Αγαπητή Α,μπα, Νομίζω πως θέλω να κάνω παιδιά. Λέω νομίζω, γιατί πως μπορείς να είσαι σίγουρη οτι θέλεις κάτι, άμα δεν το έχεις δοκιμάσει πρώτα, να δεις πως είναι; Μπορεί τελικά να μην σου αρέσει, εκ των υστέρων. Πάντως νιώθω την επιθυμία πολύ έντονα, βλέπω πλέον και όνειρα ότι μένω έγκυος και νιώθω υπέροχα μέσα σε αυτά. Το συζητάω με το φίλο μου (αυτός 31, εγώ 30, είμαστε μαζί ενάμιση χρόνο και είναι υπέροχος) και αυτός δεν το νιώθει τόσο, θέλει λέει, αλλά όχι ακόμα. Ένα από τα πράγματα που λέει πως τον τρομάζουν είναι η ιδέα πως δεν έιναι αρκετά σοφός, και τι θα έχει να διδάξει στο παιδί. Εγώ πάλι σκέφτομαι πως ένα σωρό βιβλία έχουν γραφτεί, υπάρχουν θέατρα, αεροπλάνα να μπεις να ταξιδέψεις, σχολεία, σεμινάρια, κλπ, οπότε δε χρειάζεται ένα παιδί να τα μάθει όλα από τους γονείς του. Μπορεί να έχει και άλλες πηγές, και ο ρόλος σαν γονιός είναι να προσπαθήσεις να τις παρέχεις στο παιδί σου, όσο μπορείς. Αλλά μήπως έχει δίκιο και δεν είμαστε αρκετά ώριμοι να μεγαλώσουμε παιδί; Και πως το καταλαβαίνεις αυτό; Και ο βαθύτερος φόβος, άμα ο σύντροφός σου λέει πως θέλει παιδί, αλλά όχι ακόμα, σε λίγα χρόνια, αλλά εσύ τότε θα είσαι 30-φεύγα, και πότε θα κάνεις τα 3 παιδιά που θες, και τι θα γίνει αν αποδειχτεί πως τελικά ήταν αργά και δεν μπορείς να κάνεις; Πως θα ζήσεις με τον εαυτό σου και με τη σχέση σου μετά; Μήπως έπρεπε να είχες δράσει νωρίτερα; Χμ. Καταιγισμός ερωτήσεων, το αντιλαμβάνομαι. Αν θα μπορούσες να απαντήσεις έστω και σε μια θα ήμουν πραγματικά ήδη πολύ χαρούμενη. Γεια!!
– ρολογόπληκτη
Συμφωνώ στο ότι οι γονείς δεν χρειάζεται- δεν γίνεται- να είναι εξοπλισμένοι με όλες τις απαντήσεις του σύμπαντος, αυτό που μπορούν να κάνουν, όσο μπορούν, είναι να δώσουν όσα περισσότερα εφόδια μπορούν για να γίνουν τα παιδιά ανεξάρτητα και να ψάξουν μόνα τους τις απαντήσεις που θέλουν. Για τα υπόλοιπα, δεν πολυκαταλαβαίνω τις δηλώσεις θέλω ένα παιδί, δύο παιδιά, τρία παιδιά. Καταλαβαίνω την επιθυμία, αλλά δεν την καταλαβαίνω κι όλας. Είναι από τα πράγματα που δεν μπορείς να σχεδιάσεις τόσο πολύ μέχρι τέλους.
