Αμπα. Ο κολλητος μου κλεβει .κλεβει ρουχα, κλεβει σουπερ μαρκετ, κλεβει οπου μπορει να κλεψει για να μειωσει τα εξοδα του . εχει μια λογικη γιατι οχι; μου κλωτσαει πολυ ολο αυτο αλλα δεν μπορω να επιχειρηματολογησω οταν μου λεει οτι δεν κανει σε καποιον κακο, οτι περιοριζεται σε αλυσιδες καταστηματων και δε ζημιωνεται καποιος .δεν είναι οτι δεν εχει τα χρηματα για να τα παρει, χωρις να ναο πλουσιος , ενας μεσος ανθρωπος. τι λες εσυ;
-Καλημερα
Ότι μπορεί να είναι κλεπτομανής, ή ότι μπορεί να έχει κάποιο πρόβλημα με την ιδέα της εξουσίας, ή ότι νιώθει κάποιου είδους ανακούφιση όταν κλέβει, ή κάτι τέτοιο που χρειάζεται ειδικό. Η λογική του είναι λάθος, κάνει κακό σε όλους μας. «Οι αλυσίδες» έχουν επίσης ανθρώπους μέσα, δεν είναι αόριστες οντότητες. Όσο πιο πολλοί κλέβουν, τόσο ανεβαίνουν οι τιμές για αυτούς που πληρώνουν. Ένα ωραίο άρθρο σχετικά, εδώ
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μοιάζει με περίπτωση κλεπτομανίας. Και όχι, δεν είναι επιχειρήματα αυτά που προβάλλει.
Πέρασα αυτή τη φάση και εγώ όταν ήμουν φοιτήτρια. Δεν ήταν πως δεν είχα χρήματα, με εξίταρε ο κίνδυνος, η αδρεναλίνη , το ρεζιλίκι που απέφευγα, το πόσο ” μαγκιόρα” και “σαίνι” ήμουν. Εκλεβα συνήθως βιβλία απο τους πάγκους εξω απο το πανεπιστήμιο. Περνούσα απο δίπλα ,άρπαζα ένα βιβλίο , το έχωνα μαζί με τα δικά μου και συνέχιζα χωρίς να κόψω βηματισμό. Αλλά έχω κλέψει και φούστα απο μαγαζί( που ευτυχώς ήταν στο νούμερό μου!) .Και το ρεκόρ! 2 τεράστια λουκάνικα απο μπακάλικο που τα έχωσα στη φόρμα μου και φαινόταν πως απέκτησα 2-3 πρόσθετα αντρικά μέλη. Πιστεύω πως… Διαβάστε περισσότερα »
Να μοιραστώ κι εγώ την ιστορία μου ; Πέρασα αυτή τη φάση κάπου ανάμεσα στα 21 και στα 23. Έκλεβα βιβλία και τρόφιμα. Δεν νομιζω οτι υπηρχε ιδιαιτερο κινητρο. Ενιωθα απλως οτι δεν ηθελα να ξοδευω λεφτά. Στην ουσια ηταν απλως η αρχη , ενα πρωιμο συμπτωμα σε μια σειρα αγχωτικων διαταραχων με τις οποιες συνεχιζω να παλευω ακομα. Μια φορά με έπιασαν σε σουπερμαρκετ. Με καρφωσε ενα παιδάκι , οχι πανω απο 10 χρονων. Με ταπεινωσαν οσο περισσοτερο γινοταν αλλα δεν καλεσαν την αστυνομια. Με εσωσαν οι χαμηλοι τονοι και η εξωτερικη μου εμφανιση. Για λιγο καιρο σταματησα ,… Διαβάστε περισσότερα »
Ψυχωσική προσωπικότητα έτσι κι αλλιώς.Η “λογική” του δεν συμβαδίζει με νοήμοντα άνθρωπο.Επιβάλλεται να ανατρέξει σε ειδικό να βοηθηθεί…εκτός αν πιαστεί κάποια στιγμή και αναγκαστεί με πολύ με πιο βίαιο τρόπο,να έρθει αντιμέτωπος με την κλεπτομανία του…
Από το άρθρο: “These losses are absorbed into the cost of running the businesses. Retailers spend millions of pounds a year on systems and equipment designed to prevent their customers – and sometimes their staff – from walking off with their property. And all this translates into higher prices for the rest of us.” Καλά, δεν νομίζω ότι οι τιμές των προϊόντων που πληρώνουμε σε αλυσίδες πολυεθνικών καθορίζονται από τις μικροκλοπές. Είναι γνωστό ότι κερδοφορούν αβέρτα με ή χωρίς τη φύρα των κλοπών. Το ότι το κόστος πλέον επωμίζεται η εργαζόμενη είναι άλλη κουβέντα προφανώς, αλλά ενδεικτική του μοντέλου λειτουργίας… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ αυτό που σκέφθηκα αυτόματα δεν είναι το πώς αυξάνονται μαζικά οι τιμές μιας πολυεθνικής για να αντισταθμίσει την αναμενόμενη χασούρα από τα κλεμμένα και από αυτά που επιστρέφουμε πίσω ως ελαττωματικά αλλά το πώς θα διαχειριστεί τη χασούρα @ υπεύθυν@ του εκάστοτε σούπερμάρκετ που κλεβει ο φίλος της γράφουσας..Δεν αποκλείω να κατηγορήσει τ@ υφιστάμεν@ ή ακόμη και να κρατήσει λεφτά από μισθούς, δώρα εορτών κλπ. Αυτό είναι οκέι με τον ηθικό της κώδικα; Στον αντίποδα, θυμάμαι ιστορία φίλου που οι γονείς του διατηρούν εργοστάσιο τροφίμων να μου λέει ότι δωρίζουν σε όλ@ τ@ εργάτ@ από ένα κιλό τυρί… Διαβάστε περισσότερα »
Είδα το φαινόμενο όταν σπούδαζα στο εξωτερικό, όπου σχεδόν όλοι οι συμφοιτητές μου έκλεβαν μικροπράγματα από δω κι από κει ακόμα κι αν είχαν χρήματα, χωρίς να τους νοιάζει αν η επιχείρηση ήταν μεγάλη ή μικρή. Μάλιστα το έλεγαν με μεγάλη ελαφρότητα σα να ήταν πολύ φυσιολογικό. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι όσοι δεν είχαν κάποιου είδους ψυχολογικό ή δεν ήταν πολύ φτωχοί, οι υπόλοιποι απλώς είχαν γλυκαθεί απ’το τζαμπέ. Δεν ανέφερε ποτέ κανείς ότι το έκανε γιατί του άρεσε η αίσθηση του κινδύνου, αλλά σίγουρα εξαρτάται από την περίπτωση. Εγώ, βαθιά ενοχική, συμμετείχα μόνο στις επιδρομές σκαλίσματος κάδων του… Διαβάστε περισσότερα »