Α,μπα μου καλησπέρα Σε διαβάζω από τότε που ήμουν 18 χρονών και πάντα έβρισκα χρήσιμες τις συμβουλές σου και τις γνώμες σου και νομίζω με έχεις βοηθήσει πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι γιατί δεν ξέρω αν είναι η ανασφάλεια μου που με ωθεί στο να ερμηνεύω τα γεγονότα έτσι. Νομίζω πως το αγόρι μου δεν με θεωρεί όμορφη. Επίσης νομίζω πως μου κάνει νερά γι αυτό το λόγο. Πάντα έχω μια ανασφάλεια με το αν είμαι όμορφη και αν ο άλλος με θέλει και τον ελκύω και το παραδέχομαι. Όμως έχουν γίνει τρία περιστατικά που με κάνουν να νιώθω ακόμα πιο ανασφαλής. Πέρυσι τον Φλεβάρη, μετά από ένα πάρτι μιλάγαμε με το αγόρι μου, είμασταν και οι δυο ψιλομεθυσμένοι και μου λέει ότι εγώ τον έκανα να καταλάβει πως η γυναίκα της ζωής του δεν θα είναι μια οπτασία αλλά πολύ έξυπνη όπως εγώ. Εγώ εκεί σκάλωσα και του είπα ότι δεν καταλαβαίνω τι εννοεί και ότι δεν ακούστηκε πολύ ωραίο αυτό που είπε. Του είπα μάλιστα ότι σιγά τις οπτασίες τις πρώην του και γιατί μου βγήκε αντιδραστικότητα και ζήλια μου απάντησε, “ωραίες ήταν, γιατί;”. Μετά που το ξανασυζητήσαμε μου είπε ότι δεν εννοούσε την έννοια της οπτασίας ως μια πανέμορφη γυναίκα αλλά ως κάτι μαγικό και απόμακρο, ότι γνωρίζεις κάποιον, τον βλέπεις ως κάτι άπιαστο, σαν οπτασία, ως κάτι μαγικό και μετά καταλαβαίνεις ότι δεν είναι έτσι, ενώ με μένα νιώθει η δική μας σχέση δεν αντιστοιχεί σε αυτό. Οκ, το κατάπια και είπα ότι έτσι θα το εννοούσε κι εγώ θα παρεξήγησα, μου φάνηκε και ωραία η άποψή του. Το πιο μπαμ σκηνικό έγινε πριν κανα μήνα, που τρώγαμε έξω και του έλεγα πως όταν ήμουν μικρή ήμουν πολύ όμορφο μωρό σε αντίθεση με τον αδερφό μου που ήταν κακάσχημος αλλά τώρα είναι κούκλος. Και μου λέει, καλα δεν είσαι και κακάσχημη. Φταίω εγώ που το μετέφρασα ως ότι είμαι κάπως άσχημη, όχι και τέρας; Και όταν του το είπα, μου λέει, ε, ντάξει, εσύ άλλωστε στιλ έχεις κυρίως, δεν είναι ότι έχεις την τέλεια μύτη ή τα τέλεια μάτια. Ε, εγώ από τότε δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι αυτά τα δύο σκηνικά ξανά και ξανά και να μου φαίνεται . Λίγο που δεν είναι τρυφερός πλέον, λίγο που το μάτι του παίζει, λίγο που σπάνια να με πει όμορφη, ομορφούλα, γλυκούλα, αναρωτιέμαι αν εγώ είμαι ανασφαλής και βλέπω πράγματα που δεν υπάρχουν η αν αυτός δεν ξέρει να εκφραστεί με κομψότητα και ευγένεια, και τι να κάνω που είναι και χοντράνθρωπος;-Ασχημόπαπο
Αυτό που έχει σημασία σε αυτό που μας λες δεν είναι αν φταίει που είναι χοντράνθρωπος, αλλά αν ο φίλος σου εκμεταλλεύεται το κουμπί σου για να σε χειρίζεται και να σε έχει μόνιμα σε θέση άγχους. Πρόσεχε πάρα πολύ, όχι μόνο με αυτόν, γιατί το κουμπί σου φαίνεται από δορυφόρο και είναι μεγάλος πειρασμός για τους κοντινούς σου ανθρώπους, όσο τραγικό και αν ακούγεται: οι κοντινοί σου είναι που θα το χρησιμοποιούν για να περνάει το δικό τους. Το «μάτι του που παίζει» είναι επίσης πιο σημαντικό από τα υπόλοιπα, και δεν καταλαβαίνεις και πώς συνδυάζεται με το κουμπί σου. Σε κάποιο επίπεδο ίσως να δέχεσαι ότι το μάτι του παίζει επειδή δεν είσαι αρκετά όμορφη.
Αν διαβάζεις α μπα από τα 18 (περνάνε τα χρόνια!) τότε θα ξέρεις ότι το κλειδί είναι να καταλάβεις εσύ γιατί σου είναι τόσο σημαντικό να σε βρίσκουν οι άλλοι όμορφη. Δεν αναφέρεις πουθενά την δική του εμφάνιση. Βλέπεις τι λέει αυτό; Είναι τόσο μεγάλο το ντέρτι σου που έχει φτάσει σε σημείο να σου δυσκολεύει τη ζωή. Το παραδέχεσαι, αυτό είναι καλό, αλλά φαίνεται σα να το έχεις δεχτεί όπως δέχεται κανείς το χρώμα των ματιών του. Δεν είναι το ίδιο. Τα στοιχεία του χαρακτήρα μας που μας δημιουργούν προβλήματα πρέπει να τα βλέπουμε ως σημεία που πρέπει να αλλάξουμε, όπως όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα στη ζωή μας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News