Ξεκίνα με το ένα και θα δεις. Θα γίνει; Και αν γίνει, πώς θα είναι; Αλλά δεν χρειάζεται να πείσεις εμένα, με τον αραβωννιάρη πρέπει να τα πεις αυτά. Αυτός έχει το όραμα των τριών παιδιών; Δεν χρειάζεται να αποφασίσετε αν είσαστε αρκετά ώριμοι για να κάνετε παιδί, αλλά αν είσαστε αρκετά ώριμοι ώστε να είσαστε σε θέση να βάλετε τον εαυτό σας σε δεύτερη μοίρα. Για πάντα. Χωρίς διάλειμμα. Συνεχόμενα, για όσο ζείτε. Πρέπει να τα έχετε βρει μαζί του για να μπορείτε να του το κάνετε αυτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Με αφορμή αυτή την ερώτηση, μια γενικότερη παρατήρηση: Πολύ συχνά διαβάζω ερωτήσεις σχετικές με την απόκτηση παιδιού από γυναίκες 28 -30 -32.. και όλες τις ερωτήσεις τις διαπερνά το άγχος του “θα προλάβω?” … Ομολογώ ότι αυτή η αίσθηση ότι μας κυνηγάει ο χρόνος μου φαίνεται πολύ θλιβερή και απογοητευτική. Υποδηλώνει – κατά την άποψή μου- μια πολύ βαθιά ριζωμένη νοοτροπία για την “ημερομηνία λήξεως” της γυναίκας, η οποία οδηγεί σε βεβιασμένες, σπασμωδικές αποφάσεις, σε κουκουλώματα προβλημάτων, σε μια γενικότερη στάση που προσβάλει και σαμποτάρει εμάς τις ίδιες. Και το κάνουμε οι ίδιες στον εαυτό μας. Δεν είμαστε μηχανές αναπαραγωγής.… Διαβάστε περισσότερα »
Καλημέρα, αλλά παιδιά δεν μπορούμε να κάνουμε και στα 40 και στα 50 επιστημονικά μιλώντας. Επίσης, μπαίνει το άλλο μεγάλο ερώτημα: γιατί να κάνεις ένα παιδί στα 50 με τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας με το παιδί; Γιατί βάζεις ένα παιδί στη διαδικασία όταν θα είναι 15 χρονών έφηβος να έχει μια μαμά- έναν μπαμπά στα 65; Γιατί ενώ οι άλλοι γονείς που θα πηγαίνουν να παίρνουν τα παιδιά τους από τα πάρτυ θα είναι 45-50 εσύ να είσαι 65; Πώς πιστεύεις ότι θα νιώθει το παιδί σου; Γιατί μπορεί να το αφήσεις ορφανό όταν θα είναι 20 επειδή εσύ θα… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είμαστε μηχανές αναπαραγωγής με ημερομηνία λήξης, αλλά όχι, δε μπορούμε να κάνουμε παιδιά σε όποια ηλικία θέλουμε. Στα 40 είναι πολύ πιθανό να πρέπει να στραφείς σε εξωσωματικές – που δεν είναι πρώτη επιλογή για καμία, και φυσικά δεν έχουν όλες αυτή την οικονομική δυνατότητα – και στα 50 πλέον είναι πολύ πιθανό να είσαι πια στην εμμηνόπαυση. Μια γυναίκα που θέλει να κάνει παιδιά, δεν είναι καθόλου παράλογο στα 30 ή στα 32 να σκέφτεται ότι πρέπει να το αποφασίσει σχετικά άμεσα κι ότι δεν την παίρνει να περιμένει καμιά 20αριά χρόνια.
