Γεια σου Αμπα! Πριν 1μιση χρόνο ήρθε στη δουλειά νέος συνάδελφος. Με το που τον είδα έβγαλα αστεράκια από τα μάτια. Αρχίσαμε να μιλάμε με τις ώρες, εγώ δεν είχα σχέση εκείνος είχα καταλάβει ότι κάτι έχει κάτι όμως δεν είχε πει τίποτα…κάναμε παρέα εντός δουλειάς όμως όποτε κανονίζαμε να τα πούμε εκτός δουλειάς πάντα το ακύρωνε. Μετά από πολλούς μήνες φλερτ ήρθε σε ένα πάρτι που κάναμε με κοινούς γνωστούς και από κείνο το βράδυ και κάθε βράδυ κοιμόμασταν μαζί. Μου είπε πως η τελευταία προσπάθεια που έκανε για σχέση ήταν με κάποια που έφυγε για την Γαλλία και ξέκοψαν γιατί εκείνος δεν ήθελε από απόσταση, συν ότι εκείνη ήταν νωθρή, κρεμιόταν από πάνω του κλπ και πως θα την συναντούσε μετά τις διακοπές για να τις δώσει τα πράγματα της. Δεν είχαμε πει κάτι για το τι είδους σχέση έχουμε όμως περνούσαμε υπέροχα. Μου είχε κάνει εντύπωση το πόσο κτητικός ήταν μαζί μου τόσο νωρίς άλλα οκ δεν μας δημιουργούσε πρόβλημα. Μου άρεσε πάρα πολύ. Μετά από 1,5 μήνα του είπα πως τώρα που τον γνώρισα και τον αξιολόγησα σε ένα πρώτο στάδιο θέλω κάτι παραπάνω από το να περνάμε απλά καλά και μου είπε “στο δίνω αυτό που θες”. Έδειχνε πολύ ενθουσιασμένος και χαρούμενος και εγώ το ίδιο. Στο διάστημα εκείνο έπεσαν και οι καλοκαιρινές άδειες και ήταν ανάποδα, όταν έλειπα εγώ εκείνος δούλευε και vise versa. Στην δική μου άδεια άρχισε να χάνεται και να δημιουργούνται εντάσεις και όταν πήρε εκείνος άδεια σχεδόν εξαφανίστηκε. Είχε πάει ελεύθερο κάμπινγκ και δεν είχε που να φορτίσει έλεγε, έπαιρνε ένα τηλ. κάθε 5 μέρες. Ήξερα ότι δεν πάει καλά και το έδειχνα, μου έκανε εντύπωση όμως, πως, γιατί, έτσι από το πουθενά. Όταν γύρισε μου είπε πως δεν του βγαίνει, δε θέλει σχέση γενικά, είμαι perfect match αλλά δεν έχει χρόνο και είναι κακό το timing, πολύ δύσκολα θα κάνει σχέση σε αυτή τη φάση αλλά και παρ όλο που είμαι τόσο αξιόλογη κοπέλα είναι έτσι όπως είμαι που δεν τον εμπνέει. Στη δουλειά μου πέταγε περίεργες σπόντες, σαν να με μειώνει για τον χαρακτήρα μου. Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ, όλο αυτό καιρό εγώ το είχα φτιάξει κάπως στο μυαλό μου, και για τους επόμενους 2 μήνες πίστευα ότι απλά δε με γουστάρει ή ότι κάπου φταίω, ότι κάποια βλακεία έκανα και το χάλασα και κάπου, κάπως θα ξανασυναντηθούμε, κόλλησα. Απέρριψα μια καλή περίπτωση γιατί τον συνέκρινα μαζί του. Μια μέρα μιλήσαμε και μου είπε πως δεν θα γίνουμε φίλοι ποτέ ξανά γιατί πάντα θα υπάρχει ερωτισμός μεταξύ μας και δεν μπορεί να ακούει τα προσωπικά μου και να μου λέει τα δικά του. Την επόμενη ήρθα στη δουλειά, έλειπε, πάω στην κουζίνα και ακούω συζήτηση μεταξύ συναδέλφων, που είναι ο Μ. ρε συ? Α ο Μ έχει πάει στη Γαλλία, ξαναβρήκε μια πρώην του το καλοκαίρι και πάει να τη δει τώρα……και μένω μ****ς. Τόσο καιρό κατηγορούσα τον εαυτό μου και στενοχωριόμουν. Ήμουν το rebound. Και χειρότερα ίσως, ήμουν το τσιρότο μέχρι να ξαναεμφανιστεί η άλλη. Πως να του βγει μαζί μου όταν δεν είχε τελειώσει με την πρώην? Πλέον πιστεύω ότι με έκραζε με το γάντι, είσαι έτσι, είσαι αλλιώς γιατί με συνέκρινε και αυτό το “έτσι όπως είμαι” σήμαινε “δεν είμαι σαν αυτή”. Έχω χάσει τον ύπνο μου. Ξυπνάω και κλαίω. Έχω πάρα πολύ θυμό μέσα μου. Όταν τον βλέπω γυρίζω την πλάτη και φεύγω. Δεν μπορώ να τα βάλω σε μια σειρά όλα αυτά που έχουν γίνει. Πως θα το παλέψω? Μέχρι και να αλλάξω δουλειά έχω σκεφτεί. Τι να κάνω, να τα αφήσω πίσω μου όλα αυτά? Έχω εμπειρίες, έχω κάνει σχέσεις, δεν είμαι πρωτάρα. Πρέπει να έχω κάποιο πρόβλημα για να έχω μπλέξει σε τέτοια ιστορία.
