«Α, μπα» classics: Οι γονείς μου δεν θέλουν με τίποτα να χωνέψουν ότι ο αδερφός μου παντρεύεται

Α μπα; μου γεια σου! Συνέχεια σου γράφω, συνέχεια με βοηθάς , αλλά αυτή τη φορά το πρόβλημα δεν είναι εξ’ολοκλήρου δικό μου. Που λες έχω ένα αδέρφι μεγαλύτερο από μένα , τρελή αδυναμία , είμαστε τέλεια μαζί , ομάδα για πάντα. Το αδέρφι γνώρισε κοπελιά , ερωτεύτηκε σφόδρα και μέσα σε 8 μήνες τσουπ και η πρόταση γάμου. Όλα καλά μέχρι εδώ, δεν σχολιάζω αν είναι νωρίς ή όχι. Έτσι ένιωσε έτσι έκανε και μαγκιά του. Το πρόβλημα είναι οι γονείς. Και ειδικά η μητέρα. Η οποία δε θέλει να το χωνέψει με τίποτα. Για να σε βάλω λίγο στο κλίμα , οι γονείς μας είναι παλαι(ολιθικ)ων αρχών. Ποτέ δεν είχαμε ουσιαστικές σχέσεις, ποτέ δε συζητήσαμε για ερωτικές σχέσεις ή γενικά επί ουσιαστικών θεμάτων. Ίσως γι αυτό με το αδέρφι είμαστε τόσο ομάδα ,γιατί για πολλά χρόνια παλεύουμε μαζί ενάντια στο συντηρητισμό. Στο θέμα μας λοιπόν , το αδέρφι ποτέ δεν είχε γνωρίσει κορίτσι στους γονείς (ομοίως και εγώ αγόρι -γενικά κρυβόμαστε), αλλά όταν ερωτεύτηκε σφόδρα , είχε την επιθυμία ο καψερός να τους γνωρίσει τη ΜΙΑ .Ε δεν μπορείς να φανταστείς τι έγινε σπίτι: επί μία εβδομάδα μαλώναμε και φωνάζαμε γιατί η μητέρα κυρίως δεν ήθελε: θεωρούσε ότι είναι νωρις. Εν πάσει περιπτώσει , πέρασε το χατίρι του αδερφού , τη δέχτηκε σπίτι , της έκανε το τραπέζι αλλά όλα αυτά με μούτρα μέχρι το πάτωμα. Στη συνέχεια, όταν ήρθε η πρόταση γάμου και η νύφη μου (πλεον)είπε το ΝΑΙ , το αδέρφι το ανακοίνωσε στου γονείς .Η αντίδραση ; Κλάμα και οδυρμός και άρνηση αποδοχής, ένα μοτίβο χειρότερο από το πρώτο συμβάν που ανέφερα. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν όταν οι γονείς της νύφης ζήτησαν (ΕΝΤΕΛΩΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ) να γνωρίσουν τους γονεί μας: ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΣΤΑΤΟ ΟΧΙ. Φυσικά η νύφη μου δεν είναι χαζή , τα έχει καταλάβει όλα , και μάλιστα το αναφέρει συχνά πυκνά ότι η μητέρα μου είναι παντελώς αδιάφορη στο πρόσωπό της. Αυτό που συμβουλεύω και την ίδια και τον αδερφό μου είναι ότι αφενός από τη στιγμή που βλέπει ότι μέλλων άντρας της, δεν είναι “μαμάκιας” και δεν κάνει ό,τι του πει η μαμά του , αλλά αφοσιώνεται στην ίδια , δεν πρέπει να ανησυχεί καθόλου. Αφετέρου γνώμη μου είναι ότι ο αδερφός μου πλέον φτιάχνει τη δικιά του οικογένεια οπότε εμείς αναγκαστικά μπαίνουμε σε δεύτερη μοίρα. Πάει λίγος καιρός που πλέον δεν μένει μέσα στην τοξικοτητα του σπίτιού , αλλά ρε Α Μπα μου , τα τραβάω όλα εγώ. Ακούω καθημερινα τα εξ αμάξης τόσο για τη νύφη όσο και για τον αδερφό μου. Της έχω πει της μάνας να μη μιλάει μπροστά μου (και πίσω από την πλάτη του αδερφού μου κατά την προσφιλή της τακτική )έτσι γι αυτούς , δεν καταλαβαίνει. Αγριεύω και της μιλάω άσχημα , καταλήγουμε σκοτωμένες. Προσπαθώ να της εξηγήσω ότι δεν είμαστε στο 1950 με το μαλακό , δε βγάζω άκρη. Δεν αντέχω άλλο. Θέλω να με(μας) αφήσει στην ησυχία μου (μας) Όλοι λένε να της δώσουμε χρόνο να το αποδεχτεί , αλλά περνάει ο χρόνος και αυτή γίνεται χειρότερη.

Τι να κάνω (κάνουμε) ;

Τίποτα.

Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα, ούτε χρειάζεται να κάνετε τίποτα. Ούτε να καταλάβει χρειάζεται, ούτε να της εξηγήσετε χρειάζεται. Αυτό που χρειάζεται είναι να μην τρελαθείτε, δηλαδή να μην σας τρελάνει. Γίνεται χειρότερη επειδή όλοι προσπαθείτε να την κάνετε να μπει στον δικό σας κόσμο.

Αυτή τη στιγμή ζει από αυτή την ένταση. Θα το αναμοχλεύει για να τη νιώθει όσο πιο ισχυρά γίνεται. Οι αντιδράσεις σας τροφοδοτούν το τέρας. Ο αδερφός σου έχει πάρει τις αποστάσεις του. Εσύ, αν δεν μπορείς να φύγεις, πρέπει τουλάχιστον να φεύγεις από το δωμάτιο. Χωρίς κουβέντα. Μόνο έτσι σβήνεις τη φωτιά. Μην σκοτώνεσαι, μην τσακώνεσαι, μην εξηγείς, μη φωνάζεις. Την αναζωογονείς και αδειάζεις τις μπαταρίες σου. Είναι πολύ ωραίο που έχετε τα αδέρφια τόσο καλή σχέση. Μην την αφήνετε να ζει μέσα από εσάς. Πες το και στον αδερφό σου για να έχετε κοινή τακτική. Και η νύφη, έχεις δίκιο, δεν χρειάζεται να ανησυχεί για την σχέση της (όμως της έτυχε πεθερά λαχείο, αυτό να λέγεται).

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News