Το σχόλιό μου αυτό θέλει να προβάλει. Την δυνατότητα να αποφασίζει μια γυναίκα, ένας άντρας, ένα ζευγάρι, όποτε θέλει / θέλουν να κάνει / κάνουν το παιδί ή τα παιδιά της / τους. Μια γυναίκα ή ένας άντρας μπορεί να έχουν πρόβλημα γονιμότητας και στα 20 τους, και να χρειάζεται επιστημονική παρέμβαση. Ας μην αναλωνόμαστε σε μεμονωμένες περιπτώσεις που μας αφορούν ή γνωρίζουμε στον στενό περίγυρο. Είναι πολύ σημαντικό αυτή η επιλογή να στηρίζεται από την επιστήμη όποτε χρειαστεί, είναι ακόμη σημαντικότερο να στηρίζεται από την κοινωνία και τους κοινωνικούς φορείς, ώστε να είναι κάτι προσιτό όποτε η καθεμία /… Διαβάστε περισσότερα »
Το σχόλιό μου έχει να κάνει με την νοοτροπία που επικρατεί και με την ανάγκη να λειτουργήσουμε λίγο πιο ανοιχτόμυαλα. Το θέμα της διαφοράς της ηλικία είναι κατά μεγάλο βαθμό στο μυαλό μας, πιστεύω. Άλλωστε οι σημερινοί 40άρηδες – 50άρηδες (γυναίκες και άντρες) είναι πολύ πιο ενεργοί από τους συνομηλίκους τους πριν από 20-30 χρόνια. Δεν είναι θέμα εμφάνισης, είναι θέμα τρόπου σκέψης και τρόπου ζωής. Επίσης, ορφανοί μπορούμε να μείνουμε σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής μας. Και από την άλλη, γιατί είναι κακό να έχω παιδί 18 χρονών στα 70 μου? Απαγορεύεται να γεράσω? Μπορεί εγώ να πεθάνω στα… Διαβάστε περισσότερα »
@Mary Rho Συμφωνω οτι δεν ειναμστε μονο μηχανες αναπαραγωγης. Εχουμε το μοναδικο προνομιο στο ζωικο βασιλειο να μπορουμε να επιλεγουμε αν θα κανουμε παιδι ή οχι και αν ναι ποτε. Σκεψου ομως οτι 1 στους 3 μας θα διαγνωστει με καρκινο μεταξυ των 55 και 70 χρονων (οταν το παιδι θα ειναι δηλ μεταξυ 5 και 20 ετων). Αν κανεις το παιδι στα 50 θα εισαι υπεθηνη για το τραυμα που ειναι αρκετα πιθανο να υποστει εαν χασει εναν ή και τους δυο γονεις του πριν ενηλικωθει. Και το οτι σχεδον σιγουρα θα εχει χασει και τους δυο γονεις του… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν υποστήριξα ότι οι επιλογές μας δεν επισύρουν ευθύνες, άλλωστε γιαυτό είναι και επιλογές. Γράφω για την δυνατότητα να έχουμε την επιλογή, χωρίς επικρίσεις, και διακρίσεις. Δεν πεθαίνουν όλοι οι καρκινοπαθείς, δεν γυρνάνε σπίτι τους όλοι όσοι φεύγουν το πρωί για τη δουλειά. Ρίσκα έχει το κάθε μας βήμα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Θετική ματιά, αισιόδοξη προσέγγιση, επιλογές -επιμένω σε αυτό. Όταν και εάν θέλει κάποιος, να δίνεται η ευκαιρία και η στήριξη. Και μια σκέψη που μου πέρασε τώρα: Είναι ρατσισμός να κοιτάμε περίεργα ένα παιδάκι επειδή οι γονείς του (!) είναι έξω από τα δικά μας στανταρς (ηλικία, φυλή,… Διαβάστε περισσότερα »
@Mary Rho
Δεν ειναι η μια ή η αλλη: Η πιθανοτητα να μην γυρισεις σπίτι σου οταν φεύγεις το πρωί για τη δουλειά ειναι απειροελαχιστη. Η πιθανοτητα καρκινου πριν τα 55 ειναι <2%. Η πιθανοτητα μετα τα 55 ειναι 33%
Και ναι μεταξυ 50 και 65 οι καρκινοι ειναι συνηθως ραγδαιοι και θανατηφοροι. Θετικη ή μη ματια δεν αλλαζει τιποτα – facts don’t care about feelings
Ζήστε βρε παιδιά, χωρίς μεμψιμοιρίες και μιζέριες!! Ζήστε!! Είναι Δώρο!!
