Αγαπημένη α μπα, έχεις πει πολλές φορές ότι μετά τα τριάντα κινδυνεύουν οι φιλίες μας. Το βλέπω να έρχεται καταπάνω μου. Τι να κάνω για να το αποτρέψω; Δε θέλω να χάσω τις παλιές μου φίλες, δε γίνεται όμως να είναι η σχέση μας και όπως πριν. Ιδίως τώρα που έκανα και ένα μωράκι. Αυτό αποτελείωσε λίγο τις ισορροπίες. Νιώθω ότι υφίσταμαι πόλεμο από την καλύτερή μου φίλη. Η καθεμία καταλογίζει στην άλλη ότι δεν την καταλαβαίνει καθόλου. Έχεις καμία πρόταση;
Πότε είπα κάτι τέτοιο, και μάλιστα πολλές φορές; Αυτό που θυμάμαι να έχω πει είναι ότι μεγαλώνοντας η οικογένεια αποκτά έναν καινούριο ρόλο, η συντροφική σχέση εμφανίζεται είτε στην πραγματικότητα είτε ως επιθυμία, και οι επαγγελματικές σχέσεις είναι καθημερινότητα. Οι φίλοι από υποκατάστατο οικογένειας, συντροφικής σχέσης και επαγγελματικής σχέσης, πρέπει να αλλάξουν ρόλο και εκεί είναι που δημιουργούνται ή αποκαλύπτονται τα χάσματα γιατί μερικές φορές εκτός από υποκατάστατα δεν ήταν κάτι άλλο, βαθύτερο. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι φιλίες κινδυνεύουν μετά τα τριάντα. Κάποιες κινδυνεύουν όταν κάποιος θεωρεί ότι οι νέες του σχέσεις (οι οικογενειακές, επαγγελματικές, συντροφικές) είναι πιο σημαντικές από τις φιλικές και ο φίλος πρέπει να το καταλάβει και να κάνει πίσω, ακριβώς αυτό που κάνεις εσύ τώρα.
Η σχέση σας φυσικά και μπορεί να είναι όπως πριν. Άλλο ο χρόνος που μπορείς να διαθέσεις, άλλο ο χώρος και οι αφορμές να βρεθείτε, και άλλο το νομοτελειακό «η σχέση μας δεν μπορεί να είναι όπως πριν». Αν το πιστεύεις, τότε ισχύει. Αν δεν θέλεις να ισχύει όμως, δεν χρειάζεται να το πιστεύεις, εκτός αν για κάποιο λόγο πιστεύεις και ότι επειδή έκανες παιδί άλλαξες χαρακτήρα (spoiler: δεν άλλαξες).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
