαίτερο αν δεν τα πας καλά με δύο ανθρώπους σε ένα ολόκληρο γραφείο. Πολύ καλό ποσοστό μου φαίνεται. Μάλιστα είσαι και τυχερή, γιατί ο ένας έχει αρκετά ψηλή θέση οπότε δεν τον βλέπεις συχνά, ο άλλος είναι στην ίδια θέση με σένα, άρα δεν έχει εξουσία πάνω σου. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί έκανες αδιαμαρτύρητα κάτι που ήταν δουλειά κάποιου που είναι στην ίδια βαθμίδα με σένα. Άντε να τον βοηθήσεις, σαν χάρη, να πέσεις με τα μούτρα «αδιαμαρτύρητα» δεν μου φαίνεται καλή ιδέα. Δεν είσαι η γραμματέας του, όσο κι αν το ήθελε, και τώρα δημιούργησες κακό προηγούμενο. Μην το ξανακάνεις χωρίς να διευκρινήσεις ότι είναι βοήθεια που προσφέρεις από την καλή σου διάθεση και όχι υποχρέωση σου, και ότι ελπίζεις να σου ανταποδώσει την καλή σου διάθεση. Αν φταίει κάτι, ίσως είναι το «αδιαμαρτύρητα». Αμέσως πήγες και ανέφερες την ατάκα του αλλού, αλλά οι διαμαρτυρίες πρέπει να γίνονται εκεί που αρμόζει, όχι σε τρίτους που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα θέλουν να ανακατευτούν. Κατά τα άλλα, πιστεύω ότι η απόδοση και η καλή δουλειά είναι η καλύτερη απάντηση (όταν πρόκειται για σοβαρό και οργανωμένο γραφείο).

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News