Ολες οι πραξεις αυτοεκπληρωσης εγωιστικες ειναι, Smurfakos. Αν παιρναμε ως μετρο “σωστοτητας” των αποφασεων μας την πιθανοτητα ατυχηματος, θανατου, αρρωστιας, ατυχιας, δεν θα καναμε τιποτα. Θα περιμεναμε στην ακρη να συμβει η ζωη εκ μερους μας. Το “θα εχει χασει σχεδον σιγουρα τους γονεις του πριν γινει 30” καπως υπερβολικο. Ειναι σα να λεμε οτι για το καλο του παιδιου, δικαιουνται να κανουν παιδια μονο οι κατω των… (45; 40;) Τι γινεται με αυτους που πληρουν αυτη την “προϋποθεση”, αλλα εχουν σοβαρα θεματα υγειας που ειναι εξισου πιθανο να τους κοψουν το νημα της ζωης προωρα; Τι γινεται με αυτους… Διαβάστε περισσότερα »
trailblazer τί προβλημα υπαρχει αν εισαι 65 και πας να παρεις το παιδι σου απο το παρτι ενω αλλοι γονεις ειναι 45; Ποια η διαφορα; Επι της ουσιας. Επισης, τι σημαινει “πώς θα νιωθει το παιδι σου;” Το παιδι αν ειναι εφηβο μαλλον δεν θα θελει να το παρουν οι γονεις του απο το παρτι ο,τι ηλικια κι αν εχουν. Αν ειναι πιο μικρο μαλλον δεν προσεχει αυτου του τυπου τις κοινωνικες συμβασεις (“οι γονεις πρεπει να ειναι νεοι”). Ορφανοι μπορει να μεινουμε ανα πασα στιγμη στη ζωη μας οπως ηδη ειπωθηκε. Δεν ειναι απαραιτητο οτι εκεινος που ειναι πιο… Διαβάστε περισσότερα »
Λες ότι δεν είσαι σίγουρη αν θες παιδιά και μετά λες ότι μάλιστα θα ήθελες τρια. Ούτε ένα ούτε δύο, αλλα τρια ολόκληρα παιδιά. I rest my case.
Αυτο το “θα βαλουμε τον εαυτο μας σε δευτερη μοιρα παντα με συγκλονιζει” . Ετων 36 χωρις παιδια…
είστε αλήθεια 30 και 31 ? ? !!! ???
Για μένα οι ερωτήσεις που κάνετε στον εαυτό σας είναι χαρακτηριστικές κάθε μέλλοντος γονιού. Κάθε μέλλοντος γονιού βέβαια που και ψάχνεται και υπεύθυνος θέλει να είναι. Τα παιδιά γενικά είναι δύσκολη υπόθεση, όμως το αξίζουν και με το παραπάνω. Μία μέση λύση, περίμενε κάνα χρόνο ακόμη, να νιώσει έτοιμος και ο μελλοντικός μπαμπάς. Αν όμως εξακολουθείς να βρίσκεις πόρτα, ΜΗΝ παραιτηθείς από το δικαίωμά σου να κάνεις παιδιά, θα το μετανιώσεις. Εννοείται, ωραία τα 3 παιδάκια αλλά ας αρχίσουμε πρώτα με το ένα !!
Η σοφία με την ωριμότητα πώς κολλάει; Ωριμότητα σημαίνει να ξέρεις τις επιπτώσεις, να αναλαμβάνεις ευθύνες, να είσαι ανεξάρτητος, να στέκεσαι στα πόδια σου. Η σοφία έχει πολύ περισσότερο να κάνει με τις γνώσεις, την καλλιέργεια κτλ. Αν νιώθετε ότι δεν έχετε να διδάξετε στο παιδί κάτι χρήσιμο, δεν ξέρω και για ποιο λόγο θέλετε τόσο πολύ (ή δε θέλετε γιατί βασικά κι εσύ ξεκινάς με το δεν ξέρεις αν θες και καταλήγεις ότι θες 3).