-Το έξυπνο πουλί
Όχι καλέ. Δεν είδες τα σημάδια επειδή περνούσες ωραία. Δεν είναι και για να κρεμαστούμε επειδή μας άρεσε ένας ακατάλληλος μια φορά. Πρόβλημα έχεις αν σου αρέσουν μόνο οι ακατάλληλοι. Η κτητικότητα στον ένα μήνα δε είναι ποτέ καλό σημάδι. ΠΟ- ΤΕ. Τώρα το ξέρεις. Είναι σίγουρο ότι σου έδωσε κι άλλα σημάδια που δεν αξιολόγησες σωστά. Τώρα, κλάψε, αλλά μετά κάτσε και σκέψου, για να ξέρεις την επόμενη φορά. Από το ψευδώνυμο σου φαίνεται ότι νόμιζες ότι αυτά δεν συμβαίνουν σε σένα. Από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Ο θυμός είναι απέναντι στον εαυτό σου, φυσικά. Δεν είναι τόσο εξωφρενικό να πέσεις έξω, να κάνεις λάθος, να πιστέψεις κάποιον, να αγνοήσεις τα σημάδια όταν σου λέει ότι είσαι η μια και η μοναδική. Για να το αφήσεις πίσω σου πρέπει πρώτα να συγχωρήσεις τον εαυτό σου: δεν είσαι τέλεια, ούτε αντικειμενικά, ούτε για όλους τους άλλους, όπως όλοι μας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εμενα μου την έδωσε που το συζητησαν μπροστα σου αυτο οι συναδελφοι…ολο το γραφειο ειχε καταλαβει τι παιζοτανε μαλλον…
Καλά αυτό το “στο δίνω αυτό που θες” τι ατάκα απίστευτη! Εκεί κόλλησα εγώ… Το λες και αυτό καμπανίτσα πάντως.
Ηθικο διδαγμα δεν κυνηγαμε καποιον που δεν πολυθελει (ολο ακυρωνε, του ζητησα εγω κατι περισσοτερο, πηγε διακοπες μονος του, δεν ηταν σε φαση κλπ) διοτι και ακομα αν τον αποκτησουμε δεν θα κρατησει.
Εγω παλι αυτο που δε θα χωνεψω ποτε είναι τις κατηγορίες για την πρώην “ειναι νωθρη, κρεμεται απο πανω μου” και αλλα που εχουμε ακουσει κατα καιρους, αλλα μολις επιστρέψει η νωθρή πανε παρακαλώντας.
Κάθε φορα που ακούω τέτοιες ιστορίες, καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα, οτι πρέπει να βγαίνουμε για αρκετο καιρο με κάποιον, πριν να επενδύσουμε σε αυτον και αφεθουμε μαζι του (ανδρες και γυναικες).
Δεν εχουμε εγγυήσεις παλι, αλλα τουλάχιστον μπορούμε να αφήσουμε τον χώρο στον αλλο να μας αποδείξει, αν αξίζει την εμπιστοσυνη μας.
Αναχρονιστικο, καραντεμοντέ, αλλα μονο αυτον τον τρόπο βλέπω ως λύση.
Περισσότερο κι από θέμα χρόνου είναι θέμα πράξεων πιστεύω. Όταν ο άλλος έμπρακτα δείχνει ότι είναι εκεί για μας, μαζί μας τότε οκ τον εμπιστευόμαστε. Ο συγκεκριμένος από πράξεις πάτος, πήγε διακοπές μόνος του τώρα σοβαρά? Κάνει μπαμ ότι είχε σχέδια με κάποια άλλη.
Αχ και σίγουρα αν του τα έλεγες κάποια στιγμή θα σου έλεγε “δεν έγινε τίποτα με την πρώην πριν χωρίσουμε, απλά μιλούσαμε, εγώ ήμουν σωστός απέναντί σου, δεν καταλαβαίνω γιατί σε αφορά η Γαλλίδα, ελευθερος είμαι, δεν σου δίνω λογαριασμό, κλπ κλπ”. Τα χουμε περάσει. Όπως λέει η αμπα, αρκεί το πάθημα να σου γίνει μάθημα για να αξιολογείς καλύτερα αργότερα. Υπομονή.
Απλά επέστρεψε στην πρώην. Θα το ξεπεράσεις δύσκολα, ίσως πολύ δύσκολα, γιατί τον τρως στη μάπα στη δουλειά. Όμως, είπες κάπου ότι απέρριψες καλές προτάσεις εξαιτίας του. Ε, μην το κάνεις πια. Κάτι ο χρόνος, κάτι εσύ που θα το χεις δει αλλιώς το όλο θέμα, κάτι η μπίλια που θα κάτσει σε μια όμορφη γνωριμία, θα ξεκολλήσεις.
Εμένα πάντως μου άρεσε το σημείο που έπεσες από τα σύννεφα.
Μ όπως Μ@λ@κ@ς; Συγγνώμη αλλά δεν κρατήθηκα…