«Α, μπα» classics: Ήμουν αγενής;

Έχουν περάσει τρεις μήνες από το περιστατικό που θα σας διηγηθώ, αλλά ακόμα το σκέφτομαι και δεν μπορώ να καταλήξω κάπου, αν μίλησα σωστά ή όχι. Είμαστε στην παραλία με το αγόρι μου και τους φίλους του. Κάποια στιγμή ο ένας από τους φίλους λέει “Είμαι πολύ απογοητευμένος από τον μέσο όρο των γυναικών στην παραλία φέτος”. Εμένα εκείνη τη στιγμή μου ήρθε αστροπελέκι και του απάντησα “Καλέ μου Τάδε, δεν θέλω να σε πικράνω, αλλά είσαι ο μέσος όρος”. Εκείνος παρεξηγήθηκε και ακολούθησαν κάποια λεπτά αμηχανίας. Ήμουν αγενής; Δεν σεβάστηκα τα υπόλοιπα μέλη της παρέας; Ο φίλος μου λέει πως αυτό που είπα, δεν ήταν για τον Τάδε τίποτα παραπάνω παρά στοχευμένη προσβολή προς το άτομο του γιατί εκείνος (λέει) δεν μπορεί να σκεφτεί όπως σκέφτομαι εγώ, καθώς δεν έχει τις γνώσεις που έχω εγώ περί φεμινισμού και κοινωνικών προτύπων. Τελικά πώς πρέπει να απαντάμε σε κάποιον που δεν τη λέει σε εμάς προσωπικά, αλλά στο φύλο μας; Πώς απαντάμε, ώστε να μην προκαλέσουμε αμηχανία στην παρέα γενικότερα; Έκανα λάθος; Πρέπει να ζητήσω συγγνώμη; Κάτι μέσα μου λέει ότι έκανα πολύ σωστά, αλλά δεν είμαι σίγουρη.

– Με γρήγορους υπολογισμούς, καλή χρονιά παιδιά :p

Αν τη λέει σε μια ομάδα ανθρώπων, τη λέει και σε σένα, γιατί κι εσύ είσαι άνθρωπος. Δεν είναι δικαιολογία αυτό. Δεν χρειάζεται να είσαι μαύρος/ομοφυλόφιλος/οτιδήποτε για να υπερασπιστείς τον ρατσισμό, την ομοφοβία ή οποιαδήποτε εκδήλωση συστημικής ανωτερότητας.

Ο φίλος νόμισε ότι έκανε κάποιο καλό αστείο, ή ένα αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο. Το πιστεύω ότι δεν μπορεί να σκεφτεί όπως σκέφτεσαι εσύ. Οπότε; Να τον αφήσουμε εκεί που είναι; Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να εξηγήσεις αυτό που πιστεύεις, αλλά και αυτός μερικές φορές χρειάζεται. Το πόσο αγενές ήταν αυτό που είπες (σε σύγκριση με αυτό που είπε;) εξαρτάται από τη σχέση που έχετε, από τη χρονική στιγμή και άλλα πολλά. Ωραία θα ήταν αν μπορούσαμε πάντα να εκφραζόμαστε ως λόγιοι σε συνέδριο φιλοσοφίας, αλλά τι να κάνω που μου φάνηκε πολύ εύστοχη η απάντηση σου;

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News