Α,μπα μου τι γνώμη σχηματίζεις διαβάζοντας τις απόψεις του κυρίου D. Lauru εδώ Μου άρεσε όπως το περιέγραψε για τον κεραυνοβόλο έρωτα και συμφωνώ ότι ο καλύτερος τρόπος να τελειώσει ο έρωτας είναι η συντροφική αγάπη και κυρίως συμφωνώ για τη μοναξιά στον έρωτα και στον θάνατο. Όλα τα άλλα όμως α, μπα μου φάνηκαν υπερβολικά και παρωχημένα ιδίως αυτά που λέει για το βλέμμα του πατέρα και τη θηλυκότητα. Σχεδόν θύμωσα. Δεν αναφέρει τίποτα αντίστοιχο για τη μητέρα και τον ανδρισμό. Εννοείται οι πρωταρχικές μας επιρροές είναι από τους γονείς μας, είτε είμαστε άνδρες είτε γυναίκες. Αλλά «o πατέρας δίνει διαβατήριο για τη γυναικεία θέση;» Και από που προκύπτει ότι στη γυναίκα αρέσει να αγαπιέται, ενώ στον άνδρα να αγαπά; Σαν αφορισμοί προηγούμενων αιώνων μου φάνηκαν, τα επιχειρήματα δεν με έπεισαν (αλήθεια θεωρείς ότι υπήρξαν επιχειρήματα; γιατί μου φάνηκε αποψάρα καφενείου!). Δεν τον ξέρω τον κο D. Lauru. Εσύ που διαβάζεις περισσότερο τον ξέρεις; Έχει όντως τόση αποδοχή στον χώρο του, άρα μάλλον έχει δίκιο; Και μία έξτρα αφελής ερώτηση (είμαι της θετικής κατεύθυνσης, δεν έχω γνώσεις ψυχολογίας): Πώς διαμορφώνονται οι ψυχολογικές θεωρίες, δηλαδή πως οι γνώστες του αντικειμένου (όπως ο παραπάνω κύριος) ξέρουν ότι αυτά που λένε είναι σωστά; (Στις θετικές επιστήμες υπάρχει το πείραμα, η εφαρμογή και η επανάληψη, εδώ;) Πάντα μου αρέσει να σε διαβάζω και να σε ρωτάω α, μπα μου!
-παπαρούνα
Βρε παπαρούνα μου, είσαι και της θετικής κατεύθυνσης οπότε με στενοχωρείς διπλά. Ούτε εγώ τον ήξερα τον κύριο, αλλά δεν χρειάζεται να τον ξέρω εγώ για να βγάλεις συμπέρασμα, υπάρχει το Google. Από όλα αυτά μπορείς να βγάλεις ένα συμπέρασμα για το αν έχει τόση αποδοχή στον χώρο του ώστε να πρέπει να τον διαβάζουμε με σεβασμό. Εγώ έβγαλα. Εσύ μπορεί να κάνεις άλλο ψάξιμο στο google και να βγάλεις άλλα συμπεράσματα. Αλλά και Νόμπελ ψυχιατρικής να είχε πάρει, αν υπήρχε, και πάλι θα είχες το δικαίωμα να τον αμφισβητήσεις με την ψυχή σου.
Και στην ψυχιατρική υπάρχει το πείραμα, η εφαρμογή και η επανάληψη, η ψυχιατρική είναι ιατρική. Και στην κλινική ψυχολογία υπάρχει το πείραμα, η εφαρμογή και η επανάληψη. Προφανώς δεν τα έχουν βγάλει από το μυαλό τους όλοι αυτοί που ασχολούνται με όλα αυτά. Έχουν κάνει παρατηρήσεις και συνεχίζουν να κάνουν εδώ και χρόνια. Όσο για το πόσο αξιόπιστα είναι τα πειράματα, οι εφαρμογές τους και οι επαναλήψεις τους, και πάλι με στενοχωρείς εφόσον είσαι της θετικής κατεύθυνσης. Η έρευνα και επιστήμη δεν πραγματοποιούνται σε κενό αέρος. Χρηματοδοτείται αυτό που αναμένεται να ισχύει, τα αποτελέσματα ερμηνεύονται σύμφωνα με αυτό που αναμένεται να ισχύει, ηθελημένα ή λόγω προκαταλήψεων των επιστημόνων, και αυτό που αναμένεται να ισχύει επηρεάζεται σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό από την εξέλιξη της κοινωνίας, από τα ταμπού, από τις προσδοκίες, από τη θρησκεία, είτε μιλάμε για ψυχιατρική, είτε για εφαρμοσμένη φυσική. Και πάλι, μην πιστεύεις εμένα, ψάξε το μόνη σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εγώ πάλι θα πω τη δική μου θεωρία, βασισμένη σε πράγματα που έχω διαβάσει και έχω καταλάβει εμπειρικά μέχρι στιγμής. Οι άντρες σύμφωνα με τη βιολογία νευρολογία , είναι πιο οπτικοί τύποι από εμάς, Αυτό σημαίνει ότι συνήθως σε αυτούς , η εικόνα , πάει πιο γρήγορα και εύκολα στον εγκέφαλο τους Ως εκ τούτου (που λέει κι ο Πουλικάκος) σε συνδυασμό με την πατριαρχία κάθε τι που τους αρέσει οπτικά, νομίζουν ότι το αγαπούν -ερωτεύονται. Μου έχει κάνει εντύπωση τόοοοοσα χρόνια πως τοοοοοσοι άντρες μόλις με γνωρίσουν, (καλά ζητάνε τηλέφωνο αυτό δεν πειράζει -λογικό), λένε μεγάλες κουβέντες ή βγάζουν… Διαβάστε περισσότερα »
Οι γυναίκες ψάχνουν να αγαπηθούν μπας και αγαπήσουν τον εαυτό τους.
Πολύ κλισέ μας βγήκε ο δόκτωρ. Τέτοια λέει και ο θείος μου ο Χάρης που είναι 70.