Φίλη Αμπα, καήκαμε. Ο πατέρας μου μόλις μου είπε ότι απατάει τη μάνα μου. Και αυτό γίνεται χρόνια τώρα, με πολλές διαφορετικές γυναίκες. Το παρουσίασε ως κάτι φυσικό, άσε που μου το είπε σε πλαίσιο αντροκουβέντας πατέρας γιος, τρομάρα του. Έχω πάθει σοκ. Δεν ξέρω αν θέλω να κλάψω ή να γυρίσω στο σπίτι μου στην Αθήνα, όπου σπουδάζω (ήρθα στο πατρικό για λίγες μέρες, που να μην έσωνα). Άλλο να το ακούς απλά και άλλο να γίνεται στο σπίτι σου. Να το πω στα αδέρφια μου ; Να μην το πω σε κανέναν, για να μη στενοχωρηθούν; Τη μάνα μου σκέφτομαι, που χαράμισε τη ζωή της με ένα τέτοιο ζώο. Εσύ τι θα έκανες στη θέση μου; Θα έλεγες στη μάνα σου την αλήθεια ή θα την άφηνες χαρούμενη στην άγνοιά της ;
– Γιάννης
Αχ βρε Γιάννη, τι έπαθες. Τρομάρα του, πράγματι. Αν υπάρχει κάτι θετικό στην ιστορία είναι ότι αυτές οι «αντροκουβέντες» δεν έχουν περάσει στην επόμενη γενιά ως φυσιολογικές. Παρηγοριά στον άρρωστο, το ξέρω. Καλύτερα να μην σου είχε πει τίποτα, αλλά να ξέρεις, δεν του ξέφυγε τίποτα, και δεν του φαίνεται όσο φυσιολογικό παριστάνει ότι είναι. Σου το είπε για να σε κάνει συνένοχο, για να ελαφρύνει τις τύψεις που σίγουρα έχει. Οπότε αν έχεις όρεξη για κουβέντα, χρησιμοποίησε το σοκ για να τον βάλεις στη θέση του. Πες του ότι δεν πρόκειται να μείνεις με αυτό το βάρος και αν το θεωρεί τόσο φυσιολογικό, γιατί δεν το λέει στη γυναίκα του; Είναι φυσιολογικό να είναι ανέντιμος;
Αν δεν θέλεις την αντιπαράθεση σε καταλαβαίνω, αλλά με κάποιον τρόπο πρέπει να καταλάβει ότι δεν θα είσαι ο φύλακας του μυστικού του και ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που σε χρησιμοποίησε έτσι. Δεν μπορώ να σου πω τι θα κάνεις γιατί η δυναμική της οικογένειας σου είναι γνωστή μόνο σε σένα. Όμως κάτι τελευταίο: μην είσαι σίγουρος ότι η μητέρα σου είναι χαρούμενη στην άγνοια της. Οι γονείς σου υπήρχαν και πριν κάνουν εσάς, τα παιδιά, και η μαμά σου ζει πολλά χρόνια παραπάνω από σένα. Πολλά έχουν δει τα μάτια της – και τα περισσότερα δεν θέλει να ξέρεις ότι τα έχει δει.